Stan przeciwko Bogu: głębsze spojrzenie na nasilającą się wojnę religijną

25 lutego Izba Reprezentantów przyjęła ustawę o równości, ustawę reklamowaną jako krok naprzód w zakresie praw obywatelskich w Stanach Zjednoczonych. Jeśli zostanie uchwalona, rachunek dodałby orientację seksualną i tożsamość płciową do klas chronionych przez federację, których nie można dyskryminować, i rozszerzyłby się tam, gdzie taka ochrona jest stosowana. Chociaż rozszerzanie takich zabezpieczeń niekoniecznie jest szeroko przeciwne (mormoński republikanin Chris Stewart wprowadzono Sprawiedliwość dla wszystkich działa jako alternatywny Bill), ustawa wyraźnie mówi, że nie można powoływać się na Ustawę o przywracaniu wolności religijnej z 1993 r., co wywołało ogromne obawy, że zarówno prywatne firmy, jak i instytucje religijne będą zmuszone podążać za obecną linią kulturową dotyczącą ideologii seksualnej i płciowej, albo staną w obliczu dyskryminacja i zostań pozwany w zapomnienie.

Organizacje takie jak Fundacja Dziedzictwa i Christianity Today sprzeciwiają się ustawie, opierając się na jej wpływie na instytucje religijne, szkoły prywatne, prawa rodziców i atletykę kobiet. Chociaż dyskusja na temat takich skutków jest ważna, w rozmowie w dużej mierze brakowało szerszego kontekstu, z którego wyłania się to prawodawstwo i wiele innych podobnych propozycji.

W swoim ważnym eseju „Równowaga sił w społeczeństwie”Socjolog Frank Tannenbaum twierdzi, że„ społeczeństwo jest opanowane przez szereg nieredukowalnych instytucji, trwałych w czasie, które w efekcie zarówno opisują człowieka, jak i definiują jego podstawową rolę ”. Te odwieczne instytucje to państwo, kościół, rodzina i rynek. Instytucje te od zawsze walczyły przeciwko sobie o zdobycie dominacji i stanie się tym, co socjolog Robert Nisbet nazwałby podstawową grupą odniesienia dla swoich członków, czyli podstawowym sposobem, w jaki rozumieją siebie i kształtują swoje przekonania i działania. W różnych momentach możemy zobaczyć, jak jedna grupa zaczyna dominować nad innymi, na przykład kiedy „powiernicza” forma rodziny zdominowała życie społeczne w społeczeństwach klanowych lub kiedy Kościół rzymskokatolicki wykazywał ogromną władzę nad politycznymi sprawami Europy. Obecnie żyjemy w epoce, w której państwo zdominowało życie społeczne w stopniu niespotykanym wcześniej w historii ludzkości.

Warto przeanalizować Ustawę o równości z tej perspektywy, aby naprawdę zrozumieć jej pełne konsekwencje. Wrogość państwa wobec religii i instytucji religijnych, za pośrednictwem których wyznawana jest religia, nie jest napędzana wyłącznie, aw niektórych przypadkach nawet głównie, przez obecnego świeckiego ducha czasu. Raczej religia i instytucje religijne stanowią główną przeszkodę w sprawowaniu kontroli państwa i centralizacji władzy społecznej. W kontekście zachodnim ortodoksyjne chrześcijaństwo szczególnie stanowi zagrożenie dla tego programu ze względu na przynależność jego wyznawców do królestwa ”nie z tego świata. ” Stanowi immanentnemu trudno jest konkurować o bycie głównym punktem odniesienia dla ludzi, którzy z racji swojej religii są członkami porządku transcendentnego.

Nie można jednak zaprzeczyć, że państwo odniosło duży sukces w podważaniu i podkopywaniu władzy instytucji religijnych na dwa różne sposoby. Pierwszym jest wywłaszczenie tych przyziemnych obszarów odpowiedzialności społecznej i funkcji, które tradycyjnie były w gestii kościoła, takich jak działalność charytatywna i edukacja. Chociaż kościoły są nadal zaangażowane w takie rzeczy, państwo wyparło je jako podstawową instytucję społeczną, która je zapewnia.

Jak twierdzi Nisbet w swojej książce Poszukiwanie społeczności, grupa społeczna nie może przetrwać długo, jeśli utracony zostanie jej główny cel funkcjonalny, a jeśli nie zostaną zaadaptowane nowe funkcje instytucjonalne, „wpływ psychologiczny grupy będzie minimalny”. Bez wątpienia państwu udało się scentralizować tak wielką władzę dzięki sukcesowi w zwalczaniu historycznych funkcji kościoła i rodziny.

Zauważyłem powyżej, że w kontekście zachodnim nacisk ortodoksyjnego chrześcijaństwa na transcendentalne problemy okazał się przeszkodą dla państwa, jeśli chodzi o stanie się podstawową grupą odniesienia obywateli. Jednak państwo również próbowało wkroczyć na to terytorium. Wcześniej sklasyfikowałem państwo i kościół jako dwie różne instytucje o odrębnych funkcjach. Chociaż często jest to prawdą, zwłaszcza na Zachodzie ze względu na augustiańskie sformułowanie Miasta Boga i Miasta Ziemi, w różnych okresach historii funkcje te były ujednolicone.

W jego pracy Religie polityczneTeoretyk polityczny Eric Voegelin zbadał tę ideę i wyśledził jej najwcześniejsze wyrafinowane sformułowanie sięgające do Amenhotepa IV / Echnatona, czternastowiecznego faraona pne, który tymczasowo podniósł egipską cywilizację, usuwając stare bóstwa i wprowadzając monoteistyczny kult boga słońca Atona. Likwidując starych bogów (odniesienia do tradycyjnych bóstw zostały wykorzenione, a Amenhotep zmienił jego imię, tak że nie odnosiło się już do starego boga Amona), nowo nazwany Echnaton zniósł również stare kapłaństwo. Nowością i innowacją w Atonie było to, że był nie tylko ograniczonym bogiem Egiptu, ale w rzeczywistości bogiem wszechświata, który przemawia i działa przez swojego syna, faraona. Zniszcząc starych bogów, takich jak Ozyrys, Voegelin argumentował, że Echnaton zlikwidował te aspekty religii egipskiej, które miały największe znaczenie dla jednostek, takie jak sąd i życie po śmierci, i zastąpił je tylko zbiorową religią polityczną imperium. Ta niezdolność do zaspokojenia duchowych potrzeb ludu, połączona z reakcją zdegradowanej kasty kapłańskiej, doprowadziła do ostrego sprzeciwu i przywrócenia dawnego porządku po śmierci Echnatona, kiedy nadeszła jego kolej na wymazanie z historii.

Voegelin śledzi tę ideę religii politycznej na przestrzeni wieków i argumentuje, że chrześcijaństwo, poprzez dzieło Augustyna, poważnie wywróciło „kosmos stanu bosko analogicznego”, podporządkowując sferę polityczno-czasową sferze duchowej. To rozumienie przez setki lat dominowało w średniowiecznej Europie, ale wraz z nadejściem Oświecenia zaczęli się rozpadać pod rządami kolejnych filozofów, w szczególności Thomasa Hobbesa z jego koncepcją państwa Lewiatana. Jednak Voegelin zauważa, że ​​z biegiem czasu, gdy świat się zlaicyzował, religie polityczne zamknęły się na roszczenia bycia kanałem działania Boga na ziemi i zamiast tego uosabiały immanentne siły, takie jak „porządek historii” czy „ kolejność krwi ”. Metafizyka i religia zostały wygnane na rzecz słownictwa „nauki”, które jest „wewnątrz świata”, a zatem zamknięte na to, co Voegelin nazwałby podstawą bytu, poprzez którą ludzie doświadczają transcendentnej rzeczywistości.

W Stanach Zjednoczonych nasza religia polityczna przybiera formę progresywizmu, który sam w sobie jest wytworem duchowieństwa protestanckiego, który porzucił ortodoksję w XIX wieku na rzecz immanentnej ideologii, w której Stany Zjednoczone miałyby służyć jako narzędzie do budowy królestwa Bożego na ziemi . W swoim eseju „Era progresywna i rodzina, ”Murray Rothbard śledzi ten ruch na początku tego, co nazywa„ ewangelicznym pietyzmem ”, i sposobie, w jaki zmienił tradycyjną doktrynę, wymagając, aby człowiek pracował dla własnego zbawienia, pracując dla zbawienia reszty świata poprzez jego immanentne reformacja.

Piosenka „Battle Hymn of the Republic” była jednym z produktów tego sposobu myślenia słowa jednego z badaczy Voegelina, jego autor „przekształca odkupieńczą misję Chrystusa - która nie jest z tego świata - w światowy immanentny społeczny aktywizm ruchu przeciw niewolnictwu”. Zamiast czekać, aż Chrystus powróci, kiedy ustanowi nowe niebo i nową ziemię, progresywne wyznanie wiary głosiło, że zadaniem każdego prawdziwego chrześcijanina jest odkupienie upadłego świata i zbudowanie królestwa Bożego na ziemi już teraz. Wojna domowa była rozumiana jako jeden z takich odkupieńczych epizodów (wraz z męczennikiem w postaci Abe Lincolna), podobnie jak pierwsza wojna światowa. W swojej książce Wojna o prawośćhistoryk Richard M. Gamble dokumentuje sposób, w jaki postępowe duchowieństwo protestanckie kierowało zarzutem wciągnięcia Stanów Zjednoczonych do wojny z nadzieją na odkupienie świata. Podobnie jak Lincoln, Woodrow Wilson był postrzegany jako tragiczny męczennik za sprawę i był postrzegany z wyraźnie religijną czcią.

Podczas gdy amerykańska religia polityczna zaczęła się od próby zbudowania królestwa Bożego na ziemi, to, używając terminu Voegelina, skończyła jako religia „wewnętrznego świata”, która nawet nie próbuje utrzymać połączenia z transcendentnym porządkiem rzeczywistości, zamiast tego usprawiedliwia się jako kanał, przez który przepływa nieubłagany marsz „postępu”. Demokracja i równość, a nie powrót Chrystusa, są nowe koniec historii.

W rezultacie państwo stara się nie tylko zastąpić instytucje religijne, przywłaszczając sobie ich przyziemne funkcje, ale także przywłaszczając sobie ich funkcje duchowe. Podobnie jak księża z czasów Echnatona, amerykańskie instytucje religijne, zwłaszcza ortodoksyjne chrześcijańskie, są zarówno konkurującym biegunem władzy społecznej, jak i przejawem rywalizującej religii, którą trzeba pokonać, jeśli „Państwo-Bóg”, jak powiedział JRR Tolkien, ma zwyciężyć.

W tym kontekście, dzięki ustawodawstwu, takim jak Ustawa o równości, państwo nie tylko dąży do dalszej erozji społecznej potęgi instytucji religijnych poprzez utrudnianie edukacji religijnej lub adopcji, ale także rozwija konkurencyjną doktrynę religijną w tym samym czasie narzucając postępowe ideologia seksualna i genderowa w społeczeństwie.

Jest prawdopodobne, że Ustawa o równości nie zdoła uchwalić Senatu w obecnej formie, ale rzeczywistość jest taka, że ​​dopóki postępowa religia polityczna pozostanie potężną siłą w życiu Ameryki, niezależne repozytoria władzy społecznej, takie jak rodzina i kościół będą nieustannie atakowane. Możemy mieć tylko nadzieję, że pewnego dnia progresywizm spotka taki sam los, jaki spotkał Atona po odejściu Echnatona, ale do tego czasu ci, którzy nie wyznają kultu „Państwa-Boga”, mogą tylko opierać się jego narzuceniom najlepiej, jak potrafimy. .

Przeczytaj całą historię tutaj…