Propaganda w akcji: jak media minimalizują urazy spowodowane szczepionką mRNA

Uważam naukę konsensusu za niezwykle zgubny rozwój, który należy bezwzględnie zatrzymać. Historycznie rzecz biorąc, twierdzenie o konsensusie było pierwszym schronieniem łajdaków; jest to sposób na uniknięcie debaty poprzez twierdzenie, że sprawa jest już załatwiona. Ilekroć słyszysz, że konsensus naukowców zgadza się na coś, sięgnij do portfela, bo masz… Powiedzmy sobie jasno: praca naukowa nie ma nic wspólnego z konsensusem. Konsensus jest sprawą polityki. Nauka wręcz przeciwnie, wymaga tylko jednego badacza, który akurat ma rację, co oznacza, że ​​dysponuje on weryfikowalnymi wynikami w odniesieniu do rzeczywistego świata. W nauce konsensus nie ma znaczenia. Istotne są powtarzalne wyniki. Najwięksi naukowcy w historii są wielcy właśnie dlatego, że zerwali z konsensusem. Nie ma czegoś takiego jak nauka konsensusu. Jeśli jest to konsensus, nie jest nauką. Jeśli to nauka, to nie jest konsensus. Okres.

– MICHAEL CRICHTON, WYKŁAD W CALIFORNIA INTITUTE OF TECHNOLOGY, PASADENA, KALIFORNIA, 17 STYCZNIA 2003. (1)

W ciągu kilku miesięcy od wstrzyknięcia szczepionki SARS-Cov-2 milionom ludzi na całym świecie zgłoszono wiele rodzajów działań niepożądanych. Informacje o zdarzeniach niepożądanych stały się przedmiotem intensywnego zaprzeczania i zaciemniania przez agencje rządowe i finansowane przez państwo media sponsorowane przez korporacje, niezależnie od tego, czy informacje miały formę plotek, amatorskich spekulacji, czy poważnych badań naukowych prowadzonych przez wykwalifikowanych naukowców.

Jednak w 2023 r. rządowe rejestry urazów poszczepiennych ujawniają obecnie poważne braki szczepionek przeznaczonych do zwalczania SARS-Cov-2. W raporcie opublikowanym w International Journal of Vaccine Theory, Practice and Research, autorzy przeanalizowali dane z nadzoru regulacyjnego i systemów samoopisowych w Niemczech, Izraelu, Szkocji, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych „w celu znalezienia długoterminowych zdarzeń niepożądanych produktów COVID, których nie można uchwycić podczas przyspieszonych analiz bezpieczeństwa. ” Ten wyciąg z abstraktu dalej stwierdza:

Nasze dane pokazują, między innymi, wzrost liczby zgłoszeń zdarzeń niepożądanych, jeśli porównamy produkty COVID ze szczepionkami przeciw grypie i krztuścowi oraz statystycznie istotną wyższą liczbę wizyt szpitalnych personelu wojskowego, a także wzrost częstości występowania chorób zakrzepowo-zatorowych, takich jak zaburzenia miesiączkowania, zapalenie mięśnia sercowego i zdarzenia naczyniowo-mózgowe po wprowadzeniu nakazów wstrzykiwania COVID w porównaniu z poprzednimi pięcioma latami… Nasza metaanaliza krajowych i międzynarodowych zdarzeń niepożądanych szczepionek podkreśla znaczenie ponownej oceny polityki zdrowia publicznego, która promuje powszechne masowe wstrzyknięcia i wielokrotne dawki przypominające dla wszystkich grup demograficznych. W połączeniu z nieformalnymi doniesieniami wiarygodnych świadków, ograniczeniami badań bezpieczeństwa i zmniejszoną śmiertelnością nowych szczepów, nasze badania pokazują, że koszt (zarówno finansowy, jak i humanitarny) wstrzykiwania zdrowych ludzi, a zwłaszcza dzieci, przewyższa wszelkie rzekome, choć niepotwierdzone korzyści . (2)

W tej późnej fazie wydarzenia, które rozpoczęło się w 2020 r., rządy i ich różne platformy propagandowe nie mogą ukryć tych niekorzystnych wydarzeń i być może są teraz zaangażowane w coś, co można nazwać fazą „ochładzania znaku” pandemii. Artykuł w New Yorker w 2015 roku omówili to socjologiczne zjawisko (3). Termin ten został użyty w badaniu Ervinga Goffmana z 1952 roku do opisania ważnego elementu oszustwa, ale ogólnie opisuje również każdy mechanizm społeczny, który jest potrzebny, aby pomóc ludziom dostosować się do strat materialnych i upokorzeń. Kiedy ofiara jest zmuszona przyznać, że została oszukana lub oszukana, sprawcy muszą podjąć pewien wysiłek, aby pomóc jej się przystosować. W przeciwnym razie może zrobić coś „irracjonalnego”, na przykład dokonać brutalnej zemsty, ujawnić się w mediach, postawić zarzuty karne lub wnieść sprawę do sądu. Trzeba mu przypomnieć, że wciąż ma cenne rzeczy, które może stracić, więc musi po prostu zaakceptować stratę i upokorzenie i wrócić do żony i dzieci. Rządy robią teraz to samo: „Tak, zdarzały się rzadkie zdarzenia niepożądane. Ustaw się w kolejce i wypełnij ten formularz, aby ubiegać się o przysługujące prawnie odszkodowanie. Wkrótce będziemy u ciebie.

Niektóre z działań niepożądanych to łagodne reakcje, takie jak omdlenia, zawroty głowy, zmęczenie i złe samopoczucie grypopodobne trwające kilka dni – podobnie jak sama infekcja wirusowa, o ironio. Osoby poniżej siedemdziesiątego roku życia, które miały 99.9% szans na szybkie wyleczenie z infekcji, wybrały zamiast tego cierpieć z powodu tego złego samopoczucia, zgadzając się na przymus społeczny i akceptując nieznane ryzyko szczepień (4). Tak jakby to była zaplanowana planowana operacja, po prostu wybierali moment, w którym będą się czuć okropnie – np. „Powinienem mieć to już za sobą przed urlopem”.

Mniej łagodne reakcje to zawał mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, tachykardia, udar, zakrzepy krwi (zatorowość), tętniak, szum w uszach, porażenie Bella, zespół Guillain-Barré, poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego, rak, obfite krwawienie, nieregularne miesiączki, poronienie, objawy neurologiczne, zaburzenia układu odpornościowego, wysypka skórna, intensywny ból i drętwienie, utrata pamięci, „mgła mózgowa” i „niewytłumaczalna” nagła śmierć. Warunki te mogą być przejściowe lub, jak ostatni na liście, trwałe.

Można łatwo znaleźć recenzowane artykuły naukowe, które potwierdzają zwiększoną częstość występowania tych niepożądanych zdarzeń zdrowotnych po szczepieniu, ale ciekawą rzeczą jest to, że często kończą się one bardzo niepewnie, w tym zwrotem takim jak to, które znajduje się w poniższym fragmencie:

Liczba zgłoszonych przypadków jest stosunkowo niewielka w porównaniu z setkami milionów szczepień, które miały miejsce, a korzyści ochronne wynikające ze szczepienia przeciwko COVID-19 znacznie przewyższają ryzyko. (5)

Tendencję tę stwierdzono również w niedawnym przeglądzie Cochrane dotyczącym skuteczności noszenia masek (6). Zamiast stanowczo stwierdzić, że w licznych badaniach nie ma dowodów na korzyści z noszenia masek, autorzy podsumowali, stwierdzając wszystkie sposoby, w jakie badania, które przejrzeli, mogą zawierać pewne nieodkryte wady. Wyglądało to tak, jakby bali się, że dokonali ważnego odkrycia, które powinno zmienić politykę rządu.

Minimalizacja, przesada, przekierowanie i rozpraszanie uwagi w środkach masowego przekazu i czasopismach naukowych

Przykład 1: Pozytywny obrót raka wywołanego szczepionką

Innym takim przykładem, tym razem w popularnej prasie, była historia opowiedziana o immunologu, dr Michelu Goldmanie w Atlantic we wrześniu 2022 r. (7). Jako zwolennik wielu szczepionek w swojej karierze, a w szczególności wierzący w zbawienne działanie szczepionek mRNA, został skonfrontowany z obrazami na tomografii komputerowej, które pokazały, że rak limfatyczny agresywnie rozprzestrzenia się w jego ciele wkrótce po szczepieniach mRNA, zarówno po pierwszych dwóch zastrzykach, jak i ponownie po zastrzyku przypominającym kilka miesięcy później. Trudno było zaprzeczyć powiązaniu raka ze zastrzykami, ponieważ agresywny wzrost był niezwykle rzadki, a także dlatego, że pierwsze zastrzyki były w lewym ramieniu, a rak pojawił się pod lewą pachą. Wzmacniacz wstrzyknięto w prawe ramię, potem rak pojawił się po prawej stronie.

Gdyby tematyka nie była tak mroczna, artykuł wyglądałby jak satyra na ludzi, którzy nie potrafią logicznie myśleć ani zmieniać poglądów w konfrontacji z nowymi faktami. Autorka, Roxanne Khamsi, dokłada wszelkich starań, aby opisać walkę, jaką musiała stoczyć, aby napisać historię w sposób, który nie byłby wsparciem dla tych, którzy szerzą „dezinformację antyszczepionkową”. Doktor Goldman był równie zdeterminowany, chcąc postrzegać siebie jako jednego z nielicznych nieszczęśników, którzy muszą cierpieć, aby tak wielu innych mogło zostać uratowanych dzięki tym rzekomo cudownym nowym lekom.

Jak nauczyły nas lekcje propagandy Piersa Robinsona, propagandysta nie kłamie bezpośrednio. Propaganda działa poprzez przesadę, pominięcie, zachętę i przymus, co widać w Atlantic, w tym artykule i we wszystkich relacjach z pandemii (8). Roxanne Khamsi wybiórczo skupia się na najbardziej hiperbolicznych reakcjach „podżegaczy strachu [którzy] pogorszyli problem, cytując przerażająco brzmiące dane z systemu zgłaszania zdarzeń niepożądanych szczepionek… bez niewystarczającego kontekstu”. Musiała też wspomnieć, że w Polsce podpalono ośrodek szczepień. Nigdzie w tym obszernym artykule nie ma wzmianki o mniej radykalnych reakcjach, takich jak setki artykułów naukowych opisujących zdarzenia niepożądane – badania napisane przez trzeźwo myślących naukowców, którzy nie sieją strachu. Taka przesada i pominięcie skłaniają czytelnika do akceptacji konieczności masowych szczepień.

Innym aspektem tej propagandy jest użycie czegoś, co można by nazwać „New Yorker„gatunek dziennikarstwa. Jest to „długo czytany” utwór (4,000 słów) opowiadania narracyjnego, który wykorzystuje metody literatury fikcyjnej. Dramatyzuje historię jednej osoby, zagłębiając się w jej szczegóły biograficzne, myśli i uczucia. To gatunek naturalny i oczekiwany przez wykształconą klasę zawodową ludzi, którzy budzą się w niedzielne poranki i szukają czegoś poważnego do przeczytania, czegoś, co sprawi, że poczują się mądrzy, zanim następnego dnia wrócą do harówki. Jest to również gatunek używany przez dokumentalistów. Mogą mieć ważny problem społeczny do ujawnienia, ale muszą znaleźć osobę w jego centrum i opowiedzieć historię. W przeciwnym razie publiczność się wyłączy. Przemówienia TED mówią nam, że jest to zakorzenione w naszych mózgach. Ludzie są gawędziarzami.

New Yorker gatunku sprawia, że ​​wykształcona klasa czuje się poinformowana i poważna: 4,000 słów, głęboka lektura, a nie powierzchowne rzeczy, które żałośni czytają w New York Post! Długość artykułu sprawia, że ​​prawdopodobnie czytelnicy nie będą marnować swojego czasu na czytanie czegokolwiek innego. Co najważniejsze, użycie tego gatunku odwraca uwagę od potrzeby obiektywnego zrozumienia zjawiska, które dotyczy miliardów ofiar. Pisarz i temat, dr Goldman, mówią wiele o potrzebie zrozumienia nauki i nie rozpalaniu radykalnych reakcji ze strony tak zwanych typów o niskim poziomie informacji, ale ten gatunek sam w sobie jest nienaukowy, subiektywny, sentymentalny i wąski w jego zakres.

Najbardziej zdumiewającym pominięciem w artykule jest to, że ani autor, ani dr Goldman nie wyciągają oczywistego logicznego wniosku, że biorąc pod uwagę zarówno widoczne, jak i wciąż nieznane ryzyko, obowiązkowe lub przymusowe szczepienia są nieetyczne, szczególnie w przypadku infekcji wirusowej, na którą cierpi 99.9% ludzi poniżej siedemdziesiątego roku życia może przeżyć. Po dowiedzeniu się, co stało się z doktorem Goldbergiem, osoby w dobrym zdrowiu, gdyby nie propagowano innego myślenia, logicznie zdecydowałyby się na zaryzykowanie infekcji, która minie za kilka dni. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku osób, które w przeciwieństwie do dr Goldmana nie mają brata będącego kierownikiem oddziału medycyny nuklearnej w szpitalu uniwersyteckim i mogą nie mieć szybkiego dostępu do wysokiej jakości opieki zdrowotnej, jaką miał dr Goldman.

Artykuł kończy się tak:

A jako długoletni immunolog i innowator medyczny wciąż zastanawia się, czy szczepionka, która ratuje dziesiątki milionów istnień ludzkich każdego roku, mogłaby narazić jego własne na niebezpieczeństwo. Pozostaje nieugięty, że szczepionki na COVID-19 są konieczne i przydatne dla zdecydowanej większości ludzi.

Wielu by się nie zgodziło i powiedziało, że szczepionki są w najlepszym razie przeznaczone tylko dla nielicznej mniejszości osób wysokiego ryzyka, które przyjmują je za świadomą zgodą. Pomimo własnego doświadczenia z agresywnym chłoniakiem wywołanym szczepionką, dr Goldman uważa, że ​​zdecydowana większość ludzi powinna narażać się na ten sam los. We wrześniu 2022 r., w momencie publikacji, oficjalnie uznano, że zastrzyki z mRNA nie powstrzymały rozprzestrzeniania się wirusa, nie wywołały trwałej odporności i mogły nie obniżyć śmiertelności z powodu choroby. Inne możliwe wyjaśnienia:

(1) Wirus zaszkodził większości wrażliwej populacji, zanim pojawiły się szczepionki.

(2) Lekarze nauczyli się, jak leczyć chorobę bez uciekania się do śmiercionośnych praktyk, takich jak opóźnione leczenie, respiratory i Remdesivir.

(3) Wirus ewoluował w mniej śmiercionośne warianty.

Rzekome korzyści ze szczepionek pozostają nie do udowodnienia, a wyjaśnienia (1)-(3) pozostają przedmiotem kontrowersji.

Przykład 2: Zwód po omdleniu po szczepieniu

Inne przykłady tego gatunku zastosowane do wydarzenia Covid-19 są liczne i łatwe do znalezienia w mediach finansowanych przez Fundację Billa i Melindy Gatesów lub sponsorowanych przez firmę Pfizer i inne ukryte ręce. Opiszę jeszcze tylko jeden, który pokazuje, że był nadal używany w kwietniu 2023 r., Trzy lata później, gdy oficjalna narracja staje się nie do utrzymania.

10 kwietnia 2023 r. NBC News opublikował artykuł na 3,400 słów na temat szaleństwa „omdlenia pielęgniarki” w mediach społecznościowych, które miało miejsce w grudniu 2020 r., kiedy pracownicy służby zdrowia w USA zaczęli otrzymywać zastrzyki mRNA (9). Szczepienie pielęgniarki Tiffany Dover zostało nagrane przez lokalną ekipę telewizyjną, ponieważ był to wielki dzień, w którym przybyły zbawienne szczepionki, aby rzekomo zakończyć pandemię. Niestety kamery zarejestrowały jej omdlenie wkrótce po otrzymaniu zastrzyku.

W artykule opisano, w jaki sposób „teoretycy spiskowi” stworzyli epizod „dezinformacji partycypacyjnej”, rozpowszechniając jej historię w mediach społecznościowych, wyolbrzymiając znaczenie omdlenia, rozpowszechniając pogłoski o jej śmierci i angażując się w kampanię nękania (aka doxing) (10 ). Tiffany niezłomnie wspierała program szczepień i wierzyła, że ​​jej omdlenie nie miało znaczenia, ale doznała traumy po zatruciu i postanowiła milczeć przez pełne dwa lata. Niestety wybór ten tylko spotęgował pogłoski o jej śmierci lub wymuszonym milczeniu.

Moja krytyka tego artykułu nie zawiera żadnego wsparcia dla ludzi, którzy angażują się w doxing i dzikie spekulacje. Moja krytyka jest taka, że ​​ten gatunek dziennikarstwa konsekwentnie łączy wszelkie nieporozumienia z oficjalnymi narracjami jako dzieło dzikich, godnych ubolewania łobuzów. Konsekwentnie ignoruje setki naukowców, którzy publikują recenzowane artykuły na temat urazów poszczepiennych i kwestionują porzucenie standardowej polityki zdrowia publicznego, która rozpoczęła się w 2020 roku.

Brandy Zadrożny, autorka tego artykułu o Tiffany Dover, uznała, że ​​konieczne jest powiązanie historii Tiffany z innymi przypadkami szalonej teorii spiskowej, takimi jak kradzież wyborcza Donalda Trumpa w 2020 roku i zaprzeczanie morderstwom w Sandy Hook Elementary School. Tak więc bardzo celową implikacją jest to, że jeśli martwisz się nagromadzeniem artykułów w czasopismach medycznych opisujących długą listę urazów związanych ze szczepionkami, zastanów się dwa razy. Nie chcesz być odrzucony jako jeden z tych okrutnych i obłąkanych głupców, którzy stracili kontakt z rzeczywistością. Twoja rodzina, przyjaciele i współpracownicy są szkoleni, aby wykluczyć cię za złe myślenie, więc zapomnij o tym. Jesteś znakiem, który wymaga ochłodzenia.

Zamiast traktować kampanię „uczestniczącej dezinformacji” jako problem godny ubolewania, z którego rozwiązaniem muszą walczyć prawi, autorzy takich artykułów mogliby zacząć się zastanawiać, czy istnieje uzasadniona złość napędzająca takie żałosne zjawiska. Istniały bardzo rozsądne powody, by obawiać się, że produkt farmaceutyczny zostanie wprowadzony na rynek w ciągu mniej niż roku, zwłaszcza taki, który jest oparty na nowatorskiej biotechnologii. Poza tym omdlenie nie zawsze jest drobnym incydentem i racjonalne jest martwienie się, że nastąpi to tak szybko po leczeniu. Co więcej, nie byłoby nierozsądne, gdyby zdrowa osoba zdecydowała, że ​​woli zaryzykować zakażenie wirusem niż cierpieć z powodu skutków ubocznych niesprawdzonej szczepionki. Nie każdy ma to szczęście, by zemdleć „w ramionach dwóch pobliskich lekarzy” (jak opisano omdlenie w artykule). Niektórzy ludzie łamią kości i doznają złamań czaszki. U niektórych osób reakcja niepożądana występuje po opuszczeniu kliniki i powrocie do domu. Niektórzy mają to miesiąc później.

Po ponad dwóch latach od rozpoczęcia szczepień powinno być jasne, że ponieważ terapie mRNA nie były tak bezpieczne i skuteczne, jak obiecywano, nikt nigdy nie powinien być zmuszany do ich przyjmowania. Ich intensywna promocja, poparta dobrze finansowanymi kampaniami propagandowymi półprawd i śmiałych kłamstw, była nieetyczna, podobnie jak gaslighting, zawstydzanie i unikanie ludzi, którzy domagali się cielesnej autonomii.

Jednak w tak późnym czasie, po tym, jak tak wiele zostało oficjalnie przyznanych na temat skutków ubocznych, w tym śmierci, autor stwierdził, że historia Tiffany stała się punktem zbornym dla tych, „którzy fałszywie wierzą, że szczepionki zabijają i ranią ludzi tłumnie”. (kursywa dodana) Te dwa ostatnie słowa zostały prawdopodobnie starannie dobrane, ponieważ bez nich nie można by powiedzieć, że „fałszywie uważać." Faktem jest, że zabijają i ranią ludzi, ale „w tłumie” może być na tyle niejednoznaczne, że oświadczenie będzie znośne dla kwestionującego weryfikatora faktów. Zdanie jest teraz „częściowo prawdziwe”, jeśli ktoś chce to widzieć w ten sposób.

Można potępić kampanię przymusu i nadal pozwolić, by Tiffany głosiła „wiarę” w szczepionki. Kwestią, którą należy omówić, jest porażka etyki lekarskiej w polityce publicznej, która doprowadziła do oczerniania osób o odmiennych przekonaniach. Nie chcieli poddać się terapii medycznej, która została wprowadzona na rynek w pośpiechu bez długoterminowych danych dotyczących bezpieczeństwa potwierdzających jej stosowanie. Wbrew faktom ta kwestia pozostaje zupełnie niewidoczna dla pisarzy specjalizujących się w tym gatunku.

Ostatnią rzeczą, o której należy wspomnieć w tym artykule, jest to, że podobnie jak artykuł w Atlantic, używa środków fikcji. Koncentruje się na stanie emocjonalnym i fizycznym podmiotu, a tym samym prowadzi czytelnika do zaangażowania się w jej historię. Jej oczy są „szerokie, jasne i strasznie niebieskie”. Są one ponownie opisane na końcu artykułu jako „elektryczny błękit”. Pisarka podkreśla to, ponieważ jej zdjęcie poszczepienne nie było dobrze oświetlone, a jej kolor oczu nie był widoczny, co wywołało plotki, że tak naprawdę to nie ona jest na zdjęciu. Niemniej jednak opisy są zbędnymi upiększeniami. Czytelnicy też nie muszą znać jej wyborów do farbowania włosów, ale i te zostały opisane. Ten artykuł informacyjny o kontrowersyjnym produkcie farmaceutycznym mógłby być również opublikowany bez towarzyszących mu efektownych zdjęć bardzo fotogenicznej ofiary. W końcu są mniej efektowne i mniej szczęśliwe ofiary szczepień, które spotkały los gorszy niż omdlenie (11). Tiffany żyje i jest zdrowa i nie odmówiła filmowania w dniu szczepienia. Jednak tak naprawdę nie jest to opowieść o jej omdleniu i jego następstwach. Celem tego gatunku jest zwód – udawanie i odwracanie uwagi od tego, na co publiczność powinna naprawdę zwracać uwagę.

Przykład 3: Minimalizacja w artykułach z czasopism naukowych

Wróćmy do artykułów z czasopism naukowych. Stwierdzenia końcowe w artykułach naukowych nie zawsze dotyczą obiektywnych ustaleń. Są to interpretacje i opinie autorów, często wydają się zmierzać w kierunku minimalizacji problemów ujawnionych w badaniu. Pokora co do wpływu ich pracy zawsze była standardową praktyką, ponieważ późniejsze badania mogą obalić ich wnioski. Niemniej jednak, jeśli chodzi o jakiekolwiek badania związane z Covid-19, widać nadmierne wahanie, a nawet strach.

Z jakiegoś powodu specjaliści medyczni, którzy są autorami tych artykułów, nigdy nie wyrażają niepokoju ani nie sugerują zaprzestania szczepień osób, u których ryzyko poważnego uszczerbku na zdrowiu z powodu infekcji wirusowej jest niskie. Przypomnijmy, że śmiertelność zakaźna wynosiła około 0.1%, mniej więcej, w zależności od wieku. Jest tak niski dla osób zdrowych, a wyższy dla osób starszych i niezdrowych. Jak wspomniano powyżej, wskaźnik ten spadł, gdy lekarze nauczyli się leczyć infekcję i porzucili niebezpieczne interwencje. Innym czynnikiem było to, że sam wirus stał się mniej śmiercionośny.

Czytelnicy mogą odpowiedzieć, że ignoruję miliony przypadków „długiego covidu”, ale ja odpowiadam, że nie ma na to klinicznej definicji i może nie różnić się niczym od zespołu powirusowego związanego z grypą – zjawiskiem, które nigdy nie budziła niepokój w społeczeństwie przed 2020 rokiem. Rzekome objawy długiego covidu pokrywają się również z niepożądanymi reakcjami na szczepionkę, więc jeśli mamy się martwić długim covidem, musimy również sprzeciwić się dalszemu stosowaniu terapii wykorzystujących białko kolca do indukcji odporność. Lekarze opracowują metody leczenia reakcji na białko szczytowe, niezależnie od tego, czy pochodzi ono od wirusa, czy zastrzyków mRNA. Jest również prawdopodobne, że „długi covid” jest efektem ubocznym „długie cukrzyca typu 2” i różne inne przewlekłe (tj długie czas trwania) choroby, które są pierwotną przyczyną śmierci z powodu SARS-Cov-2.

Rytualna minimalizacja obrażeń poszczepiennych w raportach naukowych jest oczywiście istotnym ukłonem wierności kapłaństwu naukowemu. Jest to współczesny odpowiednik Galileusza z XVII wieku, potwierdzający istnienie i wielkość Boga, aby, miejmy nadzieję, poważnie potraktować heliocentryzm. Ci badacze mogą prywatnie czuć, że sprawa jest pilna, ale wiedzą, że aby rzucić światło na tę kwestię w szanowanym czasopiśmie medycznym, będą musieli ugiąć się przed oficjalną doktryną. Uzasadniają to jako jedyny sposób, aby rzucić nieco światła na problem i zmienić system od wewnątrz. Gdyby naprawdę myśleli, że sprawa jest tak trywialna, nie badaliby jej. Personel medyczny mógłby po prostu leczyć swoich pacjentów, nie martwiąc się spekulacyjną rolą, jaką szczepionki mogły odegrać w ich chorobach. Lekarz leczący raka rzadko martwi się, czy był on spowodowany opadem z testów broni jądrowej, ponieważ zidentyfikowanie tej przyczyny nie miałoby wpływu na leczenie. Jej zadaniem jest leczenie pacjenta. Jednak pod koniec lat pięćdziesiątych niektórzy lekarze dostrzegli powód do zabrania głosu i wywarcia presji politycznej, która wstrzymała próby jądrowe w atmosferze w 17 roku.

Artykuł cytowany w załączniku poniżej, na zakończenie tego długiego eseju, został wybrany jako przykład tej minimalizacji. Dotyczy chorób wątroby po szczepieniu. Znalazłem to, ponieważ niedawno zauważyłem, że 15. osoba zaatakowana mRNA w moich kręgach społecznych doznała poważnego kryzysu zdrowotnego od stycznia 2021 r. W ciągu dwóch lat wcześniej wiedziałem tylko o jednym nagłym przypadku wśród przyjaciół, rodziny i współpracownicy. W przypadku 15. osoby, ropień wątroby spowodował, że trafiła na OIOM i prawie go zabiła.

W badaniach takich jak to, które kończą się zminimalizowaniem problemu, oczywistym problemem jest stwierdzenie, że liczba przypadków jest „bardzo mała w stosunku do setek milionów szczepień”. Kiedy weźmie się pod uwagę wszystkie badania nad zdarzeniami niepożądanymi we wszystkich innych układach narządów, zaczyna się myśleć, jak powiedział Yogi Berra: „Małe rzeczy są duże”. Miś Yogi był mądrzejszy niż przeciętny niedźwiedź, a Yogi Berra, „głupi” mędrzec z legendy baseballu, był, jak się wydaje, znacznie mądrzejszy niż przeciętny immunolog. Małe rzeczy zaczynają się sumować. Jeden przypadek chłoniaka, omdlenia lub choroby wątroby może wydawać się nieistotny, gdy widzi się go w izolacji, ale kiedy wszystkie zdarzenia niepożądane są postrzegane łącznie z dystansu, wraz z gwałtownym wzrostem śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny, możemy zacząć pytać o właściwą pytania (12). Są one podobne do pytań, które powinniśmy zadać o złożone skutki wielu środowiskowych substancji toksycznych i zanieczyszczeń, na które narażeni są ludzie. Jedna substancja chemiczna może zostać uznana za bezpieczną przy określonej ekspozycji, ale jaki jest łączny efekt setek takich chemikaliów? Wygląda na to, że szkody są niezwykle rzadkie tylko wtedy, gdy przypadki i rodzaje obrażeń są badane w izolacji, a ofiary również są izolowane.

Moglibyśmy również dodać inne klejnoty mądrości Yogi Berry, które odnoszą się do całego zjawiska Covid. Kiedy stwierdzimy, że niewiele się zmieniło od czasów Galileusza, przypomnijmy sobie, co Yogi Berra powiedział: „to znowu jak déjà vu”, a kiedy pomyślicie o wszystkim, co wydarzyło się od marca 2020 r., pamiętajcie, że powiedział: t to, co było kiedyś”.

Referencje

1. JR Barrio, „Konsensus naukowy i recenzja wzajemna". Obrazowanie molekularne i biologia. Kwiecień 2009, 11(5): 293. doi: 10.1007/s11307-009-0233-0. PMID: 19399558; PMCID: PMC2719747.
2. E. Romero, S. Fry, S. i B. Hooker, „Bezpieczeństwo szczepionek mRNA podawanych w pierwszych dwudziestu czterech miesiącach Międzynarodowego Programu Szczepień przeciwko COVID-19" International Journal of Vaccine Theory, Practice and Research, 2023, 3(1), 891-910. https://doi.org/10.56098/ijvtpr.v3i1.7
3. Ludwika Menanda, „Krzywa psychika i schładzanie znaku" New Yorker, 18 czerwca 2015 r. „Klasycznym przedstawieniem praktyki pomagania ofiarom oszustwa w przystosowaniu się do ich straty jest artykuł socjologa Ervinga Goffmana z 1952 r. „On Cooling the Mark Out”. … „Po wystąpieniu wybuchu” — wyjaśnił Goffman o operacji oszustwa — „jeden z operatorów pozostaje przy znaku i stara się utrzymać gniew znaku w możliwych do opanowania i rozsądnych proporcjach. Operator pozostaje za swoimi kolegami z zespołu w charakterze czegoś, co można by nazwać chłodnicą i ćwiczy sztukę pocieszania. Podjęta zostaje próba zdefiniowania sytuacji znamienia w taki sposób, aby mógł on łatwo pogodzić się z nieuniknionym i spokojnie wrócić do domu. Znak otrzymuje instrukcje dotyczące filozofii przyjmowania straty. To, co się stało, pozostaje poza gazetą”.
4. Angelo Maria Pezzullo, Cathrine Axfors, Despina G. Contopoulos-Ioannidis, Alexandre Apostolatos, John PA Ioannidis, „Współczynnik śmiertelności z powodu zakażenia COVID-19 w podziale na grupy wiekowe u osób młodszych poinformowanych na podstawie krajowych badań seroprewalencji przed szczepieniem" badania środowiskowe, Styczeń 2023 r. To badanie wykazało, że wskaźnik śmiertelności z powodu infekcji Covid-19 (IFR) według wieku wynosił poniżej 0.1% dla osób poniżej 70 lat. Podział według wieku wynosił 0.0003% w wieku 0-19 lat, 0.003% w wieku 20-29 lat, 0.011% w wieku 30-39 lat, 0.035% w wieku 40-49 lat, 0.129% w wieku 50-59 lat i 0.501% w wieku 60-69 lat.
5. S. Alhumaid i in., „Nowo pojawiające się i nawracające choroby wątroby po szczepieniu przeciwko COVID-19: przegląd systematyczny". BMC Gastroenterologia, październik 2022; 22(1):433. doi: 10.1186/s12876-022-02507-3. PMID: 36229799; PMCID: PMC9559550. Streszczenie stwierdza: „Śmiertelność została zgłoszona w każdy uwzględnionych przypadków”. Czy błędne użycie każdy w tym zdaniu błąd typograficzny lub celowa dwuznaczność wprowadzona do streszczenia? Istnieją trzy możliwości prawidłowej interpretacji: 1. Śmiertelność była nie zgłoszono w każdy uwzględnionych przypadków… 2. Śmiertelność odnotowano w wielu uwzględnionych przypadków… 3. Śmiertelność został zgłoszony we wszystkich z uwzględnionych przypadków. Trudno jest poznać zamierzone znaczenie autorów w odniesieniu do tego znaczącego odkrycia na podstawie ich badań. Wielkości próby (sześć cyfr oznaczono jako wielkość próby, n=x) łącznie 41 przypadków z 275 zbadanych przypadków. Jest to śmiertelność na poziomie 15%, ale trudno jest wiedzieć, jakie jest zamierzone znaczenie 32 autorów, ze względu na niejasności opisane powyżej. Można to stwierdzić którykolwiek z, wiele, wszystkielub żaden z autorzy uważnie przeczytali streszczenie przed oddaniem go do druku. W każdym razie, nawet gdyby nie było zgonów, można nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że „pacjentów można było łatwo leczyć bez poważnych powikłań, wyzdrowieć i nie wymagać długotrwałej terapii wątrobowej”. Wielu pacjentów nie byłoby tak optymistycznie nastawionych na myśl o takim uszkodzeniu ważnego narządu, który, biorąc pod uwagę współczesne zaopatrzenie w żywność i środowisko, jest już wystarczająco narażony na uszkodzenia.
6. Toma Jeffersona i in., „Fizyczne interwencje mające na celu przerwanie lub ograniczenie rozprzestrzeniania się wirusów układu oddechowego" Cochrane, Styczeń 30, 2023.
7. Roksana Chamsi, „Czy zastrzyk COVID słynnego lekarza pogorszył jego raka? Przez całe życie promotor szczepionek podejrzewa, że ​​może być rzadkim, niefortunnym wyjątkiem". Atlantic, Wrzesień 24, 2022.
8. „David Miller i Piers Robinson, Propaganda — wprowadzenie autorstwa Davida Millera i Piersa Robinsona". Kanał na YouTube. (3:25 ~), dostęp 15 kwietnia 2023 r.
9. Brandy Zadrożny, „Teoretycy spiskowi uczynili z Tiffany Dover ikonę antyszczepionkowców. W końcu jest gotowa o tym porozmawiać" NBC News, Kwiecień 10, 2023.
10. Należy zauważyć, że zjawisko to ma wiele precedensów, które miały miejsce na długo przed pojawieniem się mediów społecznościowych. Afera Dreyfusa (1890) i śmierć Azarii Chamberlain w Australii (1980) to tylko dwa przykłady, do których można się odnieść. Ten ostatni był tyłek kilku dowcipów w złym guście, emitowanych w mediach głównego nurtu (odnosząc się do apokryficznego wyrażenia „dingo zjadło moje dziecko!”). Panika w mediach głównego nurtu na temat nowej paniki jest interesująca, ponieważ postrzega profesjonalne dziennikarstwo jako nienaganne, a „dezinformację partycypacyjną” jako pilne nowe zagrożenie stwarzane przez nieodpowiedzialne, wymykające się spod kontroli platformy mediów społecznościowych i potworny nowy rodzaj ludzi, którzy najwyraźniej nie istnieli w przeszłości.
11. Megan Redshaw, „Osoby poszkodowane w wyniku szczepienia zabierają głos, czują się porzucone przez rząd, który powiedział im, że szczepionka na COVID jest bezpieczna" Fundusz Obrony Zdrowia Dziecka, Listopad 3, 2021.
12. Eda Dowda, „Przyczyna nieznana”: epidemia nagłych zgonów w 2021 i 2022 r. (Skyhorse, 2022). Strona internetowa: https://www.theyliedpeopledied.com/: „Między marcem 2021 r. a lutym 2022 r. 61,000 5 milenialsów zmarło znacznie powyżej poprzedniej 2021-letniej linii trendu bazowego… Względny przedział czasowy i tempo zmian do jesieni 25 r. jest sygnałem, że w wieku 44-XNUMX lat doszło do szkodliwego zdarzenia Grupa. Oznacza to, że millenialsi zaczęli masowo umierać w tym samym czasie, gdy wprowadzono szczepionki i dawki przypominające. Szczepionka najwyraźniej odegrała pewną rolę, ponieważ wielu wcześniej wahających się ludzi zostało zmuszonych do posłuszeństwa”. Lub zobacz Aubrey Marcus, „Dlaczego zdrowi ludzie nagle umierają od 2021 roku? z Edem Dowdem”, 5 stycznia 2023 r. (31:40 ~).

Przeczytaj całą historię tutaj…