Część II: Kradzież Global Commons i wszystkiego innego

„Problem populacji nie ma rozwiązania technicznego; wymaga to fundamentalnego rozszerzenia moralności”. - Garreta Hardina, „Tragedia Izby Gmin”

In Część 1 zbadaliśmy trwający proces definiowania globalne dobra wspólne i roszczenie kapitaliści interesariuszy oni powinni być "opieka" zarówno na wspólnym, jak i w społeczeństwie. Przyjrzymy się teraz, w jaki sposób ustanowiono systemy, aby to umożliwić interesariusze by ich pochwycić.

Powinniśmy pamiętać o tym, co „globalne dobra wspólne” środki dla Globalne partnerstwo publiczno-prywatne (GPPP). Dla nich oznacza to posiadanie wszystkiego: każdego surowca na planecie, całej ziemi, całej wody, powietrza, którym oddychamy i całego świata przyrody, w tym nas wszystkich.

ZASADY GLOBALNEJ WSPÓLNOTY

Pojęcie „globalne dobra wspólne” powstał z połączenia dwóch zasad prawa międzynarodowego. Tragedia Izby Gmin (ToC) i Wspólne Dziedzictwo Ludzkości (CHM).

W swoim 1968 roku artykuł na temat TOC, amerykański ekolog i eugenik Garrett Hardin, opierając się na wcześniejszych pracach XIX-wiecznego ekonomisty Williama Forstera Lloyda, nakreślił problemy populacji i zasobów, tak jak je widział. Powiedział „skończony świat może utrzymać tylko skończoną populację; dlatego wzrost populacji musi ostatecznie wynosić zero”.

Choć logicznie rzecz biorąc, jest to ostatecznie prawdą, jeśli zaakceptuje się całą gamę założeń, punkt, w którym konieczny staje się zerowy wzrost populacji, jest nieznany. Dowody sugerują, że jesteśmy nigdzie w pobliżu tej granicy. Eugenicy, tacy jak Hardin, twierdzili i nadal twierdzą, że Ziemia stoi w obliczu problemu populacyjnego. Nie ma dowodów na poparcie ich poglądu.

Hardin wysunął teorię, że gdy zasób, taki jak ziemia, jest dzielony "pospolity," ludzie działający w racjonalnym interesie własnym będą mieli tendencję do zwiększania wykorzystania tego zasobu, ponieważ koszty są rozłożone między wszystkich. Nazwał ten typ myślenia a tragedia ponieważ jeśli wszyscy postąpią zgodnie z tym, utrzymywał, że zasoby zmniejszą się do zera i wszyscy w wyniku tego będą cierpieć.

Hardin upierał się, że to… tragedia nie można było uniknąć. Dlatego, ponieważ w jego oczach ludzie nie byli w stanie uchwycić szerszego obrazu, rozwiązania były: "zarządzany" dostęp do zasobów i "kontrola populacji."

Podczas gdy elitarna koncepcja ToC Hardina sugerowała regulowany, zamknięty (prywatny) dostęp do "pospolity" zasobów, Wspólne Dziedzictwo Ludzkości (CHM) odrzuciło ideę zamknięcia (prywatyzacji). Zamiast tego CHM zalecał, aby a grupa specjalna powinny być tworzone na mocy traktatu międzynarodowego jako "opieka" globalnych dóbr wspólnych. Postrzegane jako więcej "progresywny," była nie mniej elitarna niż koncepcja Hardina.

Filozoficzna koncepcja CHM pojawiła się na globalnej scenie politycznej w latach 1950. XX wieku, ale nie została przemówienie z 1967 r. przez ambasadora Malty przy ONZ Arvida Pardo, który ustanowił ją jako zasadę globalne zarządzanie. To ostatecznie doprowadziło do 1982 Konwencja ONZ o prawie morza (LOSC).

Powołując się na CHM, w art. 137 ust. 2 LOSC, ONZ zadeklarowała:

„Wszelkie prawa do zasobów Obszaru należą do ludzkości jako całości, w imieniu której działa władza”.

Że "Powierzchnia", w tym przypadku były to oceany Ziemi, w tym wszystko w nich i pod nimi. ten "autorytet" został zdefiniowany w sekcji 4 jako Międzynarodowy Urząd Dna Morskiego (JEST). Art. 137 ust. 2 LOSC jest wewnętrznie sprzeczny.

Połączenia definicja prawna of "nabyty" oznacza, że ​​cała ludzkość bez wyjątku ma absolutne prawo dostępu do globalne dobra wspólne. W tym przypadku tymi wspólnymi obszarami były oceany. Podczas gdy definicja prawna mówi o własności, "nabyty" wydaje się gwarantować, że nikt nie może wysuwać żadnych indywidualnych roszczeń własność oceanów lub ich zasobów. Dostęp jest jednakowo dzielony przez wszystkich.

Podobno to rzekome prawo nigdy nie może być: „pokonany przez warunek zawieszający”. Jest to całkowicie odrzucane przez „w imieniu którego będzie działać Urząd.”

Kto z miliardów mieszkańców Ziemi dał ISA ten rzekomy autorytet? Kiedy zapytano nas, czy chcemy scedować naszą zbiorową odpowiedzialność za oceany na ISA?

Ta władza została przejęta przez dyktat ONZ i nic więcej. Teraz to ISA, przez warunek zawieszający, kontrolować, ograniczać i licencjonować nasz dostęp do oceanów.

To jest podstawowe oszustwo w sercu GPPP „globalne dobra wspólne” paradygmat. Sprzedają swoją kradzież jako zarządzanie zasobami należącymi do całej ludzkości, jednocześnie przejmując całość tych zasobów dla siebie.

WYKORZYSTAĆ ŚWIATOWE WSPÓLNOTY: OCEANI

W interpretacji prawa międzynarodowego CHM wydaje się umieszczać prywatną własność globalne dobra wspólne, sugerowane przez ToC, poza zasięgiem interesariusza rządowego wzmacniacz. Nie powinni mieć większego prawa do tych bogactw niż ktokolwiek inny. Prawne zakwestionowanie jakiegokolwiek roszczenia powinno być stosunkowo prostym procesem dla każdej zainteresowanej osoby lub grupy, która chce je zgłosić.

Nie jest to nawet odległa możliwość. Prawo międzynarodowe, ponieważ dotyczy globalne dobra wspólne, jest bezsensowną mieszanką niespójności i sprzeczności, która ostatecznie sprowadza się do "moc jest słuszna." Aby ktokolwiek mógł zakwestionować twierdzenie GPPP, musiałby zachować zespół prawników zdolny do pokonania ONZ i sądownictwa, które chciałyby działać na ich korzyść.

Połączenia "prawo" rzekomo ma na celu pozostawienie nam wyobrażenia, że ​​mamy "chroniony" prawa i obowiązki w stosunku do tych wspólnych zasobów. Zważywszy, że jeśli zostanie poddane jakiejkolwiek rozsądnej kontroli, prawne pojęcie globalne dobra wspólne wygląda bardziej jak dywersja mająca na celu ułatwienie napadu.

Jeśli spojrzymy na zapis ISA z zaangażowanie interesariuszy szybko znajdujemy ich Plan strategiczny na lata 2019 – 2020. To zwięźle opisuje, jak działa oszustwo:

W ciągle zmieniającym się świecie, pełniąc rolę strażnika wspólnego dziedzictwa ludzkości, ISA stoi przed wieloma wyzwaniami… Organizacja Narodów Zjednoczonych przyjęła nowy program rozwoju zatytułowany „Przekształcanie naszego świata: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”. …] Największe znaczenie dla ISA ma cel zrównoważonego rozwoju nr 14 – Ochrona i zrównoważone wykorzystanie oceanów, mórz i zasobów morskich”.

Wspólne zasoby – globalne dobra wspólne – oceanów na Ziemi nie są już swobodnie dostępne dla całej ludzkości. ISA określa raczej, kto uzyskuje dostęp do zasobów oceanicznych w oparciu o Cele Zrównoważonego Rozwoju (SDG). Skutecznie zmienili dostęp do globalne dobra wspólne na nowy rynek.

Najważniejszymi pytaniami, jakie musimy zadać, jest to, w jaki sposób i przez kogo podejmowane są te decyzje dotyczące alokacji. To ujawni, kto kontroluje te nowe, wysoce regulowane rynki. Stan ISA:

Państwa-strony, państwa sponsorujące, państwa bandery, państwa przybrzeżne, przedsiębiorstwa państwowe, inwestorzy prywatni, inni użytkownicy środowiska morskiego oraz zainteresowane globalne i regionalne organizacje międzyrządowe. Wszyscy odgrywają rolę w opracowywaniu, wdrażaniu i egzekwowaniu zasad i standardów działalności w Obszarze”

Ponadto ISA będzie:

"Wzmocnić współpracę i koordynację z innymi odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi i zainteresowanymi stronami, aby… skutecznie chronić uzasadnione interesy członków ISA i wykonawców… Zasady, przepisy i procedury rządzące wydobyciem minerałów… opierają się na zdrowych zasadach handlowych w celu promowania inwestycji… podejmowanie uwzględniać trendy i wydarzenia związane z działalnością wydobywczą na głębokim dnie morskim, w tym obiektywną analizę warunków na światowym rynku metali oraz cen metali, trendów i perspektyw… w oparciu o konsensus… który pozwala na wkład interesariuszy w odpowiedni sposób.”

Globalne Partnerstwo Publiczno-Prywatne (GPPP) rządów, globalnych korporacji (innych użytkowników środowiska morskiego), ich głównych udziałowców (inwestorzy prywatni) oraz fundacji filantropijnych (inwestorzy prywatni) interesariusze. Oni, nie my, będą mieli wkład aby zapewnić zasady, regulaminy i procedury będzie promować inwestycje to będzie ochrona ich zainteresowania.

Na przestrzeni kilku krótkich dziesięcioleci szerokie koncepcje przekształciły się w zasady prawa międzynarodowego, które następnie zastosowano do stworzenia ram regulacyjnych dla kontrolowanego dostępu do wszystkich zasobów oceanów. To, co kiedyś było prawdziwie globalnym zasobem, jest teraz wyłączną prowincją GPPP i jego siecią kapitaliści interesariuszy.

GLOBALNE WSPÓLNE SĄ GLOBALNE

Powinniśmy wystrzegać się wpadnięcia w pułapkę myślenia, że ​​GPPP składa się wyłącznie z hegemonii zachodniej. Opowieści o globalnej konfrontacji supermocarstw, którymi się karmimy, są często powierzchowne.

Chociaż w ramach GPPP są niewątpliwie napięcia, ponieważ każdy gracz walczy o większą część nowych rynków, sama sieć GPPP jest prawdziwie globalną współpracą. Nie oznacza to, że konflikt między państwami narodowymi jest niemożliwy, ale jak zawsze, każdy taki konflikt będzie toczony z powodu nieobecnego oficjalne wyjaśnienie.

SDG doprowadziły do polisy zerowe netto i zakładają, wśród szeregu wymuszonych zmian, koniec transportu benzyny i oleju napędowego. Wszyscy mamy rozkaz przejścia na pojazdy elektryczne (EV), na które zdecydowanej większości nie będzie stać. To z kolei oznacza ogromny wzrost popytu na akumulatory litowo-jonowe.

Ich produkcja będzie wymagać znacznie więcej kobaltu, który jest powszechnie uważany za najbardziej krytyczne ryzyko w łańcuchu dostaw do produkcji pojazdów elektrycznych. Bank Światowy szacuje, że wzrost popytu na kobalt w latach 2018-2050 będzie gdzieś w okolicy 450%. Powiedzieć to jest "okazja na rynku" to ogromne niedopowiedzenie.

MSRF przyznał 5 kontraktów na poszukiwanie kobaltu do JOGMEC (Japonia), COMRA (Chiny), Rosji, Republiki Korei i CPRM (Brazylia). Kiedy zlokalizowane depozyty staną się opłacalne, co niewątpliwie stanie się możliwe, korporacyjne szał karmienia można zacząć.

Korporacje, takie jak producent broni Lockheed Martin, wraz ze swoją spółką zależną w całości Zasoby dna morskiego Wielkiej Brytanii (UKSR), są również jednymi z wielu interesariuszy ISA. UKSR otrzymał koncesję na poszukiwania Południowy Pacyfik w 2013 r.. Jako eksploracja ISA kontrahent, interesariusze UKSR mogą zgłaszać swoje rekomendacje dotyczące zmian w przepisach ISA regulujących ich własną działalność wydobywczą.

Przeczytaj całą historię tutaj…