Dla radykalnych ekologów bogaci ludzie są zawsze problemem

Tworzywa sztuczne to nowy cel w socjalistycznej wojnie ekologów z kapitalizmem, rozwojem, a jego odnoszącym największe sukcesy twórcą i promotorem, Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Głównym celem oszustwa antropogenicznego globalnego ocieplenia (AGW) było udowodnienie CO2, że produktem ubocznym rozwoju jest niszczenie planety. Elaine Dewar relacjonowała w swojej książce Płaszcz zieleni zapytała Maurice'a Strong'a, starszego członka The Club of Rome i założyciela Programu Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska (UNEP), co jest nie tak z planetą i czy istnieje rozwiązanie. On, podobnie jak wielu socjalistów, którzy realizują wielkie plany, stworzył formę prawdopodobnej zaprzeczalności, udzielając spekulatywnej odpowiedzi.

A co by było, gdyby niewielka grupa tych światowych przywódców doszła do wniosku, że głównym zagrożeniem dla Ziemi są działania krajów bogatych?… Aby ocalić planetę, grupa zdecyduje: Czy nie jest jedyną nadzieją dla planety, że upadek cywilizacji uprzemysłowionych? Czy to nie jest naszym obowiązkiem, aby to osiągnąć?

Dewar zapytał go, dlaczego nie ubiegał się o politykę, aby osiągnąć swój cel. Powiedział, że jako polityk nie możesz nic zrobić. Jak zauważył Dewar, wiedział w ONZ…

Mógł zebrać własne pieniądze od kogo lubił, wyznaczyć każdego, kogo chciał, kontrolować porządek obrad.

Niektórzy z nas wiedzieli, że od samego początku było to oszustwo, że lewicowy plan polegał na narzuceniu światowego rządu niezbędnego do zwalczania światowych zagrożeń i redystrybucji źle zdobytego bogactwa. Po pięciu dniach z Strong w ONZ Dewar zakończył.

Strong wykorzystał ONZ jako platformę do sprzedaży globalnego kryzysu środowiskowego i globalnej agendy zarządzania.

W 1998 pojawiły się dowody wskazujące, że nauka jest błędna, ponieważ ich przewidywania były błędne. Po tym roku poziomy CO2 w atmosferze nadal rosły, ale temperatury zaczęły spadać. Początkowo odpowiedzią było tymczasowe opóźnienie. Następnie przez 2004 wielu ludzi zauważyło z powodu mroźnych zim i obfitych opadów śniegu. Twórcy oszustwa zaczęli panikować. Oto e-maile wyciekające z University of East Anglia. Nick w Minns / Tyndall Center, który zajmował się reklamą historii klimatu, powiedział:

„Z mojego doświadczenia wynika, że ​​zamrożenie globalnego ocieplenia jest już trochę problemem public relations w mediach”.

Jednym z przykładów były kreskówki (ryc. 1), ponieważ dostrzegają bezbłędności i niespójności szybciej niż większość.

Rysunek 1

Szwedzki ekspert ds. Klimatu w IPCC Bo Kjellen odpowiedział:

„Zgadzam się z Nickiem, że zmiana klimatu może być lepszym oznakowaniem niż globalne ocieplenie.”

Zamiast sprawdzić swoją wiedzę, przesunęli słupki bramkowe, nazywając wywoływany przez ludzi wpływ „zmian klimatu” zamiast „globalnego ocieplenia”.

Problemem jest kontynuacja trendu chłodzenia i odmowy. Znów rysownik uchwycił konflikt.

Rysunek 2

Jeśli postawisz hipotezę, na przykład, że ludzki CO2 powoduje globalne ocieplenie, musisz poradzić sobie ze wszystkimi pojawiającymi się dowodami. Jeśli przeczy hipotezie, ponownie rozważasz swoje twierdzenie, tak powinna działać metoda naukowa. Stawiając hipotezę AGW, profesor fizyki atmosfery na MIT, Richard Lindzen, powiedział wiele lat temu, że konsensus został osiągnięty jeszcze przed rozpoczęciem badań. Pojawiały się fakty, ale zwolennicy ignorowali je, manipulowali, tworzyli fałszywe informacje lub przeinaczali je. Jak powiedział John Maynard Keynes: „Kiedy zmieniają się fakty, zmieniam zdanie. Co pan robi?

Odpowiedź jest taka, że ​​zdecydowali się bronić coraz bardziej nie do obrony. Teraz zdają sobie sprawę, że antropogeniczny problem globalnego ocieplenia traci moc, aby grozić, zastraszać i kontrolować ludzi, więc przenoszą się do nowych celów. Problemom zawsze towarzyszy wspólny temat; są spowodowane przez ludzi, zwłaszcza żyjących w uprzemysłowionych krajach rozwiniętych, które wykorzystują paliwa kopalne.

W dłuższej perspektywie problemem wymiany będą zagrożenia dla wody dla ludzi. O tym świadczą już alarmiści środowiskowi, tacy jak Peter Gleick, używający określeń takich jak „szczytowa woda”. W krótkim okresie należy skupić się na paliwach kopalnych, aby rozpocząć kampanię przeciwko tworzywom sztucznym. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że tak wiele produktów, takich jak tworzywa sztuczne, które ulepszyły nasz świat, pochodzą z paliw kopalnych w przemyśle petrochemicznym.

Celem są polityka energetyczna USA i Trumpa, ale jakie są fakty? Stany Zjednoczone są odpowiedzialne za mniej niż 1% plastiku w oceanach. Pięć krajów, Chiny, Indonezja, Filipiny, Tajlandia i Wietnam, wnoszą co najmniej 60% całości.

Nie ma znaczenia, jakie są fakty, ponieważ umiejętność ekologów do fałszywego przedstawiania prawdy jest niezrównana. W tym tygodniu genialny kawałek propagandy Al Gore „Niewygodna prawda” otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla, a sąd w Wielkiej Brytanii orzekł, że jest to propaganda polityczna z dziewięcioma głównymi błędami naukowymi. Dostawcy nieprawdy i oszustwa wiedzą, że gdy nagłówek znajdzie się w mediach głównego nurtu, jest zakorzeniony i żadna przeciwdziałanie nie przyniesie trakcji. Jak ktoś powiedział, kłamstwo jest dwa razy na całym świecie, zanim prawda w ogóle ma swoje buty.

Chodzi o to, że Trump nie ma nic do stracenia i wszystko do zyskania. Może zmienić tę plastikową cytrynę w słodki triumf. Pewne jest, że ekolodzy w fotelu zrobią jak zawsze, wskażą palcami, oskarżą, wprowadzą w błąd i wprowadzą w błąd, ale nie zrobią nic. Atutem jest uosobienie działania.

Musi utworzyć komitet, który spotka się w Białym Domu, aby nakreślić plan oczyszczenia oceanów. Połączona publiczna / prywatna flotylla może korzystać z wyposażenia marynarki wojennej w mothball obsadzonej przez pracowników opłacanych przez wszystkie branże w sektorze energetycznym i petrochemicznym. Pomyśl, ile plastiku może pomieścić lotniskowiec. Mogą za to zapłacić, wykorzystując budżet reklamowy, ponieważ jeśli zostanie skutecznie wypromowany, stanie się ogromną wygraną w public relations. Stworzy to również inne możliwości, takie jak pokazanie, co zrobiono z uratowanym i poddanym recyklingowi materiałem. Jeśli potrzebne są dalsze pieniądze, producenci mogą dodać jeden cent za funt wyprodukowanego plastiku. Innym źródłem dochodów, szczególnie dla obywateli tych małych krajów azjatyckich, byłoby płacenie za każdy funt plastiku dostarczonego na statki ratownicze.

Przesłanie jest takie, że ekolodzy socjalistyczni tworzą i zniekształcają problemy. Kapitaliści widzą problemy jako perspektywy. Tak dzieje się w przypadku tworzyw sztucznych, najnowszego celu e-bullyingu.