Czy NSA naprawdę wie wszystko o wszystkich?

Mainway ożył wraz ze Stellarwind, krajowym programem nadzoru stworzonym przez Cheney w pierwszych szalonych tygodniach po tym, jak Al-Kaida poleciała samolotami pasażerskimi do Pentagonu i World Trade Center. Stellarwind zdefiniował operację; Mainway było narzędziem do przeprowadzenia tego.

W tym czasie NSA wiedziała, jak robić takie rzeczy z zagranicznymi rozmowami telefonicznymi, ale nie miała urządzeń do robienia tego w domu.

Kiedy dyrektor NSA Mike Hayden otrzymał 4 października 2001 r. Polecenie wykonania „specjalnego programu wiceprezydenta”, inżynierowie NSA zmontowali system z czystego metalu i pożyczyli kod w ciągu kilku dni, co było niesamowitym osiągnięciem pod presją. Przejęli kontrolę nad 50 najnowocześniejszymi serwerami komputerowymi firmy Dell, która miała właśnie wysłać ich do innego klienta, i powiązali je w szybki i brudny, ale potężny klaster. Hayden oczyścił przestrzeń w specjalnie ograniczonym skrzydle OPS 2B, wewnętrznym sanktuarium lśniącego, lustrzanego kompleksu centrali w Fort Meade w stanie Maryland. Po rozszerzeniu klastra o około 200 maszyn, Mainway przeniosło się do aneksu w pobliskim obiekcie superkomputerowym Tordella. Zaufani porucznicy zaczęli dzwonić do niewielkiej grupy analityków, programistów i matematyków 6 i 7 października.

W Dniu Kolumba, 8 października, Hayden poinformował ich o nowych miejscach pracy w specjalnie wydzielonej nowej operacji. Tego dnia nazwał to Starburst. Wkrótce potem zastąpił go kryptonim Stellarwind. W ten sam świąteczny weekend Hayden wysłał personel ze Special Source Operations do negocjacji w sprawie hurtowego tajnego zakupu danych telefonicznych od takich firm, jak AT&T i Verizon. Cena przekroczy 102 miliony dolarów w ciągu najbliższych pięciu lat.

Nie sposób było ukryć zgiełku przed innymi pracownikami NSA, którzy widzieli nowy sprzęt przybywający pod uzbrojoną eskortą w wściekłym tempie, ale nawet wśród najlepszych posiadaczy zezwoleń mało kto wiedział, co się dzieje. Stellarwind został wyznaczony jako EIK, „informacja wyjątkowo kontrolowana”, najściślejsza klasyfikacja ze wszystkich. W swoim biurze West Wing Cheney nakazał ukryć Stellarwind przed sędziami Sądu FISA i członkami komisji wywiadowczych w Kongresie.

Według moich źródeł i dokumentów, nad którymi pracowałem jesienią 2013 r., Mainway wkrótce stał się najważniejszym narzędziem NSA do mapowania sieci społecznościowych - kotwicą tego, co agencja nazywała Large Access Exploitation. „Duży” nie jest przymiotnikiem w codziennym użyciu w Fort Meade. Autostrada została zbudowana do pracy na niesamowitą skalę. Inne systemy analizowały zawartość przechwyconej komunikacji: głos, wideo, e-mail i czat, załączniki, wiadomości na pagerach i tak dalej. Mainway była królową metadanych, zagranicznych i krajowych, zaprojektowanych w celu znalezienia wzorów, których treść nie ujawniła. Poza tym Mainway był prototypem dla jeszcze bardziej ambitnych planów. Systemy nowej generacji, jak napisali ich planiści, mogą zwiększyć siłę nadzoru, przechodząc „od bardziej tradycyjnej analizy tego, co jest gromadzone, do analizy tego, co należy zebrać”. Wzory zebrane z zapisów połączeń identyfikowałyby cele w bazach danych e-mail lub lokalizacji i na odwrót. Metadane były kluczem do planu NSA dotyczącego „identyfikowania, śledzenia, przechowywania, manipulowania i aktualizowania relacji” we wszystkich formach przechwyconych treści. Zintegrowana mapa, przedstawiona graficznie, ostatecznie pozwoliłaby NSA na wyświetlanie ruchów i komunikacji prawie każdej osoby w skali globalnej. W swoim pierwszym oświadczeniu o misji planiści nadali projektowi nieżyczliwą nazwę „Big Awesome Graph”. Nieuchronnie nabrał przewiewnego akronimu „TORBA”.