“Well, boys, we’ve got this strange thing called THE INDIVIDUAL. Could somebody tell me what he is? He’s not conforming to our algorithms. He’s all over the place. And while we’re at it, what the hell is this IMAGINATION? It keeps slipping out of our grasp, it doesn’t fit the plan…”
CZĘŚĆ PIERWSZA
Technokraci twierdzą, że chcą zniszczyć biedę, wojnę i nierówności. Ale aby osiągnąć te wzniosłe cele (lub udawać), muszą przeprogramować ludzi.
Technokracja jest podstawową agendą i planem rządzenia globalnym społeczeństwem z góry, dlatego musimy rozumieć go z kilku punktów widzenia.
Zastanów się nad grupą entuzjastycznych inżynierów wybiegających w przyszłość na początku 20 wieku. Pracują dla firmy, która ma kontrakt na produkcję lokomotywy.
To bardzo złożony element wyposażenia.
Na jednym poziomie pracownicy są zobowiązani do wykonania komponentów zgodnie ze specyfikacją. Następnie muszą połączyć je wszystkie. Te zadania są ogromne.
Na innym poziomie różne działy firmy muszą koordynować swoje wysiłki. Jest to również postrzegane jako praca technologiczna. Organizowanie jest uważane za technologię.
Kiedy lokomotywa jest ukończona i dostarczona, a kiedy jedzie po torach i ciągnie pociąg, wygrywa wielkie i inspirujące zwycięstwo.
And then…the engineers begin to think about the implications. Suppose the locomotive was society itself? Suppose society was the finished product? Couldn’t society be put together in a coordinated fashion? And couldn’t the “technology of organizing things” be utilized for the job?
Po co zawracać sobie głowę niekończącymi się kłótniami i kłamliwymi politykami? Dlaczego powinni być odpowiedzialni? Czy to nie oczywista przegrana propozycja? Oczywiście, że jest.
Engineers could lay out and build a future society that would benefit all people. Disease and poverty could be wiped out. Eliminating them would be part of the blueprint.
Ten „wgląd” uderzył inżynierów i techników jak mnóstwo cegieł. Oczywiście! Wszystkie społeczeństwa poniosły klęskę z tego samego powodu: rządzili niewłaściwi ludzie.
Uzbrojeni w to nowe zrozumienie, inżynierowie każdego paska zaczęli widzieć, co jest potrzebne. Rewolucja w myśleniu o organizacji społecznej. Nauka była nowym królem. I nauka rządziłaby.
Oczywiście, aby świat inżynierii działał, należałoby podjąć pewne decyzje dotyczące roli jednostki. Każda osoba. Nie można mieć hermetycznego planu, gdyby każdy człowiek mógł swobodnie realizować swoje własne cele. Za dużo zmiennych. Za dużo zamieszania. Za dużo konfliktu. Cóż, ten problem można rozwiązać. Działania jednostki byłyby dostosowane do skoordynowanych działań planowanego społeczeństwa.
The individual would be “one of the components of the locomotive.” His life would be connected to other lives to produce an exemplary shape.
Tak, może to oznaczać kilka problemów, ale problemy te można rozwiązać. Trzeba będzie je wypracować, ponieważ nadrzędnym celem było utworzenie światowej organizacji. Co byś zrobił, gdyby jedna śruba (pojedynczy człowiek) w jednym kole lokomotywy miała niewłaściwy rozmiar? Wrócisz i poprawisz błąd. Zrobiłbyś ponownie śrubę.
Other people entered the game. High-echelon Globalists saw technocracy as a system they could use to control the population.
Essentially, an already-misguided vision of a future technocratic utopia was hijacked. Something bad was made much worse.
Krótko mówiąc, jest to historia technokracji.
A locomotive is a society? No. That was the first fatally flawed idea. Everything that followed was increasingly bizarre.
If you track down the specifics that sit under these cover stories, you discover a warped system of planning that expresses control over the global population.
Zbiorowa utopia okazuje się fikcją.
Budzenie się jest trudne? Zerwanie z kimś jest trudne? Muszą być zrobione.
Wykonalna poprawka technologiczna to bardzo miłe osiągnięcie, gdy projekt jest maszyną. Ale przeniesienie tego blasku zwycięstwa na całe społeczeństwo jest iluzją. Wszystko, co nazywa się edukacją, poradziłoby sobie z iluzją jako pierwszym porządkiem biznesu.
Engineering society requires engineering humans.
That is the fatal flaw.
It’s called mind control.
CZĘŚĆ DRUGA
Any genuine artist, any builder of communities, any sane activist, any honorable visionary stands outside technocracy, and is not part of this program.
Instead, his thrust is toward more individual freedom and a more open society with greater decentralization of power.
Decentralization is the key.
The use of technology does not imply living inside its control. The use of technology does not imply that society should be laid out like a giant machine with fitted parts.
Those futurists who have offered “overall plans” for the disposition of society generally ignore or sidestep the issue of who is going to administer the plan. To say this is an error is a vast understatement.
Where is one far-reaching center of power in our world that would run society?
All such centers of power are, first and foremost, dedicated to their own survival. And after that, they are dedicated to control of the territory they believe they own. THE INDIVIDUAL is a messy thing that needs to be sidelined or dealt with as a disruptive element.
CZĘŚĆ TRZECIA
Imagination never dies.
It belongs to the individual. It isn’t property of the group.
It enables solutions that eradicate problems and get out ahead of problems before they raise their heads.
Time and time again, the individual, as he wends his way through life, encounters persons and organizations that consider imagination a negative. In the clearly defined shapes of society, imagination must take a back seat to planning.
Is the individual resistant to such manipulations, or does he give in?
This is the key question.
Does the individual view society as an operation that can potentially lift up individuals and empower them? Or does he give in to the idea that society should create more and more dependent people?
The individual can be a source of spreading freedom, or he can defend the notion that there are an endless number of “entitlements” that must be honored.
Technocracy promotes entitlements as a doorway into the future. Its ultimate entitlement goes this way: you have the right to be re-programmed to believe you have a slot in the future world; we will make this slot as attractive as possible; you will serve the overall good as we engineer it.
This is how technocracy views the future…your future.
The ultimate technocratic vision? Your brain is a processor, and your brain is your mind. That’s all your mind is. Therefore, connecting your brain to a super-computer, or to the Cloud, will magically expand your mind and make it “more than human.”
You will become trans-human. A hybrid of human and machine.
This is the fairy tale to end all fairy tales.
It’s wishful fantasy dressed up as science.
The idea is: you will become More. You will overcome the limits and problems associated with being an individual.
Every individual will receive the same information and the same answers and the same solutions from the Cloud. AUTOMATICALLY.
This is the programmer’s wet dream.
Technocrats will thus be able to build a global society and control its every facet.
