Ujawniono globalny plan: przejęcie całego materiału genetycznego na Ziemi

HISTORIA W SKRÓCIE

> Głównym problemem podczas Konwencji o różnorodności biologicznej z 1992 roku było: „ochrona przemysłu farmaceutycznego i powstającego przemysłu biotechnologicznego”.

> Organizacja Narodów Zjednoczonych zdefiniowała bioróżnorodność jako „zasoby genetyczne”, co oznaczało, że materiał genetyczny miał być posiadany, eksploatowany i kontrolowany poprzez inżynierię genetyczną wykonywaną przez przemysł biotechnologiczny.

> Globalne ramy bioróżnorodności na okres po 2020 r. wzywają do przechowywania cyfrowego sekwencjonowania genetycznego wszystkich gatunków, w tym ludzi, jako globalnego wspólnego zasobu i udostępniania do licencjonowania przez przemysł biotechnologiczny.

> Ma na celu „doprowadzenie do przekształcenia relacji społeczeństwa z różnorodnością biologiczną oraz zapewnienie, że do 2050 r. wspólna wizja życie w zgodzie z naturą jest spełniony”.

Wprowadzenie

W 1992 r. oryginalny UN Konwencja o różnorodności biologicznej była prowadzona równolegle z Konferencją Agendy 21 pod nazwą Konferencja ONZ na temat Rozwoju Gospodarczego (UNCED). Oba odbyły się w Rio de Janiero w Brazylii i były sponsorowane przez Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP), Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) oraz Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN).

Agenda 21 została nazwana „agendą na rok 21^st stulecia” i koncentrował się wokół zrównoważonego rozwoju, systemu gospodarczego opartego na zasobach, bardzo przypominającego historyczną technokrację.[1]

Według Międzynarodowego Instytutu na rzecz Ekorozwoju:

 Zrównoważony rozwój jest definiowany na wiele sposobów, jednak najczęściej przytaczana definicja pochodzi z: Nasza wspólna przyszłość, znany również jako Raport Brundtland:

„Zrównoważony rozwój to rozwój, który zaspokaja potrzeby teraźniejszości bez uszczerbku dla zdolności przyszłych pokoleń do zaspokojenia własnych potrzeb".[2](wyróżnienia dodane)

Książka, Nasza wspólna przyszłość, został opublikowany w 1987 roku i stał się planem konferencji w Rio zaledwie 5 lat później. Autorowi i szefowi badania ONZ, znanego jako Komisja Brundtland, przewodniczyła członek Komisji Trójstronnej, Gro Harlem Brundtland. Była premierem Norwegii, a wcześniej ministrem środowiska. Nie jest zaskoczeniem, że członek Komisji Trójstronnej stworzył tę politykę, która dosłownie wywróciła świat do góry nogami. W rzeczywistości to Komisja Trójstronna w 1973 roku pierwotnie zadeklarowała, że ​​jej członkowie stworzą swój samozwańczy „Nowy Międzynarodowy Porządek Gospodarczy”. (patrz Trilaterals Over Washington, tomy I i II, Wood & Sutton)

Na konferencji w Rio postawiono pytanie, co można zrobić, aby uratować świat przed nadmiernym rozwojem, który powoduje zanieczyszczenia, globalne ocieplenie, utratę lasów deszczowych itp. Odpowiedź brzmiała: więcej rozwoju było potrzebne i przez tych samych aktorów, którzy wcześniej niszczyli siedliska i plądrowali narody. Innymi słowy, potrzebny był dalszy rozwój, aby wymazać skutki wcześniejszego rozwoju. Brundtland przekonał ONZ, że ma to jakiś sens, a następnie został przyjęty jako „program na rok 21^st wiek” w 1992 roku.

Inni przejrzeli dym i lustra. Dwóch badaczy środowiska i autorów zauważyło w swojej książce The Earth Brokers: „wolny handel i jego propagatorzy zaczęli być postrzegani jako rozwiązanie globalnego kryzysu ekologicznego”.[3]

Nie mogli być bardziej dosadni:

„Uważamy, że UNCED przyczynił się właśnie do rozwoju przemysłowego, który jest destrukcyjny dla środowiska, planety i jej mieszkańców. Widzimy, jak w wyniku UNCED bogaci staną się bogatsi, biedni biedniejsi, podczas gdy coraz więcej planety ulega zniszczeniu”.[4]

W 2021 roku tego wyniku nie można było wyraźniej dostrzec: bogaci są poza wykresami, biedni są w rynsztokach, a planeta i jej systemy gospodarcze są w strzępach.

Jak my się tu znaleźliśmy? Oto pierwsza wskazówka, kiedy stwierdzili:

„Ani Brundtland, ani sekretariat, ani rządy nie opracowały planu zbadania pułapek wolnego handlu i rozwoju przemysłowego. Zamiast, napisali konwencję o tym, jak „rozwijać” wykorzystanie bioróżnorodności poprzez patenty i biotechnologię".[5](wyróżnienia dodane)

Dla wszystkich innych, które miały być UNCED, to… prawdziwa misja wychwytywał i wykorzystywał bioróżnorodność na rzecz przemysłu biotechnologicznego.

Fakt ten był w dużej mierze pomijany aż do Wielkiej (pandemicznej) paniki w 2020 r., kiedy stało się jasne, że globalne przejęcie było aranżowane przez elementy tego samego przemysłu biotechnologicznego.

Agenda na 21^st rzeczywiście.

Co naprawdę oznacza bioróżnorodność

Kiedy dowiedziałem się, czego szukać, widziałem to wszędzie. Zacznijmy Nasza wspólna przyszłość (Brundtland, 1987):

„Różnorodność gatunków jest niezbędna do normalnego funkcjonowania ekosystemów i biosfery jako całości. Materiał genetyczny dzikich gatunków dostarcza miliardy dolarów rocznie do światowej gospodarki w postaci ulepszonych gatunków roślin uprawnych, nowych leków i surowców dla przemysłu”.[6]  (wyróżnienia dodane)

Specyficzny rozwój bioróżnorodności przedstawiono w rozdziale 6, Gatunki i ekosystemy: zasoby do rozwoju:

„Gatunki i ich materiał genetyczny obiecują odegrać rosnącą rolę w rozwoju, a wyłania się potężne uzasadnienie ekonomiczne, aby wzmocnić etyczne, estetyczne i naukowe argumenty za ich zachowaniem. Zmienność genetyczna i materiał plazmy zarodkowej gatunków wnoszą wkład w rolnictwo, medycynę i przemysł o wartości wielu miliardów dolarów rocznie… Jeśli narody mogą zapewnić przetrwanie gatunków, świat może oczekiwać nowej i ulepszonej żywności, nowych leków i leków. i nowe surowce dla przemysłu.”[7]

Dalej Brundtland stwierdza:

„Ogromne zasoby różnorodności biologicznej są zagrożone zniknięciem, tak jak nauka skłania się do wykorzystania różnorodności genetycznej poprzez postęp inżynierii genetycznej… Byłaby rzeczywiście ponurą ironią, gdyby tak samo jak nowe techniki inżynierii genetycznej zaczęły pozwalać nam wpatrywać się w różnorodność życia i efektywniej wykorzystywać geny do lepszych warunków życia, szukaliśmy i znaleźliśmy ten skarb niestety wyczerpany”.[8]

Wniosek #1: Słowo „bioróżnorodność” tłumaczy się jako „zasoby genetyczne”. Geny są czymś, co należy eksploatować i używać wydajniej niż w stanie naturalnym.

Wracając do Brokerzy Ziemi, obserwacje autorów są naocznym świadkiem tego, czym właściwie są zobaczył na szczycie UNCED i Konwencji o różnorodności biologicznej:

„Konwencja domyślnie utożsamia różnorodność życia – zwierząt i roślin – z różnorodnością kodów genetycznych, dla których czytamy zasoby genetyczne. Dzięki temu różnorodność staje się czymś, czym współczesna nauka może manipulować. Wreszcie konwencja promuje biotechnologię jako „niezbędną dla ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej”.[9]

Jeśli istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do tego, jaki jest cel, kończą następującym oszałamiającym stwierdzeniem:

„Główną stawką podniesioną przez Konwencję o różnorodności biologicznej jest kwestia własności i kontroli nad różnorodnością biologiczną… głównym problemem była ochrona przemysłu farmaceutycznego i powstającego przemysłu biotechnologicznego”.[10]

Aby wzmocnić tę myśl, autorzy bez ogródek stwierdzili, „spisali konwencję o tym, jak »rozwijać« wykorzystanie bioróżnorodności poprzez patenty i biotechnologię”.[11]

Zwróć uwagę, że własność i kontrola nad genami nie była kwestią uboczną ani niewielką stawką: To była STAWKA GŁÓWNA!

Wniosek #2: Zasoby genetyczne oznaczają, że materiał genetyczny ma być własnością, eksploatowany i kontrolowany przez inżynierię genetyczną wykonywaną przez przemysł biotechnologiczny.

Wniosek #3: UNCED i Agenda 21 były w dużej mierze zasłoną dymną, która zaciemniała rzeczywistość Konkluzji #2.

Pomimo faktu, że konferencja UNCED miała wypełnić luki między Północą a Południem, było oczywiste, że była ona całkowicie zdominowana przez rozwinięte narody Północy. Earth Brokers wyjaśnił, że wszystkie rozwiązania zostały dostarczone przez „Zachodnia nauka, zachodnia technologia, zachodnia informacja, zachodnie szkolenie, zachodnie pieniądze i zachodnie instytucje”.[12]

Wniosek #4: Trzeci świat miał być ponownie splądrowany w imię Zrównoważonego Rozwoju i Bioróżnorodności. Nagrodą jest inżynieria genetyczna i własność powstałych produktów inżynierii genetycznej.

Jest spójny w dokumentach ONZ

W tym samym roku, co konferencja UNCED w 1992 r., UNEP i IUCN opublikowały Globalna Strategia Bioróżnorodności jako „Wytyczne dotyczące działania na rzecz ratowania, badania i wykorzystywania biotycznego bogactwa Ziemi w sposób zrównoważony i sprawiedliwy”.[13] Zaprezentowano te same tematy, ale tak ostrożnie, aby uzyskać udział trzeciego świata. W przypadku wszystkich nowych oczekiwanych przychodów generowanych przez firmy biotechnologiczne obiecano krajom pochodzenia strumień przychodów z tantiem.

Pod podtytułem Promować uznanie wartości lokalnej wiedzy i zasobów genetycznych oraz potwierdzać prawa miejscowej ludności, odnotowuje się obawy dotyczące praw własności intelektualnej (IPR):

„Wszelkie umowy o zbiórkę powinny odzwierciedlać koncepcje słusznej rekompensaty i odpowiedzialności, a kodeksy postępowania powinny mieć zastosowanie do kolekcjonerów zasobów genetycznych, antropologów lub innych badaczy badających ludność lokalną lub zarządzanie zasobami lokalnymi. W niektórych przypadkach mogą być potrzebne umowy, aby zapewnić zwrot tantiem lub innych korzyści lokalnym społecznościom lub osobom.”[14]  

W innym miejscu napisano: „Od biotechnologia jest uzależniona od bioróżnorodności ze względu na swój surowiec, wartość zasobów genetycznych będzie rosła wraz z przemysłem”.[15] (podkreślenie dodane).

Wniosek #5: Różnorodność biologiczna nie polega na zachowaniu gatunków, ale jest raczej źródłem surowców dla przemysłu biotechnologicznego, za które powinien płacić tantiemy od produktów handlowych do pierwotnych punktów zbiórki.

Oczywiście stało się wręcz odwrotnie. Na przykład Monsanto opracowało i opatentowało genetycznie zmodyfikowane nasiona roślin uprawnych, a następnie przystąpiło do zmuszania rolników do płacenia tantiem za wykorzystanie nasion, zamiast na odwrót. Nagłówki takie jak „Monsanto Bullies Small Farmers”, „Argentyńscy rolnicy zapłacą tantiemy firmom nasiennym” i „Jak Monsanto napisało i złamało prawo, aby wejść do Indii” były powszechne.

Rzeczywiście, publikacje takie jak Globalna Strategia Bioróżnorodności oraz Globalna ocena bioróżnorodności potrzebne były tylko podpisy około 196 narodów świata, aby zgodziły się na fantazję, która nigdy się nie wydarzy. Po podpisaniu, Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej niezliczone organizacje pozarządowe będą trzymać te narody pod traktatami i porozumieniami, niezależnie od krzywd i bólu wyrządzanego tym samym narodom.

Zmiana gry: globalne ramy bioróżnorodności po 2020 r.

W ten sam sposób 21 Agenda został zaktualizowany przez Agenda 2030 w 2015 r. Światowa Konwencja Bioróżnorodności jest obecnie dopracowywana przez Globalne ramy różnorodności biologicznej po 2020 r. Chociaż zakończy się to w 2022 r., grupy robocze pracują od 2020 r., tworząc różne elementy, które trafią do ukończonego frameworka.

Ponieważ biotechnologia i genetyka rozwijały się tak szybko w ciągu ostatnich 25 lat, poprzednia fraza „zasoby genetyczne” jest obecnie uważana za nieodpowiednią w przyszłości i jest zastępowana frazą „informacje o sekwencji cyfrowej dotyczące zasobów genetycznych”:

Według National Human Genome Research Institute pojęcie „sekwencjonowania cyfrowego” jest opisane jako:

„Sekwencjonowanie DNA oznacza określenie kolejności czterech chemicznych elementów budulcowych – zwanych „zasadami” – które tworzą cząsteczkę DNA. Sekwencja informuje naukowców o rodzaju informacji genetycznej, która jest przenoszona w określonym segmencie DNA. Na przykład naukowcy mogą wykorzystać informacje o sekwencji, aby określić, które odcinki DNA zawierają geny, a które zawierają instrukcje regulacyjne, włączające lub wyłączające geny. Ponadto, co ważne, dane sekwencyjne mogą uwydatnić zmiany w genie, które mogą powodować chorobę.

W podwójnej helisie DNA cztery zasady chemiczne zawsze łączą się z tym samym partnerem, tworząc „pary zasad”. Adenina (A) zawsze paruje z tyminą (T); cytozyna (C) zawsze paruje z guaniną (G). To parowanie jest podstawą mechanizmu, za pomocą którego cząsteczki DNA są kopiowane podczas podziału komórek, a parowanie leży również u podstaw metod, za pomocą których przeprowadza się większość eksperymentów sekwencjonowania DNA. Ludzki genom zawiera około 3 miliardy par zasad, które określają instrukcje tworzenia i utrzymywania człowieka”. [16]

Zasada jest identyczna dla wszystkich form życia na Ziemi, z których wszystkie mają DNA, które można zsekwencjonować i wprowadzić do komputera w celu przechowywania, wyszukiwania i analizy. Przewiduje również biologię syntetyczną, w której DNA jest przebudowywane w sposób, który nie występuje w naturze, w celu „ulepszenia” i „dobrego samopoczucia” dla środowiska.

Według Raport Otwartej Grupy Roboczej na temat Globalnych Ram Bioróżnorodności po 2020 r. z jej trzeciego spotkania (sierpień-wrzesień 2021):

[Grupa robocza] „uznaje nieodłączny związek między zasobami genetycznymi a cyfrową informacją o sekwencji zasobów genetycznych, a także zakres narzędzi bioinformatycznych w projektowaniu i tworzeniu nowych informacji o sekwencji cyfrowej na elementach zasobów genetycznych tworzonych sztucznie; że informacje o sekwencji cyfrowej dotyczące zasobów genetycznych nie są zasobami genetycznymi w rozumieniu Konwencji o różnorodności biologicznej (1992); że dostęp i wykorzystanie informacji o sekwencji cyfrowej na zasobach genetycznych jest przydatne w badaniach dotyczących ochrony i zrównoważonego użytkowania bioróżnorodności, bezpieczeństwa żywności, zdrowia i innych ważnych sektorów, w tym zastosowań komercyjnych skutkujących produktami komercyjnymi.”[17]

Co ciekawe, inna pozycja zauważa, że „każde podejście do kwestii informacji o sekwencji cyfrowej w zasobach genetycznych powinno przewidywać: szczególny status patogenów o potencjale pandemicznym".[18]

Stwierdzenie, że ta zmiana definicji, podejścia i znaczeń jest niewielka, obala fakt, że wyrażenie „cyfrowa informacja o sekwencji na zasobach genetycznych” jest używane 167 razy na 167 stronach dokumentu; czyli średnio jedna wzmianka na stronę. Tak, jest to ważna doktryna i jest to ogromna szansa dla przemysłu biotechnologicznego na mieszanie się ze wszystkimi systemami życia na Ziemi, aby uczynić je bardziej „zrównoważonymi”.

Wniosek #6: Wszystkie gatunki życia mają być zsekwencjonowane cyfrowo, umieszczone w bazie danych, uznane za wspólne dobro globalne i udostępnione do „licencjonowania” przez przemysł biotechnologiczny.

Wnioski

Mapowanie ludzkiego genomu zajęło większość lat 1990. XX wieku. Mapowanie ludzkiego mózgu, które rozpoczęło się w 2010 roku, jest praktycznie zakończone. Teraz mapowanie całego DNA na Ziemi, w tym ludzkiego DNA, jest kolejnym wielkim marzeniem Technokraty/Transhumana. Rezultatem będzie manipulacja genetyczna dowolnej lub wszystkich żywych stworzeń oraz stworzenie syntetycznego DNA, które obecnie nie istnieje w naturze.

Wszystko to zmierza do nadrzędnego celu, który został błędnie odczytany przez badaczy i autorów. Teraz nabiera przerażającego wymiaru:

„Globalne ramy bioróżnorodności na okres po 2020 roku opierają się na strategicznym planie na rzecz różnorodności biologicznej na lata 2011-2020 i określają ambitny plan wdrożenia szeroko zakrojonych działań doprowadzenie do zmiany relacji społeczeństwa z bioróżnorodnością i zapewnienie, że do 2050 roku zrealizowana zostanie wspólna wizja życia w harmonii z naturą”.[19]

Jak się tam dostaniemy? Ten sam artykuł omawia swoją „teorię zmiany”, którą wspiera na poniższym rysunku:

Klucze do interpretacji tego rysunku są zawarte w tym artykule.

Nigdy nie wiadomo dokładnie, kto podziela tę tak zwaną wizję „życia w zgodzie z naturą”, ale z pewnością nie jest to ktoś, kto rozumie przedstawione w tym artykule fakty. Za życzliwymi koncepcjami, takimi jak eliminacja ubóstwa i zapewnienie edukacji dla wszystkich, kryje się kadra inżynierów genetycznych, którzy chcą uczynić życie „zrównoważonym” na planecie Ziemia, po prostu zmieniając strukturę i naturę życia, które zużywa zasoby, w tym samą ludzkość.

Szalony globalny pęd do wstrzykiwania syntetycznego mRNA i syntetycznego DNA w ramiona każdego człowieka na ziemi powinien mieć dla czytelnika trochę więcej sensu. To jest ich wspólna wizja wypełnienia luki między ludzkością a naturą, by „żyć z nią w harmonii”, zrównoważyć skalę zasobów i konsumpcji, stworzyć nowe rynki dla nowych produktów, urzeczywistnić transludzkie marzenie o modyfikowaniu DNA w celu osiągnięcia przedłużenie życia i ostatecznie nieśmiertelność.

Stało się to tuż pod naszym nosem, podczas gdy uwaga wszystkich skupiona była na innych sprawach. To, co uważaliśmy za kluczowe kwestie Agendy 21, Agendy 2030, Konwencji o różnorodności biologicznej itp., były rzeczywiście problemami, ale nie były główny kwestia.

Rzeczywiście, głównym problemem jest przejęcie całego materiału genetycznego na ziemi.

Przypisy

[1] Drewno, Patrick M. (2015). Powstanie technokracji: koń trojański globalnej transformacji, spójne publikowanie.

[2] https://www.iisd.org/about-iisd/sustainable-development

[3] Chatterjee i palec (1994). The Earth Brokers: władza, polityka i rozwój świata. Routledge. P. 40.

[4] Ibid. str. 3

[5] Tamże. p. 171.

[6] Brundtland, Khalid i in. (1987). Nasza wspólna przyszłość, Oxford Press, s. 13.

[7] Tamże. p. 147.

[8] Tamże. P. 149-150.

[9] op.cit. P. 42.

[10] op.cit. P. 43.

[11] Op. Cit. P. 171,

[12] op.cit. P. 50.

[13] UNEP, WRI, IUCN (1992). Globalna Strategia Bioróżnorodności. Organizacja Narodów Zjednoczonych, s. 1.

[14] Tamże, s. 94.

[15] Tamże, s. 43.

[16] NIH, Narodowy Instytut Badań nad Genomem Człowieka, https://www.genome.gov/about-genomics/fact-sheets/DNA-Sequencing-Fact-Sheet

[17] załącznik V, Raport Otwartej Grupy Roboczej na temat Globalnych Ram Bioróżnorodności po 2020 r. z jej trzeciego spotkania (Aug.-Sept. 2021). https://www.cbd.int/doc/c/187e/84cd/fd4f6bc8f301770a2481b8c8/wg2020-03-05-en.pdf, p. 161.

[18] Tamże.

[19] Tamże. p. 35.