Prawo refleksyjne: nowy system prawny napędzający zrównoważony rozwój

Każde społeczeństwo w historii było uzależnione od kompatybilnych systemów struktury społecznej, ekonomii i polityki. Każde wyjątkowe społeczeństwo jest regulowane przez kompatybilny system prawny, który rozstrzyga wszystkie spory między jego obywatelami. W świecie zachodnim, a zwłaszcza w Ameryce, jest to czczone jako „praworządność”.

August 26, 2014 New York Times przekreślił nagłówek, Obama dąży do porozumienia klimatycznego w ramach traktatu. Krótko mówiąc, Obama miał użyć rozkazów wykonawczych, aby uwikłać Stany Zjednoczone w globalny „traktat” w sprawie zmian klimatu, bez konsultacji z Senatem Stanów Zjednoczonych. Konstytucja wymaga jednak od Senatu głosowania nad wszystkimi traktatami, a poprzeczka jest wysoka: zatwierdzenie wymaga dwóch trzecich głosów.

Dla globalistów konstytucja jest nieaktualna. Praworządność upadła. Prawo refleksyjne przerosło to wszystko. Bilans tego artykułu pokaże Ci, jak i dlaczego.

Jeśli mówisz „hę?”, Lepiej przeczytaj każde słowo tego raportu i wymyśl to, ponieważ może to być najważniejszy fragment dowodów, jakie kiedykolwiek ujawniono na temat gwałtownej transformacji społeczeństwa amerykańskiego.

Głównym doradcą Obamy i „negocjatorem” w tak zwanym porozumieniu klimatycznym był John Podesta, a całą tę klęskę traktatu wykonawczego można złożyć wprost u jego stóp. Do niedawna Podesta była członkiem Komisji Trójstronnej. Był szefem Billa Clintona w 1990-ach i pierwotnym inicjatorem polityki oddziału wykonawczego polegającego na stosowaniu zarządzeń wykonawczych w celu ominięcia Kongresu w niektórych kwestiach. Clinton, także członek Trójstronny, stworzył wiele takich EO, aby boczny Kongres, a Kongres niestety pozwolił mu na ucieczkę.

Dość o Podesdzie. Pamiętaj tylko, że był głównym motorem napędowym tego, co zamierzam ujawnić.

Artykuł NYT stwierdził:

Aby ominąć ten wymóg [z głosowania w Senacie 2 / 3], Negocjatorzy klimatyczni prezydenta Obamy opracowują coś, co nazywają „politycznie wiążącą” umową, która „nazwałby i zawstydziłby” kraje ograniczania ich emisji. Umowa prawdopodobnie spotka się z silnymi sprzeciwami Republikanów na Kapitolu i biednych krajów na całym świecie, ale negocjatorzy twierdzą, że może to być jedyna realistyczna ścieżka.

Podczas badań mojej książki Rośnie technokracja: koń trojański globalnej transformacji, inna książka przykuła moją uwagę, więc impulsywnie ją kupiłem. Tytuł był Zazielenianie NAFTA Markell i Knox, a została opublikowana w 2003 przez Stanford University Press. Zgodnie z książką istniało dodatkowe porozumienie z NAFTA (1992), zwane Północnoamerykańskim Porozumieniem o współpracy środowiskowej (NAAEC), które ustanowiło Północnoamerykańską Komisję ds. Współpracy Środowiskowej (CEC). CEC było „Pierwsza międzynarodowa organizacja stworzona w celu uwzględnienia środowiskowych aspektów integracji gospodarczej”. (1)

Zamierzałem umieścić książkę w mojej bibliotece na jakąś przyszłą randkę, ale ponieważ ostatnio miałem pięciogodzinny lot samolotem i potrzebowałem czegoś do zrobienia, pośpiesznie wrzuciłem ją do teczki, gdy wychodziłem przez drzwi. W pierwszym etapie lotu przejrzałem książkę, podkreślając kilka rzeczy, ale poza tym generalnie usypiałem. Podczas lotu powrotnego 10 dni później wziąłem go ponownie i przewracałem strony, myśląc, że będzie bardziej podobny, tylko po to, by znaleźć się w rozdziale z tyłu zatytułowanym: „Koordynacja użytkowania ziemi i wody w dorzeczu rzeki San Pedro”. Rzeka San Pedro znajduje się w południowej Arizonie i tak się złożyło, że posiadałem ranczo na tej samej rzece, kiedy po raz pierwszy skończyłem studia w 1968, więc znałem ten obszar jak własną kieszeń. Teraz byłem naprawdę zainteresowany!

Dorzecze rzeki San Pedro było drugim przykład zaangażowania CEC, ponieważ był to niewielki i stosunkowo nieistotny obszar, a także dlatego, że rzeki San Pedro pochodzą z Meksyku, na południe od granicy z USA. Zazielenianie NAFTA wyjaśnione,

Zgodnie z artykułami 13 i 14 Sekretariat może przyjmować i weryfikować wnioski obywateli, twierdząc, że jeden z trzech krajów nie egzekwuje obowiązujących przepisów ochrony środowiska. (2)

W rzeczywistości oświadczenie z San Pedro (tj. Skarga) nie pochodziło wcale od obywatela, ale od radykalnej lewicowej grupy środowiskowej z Tucson, Południowo-zachodnie centrum różnorodności biologicznej (SCBD). Samo oskarżenie, że okolica narusza ich z góry założone idee normalności, wystarczyło, aby rozpocząć niszczycielski ciąg wydarzeń, które zmieniły dorzecze San Pedro na zawsze. Tutaj zagęściła się fabuła. Autorzy wyjaśnili,

Artykuł 13 można scharakteryzować jako przykład postmodernistycznego, „miękkiego” lub „refleksyjnego” prawa międzynarodowego, ponieważ dąży on do wywierania wpływu na zachowania publiczne i prywatne bez groźby egzekwowania tradycyjnego „twardego” prawa opartego na sankcjach. (3)

Słyszałem tylko (oczywiście nie rozumiejąc) terminu „miękkie prawo”, ale co to było „prawo zwrotne”? Autor traktował je jako synonimy. Po kolejnej rundzie kopania znalazłem źródło prawa refleksyjnego w następującym artykule: W kierunku teorii prawa i rozwoju społecznego, napisane przez profesora prawa międzynarodowego w Szwecji:

Kolejnym socjologiem prawa, który etapowo zajmował się rozwojem prawnym, jest Günther Teubner. Ma w artykule w Law and Society Review 1983 wysunąć teoria, że ​​prawo przechodzi od prawa formalnego do materialnego, a następnie do czegoś, co nazywa prawem zwrotnym. Teubner zgadza się z Nonet-Selznick, że przeszliśmy etap prawa formalnego, który jest zgodny z koncepcją prawa autonomicznego, a następnie weszliśmy na stadion prawa materialnego. Teubner uważa, że ​​przejście od prawa formalnego do materialnego należy podzielić na dwa typy. „Prawdziwe” prawo materialne, które służy realizacji konkretnych, konkretnych wartości, które Teubner wzywa do prawa materialnego i innego rodzaju prawa materialnego, które Teubner nazwał prawem refleksyjnym. Ta ostatnia forma prawna charakteryzuje się przepisami konstytucyjnymi i proceduralnymi, które ograniczają zmiany prawne, nie określając konkretnych wartości materialnych, które należy zrealizować. Teubner podsumowuje charakterystykę prawa zwrotnego poprzez zwolnienie go z prawa formalnego i materialnego w następujący sposób:

Prawo refleksyjne wpływa na jakość wyników bez określania, że ​​porozumienia zostaną osiągnięte. W przeciwieństwie do prawa formalnego, nie przyjmuje wcześniejszych dystrybucji, jak podano. W przeciwieństwie do prawa materialnego nie stwierdza się, że pewne skutki umowy są pożądane. (4)

Widzimy więc, że prawo refleksyjne ma nieco ponad 30 lat, a jednak od tego czasu stało się głównym środkiem służącym do obalenia tradycyjnej praworządności opartej na rzeczywisty prawa w Stanach Zjednoczonych i świecie zachodnim. Co więcej, prawo odruchowe zaczyna się bez wcześniejszego dokładnego ustalenia co porozumienie zostanie osiągnięte, ale i tak idzie do przodu, aby zobaczyć, jak daleko można popchnąć uczestników.

Twarde prawo, które wszyscy znamy, określa wyraźne skutki, gdy zostaną naruszone. Jeśli przyspieszysz, dostaniesz mandat. Jeśli dopuścisz się rozboju z użyciem broni, trafisz do więzienia na określony czas. Jest to tradycyjna rządy prawa, na których opiera się nasza Republika i Konstytucja. Prawa są tworzone przez oddział legislacyjny, wykonywane przez oddział wykonawczy i rozstrzygane przez oddział sądowy.

Zazielenianie NAFTA następnie wyjaśnił dokładnie, co pociąga za sobą Prawo Odruchowe:

Prawo refleksyjne próbuje systematycznie dostosowywać reguły prawne do norm, które stosowne podmioty internalizują. Opiera się na uświadomieniu sobie, że powody, dla których ludzie faktycznie przestrzegają prawa, ostatecznie leżą poza formalnym osądem i władzą państwa w zakresie egzekwowania przepisów. (5)

Ponownie prawo odruchowe zaczyna się od życzenia wyniki, stworzone przez niewybranych i nieznanych podmiotów, dla których nie istnieją prawa. Tak, oni mógłby apelować do Kongresu o stworzenie ustawodawstwa, zgodnie z wymogami Konstytucji. Pod koniec procesu refleksyjnego, opisanego poniżej, rzeczywisty wyniki zależą od tego, jak dobrze interesariusze „internalizują” to, co jest proponowane. Innymi słowy, w rzeczywistości nie istnieje żaden proces prawny, a raczej jawny proces, w ramach którego podmioty są zgodne.

"Ujawnienie informacji”Jest głównym instrumentem polityki prawa refleksyjnego. Oznacza to, że przedstawiona analiza zawiera „zalecane wyniki”. Następnie odbywają się publiczne spotkania w celu budowania konsensusu między poszczególnymi obywatelami i innymi „aktorami”. W przypadku badania dorzecza rzeki San Pedro CEC zleciła Udall Center z University of Arizona do przeprowadzenia tych publicznych spotkań. Podsumowując, nie było konsensusu między rzeczywistymi obywatelami tego obszaru, jak w książce czytamy:Publiczny komentarz był emocjonalnie podzielony na temat ograniczenia nawadnianego rolnictwa.”(6) Naprawdę? W rzeczywistości rolnicy i farmerzy w okolicy byli bardziej sine, ale prawdziwy cel publicznych spotkań nie miał nic wspólnego z uzyskaniem ich dobrowolnego konsensusu. Spotkania miały raczej na celu publiczne nadużywanie ich, dopóki się nie zgłosiły.

Połączenia Zazielenianie NAFTA autorzy wypowiadali się bardzo dosadnie:

To doświadczenie ujawnia dwie potężne zachęty w pracy: wstyd oraz pragnienie bycia cnotliwym oszczędzając pieniądze lub zwiększając marże. W świecie po Holokauście organizacje pozarządowe zajmujące się prawami człowieka skutecznie wykorzystały wstyd, aby zachęcić do przestrzegania uniwersalnych norm dotyczących praw człowieka. Ponadto osiągnięto dobrowolną redukcję zanieczyszczeń, gdy przemysł jest wewnętrznie opłacalny, aby zmniejszyć swoje zrzuty lub przemysł oczekuje, że zmniejszy je presja regulacyjna lub publiczna w celu ograniczenia ich ujawnienia, na przykład poprzez publiczne zawstydzanie. Zawstydzanie dobrze sprawdza się w przypadku zanieczyszczeń, zwłaszcza toksycznych, ponieważ czerpie głębokie, być może irracjonalne, obawy przed narażeniem na ryzyko poważnej choroby i wrodzoną odrazą do obrażeń ciała. (7)

Co z rolnikami i ranczerami, którzy nie zawstydzili się konsensusu podczas publicznych przesłuchań w Udall Center? W końcu nie mieli żadnego wkładu w badania CEC i późniejsze „rekomendacje”, ani nie konsultowano się z nimi przed pierwotną skargą Southwest Center for Biological Diversity. Cóż, po prostu zaoferowano im inne zachęty, że nie byli w stanie odmówić ani obalić:

Są dwie konkretne zachęty, które skutecznie zainicjowały współpracę właścicieli gruntów na podstawie amerykańskiej ustawy o zagrożonych gatunkach strach przed gorszym wynikiem regulacyjnym oraz immunitet od odpowiedzialności za zmienione warunki.(8) [Podkreślenie dodane]

W końcu rolnicy i farmerzy poddali się procesowi prawa odruchowego, gdy znęcający się regulatorzy pojawili się z groźbami tego, co by im się przydarzyło, gdyby nie poddali się żądaniom CEC. Podmioty te obejmowały Biuro Gospodarki Ziemią, kierownik Narodowego Obszaru Ochrony San Pedro Riparian (SPRNCA) oraz Departament Armii USA. Towarzyszyło im kilka organizacji pozarządowych, w tym Nature Conservancy i Southwest Center for Biological Diversity. Federalne zagrożenie brzmiało: „Zbankrutujemy cię na podstawie przepisów”. Zagrożeniem dla organizacji pozarządowej było „Zbankrutujemy cię na drodze sądowej”.

To jest „prawo refleksyjne” i jest w 100 procentach sprzeczne z Republiką Amerykańską, rządami prawa, konstytucją Stanów Zjednoczonych i całą cywilizacją Zachodu. Ponieważ zgodność zawsze była uważana za dobrowolny, nikt nie był wystarczająco zaniepokojony, aby przyjrzeć się temu dalej. Zwrócę jednak uwagę, że prawie każde globalne nałożenie opierało się na dobrowolny aspekt prawa refleksyjnego. Agenda 21 zależała od dobrowolny zgodność, która jest często określana jako „miękkie prawo” wśród krytyków, którzy nie dostrzegli głębszego znaczenia prawa odruchowego. Zasadniczo zrównoważony rozwój zawsze jest proponowany jako dobrowolny program. Wszystkie kategorie z nich są oparte na prawie refleksyjnym. Ale kiedy dostaną się macki do twojej osobistej własności i lokalnej społeczności, będziesz mimowolnie ściśnięty, dopóki „dobrowolnie”Zgodne. Nie istnieje żaden proces prawny umożliwiający obronę ciebie, twojej własności lub twoich praw.

Teraz przyjrzyjmy się artykułowi NYT wspomnianemu na początku tego artykułu.

Aby ominąć ten wymóg [2/3 głosów Senatu]Negocjatorzy klimatyczni prezydenta Obamy opracowują to, co nazywają „Politycznie wiążąca” umowa, która „nazwałaby i zawstydziła” kraje do ograniczenia ich emisji. Umowa prawdopodobnie spotka się z silnymi sprzeciwami republikanów na Kapitolu i biednych krajów na całym świecie, ale negocjatorzy twierdzą, że może to być jedyna realistyczna ścieżka. (9) [Podkreślenie dodane]

Czy zadzwonił twój alarm? Obama wprowadził nas w międzynarodowe porozumienie dotyczące prawa refleksyjnego, które w rzeczywistości nie ma faktycznej podstawy prawnej, i dlatego uważają, że mają uzasadnienie, ignorując Senat. W końcu Senat zajmuje się „twardym prawem”, podczas gdy Podesta i gang zajmują się „prawem refleksyjnym”. Co więcej, będą używać głównego „imię i wstyd”Narzędzie polityki Prawa Odruchowego, aby zdusić opór przed publicznym zawstydzeniem. Następnie, z tego, co teraz wiesz o tym, jak egzekwowane jest w końcu prawo zwrotne, te blokady zostaną zaoferowane „umowie, której nie mogą odmówić”, a mianowicie znacznie gorszym wynikom regulacyjnym, międzynarodowym procesom i uwikłaniu, sankcjom handlowym itp.

NYT opracował dalej:

Zamiast tego amerykańscy negocjatorzy szukają porozumienia hybrydowego - propozycja połączenia prawnie wiążących warunków z istniejącego traktatu 1992 z nowymi dobrowolnymi obietnicami. Mieszanka doprowadziłaby do zawarcia umowy, która zaktualizowałaby traktat, a zatem negocjatorzy twierdzą, że nie wymagają nowego głosowania o ratyfikacji.

Kraje byłyby prawnie zobowiązane do wprowadzenia krajowych polityk dotyczących zmian klimatu - ale zrobiłyby to dobrowolnie zobowiązać się do określonych poziomów redukcji emisji oraz przekazywać pieniądze biednym krajom, aby pomóc im dostosować się do zmian klimatu. Kraje może być wówczas prawnie zobowiązany informować o postępach w wypełnianiu tych obietnic na spotkaniach mających na celu identyfikację narodów, które nie spełniły swoich zobowiązań. (10) [Podkreślenie dodane]

Nie ma najmniejszej wątpliwości, że przedstawiono tutaj cokolwiek innego niż prawo refleksyjne. Pluje w obliczu tradycyjnych rządów prawa, na których opiera się nasz kraj do 1983 roku, kiedy ten zdradziecki system prawny został wymyślony przez Niemca. Ze wszystkich powodów i celów, Reflexive Law spowodowało całkowity upadek rządów prawa, jakie znamy.

Nawet nie zaczynaj myśleć, że jest to coś mniej rażącego, ponieważ artykuł zakończony szczerym braggadocio:

"Jest w tym trochę magii prawnej i politycznej”- powiedział Jake Schmidt, ekspert w globalnych negocjacjach klimatycznych z Radą Obrony Zasobów Naturalnych, grupą rzeczniczą. „Próbują przenieść to tak daleko, jak to możliwe, bez konieczności osiągania progu głosowania 67” w Senacie. (11) [Podkreślenie dodane]

Rzeczywiście magia: Merriam-Webster definiuje magię jako „Sztuka tworzenia iluzji za pomocą sztuczek”. 

Aby naśladować słynny program radiowy Paula Harveya: „Teraz wiesz… reszta historii ”.

Przypisy:

1. Markell i Knox, Greening NAFTA (Stanford University Press, 2003) str. 2
2. Tamże. p. 217
3. Tamże. p. 218
4. Håkan Hydén, Samuel Pufendorf profesor socjologii prawa, Uniwersytet w Lund, Szwecja, listopad 2011
5. Tamże. p. 231
6. Tamże. p. 228
7. Tamże. p. 231
8. Tamże. p. 232
9. Obama dąży do porozumienia klimatycznego w ramach traktatu, New York Times, 26 sierpnia 2014
10. Tamże.
11. Tamże.