Tim Ball: W propagandzie klimatycznej normalność jest promowana jako nienormalna

Niemal każdego dnia w mediach pojawiają się historie o pogodzie lub wydarzeniach klimatycznych, które sprawiają wrażenie, że są nowe i wykraczają poza normalny schemat. Żaden z nich nie jest. Są to oszustwa tworzone i manipulowane przez technokratów. Celem jest sensacja historii za pomocą okresu zapisu zapewniającego pożądany rezultat. Jest to praktyka współczesnej polityki zdefiniowana przez HL Menckena kilka lat temu.

„Celem praktycznej polityki jest zaniepokojenie ludności, a zatem hałaśliwe doprowadzenie jej do bezpieczeństwa, grożąc jej nieskończoną serią hobgoblinów, z których wszystkie są wyimaginowane”.

Prostą sztuczką z hobgoblinem klimatycznym jest wybranie okresu, w którym twoje roszczenie jest ważne.

Pierwszy duży i klasyczny przykład pojawił się w rozdziale 8 raportu 1995 Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC). Jako dowód spowodowanego przez człowieka ocieplenia pokazali wykres „Temperatura górnej atmosfery".

Jednak oszustwo zostaje ujawnione, gdy wykreślisz pełny zapis.

Ta praktyka wybierania okresu studiów nie dotyczy wyłącznie mediów. Był to wyraźny znak korupcji klimatologii doprowadzony do szału Roseanne D'Arrigo's niesławny komentarz do panelu National Academy of Science (NAS) 2006, że jeśli zamierzasz zrobić ciasto wiśniowe, musisz zbierać wiśnie.

To nie pochwala medialnego wykorzystania tej techniki. Pokazuje jedynie, dlaczego była to wygodna technika tworzenia oszustwa na temat tego, co jest normalne. Na przykład 2017 Nagłówek BBC powiedziany „Najgorętszy czerwcowy dzień od lata 1976 w fali upałów”. To są lata 41, które są istotne statystycznie, ale nie są istotne klimatycznie. ZA Historia na YouTube Raporty „Sydney ma najbardziej mokry listopadowy dzień od 1984.” CBS Pittsburgh zgłaszane „NWS: 2018 to 2^nd Najbardziej mokry rok z nagrania w Pittsburghu. ” Rekord rozpoczął się w 1871 lub 147 lata temu, ale nawet to nie ma znaczenia klimatycznego. Te, które lubię, to ten z Karolina Północna, to mówi „Spojrzenie wstecz na najzimniejszy dzień w Północnej Karolinie”. "Zawsze" to około 4.5 miliardów lat.

Inne historie koncentrują się na wzorze lub zmianie wzoru z myślą, że jest nowy lub nienormalny. Nagłówki jak ten od 2012, „Dlaczego w tym roku było więcej tornad niż zwykle?” Często są sugestywne, takie jak ten 2017 New York Times fabuła. „Sezon huraganów 2017 jest naprawdę intensywniejszy niż normalny”. Kiedy czytasz tę historię, okazuje się, jak to zwykle bywa, że ​​zastrzeżenia na końcu wskazują, że nie jest niczym niezwykłym. Problem polega na tym, że nagłówek już ustalił wzór w świadomości publicznej.

Połączenia nagłówek mówi, "Zapomnij o El Nino, StormFest zaatakuje zachodnie wybrzeże. ” Autor mówi o serii burz śledzących zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej. Historia powiedziała nam,

„Sytuacja często uspokaja się po 1 stycznia w latach El Nino… ale nie w tym roku… Zachodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych od środkowej Kalifornii do stanu Waszyngton ma być uderzony serią burzys. Deszcz, śnieg, wiatr? Mnóstwo dla każdego. Widok najnowszych zdjęć satelitarnych w podczerwieni pokazuje niesamowity rozkład jednej burzy po drugiej, rozciągającej się aż do Pacyfiku.  Korek uliczny burz.

Warunki, „Uderzył” i "korek uliczny" są sugestywne i sugerują, że wzór jest niezwykły. W rzeczywistości wzór jest całkowicie normalny do tego stopnia, że ​​istnieje na niego opisowy termin, Pineapple Express. Odnosi się to do ustanowienia Frontu Polarnego wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej po migracji na południe ze swojego letniego położenia u wybrzeży Alaski i północnej Kolumbii Brytyjskiej. Systemy niskiego ciśnienia znane jako antycyklony rozwijają się wzdłuż frontu przez cały rok. Obszary, na które wpływają te systemy, zmieniają się wraz z migracją frontu między położeniem bardziej północnym latem a bardziej południowym położeniem zimowym. Termin Pineapple Express odnosi się do sytuacji w zimie, kiedy te antycyklony generują się w rejonie Hawajów i śledzą wzdłuż frontu, uderzając w północno-zachodnie wybrzeże w serii burz. Wzór nie kończy się w roku El Nino, ale czasami obiera inną ścieżkę.

Te systemy antycyklonowe koncentrują się również na wykorzystywaniu normalnych zjawisk pogodowych jako nienormalnych w Europie. Przesunięcie południowe frontu polarnego na półkuli północnej występuje na całym świecie. Dwa główne czynniki wpływają na kształt pogody, temperatury powierzchni morza, które zmieniają się wraz z cyrkulacją oceanów, oraz wzór fali Rossby'ego w wirie okołobiegunowym. Ten wzór antycyklonów uderzających zimą w zachodnią Europę został dodany do listy propagandowej, kiedy zaczęli nazywać burze. Połączył je z huraganami w umyśle publicznym i sugerował, że były ostatnim zjawiskiem.

Nie są nowe, nowe lub o większej intensywności.

Znaczącą częścią przełomowych i monumentalnych prac profesora Huberta Lamb nad klimatologią historyczną była długoterminowa rekonstrukcja wzoru tych antycyklonów. To zgadzało się z jego twierdzeniem, dlaczego założył Climatic Research Unit (CRU) na University of East Anglia.

„… Jasne było, że pierwszą i największą potrzebą było ustalenie faktów z przeszłości dotyczących naturalnego klimatu w czasach, zanim jakiekolwiek skutki uboczne ludzkiej działalności mogłyby być równie ważne”.

Po stworzeniu długoterminowego rejestru tych systemów antycyklonicznych istniała większa szansa na określenie mechanizmów leżących u podstaw. Na tej podstawie mógł osiągnąć swój ostateczny cel lepszego prognozowania. Umiejętność prognozowania określa naukę. Jeśli nie jest to ostateczny cel, praca jest w większości nieistotna.

Rozważ niszczycielski i zmieniający historię wpływ burz, takich jak uderzenie w hiszpańską Armadę, która próbowała zaatakować Anglię w 1588. Jak na ironię, napisał Phil Jones, który rzucił reputację CRU w ziemię pod jego kierownictwem dobre streszczenie pracy Baranka. W książce jest również szczegółowo opisana burza 1703 "Burza" słynnego autora Daniela Defoe.

Marcel Leroux był wczesnym dużym sceptycyzmem wobec antropogenicznego globalnego ocieplenia (AGW). Jego książka 2005 „Globalne ocieplenie: mit lub rzeczywistość” miał duży wpływ, ponieważ Leroux był dobrze wykwalifikowany. Jako jedna recenzja jego notatek książkowych,

„W debacie o ociepleniu klimatu ostateczne odpowiedzi na pytania dotyczące ostatecznych przyczyn i skutków pozostają niejasne. W globalnym ociepleniu: mit czy rzeczywistość? Marcel Leroux stara się oddzielić fakty od fikcji w tej krytycznej debacie z perspektywy klimatologicznej. Począwszy od przeglądu tragicznych hipotez dotyczących trendów klimatycznych, autor opisuje historię Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu 1998 (IPCC) i wiele kolejnych konferencji. Omawia główne wnioski z trzech raportów IPCC i przewidywany wpływ na globalne temperatury, opady, pogodę i klimat, podkreślając jednocześnie rosnące zamieszanie i sensację raportów w mediach. ”

Komentarz na temat sensacji w mediach jest istotny dla tego artykułu, ponieważ Leroux, podobnie jak Lamb, pracował również nad rekonstrukcją systemów antycyklonicznych na Północnym Atlantyku. Leroux pracował także nad kolejnym późniejszym wykorzystaniem normalności przez Johna Holdrena, doradcę naukowego Obamy, tzw. „Polar Vortex”. Leroux 1993 pracuje nad wpływem "The Mobile Polar High: nowa koncepcja wyjaśniająca obecne mechanizmy meridional wymiany masy powietrza i energii oraz globalne rozprzestrzenianie się zmian paleoklimatycznych ” pokazał, jak te wybuchy zimnego powietrza polarnego są normalnymi zjawiskami pogodowymi, które wchodzą do rekordu klimatu ze względu na ich regularny, ale zmienny wygląd i wpływ.

Przed nami staje bezbożny sojusz. To między politycznym wykorzystaniem nauki przez Międzyrządowy Zespół do spraw Zmian Klimatu, spin spin-ami lub, jak wolę, zawodowymi kłamcami i mediami głównego nurtu, tworzą fałszywe wiadomości, sprawiając, że normalne wydają się nienormalne. Jak zauważa przysłowie jidysz, „Prawda nigdy nie umiera, ale żyje w nędznej egzystencji” szczególnie pod tak celowym atakiem.