Zmiany klimatu i astrobiologia antropocenu

Nie możesz rozwiązać problemu, dopóki go nie zrozumiesz. Jeśli chodzi o zmiany klimatu, na podstawowym poziomie tak naprawdę nie rozumiemy problemu.

Od jakiegoś czasu piszę o potrzebie poszerzać podróży po myślenia oklimat. Obejmuje to naszą rolę w jej zmianie - i głębokie wyzwania, jakie te zmiany stawiają przed naszym słusznie pielęgnowanym „projektem” cywilizacji.

Dzisiaj chcę wyostrzyć punkt.

Ale najpierw, jak zawsze, wyjaśnijmy: mamy nie źle zrozumiałem naukę. Klimat Ziemi zmienia się z powodu działalności człowieka. Ta część jest już od jakiegoś czasu ugruntowana, pomimo niekończącej się - i zawsze przygnębiający - wdajemy się w fałszywą „debatę klimatyczną” polityka.

Ale część zmian klimatycznych, której nie udało nam się kulturowo metabolizować, to znaczenie tego, co się dzieje z nami i naszą planetą.

Innymi słowy, nie otrzymujemy prawdziwego planetarnego kontekstu transformacji planetarnej, którą napędza ludzka cywilizacja. Wydaje mi się, że właściwe sformułowanie tego kontekstu jest niezbędne - i poświęcam większość roku na napisanie książki na ten temat. Książka skupia się na tym, co moim zdaniem powinno być nowym przedsięwzięciem naukowym (i filozoficznym): astrobiologią antropocenu.

Spotykam wielu ludzi, którzy już wcześniej słyszeli o astrobiologii i antropocenie. Jednak ogólnie rzecz biorąc, wielu ludzi patrzy na mnie trochę z boku, kiedy używam któregokolwiek słowa, a tym bardziej skupia je razem jako przyszłość ludzkości.

Biorąc pod uwagę to doświadczenie, zacznijmy od kilku definicji.

Wycieczka do Strona główna astrobiologii NASA powie ci, że w tej dziedzinie chodzi o zrozumienie życia w kontekście planetarnym. Może wydawać się dziwne, że cała dziedzina naukowa jest poświęcona tematowi, dla którego mamy tylko jeden przykład (tj. Życie na Ziemi). Ale przyjmij tę perspektywę, a przegapisz spektakularną transformację, jaką astrobiologia wniosła do naszego zrozumienia życia i jego możliwości we wszechświecie.

Wszystkie te planety, które odkryliśmy, krążące wokół innych gwiazd, są przedmiotem badań astrobiologicznych. Roboty łazikami krążą po Marsie, udowadniając, że planeta była kiedyś ciepła i mokra - to też astrobiologia. To samo dotyczy pracy nad głęboką historią Ziemi. Badania te pokazują nam, że Ziemia była w przeszłości wieloma planetami: potencjalnym światem wodnym, zanim rozrosły się główne kontynenty; całkowicie zlodowaciały świat śnieżek; planeta dżungli cieplarnianych. Rozumiejąc te przemiany, zobaczyliśmy jeden przykład życia i planety ewoluuje przez miliardy lat.

Jeśli potrzebujesz przykładu, zastanów się, w jaki sposób cyjanobakterie lub niebiesko-zielone algi całkowicie przerobiły atmosferę planety 2.5 miliarda lat temu, dając nam bogate w tlen powietrze, którym oddychamy dzisiaj. Innym przykładem jest praca pokazująca, jak po ustąpieniu lodowców epoki lodowcowej Ziemia weszła w ciepły, wilgotny i klimatycznie stabilny okres, który geolodzy nazywają holocenem - około 10,000 XNUMX lat temu.

Geologiczna historia Ziemi. Zwróć uwagę na ramy czasowe. Obecnie przebywamy w holocenie, które było ciepłe i wilgotne i stanowi świetny czas na rozwój ludzkiej cywilizacji. Ale aktywność cywilizacji pcha teraz planetę w nową epokę, którą naukowcy nazywają antropocenem.
Ray Troll / Troll Art

Holocen to dobry czas na pojawienie się i rozwój ludzkiej cywilizacji. Pory roku były dość regularne, przesuwając się między względnie łagodnymi granicami gorącej i zimnej. Ta transformacja była kluczową zmianą i pozwoliła ludziom uzyskać stabilne i produktywne rolnictwo.

Ale dzięki cywilizacji holocen dobiegł końca. Tam historia staje się naprawdę interesująca i gdzie antropocen robi swoje wejście.

Naukowcy uznają teraz, że nasz wpływ na Ziemię stał się tak znaczący, że wypchnęliśmy go z holocenu do antropocenu, całkowicie nowej epoki geologicznej zdominowanej przez naszą własną aktywność (zob. Andy Revkin's relacjonowanie tematu). I nie chodzi tylko o zmianę klimatu. Ludzie teraz „skolonizowali” więcej niż procent 50 powierzchni planety. I napędzamy przepływ kluczy substancje planetarne, podobnie jak potas, znacznie powyżej „naturalnych” poziomów.

Niektórym ludziom może się wydawać niemożliwe, aby grupa bezwłosych „naczelnych” mogła zmienić całą planetę. Ale ten pogląd pomija najważniejszą część naszej historii, część, która bezpośrednio mówi o naszym momencie ewolucji planet.

To, co mnie teraz interesuje, to połączenie tych dwóch pomysłów: astrobiologii antropocenu. Oznacza to spojrzenie na to, co dzieje się z nami dzisiaj z najszerszej możliwej perspektywy. Kilka lat temu mój kolega Woody Sullivan i ja opublikowaliśmy plik papier zatytułowanym „Sustainability and the Astrobiological Perspective: Framing Human Futures in a Planetary Context”. Chodziło o to, aby pokazać, jak wiele z tego, czego nauczyliśmy się w astrobiologii, można wnieść do zrozumienia tego, co się teraz z nami dzieje (a'la zmiana klimatu itp.). Idąc dalej, chcieliśmy wiedzieć, w jaki sposób astrobiologiczna perspektywa życia i planet może nam również pomóc zrozumieć, co robić dalej. (Oto utwór, dla którego napisałem The New York Times o tym, ponieważ papier znajduje się za ścianą płacową).

Nasze zrobotyzowane sondy Wenus i Marsa stanowią dobry przykład tego skrzyżowania. Obie planety nauczyły nas o ekstremach klimatycznych. Wenus to niekontrolowany świat szklarni, a Mars zamarza. Wenus nauczyła nas bardzo dużo o efekcie cieplarnianym. Co więcej, mamy wiele dowodów na to, że Mars był niegdyś ciepłym, mokrym i potencjalnie nadającym się do zamieszkania światem. Oznacza to, że Mars zapewnia nam laboratorium, w którym mogą zmieniać się warunki klimatyczne na planecie.

Dlaczego to tak ważne?

Astrobiologia jest zasadniczo nauką o planetach i ich „zdatności do życia”. Ale zrównoważony rozwój jest tak naprawdę tylko troską o możliwość zamieszkania na jednej planecie (Ziemi) dla pewnego rodzaju gatunków (homo sapiens) z określonym rodzajem organizacji (współczesna cywilizacja). To oznacza nasze pilne pytania dotyczące trwałość są podzbiorem pytań na temat mieszkalność. Kluczową kwestią są tutaj planety naszego układu słonecznego, takie jak Mars, które pokazują nam, że zamieszkiwanie nie jest wieczne. Z czasem będzie to prawdopodobnie ruchomy cel. Ten sam pomysł prawdopodobnie odnosi się do zrównoważonego rozwoju - i będziemy potrzebować takiego planu.

Przeczytaj całą historię tutaj…