W technokracji w Singapurze brakuje filozofii politycznej i etycznej

W Singapurze „pragmatyzm” stanowi podstawę naszego podejścia do zarządzania. Jest to w dużej mierze odzwierciedlenie własnego światopoglądu zmarłego Lee Kuan Yew, w którym polityka nie jest osadzona w kamieniu ideologicznym. Na przykład LKY dążył do otwartej gospodarki opartej na inwestycjach zagranicznych i wolnym handlu, mimo że było to sprzeczne z normami nacjonalizmu gospodarczego w powojennej Azji Południowo-Wschodniej. To jest mantra robimy wszystko, co działa najlepiej.

Wyższości pragmatyzmu towarzyszy niechęć do przywiązywania się do jednego określonego zestawu wartości. Gdy mówi się np. O statusie praw osób LGBT, tak zwane liberalne wartości tolerancji muszą - jak podkreślają pragmatyści - być zrównoważony z konserwatywnymi postawami innych Singapurczyków. Każdy, kto przyjmie pojedynczą ideologię, może zostać uznany za ideologa bez korzyści dla wspólnego dobra. Pragmatyzm jest postrzegany jako racjonalny środek, który może wygładzić różnice wartości i nas zjednoczyć.

Wierzę, że przełożyło się to również na wysoce technokratyczny sposób kształtowania polityki. Do problemów politycznych podchodzą głównie problemy techniczne, które mogą być rozwiązane przez ekspertów. To odpowiada za regularne wykorzystanie planowania scenariuszowego w naszych agencjach rządowych i duże inwestycje w najlepsze talenty na stanowiska w służbie cywilnej. To, że polityka Singapuru podąża za technokratycznymi liniami, nie jest tajemnicą. The Economist Magazine się podnosi Singapur jako „najlepsza reklama technokracji”. Doug Hendrie, wykładowca na University of Melbourne, opublikował artykuł o tym, jak to zrobić Singapur oferuje obiecujący technokratyczny model zarządzania, który Australia może naśladować.

W tym artykule argumentuję, że taki technokratyczny rodzaj kształtowania polityki, w którym ważna jest tylko kwestia pragmatyzmu, wyklucza wiele ważnych uwag, które filozofia polityczna i etyka mogą przedstawić. Filozofia polityczna, przedstawiając etyczną refleksję nad podstawowymi wartościami, wokół których społeczeństwo powinno być zorganizowane, wzbogaca wyobraźnię moralną decydentów i obywateli oraz wzbogaca dyskurs publiczny. W zakresie, w jakim decydenci chcą kontynuować stopniowe reformy, przydatna jest filozofia polityczna. Nasi obywatele mogą być także lepiej przygotowani do krytycznego myślenia o wyzwaniach politycznych, zwłaszcza o często kompromisowych wartościach.

Czym jest filozofia polityczna?

Zdefiniuję filozofię polityczną jako po prostu systematyczną i logiczną refleksję podstawowych wartości społeczeństwa politycznego. Filozofowie polityczni stawiają fundamentalne pytania etyczne, takie jak: jaka jest najlepsza forma społeczeństwa? Jakie prawa mają ludzie i co powinien zrobić rząd, a czego nie? Jaka jest natura relacji jednostki z szerszym społeczeństwem? Filozofowie polityczni nie tylko zadają te pytania, ale także podchodzą do nich najlepiej, jak to możliwe, w sposób krytyczny, uważnie rozważając, przeglądając te idee i wyciągając spójne i świadome wnioski.

Wartość filozofii politycznej w kształtowaniu polityki

Rozumiane w ten sposób jasne jest, że filozofia polityczna może ujawnić głębsze kompromisy między konkurującymi ze sobą celami w społeczeństwie politycznym. Przeanalizujmy to w kontekście polityki imigracyjnej w Singapurze, w której wyrażona dominująca pozycja wyraża znaczenie powitania cudzoziemców dla większego celu konkurencyjności gospodarczej. Wartość wzrostu gospodarczego jest jednak sprzeczna z innymi celami społecznymi, które Singapurczycy mogą pielęgnować. Premier Lee sam to potwierdził ostatni wywiad 2015, kiedy wspomniał, że zarządzając imigrantami i pracownikami zagranicznymi „nie ma łatwych wyborów”. Wyjaśnił: „są kompromisy. Jeśli nie mamy zagranicznych pracowników, cierpi nasza gospodarka, cierpi nasze własne życie. Mamy wielu zagranicznych pracowników, gospodarka poradzi sobie dobrze, (ale) mamy inne naciski społeczne, inne problemy… ”

Kwestie polityczne są złożone, ponieważ wartości i cele, które ludzie cenią, są sprzeczne. Czy wzrost gospodarczy w Singapurze powinien być pierwszy? Czy też należy go poświęcić ze względu na cele społeczne? Premier Lee ma rację, mówiąc, że nie ma łatwych odpowiedzi. Te pytania są z natury pytaniami filozoficznymi, a nie technicznymi. Dlatego muszą być konfrontowani w dziedzinie filozofii. Filozofia polityczna, wyposażając człowieka w narzędzia do poruszania się w takich kwestiach wartości, umożliwia decydentom - i ogółowi społeczeństwa - bardziej krytyczne myślenie w obliczu takich wyzwań i dokonywanie lepszych wyborów, zarówno w procesie kształtowania polityki, jak i podczas głosowania pudełko. Teoria polityczna dostarcza tych narzędzi, ponieważ wymaga zastosowania rozumu i logiki w celu dokładnej oceny różnych roszczeń moralnych, pomaga ujawnić wszelkie potencjalne sprzeczności, które mogą istnieć, i dostarcza uzasadnienia, aby zaakceptować niektóre jako lepsze od innych.

Niebezpieczeństwo takiego podejścia, które całkowicie wyklucza wszelkie rozumowanie polityczno-filozoficzne, polega na tym, że zamyka ono rozważanie nowych możliwości moralnych, które mogą być bardzo potrzebne w społeczeństwie i na całym świecie. Korzystając z tego samego przykładu imigracji, o którym mowa powyżej, ważne jest również, aby decydenci, a właściwie Singapurczycy w ogóle, wychodzili poza wzrost gospodarczy i tożsamość narodową. Kwestia imigracji dotyczy także tego, czy ludzie mają podstawowe i uniwersalne prawo do przemieszczania się oraz czy jako obywatele mamy również obowiązek wobec obcych. Nie można tego uniknąć, zwłaszcza gdy uchodźcy Rohingya, stojąc w obliczu poważnego kryzysu humanitarnego, próbowali dostać się na wody Singapuru w 2009. The oficjalny powód odrzucenia tych migrantów przez Singapur było spowodowane naszym małym rozmiarem. Jest to z pewnością uzasadniony powód, ale musimy się zastanawiać, czy wzięto pod uwagę powyższe względy moralne. Nawet jeśli ostatecznie zostaną odrzucone na rzecz pragmatycznego stanowiska, istnieją uzasadnione powody, dla których bardziej solidna debata oparta na wartościach powinna zostać przeprowadzona w pierwszej kolejności, gdy rozważane są względy sprawiedliwości, obowiązku i obowiązku.

W zakresie, w jakim decydenci polityczni chcą kontynuować moralną reformę status quo, filozofia polityczna pomaga myśleć o nowych instytucjach i nowych sposobach organizacji naszego społeczeństwa i gospodarki. Robi to, ponieważ przypomina nam, że nasze obecne instytucje są tylko jednym z wielu wariantów i zależą od czasu i miejsca. Rzeczy mogą się zmienić, jak zawsze w historii. Oczywiście nie oznacza to fałszywego poczucia utopizmu. Rządzenie krajem jest trudnym i trudnym zadaniem i różni się od jałowego zadania filozofowania na wieży z kości słoniowej. Nie sugeruję, aby decydenci polityczni po prostu myśleli filozoficznie i stosowali takie pomysły hurtowo, jednak wierzę, że w złożonym krajobrazie politycznym decydenci będą przynajmniej lepiej przygotowani do stawienia czoła kwestiom etycznym przy pomocy filozofii.

Wartość filozofii politycznej w wzbogacaniu dyskursu publicznego

Wartość filozofii politycznej w wzbogacaniu dyskursu publicznego jest jeszcze bardziej wyraźna. Jako obywatele demokratyczni wszyscy mamy do odegrania rolę w głosowaniu na naszych przywódców i pośrednio kształtować politykę. Niektórzy mogą powiedzieć, że istnieje obowiązek bycia informowanym jako wyborcy. Częścią takiego obowiązku jest udział w krytycznym dyskursie na temat wyzwań politycznych, począwszy od kwestii CPF, przystępności cenowej mieszkań, rosnących nierówności, wyzwań związanych ze wzrostem wydajności w Singapurze itp.

W związku z tym jestem przekonany, że bez filozofii politycznej naszej debacie publicznej zabraknie krytycznej głębi i straci swój konstruktywny potencjał. Wartość filozofii politycznej polega na tym, że pomaga nam określić standardy etyczne, na podstawie których możemy ocenić, czy polityka jest dobra, czy zła, sprawiedliwa czy niesprawiedliwa. Zanim będziemy mogli po prostu zrobić „to, co działa”, musimy określić, co liczy się jako „działające”. Bez takich standardów naszej debacie publicznej zabraknie krytycznej głębi. Niektórzy Singapurczycy będą krzyczeć „chcemy mniej cudzoziemców”, ale inni, którzy twierdzą, że „potrzebujemy ich”, będą krzyczeć, gdy obie strony będą mówić obok siebie, ponieważ głębsze założenia normatywne obu stron pozostają niezbadane. W końcu możemy po prostu wznieść ręce w rezygnacji, ponieważ pozostajemy w stanie moralnego zamieszania.

Studium filozofii politycznej może pomóc wzbogacić myślenie obywateli, nie tylko pomagając w formułowaniu lepszych odpowiedzi, ale przede wszystkim w zadawaniu lepszych pytań. Istnieje szereg politycznych tradycji filozoficznych, które mają spostrzeżenia bardzo istotne dla Singapuru w tym momencie. Po pierwsze, zielona teoria polityczna krytykuje trwałość i sprawiedliwość współczesnych instytucji i pyta na przykład, czy interesy świata nieludzkiego powinny być brane pod uwagę przy tworzeniu polityki. Takie pomysły są istotne, ponieważ Singapur rozważa wyzwania środowiskowe wynikające z naszego rozwoju gospodarczego. Kolejny wkład pochodzi od feminizmu, który rzucił wyzwanie społeczeństwu, aby przemyśleć swoje pojęcia męskości i kobiecości. Refleksja na temat płci jest dla nas istotna, ponieważ myślimy o reprezentacja kobiet w naszym parlamencie i polityce. Socjaldemokraci poszerzyli naszą koncepcję demokracji o arenę gospodarczą. Czy myślimy o tej tradycji? Rosnąca nierówność w Singapurze? Niestety, libertarianizm, ze swoim sceptycyzmem wobec władzy politycznej, ostrzega nas przed nadmiernym osiąganiem przez rząd swoich celów i ograniczaniem wolności jednostki.

Filozofia polityczna może również pomóc lepiej odwzorować teren polityki wyborczej Singapuru i lepiej ją zrozumieć. Pomocna klasyfikacja znajduje się w pomocnym tekście wprowadzającym filozofa politycznego Jasona Brennana Filozofia polityczna: wprowadzenie. Istnieją przede wszystkim trzy ideologiczne przekonania, w które zwykle wpadają ludzie i partie: filozofia konserwatywno-komunitarna, filozofia lewicowo-liberalna / socjalistyczna, a także klasyczna filozofia liberalno-libertariańska. Konserwatyści przewidują „dobro” i podkreślają porządek, cnotę moralną i wspólnotę. Z drugiej strony lewicowi liberałowie chcą „sprawiedliwego” społeczeństwa, ponieważ poszukują polityk zapewniających większą równość i ograniczenie ucisku. Libertarianie w końcu cenią „wolne” społeczeństwo, ostrzegając przed nadmiernym dążeniem rządu do jego celów i ograniczaniem wolności jednostki. Mając to na uwadze, widzimy, że PAP i Singapur jako całość przyjmują konserwatyzm najbardziej, a inne przekonania są mniej aktywne.

Jako demokratyczni obywatele zrozumienie różnorodności filozofii politycznych - takich jak powyższe sprawozdanie - pomaga nam kształtować naszą debatę polityczną w bardziej owocny sposób i uznać, że nasze nieporozumienia z innymi mogą odzwierciedlać bardziej fundamentalne konflikty o to, co każdy z nas ceni. Filozofia polityczna inspiruje nas do myślenia o nowych możliwościach i wyobrażania sobie potencjału reform. Singapurczycy nie powinni bać się dokonywać głębszych, cennych osądów publicznie. Nasza debata na temat polityk powinna wykraczać poza powierzchowne aspekty wzrostu PKB i bezrobocia, a także głębsze rozważania dotyczące wartości, takich jak wolność, równość, sprawiedliwość i natura idealnego społeczeństwa, które są chlebem powszednim filozofii politycznej. Nasze instytucje edukacyjne i organizacje społeczeństwa obywatelskiego powinny również wspierać kulturę tak silnej debaty.

W końcu wszyscy możemy się zgodzić, że chcemy dobrych demokratycznych obywateli, a może to nastąpić tylko wtedy, gdy ludzie będą wyposażeni w filozoficzne narzędzia do oceny i dokonywania znaczących osądów na temat polityki. Możemy pomóc we wspieraniu postępu społecznego, co może się zdarzyć tylko wtedy, gdy mamy zaangażowanych obywateli gotowych i zdolnych kwestionować głębokie wartości polityczne, i nie dopuścić do ich zamrożenia w nieaktualny konsensus.

Przeczytaj całą historię tutaj…