Retrospekcja: czy Kościoły chrześcijańskie pomagają budować globalne miasta?

Eric Jacobsen jest starszym pastorem First Presbyterian Church w Tacoma, Waszyngton. Jego nowa książka, Przestrzeń pomiędzy: chrześcijańskie zaangażowanie w środowisko zabudowane, przedstawia przekonujący przypadek, że członkowie wiary chrześcijańskiej mają szczególne powołanie do opieki nad miastami i że forma miast ma znaczenie dla powodzenia wiernej praktyki.

Przestrzeń między wydaje mi się ważny, w niemałej części, ponieważ wywodzi się z ruchu nie kojarzonego generalnie (choć czasami), przynajmniej nie dzisiaj, z dyskusją o formie i strukturze naszych miast, a tym samym przynosi to, co dla wielu będzie nieznaną perspektywą do tych kwestii. (Nieznajomy nie oznacza unikalności: na przykład inny prezbiteriański przywódca, Tim Keller z Nowego Jorku, jest wymowny na ściśle powiązane tematy, podobnie jak Gresham, Oregon's Michael Abbaté.) Ale Przestrzeń między jest ważne również dlatego, że nasz pozostaje krajem religijnym: trzy czwarte Amerykanów identyfikuje się jako chrześcijanie, nawet gdy rosnąca, ale wciąż niewielka mniejszość uważa się za niezwiązanych z żadną konkretną religią.

• Wiara nie jest czymś, co masz, ale czymś, co praktykujesz.
• Prawdziwa praktyka wiary wymaga osobistej interakcji z ludźmi i miejscem, którą ułatwiają miasta.
• Forma i kształt miast odgrywa istotną rolę w tym, jak dobrze można wykonać tę misję.

Czy miasta mają znaczenie?

Tytuł książki wywodzi się ze stwierdzenia Jacobsena, że ​​jeśli chodzi o fizyczną formę społeczności, przestrzenie między budynkami mają tyle samo znaczenia, co często same budynki. Zgadzam się. (Jest też oczywiście piosenka Dave'a Matthewsa o tym samym tytule, ale nie pojawia się.) Zaczyna od zaobserwowania, że ​​pogląd ten nie jest szeroko rozpowszechniony wśród Amerykanów, którzy coraz częściej postrzegają „społeczność” jako relację oddzieloną od konkretnych miejsc geograficznych. Rzeczywiście, powstanie coraz bardziej wyrafinowanej technologii komunikacyjnej wydaje się wzmacniać te przekonania.

Ponadto, jak wyjaśnia Jacobsen w dalszej części książki, w Stanach Zjednoczonych miasta stoją w obliczu głęboko zakorzenionego anty-miejskiego uprzedzenia, którego początki sięgają przynajmniej Thomasa Jeffersona. Twierdzi, że miasta i urbanistyka są zaniedbywane nawet przez ekologów, ponieważ „zielona ideologia jest wiejską ideologią agrarną”. (Moim zdaniem coraz bardziej, ale nie do końca, myli się co do tego.) Uważa, że ​​jest to błędne, biorąc pod uwagę stosunkowo mniejsze ślady środowiskowe mieszkańców miast, jak pisze David Owen w książce Zielona Metropolia, który zacytował Jacobsen, dokumenty.

Jacobsen uważa, że ​​Pismo Święte jest po stronie Owena. (Pod tym względem jest również włączony mój własny). Zauważa, że ​​Biblia wielokrotnie opisuje naturalne środowisko i aspiracje ludzi (choć zaczynają się w ogrodzie Eden), jak w miastach i na ich terenie:

W wizji Jana o nadchodzącym panowaniu Chrystusa, Jan otrzymuje sugestywny obraz naszego życia, gdy nasza więź z Bogiem zostanie w pełni przywrócona. A ten obraz nie przedstawia ogrodu ani pustyni, ale miasta.

Wśród wielu dodatkowych biblijnych odniesień do miast później cytuje proroka Zachariasza:

Tak mówi Pan Zastępów: Starzy mężczyźni i starsze kobiety ponownie zasiądą na ulicach Jerozolimy, każdy z laską w ręku ze względu na swój wielki wiek. A ulice miasta będą pełne chłopców i dziewcząt bawiących się na jego ulicach.

Centralnie względem Przestrzeń między jest koncepcja Szalom, który zwykle tłumaczymy po prostu jako „pokój”, ale który, jak wierzy, zawiera znacznie więcej znaczeń, w tym przywróconą społeczność, ludzki rozkwit, sprawiedliwość i jedność relacyjną dla wszystkich. Jacobsen twierdzi, że podczas gdy każdy z nas niesie tęsknotę Szalom w głębi duszy wiele z niedawno wybudowanych osad ludzkich „nie nosi najmniejszego śladu tego błogosławionego stanu, który jest opisany w Biblii”.

Jeden ze sposobów, w jaki nie zbliżamy się Szalom, kontynuuje, jest to, że dzisiaj doświadczamy naszego świata nie ciałami i zmysłami z ludzkimi prędkościami, jak Jacobsen wierzy, że Bóg zamierzał, ale poprzez samochody i świat zaprojektowany prawie całkowicie, aby je pomieścić. Przytacza kilka biblijnych fragmentów, które sugerują coś zupełnie innego chodzenia ma kluczowe znaczenie dla uważnego życia.

(Nawiasem mówiąc, właśnie w tym miejscu - przy 9 procentach w tekście w wydaniu Kindle - Jacobsen ujawnia, że ​​jest tak samo wielkim maniakiem planowania jak każdy z nas, pisząc o wpływie promieni krawężników na pieszo. Później znajdujemy dyskusje na temat łączność uliczna, wyraźnie wyrażone jako liczba skrzyżowań na milę kwadratową, „obszar publiczny” i tak dalej. Gdzie był, kiedy pisaliśmy LEED-NDstandardy? Nawiasem mówiąc, Jacobsen wyjaśnia wszystkie te koncepcje zwykłym ludziom, ale te rewelacje sugerują, że jego wyrażona dezaprobata dla urbanistów - których obwinia za większość rozrostu - może nie być tak żarliwa, jak mówi. I powinno być jasne, że mam na myśli to w sposób rozbawiony, a nie krytyczny).

Przeczytaj całą historię tutaj…