Światowe Forum Ekonomiczne: Science Fiction Turned Reality

Jak pokazał miniony rok, przywódcy muszą reagować na wymagania ludzi, którzy powierzyli im przewodzenie, jednocześnie zapewniając wizję i drogę do przodu, aby ludzie mogli wyobrazić sobie lepszą przyszłość.

Prawdziwe przywództwo w złożonym, niepewnym i niespokojnym świecie wymaga od liderów nawigacji zarówno za pomocą systemu radarowego, jak i kompasu. Muszą być otwarci na sygnały, które stale przybywają z ciągle zmieniającego się krajobrazu, i powinni być gotowi dokonać niezbędnych zmian; ale nigdy nie mogą odchodzić od swojej prawdziwej północy, to znaczy silnej wizji opartej na autentycznych wartościach.

Właśnie dlatego Światowe Forum Ekonomiczne uczyniło odpowiedzialnym i odpowiedzialnym przywództwo temat naszego corocznego styczniowego spotkania w Davos. W związku z tym, że liderzy w rządzie, biznesie i społeczeństwie obywatelskim wytyczają kurs na następny rok, ich uwagę zwróci pięć kluczowych wyzwań.

Po pierwsze, będą musieli się opanować z czwartą rewolucją przemysłową, który redefiniuje całe branże i tworzy nowe od podstaw, dzięki przełomowym postępom w sztucznej inteligencji, robotyce, Internecie przedmiotów, pojazdach samojezdnych, drukowaniu 3D, nanotechnologii, biotechnologii i obliczeniach kwantowych.

Technologie te dopiero zaczęły wykazywać pełny potencjał; w 2017 coraz częściej zobaczymy, co kiedyś było science fiction. Ale chociaż czwarta rewolucja przemysłowa może pomóc nam rozwiązać niektóre z naszych najbardziej palących problemów, dzieli ona również społeczeństwa na tych, którzy przyjmują zmiany, i tych, którzy tego nie robią. A to zagraża naszemu dobrobytowi w sposób, który będzie musiał zostać zidentyfikowany i rozwiązany.

Po drugie, liderzy będą musieli zbudować dynamiczny, obejmujący wiele zainteresowanych stron globalny system zarządzania. Dzisiejsze wyzwania gospodarcze, technologiczne, środowiskowe i społeczne można rozwiązać jedynie poprzez globalną współpracę publiczno-prywatną; ale nasze obecne ramy współpracy międzynarodowej zostały opracowane na okres powojenny, kiedy kluczowymi aktorami były państwa narodowe.

Jednocześnie zmiany geopolityczne sprawiły, że dzisiejszy świat jest naprawdę wielobiegunowy. W miarę jak nowi gracze globalni przedstawiają nowe pomysły na kształtowanie systemów krajowych i ładu międzynarodowego, istniejący porządek staje się coraz bardziej kruchy. Tak długo, jak kraje będą oddziaływać na podstawie wspólnych interesów, a nie wspólnych wartości, zakres, w jakim będą one w stanie współpracować, będzie ograniczony. Co więcej, podmioty niepaństwowe mogą teraz zakłócać systemy krajowe i globalne, zwłaszcza poprzez cyberataki. Aby wytrzymać to zagrożenie, kraje nie mogą się po prostu zamknąć. Jedynym wyjściem jest upewnienie się, że globalizacja przynosi korzyści wszystkim.

Trzecim wyzwaniem dla liderów będzie przywrócenie globalnego wzrostu gospodarczego. Trwale zmniejszony wzrost przekłada się na trwale niższy poziom życia: przy 5% rocznego wzrostu potrzeba zaledwie 14 lat, aby podwoić PKB danego kraju; z 3% wzrostem zajmuje 24 lat. Jeśli utrzyma się obecna stagnacja, nasze dzieci i wnuki mogą być w gorszej sytuacji niż ich poprzednicy.

Nawet bez dzisiejszego napędzanego technologicznie strukturalnego bezrobocia globalna gospodarka musiałaby stworzyć miliardy miejsc pracy, aby pomieścić rosnącą populację, która według prognoz ma osiągnąć 9.7 miliardów 2050, z dzisiejszych miliardów 7.4. Tak więc 2017 będzie rokiem, w którym włączenie społeczne i bezrobocie młodzieży staną się krytycznymi kwestiami ogólnoświatowymi i krajowymi.

Czwartym wyzwaniem będzie reforma kapitalizmu rynkowego i przywrócenie porozumienia między biznesem a społeczeństwem. Wolne rynki i globalizacja poprawiły standard życia i przez dziesięciolecia podniosły ludzi z ubóstwa. Ale ich strukturalne wady - krótkowzroczność krótkoterminowa, rosnące nierówności majątkowe i kumoterstwo - podsyciły polityczny luz ostatnich lat, podkreślając z kolei potrzebę stworzenia trwałych struktur dla zrównoważenia zachęt ekonomicznych z dobrobytem społecznym.

Wreszcie przywódcy będą musieli zająć się wszechobecnym kryzysem formowania się tożsamości, który powstał w wyniku erozji tradycyjnych norm w ciągu ostatnich dwóch dekad. Globalizacja sprawiła, że ​​świat jest mniejszy, ale bardziej złożony, a wiele osób straciło zaufanie do instytucji. Wiele osób obawia się teraz o swoją przyszłość i poszukują wspólnych, ale odrębnych przekonań, które mogą zapewnić poczucie celu i ciągłości.

Tworzenie tożsamości nie jest procesem racjonalnym; jest głęboko emocjonalny i często charakteryzuje się wysokim poziomem lęku, niezadowolenia i gniewu. Polityka jest również napędzana emocjami: przywódcy przyciągają głosy nie poprzez zaspokajanie potrzeb lub przedstawianie długoterminowych wizji, ale raczej poprzez poczucie przynależności, tęsknotę za prostszymi czasami lub powrót do narodowych korzeni. Byliśmy tego świadkami w 2016, gdy populiści osiągali zyski, rozwijając reakcyjne i ekstremalne przekonania. Odpowiedzialni liderzy ze swojej strony muszą uznać lęki i gniew ludzi za uzasadnione, jednocześnie zapewniając inspirację i konstruktywne plany budowania lepszej przyszłości.

Ale jak? Dzisiejszy świat wydaje się pogrążony w morzu pesymizmu, negatywności i cynizmu. A jednak mamy okazję wyciągnąć miliony ludzi z ubóstwa, aby mogli prowadzić zdrowsze i bardziej sensowne życie. I mamy obowiązek współpracować na rzecz bardziej zielonego, bardziej integracyjnego i pokojowego świata. To, czy odniesiemy sukces, nie będzie zależeć od jakiegoś wydarzenia zewnętrznego, ale raczej od wyborów, których dokonają nasi liderzy.

Nadchodzący rok będzie krytycznym sprawdzianem dla wszystkich zainteresowanych stron w globalnym społeczeństwie. Bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy elastycznego i odpowiedzialnego przywództwa, aby sprostać naszym wspólnym wyzwaniom i przywrócić zaufanie ludzi do instytucji i do siebie nawzajem. Nie brakuje nam środków, aby uczynić świat lepszym miejscem. Aby to zrobić, musimy jednak minąć nasze wąskie interesy i dbać o interesy naszego globalnego społeczeństwa.

Obowiązek ten zaczyna się od naszych liderów, którzy muszą rozpocząć otwarty dialog i wspólne poszukiwanie rozwiązań pięciu głównych wyzwań na horyzoncie. Jeśli uznają, że nasza jest globalną społecznością o wspólnym przeznaczeniu, zrobią pierwszy - choć skromny - krok we właściwym kierunku.

Klaus Schwab jest założycielem i prezesem Światowego Forum Ekonomicznego.

Przeczytaj całą historię tutaj…