Uwaga TN: Postępy w nauce mogą przynieść ludzkości wymierne korzyści, ale w niewłaściwych rękach ta sama technologia może być użyta do nikczemnych celów. Technologia robotów psychicznych prawdopodobnie znajdzie szeroką rolę w zastosowaniach korporacyjnych, wojskowych i policyjnych.
Co by było, gdyby oprogramowanie mogło skierować samochód z powrotem na tor, gdyby kierowca skręcił na lodzie? Lub poprowadzić protezę, aby pomóc pacjentowi z drżącym udarem płynnie podnieść kubek?
Bioinżynierowie z University of Illinois w Chicago opracowali algorytm matematyczny, który „widzi” Twój zamiar podczas wykonywania zwykłej czynności, takiej jak sięganie po filiżankę lub jazda prosto drogą - nawet jeśli akcja jest przerywana.
Badanie zostało opublikowane online w czasopiśmie PLOS ONE.
„Powiedzmy, że sięgasz po kartkę papieru, a twoja dłoń jest uderzona w połowie zasięgu - twoje oczy potrzebują czasu, aby się przyzwyczaić; twoje nerwy potrzebują czasu, aby przetworzyć to, co się stało; Twój mózg potrzebuje czasu, aby przetworzyć to, co się stało, a jeszcze więcej czasu, aby otrzymać nowy sygnał do twojej ręki ”- powiedział Justin Horowitz, asystent doktoranta UIC i pierwszy autor badania.
„Tak więc, gdy dzieje się coś nieoczekiwanego, sygnał trafiający do twojej ręki nie może się zmienić przez co najmniej jedną dziesiątą sekundy - jeśli w ogóle się zmieni”, powiedział Horowitz.
W pierwszym teście tej koncepcji Horowitz zastosował dokładnie opisany przez siebie scenariusz - przeanalizował ruch badanych, gdy sięgali po przedmiot na wirtualnym biurku, ale ich ręka była popychana w złym kierunku. Był w stanie opracować zaawansowany algorytm matematyczny, który analizował działanie i oceniał intencje badanego, nawet jeśli wystąpiło zakłócenie i nie było kontynuacji.
Algorytm może przewidzieć sposób, w jaki chciałbyś się poruszać, zgodnie z twoim zamiarem, powiedział Horowitz. Sztuczna inteligencja samochodu użyłaby algorytmu, aby dostosować kurs samochodu do tego, co chciał zrobić kierowca.
„Jeśli uderzymy w płat lodu i samochód zacznie skręcać, chcemy, aby samochód wiedział, dokąd mamy jechać” - powiedział. „Musi skorygować kurs samochodu nie do tego miejsca, w którym jestem teraz wskazany, ale [tam], gdzie chciałem jechać”.
„Komputer ma dodatkowe czujniki i przetwarza informacje o wiele szybciej, niż jestem w stanie zareagować” - powiedział Horowitz. „Jeśli samochód może powiedzieć, dokąd mam jechać, może sam tam pojechać. Ale musi wiedzieć, które ruchy koła reprezentują moją intencję, a które są reakcją na środowisko, które już się zmieniło ”.
W przypadku pacjenta po udarze „inteligentna” proteza musi być w stanie zinterpretować, co osoba ma zamiar zrobić, nawet jeśli własne ciało chorego psuje jego działania (z powodu skurczów lub drżenia mięśni). Algorytm może umożliwić urządzeniu rozpoznanie zamiary osoby i pomóc jej sprawnie wykonać zadanie.
- Nazywamy to robotem psychicznym - powiedział Horowitz. „Jeśli wiesz, jak ktoś się porusza i jakie jest zakłócenie, możesz określić intencję leżącą u jej podstaw - co oznacza, że moglibyśmy użyć tego algorytmu do zaprojektowania maszyn, które mogłyby korygować przebieg jadącego samochodu lub pomóc pacjentowi po udarze ze spastycznością”.
James Patton, profesor bioinżynierii, jest głównym badaczem artykułu badawczego PLOS ONE. Badanie zostało przeprowadzone w Rehabilitation Institute of Chicago i wspierane przez National Institute of Neurological Disorders and Stroke grant NS053606.
wpDiscuz