Technocratic Home Invasion: Dlaczego Smart Grid nie jest dla nas inteligentny?

Kiedy instalacja inteligentnych liczników stała się problemem, Elias Leak Quinn, wówczas student prawa na Uniwersytecie Kolorado, przeprowadził badanie dotyczące zagadnień związanych z prywatnością związanych z inteligentną siecią. Raport przygotowany przez Quinna, Inteligentne pomiary i prywatność: obowiązujące prawo i konkurencyjne zasady  został przesłany do Colorado Public Utilities Commission (CPUC). CPUC otworzył numer doku mentu 09 ‐ 593EG dla tego problemu.

Streszczenie metody naruszania prywatności w domu udokumentowanej przez Quinna było takie, że na początku lat 1980. badacze z MIT odkryli „nieinwazyjne monitorowanie obciążenia” (NALM). Zasadniczo zapis zużycia energii elektrycznej na poziomie ziarnistym można zinterpretować w celu zidentyfikowania urządzenia, a co za tym idzie, aktywności. Poniżej znajduje się fragment raportu Quinna omawiającego teorię projektu MIT:

Przy pojemności pamięci współczesnych urządzeń rejestrowanie zużycia energii na poziomie szczegółowości w celu sporządzenia mapy codziennych czynności gospodarstwa domowego na podstawie sygnatur urządzeń korzystających z NALM nie stanowi problemu.

Możliwość przesyłania tych danych do przedsiębiorstwa użyteczności publicznej niezależnie od metody (np. PLCC lub bezprzewodowa) stanowi naruszenie prywatności, w przeciwieństwie do jakiejkolwiek inwazji na dom w historii. Niezależnie od tego, czy przedsiębiorstwo użyteczności publicznej twierdzi, że jest zainteresowane tymi danymi, inteligentny licznik zapewnia taką możliwość i zawsze są chętni kupcy i / lub hakerzy do tego rodzaju informacji, a deregulacja usług użyteczności publicznej stworzyła „przestrzeń rynkową” dla je poprzez podmioty zwane firmami „usług energetycznych”. Ponadto Departament Energii aktywnie zachęca twórców oprogramowania do znajdowania zastosowań dla danych, zapewniając dotacje na rozwój.

Komisja ds. Usług Publicznych w Idaho jest organizacją członkowską National Association of Regulatory Utility Commissioners (NARUC). Firma NARUC rozpoznała potencjalne poważne naruszenie prywatności klientów usług użyteczności publicznej za pomocą pliku Rozdzielczość w sprawie inteligentnej siatki, sponsorowany przez Komitety ds. Telekomunikacji i Zasobów Energii oraz Środowiska, przyjęty przez Radę Dyrektorów NARUC w dniu 21 lipca 2010 r. Wzywa on do ochrony prywatności konsumentów energii elektrycznej, zapewniając jednocześnie „dostęp rynkowy” do informacji generowanych przez inteligentna sieć.

Deregulacja

Interes publiczny był powodem, dla którego regulowano główne segmenty infrastruktury w gospodarce. Chociaż wysunięto jakiś uzasadniony argument na rzecz rozpadu AT&T, z perspektywy czasu, biorąc pod uwagę wszystkie kwestie, nie jest jasne, czy korzyści z rozpadu zrównoważyły ​​koszty, ale bez wątpienia deregulacja sektora energetycznego nie służyła interesowi publicznemu i w rzeczywistości , naraziło to społeczeństwo na wielkie niebezpieczeństwo.

Podobnie jak AT&T, pionowa struktura usług użyteczności publicznej została podzielona, ​​aby stworzyć „konkurencyjne rynki” dla operacji związanych z komponentami, ale to, co spowodowało, umożliwiło kartelizację operacji związanych z komponentami, zwiększyło koszty ogólne dla konsumentów energii elektrycznej i daje jedynie złudzenie konkurencji poprzez zwiększenie liczba „podmiotów wchodzących na rynek”, które tak naprawdę nie konkurują, ale raczej są w zmowie, aby podnieść koszt energii elektrycznej, zapewniając zyski dla wszystkich, dzięki stawce regulacyjnej i strukturze gwarantowanego zwrotu kosztów.

Fala deregulacji infrastrukturalnych (i oficjalnie sankcjonowanych) monopoli rozpoczęła się od pozwu przeciwko AT&T w 1974 roku. Został rozstrzygnięty w 1982 roku, kiedy AT&T zgodziła się zbyć w całości należące do firmy Bell. Zbycie zostało zakończone do 1 stycznia 1984 r. Ustawa o telekomunikacji z 1996 r. Dalej deregulowała system telekomunikacyjny, aby umożliwić „każdemu wejście do biznesu telekomunikacyjnego i konkurowanie na dowolnym rynku z innymi”. Dotyczyło to usług telefonicznych - lokalnych i międzymiastowych, programów kablowych, usług nadawczych i usług świadczonych dla szkół.

Kolejna fala deregulacji dotyczyła rurociągów gazu ziemnego. W 1985 r. Zarządzenie FERC nr 436 odłączyło rurociągi gazu ziemnego od producentów i dystrybutorów, umożliwiając nowy biznes w zakresie rurociągów dla „wspólnego przewoźnika” z otwartym dostępem. Spowodowało to problem, który został rozwiązany przez FERC Order 500, który zachęcał międzystanowe przedsiębiorstwa rurociągowe do wykupywania kontraktów typu „bierz lub płać” na gaz ziemny. Houston Gas Company (Ken Lay) i Inter-North, konglomerat połączył się, tworząc Enron. Razem mieli 37,000 XNUMX mil rurociągu. Pomysł „banku gazu” - systemu handlu pośrednikami został zaproponowany przez Kena Laya w celu rozwiązania problemu „bierz lub płać” poprzez ustanowienie wirtualnego rynku towarowego dla gazu ziemnego.

W 1996 r. FERC wydał rozkazy 888 i 889 zmieniające krajowy system przesyłowy w „wspólnego przewoźnika” - otwarty rynek przesyłu energii elektrycznej. Ta deregulacja umożliwiła firmie Enron arbitraż na kalifornijskim hurtowym rynku energii elektrycznej. Wymagało to od przedsiębiorstw użyteczności publicznej, które budowały linie przesyłowe i były ich właścicielami, „aby umożliwić podmiotom innym niż media lub niezależnym producentom energii dostęp do systemów przesyłowych i korzystanie z nich”. Oto fragment z historii PJM - pierwszego niezależnego operatora systemu elektroenergetycznej sieci przesyłowej:

Ustawa o polityce energetycznej z 2005 r., Tytuł XII-Electricity, upoważniła do utworzenia samoregulującej się organizacji niezawodności energii elektrycznej (ERO), która obejmuje Amerykę Północną, pod nadzorem FERC w USA. Upoważnioną organizacją była NERC - North American Energy Reliability Council oraz obejmuje zarówno Kanadę, jak i Meksyk.

Skala korupcji ujawnia się w ustawie o niezależności energetycznej i bezpieczeństwie 2007, w której Kongres nakazuje określone standardy dla urządzeń, w tym integrację inteligentnych technologii w domu, technologie szczytowego golenia, politykę sieci, federalne pieniądze na rozwój „inteligentnych technologii” oraz „W celu przeprowadzenia badań w celu lepszego wykorzystania rozległych sieci pomiarowych i kontrolnych, w tym data mining, wizualizacja, zaawansowane obliczenia oraz bezpieczna i niezawodna komunikacja w wysoce rozproszonym środowisku ”i wiele więcej. Poniżej znajduje się Sec. 1306 (d) - Funkcje inteligentnej sieci:

Raczej oczywiście Kongres nie napisał ustawy EISA z 2007 roku. W Kongresie nie ma wystarczającej wiedzy, aby to napisać. Musiało to wynikać z listy życzeń „samoregulującego się” kartelu użyteczności publicznej. Zniewaga dodana do szkody polega na tym, że Kongres wydaje miliardy dolarów na subsydiowanie systemu, który znacznie zwiększy koszty życia we wszystkich dziedzinach bez żadnych rekompensat, a w rzeczywistości jest to ujemny wynik netto, biorąc pod uwagę utratę indywidualnej autonomii i prywatności oraz zwiększone koszty osobiste związane z wyposażeniem współczesnego życia dzięki narzuconym przez Kongres, zintegrowanym „inteligentnym technologiom”.

Czy naprawdę potrzebujemy lodówek, które mogą „rozmawiać” z siecią?