Technokracja i imperium: wpływ Zbigniewa Brzezińskiego

Współczesnym studentom amerykańskiej polityki zagranicznej Brzeziński jest bardziej znany z uzbrajania Mudżahedinów w Afganistanie w celu sprowokowania Związku Radzieckiego do wojny, która dałaby im, jak sam Brzezinski powiedział:Ich Wietnam”. Oficjalna historia była taka, że ​​USA rozpoczęły zbrojenie Afgańczyków po inwazji, ale Brzeziński po 9 września przyznał, że to nieprawda.

Brzeziński: Tak. Zgodnie z oficjalną wersją historii, pomoc CIA dla mudżahedinów rozpoczęła się w 1980 roku, to znaczy po tym, jak armia radziecka dokonała inwazji na Afganistan 24 grudnia 1979 roku. Ale rzeczywistość, do tej pory pilnie strzeżona, jest zupełnie inna: 3 lipca 1979 roku prezydent Carter podpisał pierwszą dyrektywę o tajnej pomocy przeciwnikom prosowieckiego reżimu w Kabulu. I tego samego dnia napisałem list do prezydenta, w którym wyjaśniłem mu, że moim zdaniem ta pomoc miała wywołać sowiecką interwencję wojskową [podkreślenie dodane w całym tekście].

Ameryka sprowokowała ZSRR do wojny, która miała szacunkowo 500 000 – 2 miliony zgonów i przesiedliło miliony uchodźców. Uzbrojenie Mudżahedinów, którzy później stali się Al-Kaidą, wybuchło w twarz Ameryce i było prawdopodobnie odpowiedzialne za wydarzenia z 9 września oraz za nieuniknione wojny terroru, które od tego czasu rozdarły Bliski Wschód.

Wpływ Brzezińskiego na politykę USA był jednak głębszy, w 1997 roku napisał książkę Wielka Szachownica – o amerykańskim prymacie i jego geostrategicznych imperatywach. Jego proces myślowy daje nam wgląd w nowoczesną politykę zagraniczną USA, aw szczególności obecną gotowość USA do integracji Ukrainy z NATO i UE.

Ukraina, nowa i ważna przestrzeń na eurazjatyckiej szachownicy, jest osią geopolityczną, ponieważ samo jej istnienie jako niepodległego państwa pomaga przekształcić Rosję. Bez Ukrainy Rosja przestaje być imperium euroazjatyckim. Rosja bez Ukrainy może nadal dążyć do statusu imperialnego, ale wtedy stałaby się w przeważającej mierze azjatyckim państwem imperialnym, bardziej skłonnym do wciągania w wyniszczające konflikty z podnieconymi Azjatami Centralnymi, którzy byliby wtedy urażeni utratą niedawnej niepodległości i byliby wspierani przez inne państwa islamskie na południu.

Gdzieś w latach 2005-2010 Ukraina, zwłaszcza jeśli w międzyczasie poczyniła znaczne postępy w reformach wewnętrznych i wyraźniej utożsamia się z krajem środkowoeuropejskim, powinna przygotować się do poważnych negocjacji zarówno z UE, jak i NATO.

Stosunek Brzezińskiego do imperium i wojny nie może być traktowany tak, jakby był mistrzem marionetek, ale raczej jego idee służą jako wgląd w sposób myślenia, który dominuje w USA i ponadnarodowej elicie rządzącej. niechęć Ameryki do współistnienia w systemie wielobiegunowym, ciągłe pragnienie ekspansji Pax americanaoraz stosunek organizacji międzynarodowych do traktowania ogółu ludności jako niewykształconych chłopów, których umysły muszą być kształtowane przez melodię ekspertów i propagandystów. W 1970 roku, jako profesor nauk politycznych na Uniwersytecie Columbia, Brzeziński wyraził swoje zamiłowanie do Technocratic Surveillance State, publikując Między dwoma wiekami: rola Ameryki w erze technetronic.

„Takie społeczeństwo byłoby zdominowane przez elitę, której roszczenia do władzy politycznej opierałyby się na rzekomo lepszej wiedzy naukowej. Nieskrępowana ograniczeniami tradycyjnych wartości liberalnych, ta elita nie zawahałaby się osiągnąć swoich celów politycznych przy użyciu najnowszych nowoczesnych technik wpływania na zachowanie publiczne i utrzymywania społeczeństwa pod ścisłym nadzorem i kontrolą”.

Myśli, które wyraził, stały się głęboko zakorzenione w myśleniu za ONZ, WHO, WEF i „The International Rules-Based Order”, który wyraźnie stawia system rządów technokratów ponad demokracją. Plebiscyt oczywiście nie jest w stanie zrozumieć wagi krytycznych kwestii, takich jak rasa, zmiany klimatyczne, wojna i zrównoważony rozwój, dlatego jego umysł musi być kształtowany przez „ekspertów”.

Dzięki nowoczesnemu podejściu do cenzury w Internecie i zwrotom typu „podążaj za nauką” i „eksperci są zgodni”, wizja Brzezińskiego z 1970 r. powoli staje się naszą teraźniejszością. Postawa elity skłania nas do Neofeudalna przyszłość która jest coraz bardziej kształtowana przez Oligarchowie z Doliny Krzemowej i duchowieństwo uniwersyteckie, które nie ma więcej czasu niż średniowieczni duchowni na debatę nad polityką publiczną.

Ostatecznie logika leżąca u podstaw systemu technokratycznego nie może działać, jak argumentował FA Hayek w swojej krytyce skierowanej do władzy centralnej.