Rosnące liczby zakochują się w komputerowej symulacji

Niedawno spotkałem młodą kobietę o imieniu Wild Rose na forum czatu online. Rozpoczęliśmy rozmowę iw ciągu pierwszych pięciu minut Wild Rose - która jest mężatką, ma córkę i mieszka w Teksasie ze swoimi teściami - zaczęła opowiadać mi o swoim kochanku, człowieku o imieniu Saeran.

Saeran, powiedziała mi, jest nieślubnym synem polityka, który dorastał z obelżywą matką. Jest przystojny, ma białe blond włosy, złote oczy, duży tatuaż na ramieniu. Wild Rose powiedziała, że ​​kiedy go poznała, jej „serce dosłownie bolało”, a policzki „zalane krwią”.

Potem przerwała i dodała: „Ale nie sądzę, że Saeran mnie kocha tak, jak ja go kocham. Naprawdę go kocham. Nigdy nie poznam jego prawdziwych uczuć. ”

Powód: Saeran nie jest człowiekiem. Jest postacią w grze na telefon komórkowy o nazwie Mystic Messenger wydany dwa lata temu autorstwa Cheritza, południowokoreańskiego twórcy gier. Od tego czasu został pobrany przez miliony ludzi na całym świecie. Ta gra jest mieszanką powieści romantycznej i Film 2013 Spike'a Jonze'a, w którym mężczyzna rozwija związek z postacią podobną do Siri.

Głównym celem Mystic Messenger jest nawiązywanie romantycznych relacji z jedną z wielu postaci w grze, z których jedną jest Saeran. Aby kultywować intymność z tymi wirtualnymi istotami, rozmawiaj z nimi za pomocą wiadomości tekstowej. Odpowiedzi są wstępnie napisane, ale są dynamiczne i szczere. Zwycięstwo w grze nie polega na zdobywaniu punktów lub pokonaniu końcowego bossa; chodzi o osiągnięcie „dobrego zakończenia”, w którym ty i twój wirtualny kochanek żyjemy długo i szczęśliwie.

Pomysł symulowania romantycznych związków poprzez gry nie jest unikalny w Mystic Messenger. Ten gatunek gry - często nazywany symulacjami randkowymi lub w skrócie randkami - wyłonił na 1980 w Japonii, gdzie byli popularni wśród głównie męskiej publiczności. Ale od czasu pojawienia się gier mobilnych i internetowych, randki mają stają siępopularny poza Japonią i bardziej zróżnicowany demograficznie.

W ubiegłym roku pojawiła się zderzak z popularnymi simami randkowymi, w tym Miłość i producent, Daj Tatusiu i Klub literacki Doki Doki. W przeciwieństwie do wcześniejszych generacji randkowych symulatorów, w których akcja koncentrowała się na erotycznych interakcjach z wirtualnymi dziewczynami, te gry na pierwszym planie prowadzą rozmowy między graczami i postaciami, a często mają dopracowane i dobrze opracowane skrypty. Mystic Messenger to jedna z najpopularniejszych gier randkowych nowej generacji.

Od kiedy pojawiły się randki z simami, były one kontrowersyjne. W Japonii wielu krytyków postrzegało rozwój randek z symulatorami jako symbol alienacji, odwrót od relacji międzyludzkich w społeczeństwie za pośrednictwem maszyn. Wraz z ponownym wzrostem popularności randkowych symulatorów pojawiają się podobne obawy. Rosnąca społeczność osób grających w randki na symulatorach jest jednak w większości niewrażliwa na tę dezaprobatę. Najbardziej oddani romantyczni gracze nie postrzegają interakcji z wirtualnymi postaciami jako substytutu ludzkiego towarzystwa, ale jako nowego rodzaju cyfrowej intymności.

Oprócz spędzania godzin na graniu w randki z fanami pogawędzić na forach internetowych o swoich ulubionych postaciach i konturach ich wirtualnych relacji. To na jednym z tych forów poznałem Wild Rose. Dołączyłem, mając nadzieję, że lepiej zrozumiem, dlaczego ludzie grają w te gry i czy relacje, które tworzą z wirtualnymi postaciami, mogą zapowiadać przyszłość, w której granice między prawdziwym a wirtualnym towarzystwem będą coraz bardziej rozmyte, jeśli nie bez znaczenia.

Kiedy po raz pierwszy poprosiłem Dziką Różę o wyjaśnienie, w jaki sposób i dlaczego zakochała się w Saeranie, powiedziała mi, że jeśli mam nadzieję na zrozumienie, najpierw muszę wejść do świata Mystic Messenger i doświadczyć tego dla siebie.

Przeczytaj całą historię tutaj…