WEF tworzy ramy dla „odpowiedzialnego” rozpoznawania twarzy

W różnych jurysdykcjach decydenci polityczni są coraz bardziej świadomi zarówno możliwości, jak i zagrożeń związanych ze stosowaniem FRT przez organy ścigania. W tym przypadku rozpoznawanie twarzy odnosi się do procesu (możliwego) rozpoznania osoby poprzez porównanie obrazu sondy (zdjęć lub filmów/zdjęć/zdjęć podejrzanych lub osób będących przedmiotem zainteresowania) z wizerunkami twarzy przestępców i osób zaginionych przechowywanych w jednej lub wielu referencyjnych bazach danych w celu prowadzić dochodzenie policyjne.

Z jednej strony FRT ma potencjał, aby pomóc w rozwiązywaniu, powstrzymywaniu i zapobieganiu przestępstwom oraz stawianiu sprawców przed wymiarem sprawiedliwości. Mówiąc dokładniej, może być przydatny w różnego rodzaju dochodzeniach, w tym w poszukiwaniu tożsamości przestępcy dokonującego oszustwa w bankomacie, poszukiwaniu terrorysty w przestrzeni publicznej, zwalczaniu wykorzystywania dzieci, a nawet znajdowaniu osób zaginionych. Z drugiej strony, wczesne doświadczenia pokazują, że bez odpowiedniego nadzoru FRT może skutkować łamaniem praw człowieka i szkodzić obywatelom.

W tym kontekście znalezienie właściwej równowagi wydaje się trudne. Decydenci mogą zbadać różne opcje, od całkowitego zakazu po wprowadzenie dodatkowych mechanizmów odpowiedzialności w celu ograniczenia ryzyka bezprawnych aresztowań. W USA miasta takie jak San Francisco, Oakland i Boston zakazały stosowania FRT przez agencje publiczne, podczas gdy stany Waszyngton, Wirginia i Massachusetts wprowadziły przepisy regulujące jego stosowanie. W innych regionach orzeczenia sądowe odgrywają ważną rolę w kształtowaniu agendy politycznej. Sąd Apelacyjny Wielkiej Brytanii orzekł niezgodne z prawem rozmieszczenie FRT przez policję Południowej Walii do identyfikacji osób poszukiwanych w określonych wydarzeniach i miejscach publicznych, w których uznano, że istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia przestępstwa.

Na bardziej globalnym poziomie niedawny raport Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka (OHCHR) w sprawie prawa do prywatności w epoce cyfrowej zaleca rządom zaprzestanie stosowania zdalnego rozpoznawania biometrycznego w przestrzeni publicznej w czasie rzeczywistym, dopóki nie będą w stanie wykazać, że nie ma znaczących problemów z dokładnością lub skutkami dyskryminacyjnymi. Sugeruje również, że te systemy sztucznej inteligencji muszą być zgodne z rygorystycznymi standardami prywatności i ochrony danych.

Technologia rozpoznawania twarzy wymaga solidnej struktury zarządzającej

Przeczytaj całą historię tutaj…