Wirus Wuhan: strzeż się naukowców i technokratów

W czasach starożytnych nierzadko ludzie sprzedawali się w służebność - jako „niewolnicy” - co często określano jako formę niewolnictwa. Zwykle było to spowodowane nadmiernym zadłużeniem, ale czasami robiono to po prostu, aby mieć dach nad głową i jedzenie w brzuchu. Innymi słowy, przez tysiąclecia, aby zaspokoić swoje najbardziej podstawowe potrzeby, ludzie często byli gotowi cierpieć pod wieloma ciężkimi jarzmami. Jak to ujął CS Lewis: „Głodny człowiek myśli o jedzeniu, a nie wolności”.

W dzisiejszej histerii wywołanej wirusem Wuhan następstwem powyższego cytatu Lewisa byłoby: „Kto żyje w pandemii, myśli o tym, by pozostać zdrowym, a nie o wolności”. Pisząc o „wielkich sprawach” swoich czasów, Lewis napisał w 1940 r .: „Panie! Jak nienawidzę wielkich problemów ... Czy można założyć Partię Stagnacyjną - która w wyborach powszechnych chwali się tym, że w trakcie kadencji nie miało miejsca żadne wydarzenie o najmniejszym znaczeniu?

Senior Fellow z Discovery Institute John G. West pisze: „Według pasierba Davida Greshama Lewis był sceptyczny wobec polityków i niezbyt zainteresowany aktualnymi wydarzeniami. Jego troską nie była polityka, ale zasada; ówczesne problemy polityczne były dla niego interesujące tylko w takim stopniu, w jakim dotyczyły spraw, które przetrwały. ”

Niemniej jednak West dodaje, że Lewis rzeczywiście miał „wiele” do powiedzenia na temat polityki, pisząc o takich sprawach, jak przestępczość, nieprzyzwoitość, kara śmierci, komunizm, faszyzm, socjalizm, wojna, państwo opiekuńcze i tak dalej. Wysiłki polityczne Lewisa zaowocowały „trwałymi standardami politycznymi na zawsze”.

Zachodnie państwa nigdzie nie są tak wyraźniejsze niż w pismach Lewisa o tyranii i moralności. Według Westa Lewis był szczególnie zaniepokojony tyranią, która mogła wynikać z połączenia nowoczesnej nauki i nowoczesnego państwa. W związku z pandemią wirusa Wuhan, obecnie uczymy się na ten temat.

Lewis zakwestionował pogląd, że musimy polegać wyłącznie na radach naukowców, ponieważ tylko oni mają odpowiedzi na dzisiejsze skomplikowane problemy. Nie kwestionował ich wiedzy, ale doszedł do wniosku, że większość z nich była nieistotna. Słowami Zachodu: „Problemy polityczne to przede wszystkim problemy moralne, a naukowcy nie są przygotowani do funkcjonowania jako moraliści”. Lewis dodał, że:

Boję się specjalistów u władzy, bo to specjaliści przemawiający poza specjalnymi tematami. Pozwól naukowcom powiedzieć nam o nauce. Ale rząd obejmuje pytania o dobro dla człowieka i sprawiedliwość oraz o to, co warto mieć za jaką cenę; a na tych podstawie szkolenie naukowe nie daje opinii mężczyzny żadnej wartości dodanej.

To, co często robią tacy „specjaliści od władzy”, daje Wielkiemu Rządowi, który jest już zbyt chętny, by wkroczyć w nasze życie, co jest jeszcze bardziej uzasadnionym powodem. Jest to szczególnie prawdziwe w czasach kryzysu. Niewiele rzeczy ilustruje to lepiej niż nasz obecny „kryzys”, pandemia wirusa Wuhan. „Jakie rzeczy warto mieć za jaką cenę” to obecnie kwestia budząca wielkie zaniepokojenie Amerykanów i wszystkich ludzi kochających wolność na całym świecie, a na takie pytanie nigdy nie należy odpowiadać, opierając się wyłącznie na wiedzy naukowców. Niestety, w takich czasach wielu z nas jest zbyt chętnych, aby stać się tym, co Lewis nazwał w 1958 r. „Willing Slaves of the Welfare State”.

Zazwyczaj, aby jakakolwiek oligarchia mogła skutecznie powstać i rządzić, potrzebuje jakiegoś „ekstremalnego niebezpieczeństwa”, czegoś, co można wyleczyć, jakiejś desperackiej potrzeby, którą władcy obiecują spełnić. Jak zapytał Lewis, czy nie jest to „idealna okazja do zniewolenia?”

Kiedy pokolenie żyje w strachu lub strachu przed nadchodzącym kryzysem lub gdy społeczeństwo jest przekonane, że ktoś inny może zapewnić rzeczy, bez których nie może żyć, nie jest to okazja dla tych, którzy chcą rządzić nami, aby być postrzeganym jako wyzwoliciele, a nie tyrani? Czy Stalina i Hitlera po raz pierwszy nie postrzegano jako wybawców i wybawców?

Po dwóch wojnach światowych i podczas zimnej wojny Lewis to napisał

Rosnąca złożoność i niepewność naszego życia gospodarczego zmusiły rząd do przejęcia wielu obszarów działalności, które pozostawiono do wyboru lub szansy… Czytaj Montaigne; to głos człowieka z nogami pod własnym stołem, jedzącego baraninę i rzepę wyhodowaną na własnej ziemi. Kto tak mówi, gdy państwo jest nauczycielem i pracodawcą każdego?

Aby „naprawić” nasze problemy (rzeczywiste lub postrzegane) i wywierać niezbędną moc i wpływ, dzisiejsza klasa rządząca często mówi nam, że musimy coraz bardziej polegać na „ekspertach”, a także na ich modele komputerowe. Oznacza to, że politycy muszą coraz bardziej polegać na wiedzy i radach naukowców, aż w końcu politycy staną się „jedynie marionetkami naukowców”.

Zatem otrzymujemy motto technokratów: „tylko nauka może nas teraz uratować"Lub"nauka jest wyjściem”Naszego kryzysu wirusowego w Wuhan. Niezależnie od tego, czy jest to globalna pandemia, globalne ocieplenie, badania nad komórkami macierzystymi, początek życia, opieka zdrowotna, przestępczość, homoseksualizm i małżeństwo, a nawet kontrola broni czy polityka gospodarcza, technokraci twierdzą, że znają odpowiedzi. W końcu, jak zauważył Lewis, „jeśli mamy być zmotywowani, matka musi wiedzieć najlepiej”.

Innymi słowy, w czasach kryzysu wielu naszych polityków (i naukowców) poddaje się scjentyzmowi. Scjentyzm nie jest nauką. Jest to ideologia często mylona z nauką. Jest to raczej nadużycie metody naukowej i autorytetu naukowego.

Innymi słowy, scjentyzm jest religią o wielu wyznaniach: darwinizm, ekologizm, feminizm, hedonizm, humanizm, marksizm, socjalizm i tak dalej. Ilu Amerykanów znajduje teraz spełnienie i cel w tych ruchach? Świętują Dzień Ziemi i Dzień Darwina. Śmiało twierdzą:Nauka jest moim Zbawicielem".

Przeczytaj całą historię tutaj…