Obawy związane z przeludnieniem to mistyfikacja

Ludzie są cennymi zasobami, a im więcej ich mamy, tym lepiej.

W 1798 Thomas Malthus napisał „Esej na temat zasady ludności”. Przepowiedział, że przyrost naturalny ludzkości przewyższy naszą zdolność do uprawy żywności i doprowadzi do masowego głodu.

Błędne przewidywania Malthusa nie zniechęciły profesora Uniwersytetu Stanforda Paula Ehrlicha do dokonania podobnej prognozy.

W swoim bestsellerze 1968 The Population Bomb, który sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy 2, Ehrlich ostrzegł: „Bitwa o wyżywienie całej ludzkości się skończyła. W 1970-ach i 1980-ach setki milionów ludzi umrą z głodu, mimo wszelkich programów awaryjnych.

W wyniku tego oszustwa wydano miliardy dolarów na walkę z przeludnieniem.

Zgodnie ze standardowym rozumieniem tego pojęcia przeludnienie człowieka ma miejsce, gdy ślad ekologiczny populacji ludzkiej w określonym położeniu geograficznym przekracza nośność miejsca zajmowanego przez tę grupę.

Spójrzmy na jeden aspekt tego opisu - mianowicie gęstość zaludnienia.

Przetestujmy cię, czytelniku. Sprawdź, czy możesz powiedzieć, który kraj jest bogatszy, a który biedniejszy, po prostu dzięki znajomości gęstości zaludnienia dwóch krajów.

Gęstość zaludnienia w Korei Północnej wynosi 518 na milę kwadratową, podczas gdy w Korei Południowej jest ponad dwukrotnie większa niż w 1,261 na milę kwadratową.

Gęstość zaludnienia w Hongkongu wynosi 16,444, podczas gdy w Somalii jest 36.

Kongo ma 75 ludzi na milę kwadratową, podczas gdy Singapur ma 18,513.

Patrząc na produkty krajowe brutto tych krajów, trzeba być szalonym, żeby wierzyć, że mniejsza gęstość zaludnienia prowadzi do większych bogactw.

Oto niektóre dane dotyczące produktu krajowego brutto wyrażone w milionach USD: Korea Północna (17,396), Korea Południowa (1,411,246), Hongkong (320,668), Somalia (5,707), Kongo (41,615) i Singapur ( 296,967).

Bajerowanie przeludnienia doprowadziło do okropnych programów kontroli populacji. Fundusz Ludnościowy Narodów Zjednoczonych pomógł rządom odmówić kobietom prawa do wyboru liczby i rozmieszczenia dzieci.

Obawy związane z przeludnieniem doprowadziły Chiny do wprowadzenia brutalnej polityki jednego dziecka. Przymusowa sterylizacja jest metodą kontroli populacji w niektórych krajach. Prawie ćwierć miliona peruwiańskich kobiet zostało wysterylizowanych.

Nasz rząd, za pośrednictwem Funduszu Ludnościowego ONZ, uczestniczy w programach „ograniczania populacji” na całym świecie, w tym w Indiach, Bangladeszu, Pakistanie, Nigerii, Meksyku, Indonezji, Brazylii, Filipinach, Tajlandii, Egipcie, Turcji, Etiopii i Kolumbii .

Cała przesłanka kontroli populacji opiera się na błędnej logice, że ludzie nie są cennymi zasobami.

Faktem jest, że ludzie są tym, co zmarły Julian L. Simon nazwał ostatecznym zasobem.

Fakt ten staje się oczywisty, zastanawiając się nad pytaniem: dlaczego gen. George Washington nie miał telefonów komórkowych do komunikowania się ze swoimi żołnierzami i wyrzutniami rakiet do zatapiania brytyjskich statków zakotwiczonych w New York Harbor?

Przeczytaj całą historię tutaj…