Prawnicy ujawniają strategię, jak demonizować „zaprzeczających COVID”

Każdy, kto odważył się na rozmowę z wujkiem na Święto Dziękczynienia, skomentował post na Facebooku lub naprawdę żyje w roku 2020, wie, że przekonanie sceptyka do zmiany zdania jest prawie niemożliwe. ZA negocjator zakładników można powiedzieć, że empatia, a nie logika, jest często najlepszą bronią przeciwko osobom zaprzeczającym COVID, ale jeśli chcesz zaangażować się w debatę na temat realiów wirusa, który doprowadził do ponad 150,000 zgonów w Ameryce, najlepiej jest uzbroić się w umiejętności krzyżowego badania .

Ponieważ prawnicy starają się przekonać ławę przysięgłych, a nie samego świadka, nie jest to idealna paralela, ale stosuje się wiele tych samych technik. Dwóch profesorów prawa Lara Bazelon (USF) i Spencer Pahlke (Prawo Berkeleya), zadowoliły nasze pytania o to, jak wykorzystać ich dziesięciolecia prawniczej przenikliwości, aby rozbroić kogoś nieufnego wobec nauki, lub, co gorsza, trolla publikującego memy przedstawiające Billa Gatesa jako „plandemicznego” marionetkowego mistrza (który również rozprzestrzenia raka przez wieże telefonii komórkowej 5G, oczywiście ).

Jak każdy prawnik zajmujący się trudną sprawą, pierwszą rzeczą do zrobienia przed interakcją z osobą, która zaprzeczyła COVID, jest praca przygotowawcza. Możesz spodziewać się powszechnego przestępstwa związanego z wieloma rozbieżnymi teoriami, które nie zostały omówione w głównych mediach, więc Google „na jakich źródłach najczęściej polegają osoby zaprzeczające koronawirusowi”. Grzecznie poproś o dowody i bądź gotów zdyskredytować niewiarygodne media lub tak zwanych ekspertów, podkreślając ich podstawowe motywacje, które w przypadku wirusowych osobowości z YouTube mają prawdopodobnie charakter finansowy. Jeśli chodzi o zwolenniczkę hydroksychlorochiny, Stellę Immanuel, można spokojnie zapytać, czy są świadomi jej wypowiedzi na temat seksu z demonami.

Kluczowa fraza to „spokojnie pytaj” (drugie drugie, „seks z demonami”).

„Myślę, że niektórzy z tych ludzi naprawdę lubią wprawiać innych ludzi w złość, są trochę zaczerwienieni i prawie niespójni z ogromem tego, co próbują wyjaśnić i głupotą tego, z czym mają do czynienia”. mówi Bazelon. „Nie dałbym im tego”.

Pahlke sugeruje uzgodnienie kilku podstawowych faktów, które mogą osłabić błędne argumenty, takie jak porównania ze zgonami spowodowanymi grypą. Na przykład ustanowienie uniwersalnego punktu odniesienia, takiego jak fakt, że 3,000 ofiar śmiertelnych w wyniku ataków terrorystycznych z 11 września to wielka sprawa. Lub nawet granie pod kątem partyzantów, podnosząc koszty życia w kontrowersyjnych kwestiach, takich jak przemoc z użyciem broni w śródmieściu.

„Jeśli obawiasz się, że nie zgodzą się ze stwierdzeniem, że 150,000 XNUMX zgonów to za mało, istnieją sposoby, aby znaleźć się w trudnej sytuacji, w której zgadzają się, że coś mniejszego jest samo w sobie tragedią” - mówi Pahlke.

Osobista hipoteza to kolejne mocne podejście. Przedstaw scenariusz, w którym jeden z członków ich rodziny zachoruje na COVID-19 i musi być hospitalizowany. Co się dzieje, gdy jako kontakt medyczny matki są zmuszeni podpisać się pod decyzjami dotyczącymi leczenia? Czy postąpią zgodnie z zaleceniami lekarza, czy też będą upierać się, że to nie jest poważne i zażądać innego leczenia? Konkretna sytuacja, jak ta, będzie rezonować znacznie bardziej niż szeroko zakrojone oświadczenia oparte na danych lub referencje innych.

Inną strategią jest zadanie pytania i danie osobie zaprzeczającej kilku opcji, z których wszystkie są złe (miejmy nadzieję, że nie ma sędziego, który krzyczy „prowadzenie świadka!”). Można by przedstawić listę polityków Demokratów i Republikanów, którzy wszyscy wypowiedzieli się przeciwko wirusowi, a następnie zapytać negacjonistę, czy ufa komukolwiek z nich. Lub idź jeszcze dalej i zadaj otwarte pytanie.

„Generalnie nie lubię zadawać otwartych pytań” - mówi Bazelon. „Ale w przypadku szalonych ludzi czasami tak się dzieje, ponieważ każda odpowiedź, jaką otrzymam, będzie dobra”. W przypadku koronawirusa Bazelon podejrzewa, że ​​odpowiedzi należałyby do dwóch kategorii: całkowitej ignorancji lub sprzeciwu wobec powszechnie przyjętej wiedzy (ani dobrego spojrzenia).

Możesz wypchnąć kogoś na kończynę i sprawić, że będzie wyglądał jeszcze głupiej, ponieważ pozycja, którą zajmują, ma tak małe wsparcie, że nikt inny, twoje jury, nie chciałby podążać za nim na tej kończynie ”- mówi Pahlke. „Osiągasz perswazję nie dlatego, że bezpośrednio przekonujesz swojego świadka, ale izolując go w tym świecie, który nie jest prawdziwy. I wskazanie, jak nierealny jest ten świat, w którym żyją, aby inni nie stąpali po nim ”.

Przeczytaj całą historię tutaj…