Rasizm, obozy koncentracyjne, państwo policyjne: czy Chiny staną się czwartą Rzeszą?

Ponad milion ludzi, bez żadnego innego powodu niż ich pochodzenie etniczne lub religia, jest przetrzymywanych w obozach koncentracyjnych w, jak to określa Pekin, regionie autonomicznym Xinjiang Uygur. Zdjęcie: starcie chińskiej policji z etnicznymi ujgurskimi kobietami podczas protestu w Urumczi, stolicy Sinciang, w dniach 7, 2009. (Zdjęcie: Guang Niu / Getty Images)

Ponad milion ludzi, bez żadnego innego powodu niż ich pochodzenie etniczne lub religia, jest przetrzymywanych w obozach koncentracyjnych w, jak to nazywa Pekin, regionie autonomicznym Xinjiang Uygur, a tradycyjnymi mieszkańcami tego obszaru, jak mówią Ujgurowie, jest Wschodni Turkiestan. Oprócz Ujgurów w tych obiektach odbywają się również etniczni Kazachowie.

Rodziny w tym niespokojnym obszarze, przedstawionym na mapach jako północno-zachodnia część Chińskiej Republiki Ludowej, są rozdzierane. Dzieci uwięzionych Ujgurów i Kazachów są „ograniczone” do „szkół” które są oddzielone od zewnątrz drutem kolczastym i ciężkimi patrolami policyjnymi. Odmawia się im nauczania w ich własnym języku, są zmuszane do nauki chińskiego mandaryńskiego. Kontrole są częścią tak zwanej polityki „hanifikacji”, programu przymusowej asymilacji. „Han” to nazwa dominującej grupy etnicznej w Chinach.

Ponieważ Ujgurowie i Kazachowie umierają w obozach w znacznej liczbie, Pekin jest budowanie krematoriów w celu wykorzenienia tradycji pogrzebowych podczas usuwania zwłok.

Rozprzestrzeniają się obozy, zbrodnia przeciwko ludzkości. Chiny teraz budują podobne obiekty, którym nadano różne eufemistyczne nazwy, takie jak „ośrodki szkolenia zawodowego” w Tybecie, na południowym zachodzie Chin.

Jednocześnie Pekin ponawia próby wyeliminowania religii w całym kraju. Chrześcijanie, podobnie jak buddyści, stali się jeszcze bardziej atakowani w całych Chinach. Władca Chin, Xi Jinping, żąda, aby pięć uznanych religii - oficjalne uznanie jest mechanizmem kontrolnym - „sinicize”. Chińczycy w ramach tego bezwzględnego i nieustępliwego wysiłku niszczą meczety i kościoły, zmuszając pobożnych muzułmanów pić alkohol i jeść wieprzowinę, wprowadzać urzędników Hana do życia w domach muzułmańskich i zakończyć naukę religii dla nieletnich.

Próby te, mające swoje poprzedniczki w historii Chin, nasiliły się od czasu, gdy Xi został sekretarzem generalnym partii komunistycznej w listopadzie 2012 roku.

Jednocześnie Xi, znacznie bardziej niż jego poprzednicy, promuje koncepcję ładu światowego rządzonego przez tylko jeden władca, chiński.

W ogólnym zarysie wizja świata Xi jest niezwykle podobna do tej z III Rzeszy, przynajmniej przed masowymi mordami.

Trzecia Rzesza i Republika Ludowa dzielą zjadliwy rasizm, w Chinach nazywany grzecznie „szowinizmem Han”. Kategoria Han, która ma obejmować około 92% ludności Republiki Ludowej, jest w rzeczywistości połączeniem pokrewnych grup etnicznych.

Chińska mitologia utrzymuje, że wszyscy Chińczycy są potomkami Żółtego Cesarza, który, jak się uważa, rządził w trzecim tysiącleciu pne Chińczycy uważają się za gałąź ludzkości oddzieloną od reszty świata, co pogłębia między innymi indoktrynacja w szkołach.

Chińscy uczeni popierają to pojęcie chińskiej odrębności za pomocą „Peking Man”Teoria ewolucji, według której Chińczycy nie mają wspólnego afrykańskiego przodka z resztą ludzkości. Ta teoria wyjątkowej ewolucji Chińczyków, co nie jest zaskakujące, wzmocniła rasistowskie poglądy.

W wyniku rasizmu wielu w Chinach, w tym urzędnicy, „wierzy, że są kategorycznie różni się od reszty ludzkości i wyraźnie od niej przewyższają” - pisze Fei-Ling Wang, autor książki Zakon Chin: Centralia, światowe imperium i natura chińskiej potęgi.

Rasizm jest zatem zinstytucjonalizowany i otwarcie promowany. Było to boleśnie widoczne w zeszłym roku w 13 minutowy skecz na gali wiosennego festiwalu China Central Television, najważniejszym programie telewizyjnym w Chinach. W „Świętujmy razem” chińska aktorka w czarnej twarzy zagrała kenijską matkę, która miała ogromny biust i śmiesznie duże pośladki. Co gorsza, jej pomocnikiem była małpa wielkości człowieka. Połączenie małpy i kobiety było echem wystawy Muzeum Prowincji Hubei, „To jest Afryka, ”Który w 2017 r. Wyświetlał fotografie Afrykanów obok zdjęć naczelnych.

W ostatnich latach w chińskich mediach pojawiło się wiele brzydkich portretów Afrykanów i chociaż skit w zeszłym roku nie był najgorszy, był uderzający, ponieważ główny nadawca państwowy, nadając go około milionom widzów 800, wyraźnie stwierdził, że chińscy urzędnicy myślą o Afrykanach zarówno jako przedmiotach szyderstwa, jak i podludzi. W tych okolicznościach można bezpiecznie założyć, że te poglądy podzielają przywódcy Pekinu, który, alarmująco, coraz częściej odwołuje się do rasy od Chińczyków - i nie tylko w Chinach.

Przeczytaj całą historię tutaj…