Uwaga TN: MFW i Bank Światowy koncentrują się intensywnie na realizacji agendy ONZ 2020 i celów zrównoważonego rozwoju (SDG). Obie te organizacje od dawna współpracują z Bankiem Rozrachunków Międzynarodowych, aby wykorzystać istniejący globalny system gospodarczy do własnych upodobań i korzyści. Ich obecność w tej dyskusji świadczy o całkowitej jednomyślności światowej elity.
W piątek, wrzesień 25, Organizacja Narodów Zjednoczonych formalnie przyjęła Cele rozwoju zrównoważonego (SDG). Cele zrównoważonego rozwoju to zestaw celów 17, mających na celu zmniejszenie globalnego ubóstwa, głodu i nierówności oraz sprostanie wyzwaniom środowiskowym. Przed Szczyt ONZ w sprawie zrównoważonego rozwoju- tam, gdzie zostały przyjęte cele zrównoważonego rozwoju - Program globalnej gospodarki i rozwoju w Brookings gościła Christine Lagarde, dyrektor zarządzająca Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) dyskusja na temat roli MFW we wdrażaniu programu rozwoju po 2015 i celów zrównoważonego rozwoju.
Oto niektóre z głównych aspektów dyskusji:
1. Nadmierne nierówności są szczególnie szkodliwe dla trwałego wzrostu.
Lagarde powiedział, że problemy społeczne, takie jak wysoki poziom bezrobocia, szczególnie wśród młodzieży i nierówności dochodów, są bezpośrednio związane z trwałością wzrostu w poszczególnych krajach. Wykazano, że zwiększenie dochodów i dochodów najniższych w kraju odsetków 20 ma znaczący pozytywny wpływ na zrównoważony rozwój. Kroki, które można podjąć w celu zmniejszenia nierówności, obejmują połączenie środków politycznych i przekierowanych wydatków w celu skoncentrowania się na programach przynoszących bezpośrednie korzyści obywatelom.
2. Kobiety odgrywają kluczową rolę w eliminowaniu luk w trzech obszarach polityki: uczeniu się, pracy i przywództwie.
Lagarde nalegał, aby nie tylko być obowiązkiem humanitarnym i moralnym, ale po prostu „ekonomicznym bezmyślnością” dla krajów w celu poprawy poziomu wykształcenia kobiet. Kraje powinny zachęcać kobiety do pełnienia funkcji kierowniczych, ponieważ kiedy to robią, tworzy to wzór do naśladowania, inspirując inne kobiety do poszukiwania ról przywódczych. Poprzez analizę empiryczną MFW mierzył wpływ dodatkowego uczenia się u młodych dziewcząt i bezpośrednio obserwował wzrost poziomu zarobków w kraju i PKB.
To totalnie śmieszne i sposób na uczynienie całego świata równie biednym, a kilka rządzących bogatych elit mówi nam, co mamy robić i jak żyć. Gdyby „biedne” kraje chciały radzić sobie lepiej, zrobiłyby to same bez „pomocy” krajów zamożnych. Chcą się nimi zająć, a to nic innego jak branie od twórców i dawanie biorącym.
wpDiscuz
To totalnie śmieszne i sposób na uczynienie całego świata równie biednym, a kilka rządzących bogatych elit mówi nam, co mamy robić i jak żyć. Gdyby „biedne” kraje chciały radzić sobie lepiej, zrobiłyby to same bez „pomocy” krajów zamożnych. Chcą się nimi zająć, a to nic innego jak branie od twórców i dawanie biorącym.