Społeczeństwo bezgotówkowe to inicjatywa Technokratów, mająca na celu zmuszenie ludzi do wejścia w cyfrowy świat. Nawet jeśli przymusowa wypłata gotówki napotyka opór, nie oznacza to, że ludzie nie będą z czasem dobrowolnie rezygnować z gotówki. ⁃ Edytor TN
W ostatnich miesiącach mnóstwo instytucji politycznych i finansowych zgłosiło obawy dotyczące marszu w kierunku gospodarki bezgotówkowej. Zawierają:
EBC ostrzeżony że wycofanie gotówki może stanowić poważne zagrożenie dla systemu finansowego. Zbyt duże uzależnienie od elektronicznych systemów płatności może narazić systemy finansowe na katastrofalne awarie w przypadku awarii zasilania lub cyberataków. Komisja Europejska także wycofana jest wojna za gotówkę.
Ludowy Bank Chin ogłosił że wszystkie firmy w Chinach, które nie są handlem elektronicznym, muszą wznowić przyjmowanie gotówki lub ryzykować, że zostaną zbadane, i ostrzegły przed atakowaniem idei „bezgotówkowej” podczas promowania płatności bezgotówkowych.
W Szwecji jedno z najbardziej bezgotówkowych społeczeństw, bank centralny i parlament wypowiedziałem się na poparcie gotówki.
Miasta też się wypowiedziały, w tym Waszyngton, którego Rada Miejska wprowadzono rachunek, który miał na celu zakazać restauracjom i sprzedawcom detalicznym niedopuszczania gotówki lub pobierania od klientów innej ceny w zależności od używanej przez nich metody płatności.
Teraz przyszła kolej na Bank of Canada, żeby włączyć alarm. W papier - „Czy społeczeństwo bezgotówkowe jest problematyczne?” - przedstawia szereg ryzyk, które mogłyby powstać, gdyby kraj stał się całkowicie bezgotówkowy.
Podstawą analizy jest to, że w pewnym momencie osoby fizyczne i firmy z własnej woli decydują się całkowicie zaprzestać korzystania z gotówki. W odpowiedzi bank centralny przestaje drukować fizyczne pieniądze z powodu dużych kosztów stałych nieodłącznie związanych z dostarczaniem banknotów.
W takim scenariuszu, mimo że większość osób i firm swobodnie decyduje się na rezygnację z gotówki, mogą wystąpić „niekorzystne wyniki zbiorowe”, ostrzega badanie. Na przykład „niewielka część populacji” może nadal preferować korzystanie z pieniędzy fizycznych zamiast płatności elektronicznych, czy to z powodu „ciągłego pragnienia anonimowych transakcji”, czy też z powodu „narzuconych przez gotówkę ograniczeń w wydatkach. ”
W gospodarce bezgotówkowej ta „mniejszość ludzi” byłaby w gorszej sytuacji, ponieważ „ich wybór byłby mniejszy bez gotówki”. Ponadto mieliby zerową anonimowość i mniejszą kontrolę nad swoimi finansami.
Tymczasem detaliczne usługi płatnicze byłyby w całości świadczone przez sieci sektora prywatnego. Innymi słowy, banki i wydawcy kart kredytowych mieliby jeszcze większą monopolistyczną kontrolę nad systemem płatności. W Kanadzie istnieje już tylko jeden krajowy system kart debetowych, oferowany przez Interac, oraz trzy główne sieci kart kredytowych, obsługiwane przez Visa, MasterCard i American Express.
Dla osób bez wyboru ale używanie gotówki, na przykład osób mieszkających w odległych geograficznie obszarach lub nieposiadających rachunków bankowych, byłoby ogromnym problemem. W Kanadzie liczba „niezbankowych” jest stosunkowo niewielka, co stanowi zaledwie 2% populacji, ale w wielu innych krajach jest znacznie większa. W społeczeństwie bezgotówkowym ludzie ci w ogóle mieliby trudności z uczestnictwem w gospodarce.
Problemem nie jest wyłącznie wykluczenie ekonomiczne. Należy również wziąć pod uwagę podwyższone ryzyko bezpieczeństwa. Środki pieniężne jako medium transakcyjne „są odporne na awarie sieci elektronicznych, ataki cybernetyczne i przerwy w dostawie prądu”. W gospodarce bezgotówkowej jeszcze większa zależność byłaby od niezawodności operacyjnej elektronicznych sieci płatności detalicznych i powiązanych systemów zasilania, z których oba mają skłonność do upadku. Ogromna awaria usług wizowych w Europie Zachodniej w czerwcu tego roku dała przedsmak chaosu, jaki mógł nastąpić.
Gotówka służy również jako niezbędny magazyn wartości w kryzysach gospodarczych. Na przykład w najgorszym okresie islandzkiego kryzysu gospodarczego, między 2008-09, kiedy wszystkie trzy główne banki upadły, gotówka w obiegu zwiększyła się ponad dwukrotnie. Wzrost popytu na banknoty koncentrował się w największych nominałach, co sugeruje, że wynikało to głównie z motywacji do przechowywania wartości.
Nawet dla samych banków centralnych gospodarka całkowicie bezgotówkowa może powodować bóle głowy:
Utrata Seigniorage. Jest to zysk, jaki rząd zarabia na emisji walut, reprezentowany przez różnicę między wartością nominalną monet i banknotów a kosztami ich produkcji. Jak wskazuje raport, zniknięcie środków pieniężnych doprowadziłoby do znacznego zmniejszenia bilansu banku centralnego, ponieważ banknoty stanowią około trzech czwartych zobowiązań Banku Kanady.
Ograniczone uprawnienia interwencyjne. Jednym ze sposobów, w jakie banki centralne muszą zapewnić płynność w kryzysie finansowym, jest sprzedaż własnych pakietów rządowych papierów wartościowych i zakup innych aktywów (niepłynnych) z zyskami. Nieograniczony spadek bilansu banku centralnego może zagrozić jego zdolności do korzystania z tego narzędzia.
Autorzy sugerują, że problem ten można zrównoważyć, jeśli bank centralny zdecyduje się na wyższe opłaty za usługi świadczone na rzecz branży finansowej. Mógłby także rozszerzyć swój bilans „kupując bony i obligacje rządowe z rezerwami”, podobnie jak niektóre banki centralne poprzez programy luzowania ilościowego.
wpDiscuz