Greenwald: „Rada Dezinformacyjna” Homeland Security

Prawo do decydowania o tym, co jest „dezinformacją”, określa teraz, o czym można, a czego nie można dyskutować w Internecie. Teraz jest w rękach wyszkolonych agentów dezinformacji amerykańskiego państwa bezpieczeństwa.

Najbardziej skandaliczne i rażące oficjalna amerykańska kampania dezinformacyjna od lat miała miejsce na trzy tygodnie przed wyborami prezydenckimi w 2020 roku. To było kiedy dziesiątki byłych urzędników wywiadu rzekomo w liście otwartym wierzyć, że autentyczne e-maile dotyczące działalności Joe Bidena w Chinach i na Ukrainie, Podawane przez New York Post, były „rosyjska dezinformacja”. Ta quasi-oficjalna proklamacja umożliwiła liberalnym mediom korporacyjnym bezkrytyczne wyśmiewanie, a następnie ignorowanie tych e-maili jako podróbek stworzonych przez Kreml, i wywierało presję na platformy Big Tech, takie jak Facebook i Twitter, aby cenzurować sprawozdawczość dokładnie w tym samym czasie, kiedy Amerykanie przygotowywali się do podjęcia decyzji, kto będzie następnym prezydentem USA.

List od tych byłych urzędników wywiadu został zorganizowany przez wyszkolonych kłamców zawodowych – agentów dezinformacji – takich jak były dyrektor CIA John Brennan i były dyrektor wywiadu narodowego James Clapper. Jednak ten list był jednak kluczowy dla zdyskredytowania i ostatecznie stłumienia… New York Postobciążające doniesienia na temat Bidena. Stanowiło quasi-oficjalne imprimatur — coś, co można przedstawić jako autorytatywny dekret — że te autentyczne e-maile są w rzeczywistości oszukańcze.

W końcu, gdyby wszyscy ci szlachetni i bohaterscy agenci wywiadu, którzy spędzili życie na studiowaniu rosyjskiej dezinformacji, upierali się, że e-maile Bidena mają wszystkie „znamiona” kremlowskiej zdrady, kto miałby wiarygodność, by kwestionować ich ekspercką ocenę? Ten klip lidera mediów, który rozpowszechnia to przedwyborcze kłamstwo CIA – CNN – przedstawia ich analityka bezpieczeństwa narodowego Jamesa Clappera i pokazuje, jak ważne było to udawanie urzędników w ich oszukańczej kampanii dezinformacyjnej:

Ten sam strategiczny motyw – aby oskarżenia o „dezinformację” przykryć pozorem wiedzy eksperckiej – jest tym, co sprzyja nowej, bardzo dobrze finansowanej branży, która ogłasza się jako składająca się z naukowców „anty-dezinformacyjnych”. Wiedząc, że Amerykanom od dzieciństwa wpaja się przekonanie, że cenzura jest nikczemna – że jest znakiem rozpoznawczym tyranii – ci, którzy chcą cenzurować, muszą znaleźć jakieś nobilitujące uzasadnienie, aby to uzasadnić i ukryć to, czym jest.

W ten sposób stworzyli litanię neutralnie brzmiących grup o łagodnych nazwach — The Atlantic Council, Institute for Strategic Dialogue, różne ugrupowania „sprawdzające fakty” kontrolowane przez korporacyjne media — które twierdzą, że zatrudniają „ekspertów od zwalczania dezinformacji” w celu identyfikacji i zwalczanie fałszywych wiadomości. Tak jak korporacje medialne przemianowały swoich partyzanckich mędrców na „kontrolerów faktów” – aby udawać, że ich opinie są wzniosłe, apolityczne, autorytatywne, dekrety wiedzy eksperckiej – termin „ekspert od dezinformacji” ma na celu ukrycie poglądów ideologicznych w imieniu władzy państwowej i korporacyjnej jako oficjalna prawda.

Jednak kiedy poddaje się te grupy… nawet minimalna kontrola śledczaokazuje się, że wcale nie są apolityczni i neutralni. Oni są często finansowane przez tę samą małą garstkę liberalnych miliarderów (takich jak George Soros i Pierre Omidyar), rzeczywiste agencje bezpieczeństwa USA, Wielkiej Brytanii czy UE i/lub monopole Big Tech, takie jak Google i Facebook.

Rzeczywiście, sama koncepcja „eksperta od dezinformacji” jest całkowicie oszukańcza. To nie jest prawdziwa ekspertyza, ale raczej wymyślony tytuł nadawany propagandystom, aby wydawali się bardziej uczeni i apolityczni niż są. Ale funkcja tego dobrze finansowanego przemysłu jest taka sama, jak przedwyborczy list od „dziesiątek byłych urzędników wywiadu”: zdyskredytować sprzeciw i usprawiedliwić swoją cenzurę, nadając potępienie pozorom władzy instytucjonalnej. Docelowe poglądy to nie tylko Wrongs; zostały osądzone przez oficjalny, akredytowany eksperci stanowić „dezinformację”.

To oszustwo jest kluczowym kontekstem za zrozumienie, dlaczego administracja Bidena od niechcenia ogłosił w zeszłym tygodniu stworzenie czegoś, co nazywa „Radą Dezinformacyjną” w Departamencie Bezpieczeństwa Wewnętrznego (DHS). Nie ma żadnej wyobrażalnej okoliczności, w której krajowe organy ścigania, takie jak DHS, powinny rościć sobie prawo do orzekania o prawdzie i fałszu. Funkcjonariusze w amerykańskim stanie bezpieczeństwa nie są oddani zwalczanie dezinformacja. Wręcz przeciwnie: są wyszkoleni, zawodowi kłamcy, których zadaniem jest wymyślanie i rozpowszechnianie dezinformacji. Jak PolitycznyJacka Schafera napisał:

Kto z nas uważa, że ​​rząd powinien dodać do swojej listy zadań zadanie określenia, co jest prawdą, a co dezinformacją? A kto myśli, że rząd jest w stanie powiedzieć prawdę? Nasz rząd produkuje kłamstwa i dezinformację na skalę przemysłową i zawsze to robił. Ono zawyża klasyfikację ważnych informacji by uniemożliwić swoim obywatelom stanie się mądrzejszymi. Opłaca się tysiącom doradców prasowych zabawę w ukrywanie salami z faktami… Uczynienie rządu federalnego oficjalnym strażnikiem prawdy byłoby jak powierzenie przez Brink'a włamywaczowi do pracy w opancerzonym samochodzie.

Celem agentów Bezpieczeństwa Wewnętrznego jest propaganda i oszukiwanie, a nie oświecanie i informowanie. Poziom historycznej ignorancji i głupoty wymagany, by wierzyć, że agenci Państw Bezpieczeństwa USA są gorliwie oddani ujawnianiu i dekretowaniu prawdy – jak najwyraźniej wierzy Brian Stelter z CNN, biorąc pod uwagę, że chwalił ten nowy program rządowy jako „zdrowy rozsądek” – jest poza planem. Jako Jameel Jaffer, dawniej z ACLU, a teraz z Columbia's Knight First Poprawka Institute połóż to, najbardziej niepokojący jest „fakt, że rada nadzorcza mieści się w DHS, szczególnie nieprzejrzystej agencji, która w przeszłości zajmowała się swobodami obywatelskimi”.

Przeczytaj całą historię tutaj…