Musisz zrozumieć pokręconą, ale sprytną logikę wykorzystywaną do napędzania politycznego wykorzystywania klimatu i środowiska.
W 2003 późno Michael Crichton wygłosił jedno z najbardziej merytorycznych wystąpień na temat wyzwań, przed którymi dzisiaj stoimy. Jego otwarcie wyjaśnia ten problem.
Poproszono mnie o rozmowę o tym, co uważam za najważniejsze wyzwanie dla ludzkości, i mam fundamentalną odpowiedź. Największym wyzwaniem dla ludzkości jest odróżnienie rzeczywistości od fantazji, prawdy od propagandy. Postrzeganie prawdy zawsze było wyzwaniem dla ludzkości, ale w erze informacji (lub, jak sądzę, epoce dezinformacji) nabiera szczególnej pilności i znaczenia.
Musimy codziennie decydować, czy zagrożenia, przed którymi stoimy, są realne, czy proponowane nam rozwiązania przyniosą jakiekolwiek korzyści, czy problemy, o których mówimy, są w rzeczywistości problemami, czy nie. Każdy z nas ma poczucie świata i wszyscy wiemy, że ten sens jest nam częściowo dany przez to, co mówią nam inni ludzie i społeczeństwo; częściowo generowane przez nasz stan emocjonalny, który rzutujemy na zewnątrz; a po części przez nasze autentyczne postrzeganie rzeczywistości. Krótko mówiąc, nasza walka o ustalenie, co jest prawdą, jest walką o rozstrzygnięcie, które z naszych wyobrażeń są autentyczne, a które fałszywe, ponieważ są nam przekazywane, sprzedawane lub generowane przez nasze własne nadzieje i lęki.
Obserwacje Crichtona były wynikiem różnorodnej współczesnej kariery. Szkolił się jako lekarz medycyny na Harvardzie, a następnie pracował jako doktorant w Oksfordzie w Anglii. Zasłynął jako pisarz science fiction, w tym Park Jurajski. Jego najbardziej spostrzegawcza książka o segregowaniu prawdy od fikcji dotyczyła środowiska i globalnego ocieplenia, zatytułowana Stan strachu. Zrozumiał, w jaki sposób ekolodzy wykorzystali globalne ocieplenie spowodowane przez człowieka (AGW) i opracował metodę z dokładną wiedzą o klimacie. Zwróć uwagę, że jego zwrot „wiek dezinformacji” wyprzedzał termin „fałszywe wiadomości”.
Jak na ironię i smutek, dwie równoległe zmiany zaostrzyły to, co identyfikuje Crichton, a obie czyniły ludzi bardziej podatnymi na wyzysk. 1. Większość rządów zdecydowała się zmniejszyć i umniejszyć znaczenie czytania, pisania i krytycznego myślenia. Słowo „rozróżniać” zmieniło się ze zdolności dokonywania pozytywnych, logicznych osądów na dokonywanie tylko negatywnych, więc umiejętność ta została praktycznie wyeliminowana. 2. Internet, który spowodował niezwykły wzrost ilości informacji i dezinformacji, stworzył kolejny efekt. Ludzie, którzy są czytelnikami, a nie pisarzami, nie zdają sobie sprawy z szeregu sposobów przekazywania pomysłów. Komunikacja elektroniczna i potrzeba zwięzłości dramatycznie zmniejszają jasność wyrażenia idei lub przesłania; być świadkiem presji i zmian na Twitterze. To klasyczny przykład tego, co Marshall McLuhan miał na myśli, mówiąc, że medium jest przekazem. W pełni zdałem sobie sprawę, co miał na myśli, gdy producent telewizyjny poprosił o pomysły na zilustrowanie programu o środowisku klimatycznym. Odrzuciła prawie połowę z listy 20, ponieważ „nie pożyczają telewizji. ” Oznacza to, że twój pogląd i zrozumienie są wynikiem zniekształconych i ograniczonych informacji. Jak na przykład zilustrowałbyś zanieczyszczenia w telewizji? Zazwyczaj redukuje się do standardowego obrazu wideo „odbijającego się” od kominów (rysunek 1). W rzeczywistości dzisiaj, prawie we wszystkich przypadkach na całym świecie rozwiniętym, pomijają wodę w postaci pary.
Rysunek 1
Rezultatem wszystkich tych zmian jest mnożenie się osób i firm zajmujących się public relations (PR). Moim zdaniem są zawodowymi kłamcami, zatrudnianymi, by wprowadzać w błąd i wprowadzać w błąd. Ich cel jest z góry zaplanowany, aby ludzie myśleli i działali w sposób, w jaki normalnie by tego nie robili. Określenie „spin doktorzy” jest bardzo odpowiednie, choć nieco wybaczające. Ich celem jest oszukanie, jedyne, co się różni, to głębokość i umiejętności oszustwa.
Większość osób, które muszą komunikować się z opinią publiczną, korzysta z profesjonalnych lekarzy spinowych do pisania swoich przemówień. Stopień zależności od skryptu jest miarą umiejętności, wiarygodności i elastyczności. Barack Obama był absolutnie przywiązany do suflera. Trump zaczął go używać po tym, jak został wybrany, ale to, co daje mu wiarygodność wobec opinii publicznej, to częste komentarze i osobiste komentarze, które sprawiają, że jest to jego „przemówienie”.
Lekarze spinowi stwarzają prawdopodobieństwo, które maskuje to, co chcą osiągnąć. Pozwólcie, że podam przykłady wykorzystania energii i środowiska. Większość strachów środowiskowych, ogłoszonych od czasu pojawienia się nowego paradygmatu ekologiczności w 1960, była fałszywa. Oznacza to, że nie było dowodów naukowych, a jedynie spekulacje, które naukowcy nazywają hipotezą. Kiedy zwolennicy fałszywej historii zdali sobie sprawę, że tracą grunt, uciekli się do tego, co stało się standardowym argumentem znanym jako Zasada ostrożności. Spotykałem się z nią przy wielu okazjach, ale niewiele ważniejszych niż podczas stawienia się przed kanadyjską komisją parlamentarną badającą fałszywe twierdzenie o „dziurze w ozonie”. Jeden z polityków ostatecznie zagrał tę kartę, gdy powiedziała: „Ale czy i tak nie powinniśmy działać?”
Porzuciłem przygotowane uwagi i wyjaśniłem politykom, jak postępuje nauka. Naukowiec tworzy hipotezę (akademicki termin oznaczający spekulację) opartą na założeniach, aby spróbować wyjaśnić zjawisko. Inni naukowcy, działając w swojej właściwej roli jako sceptycy, próbują obalić tę hipotezę, atakując założenia. Hipotezy środowiskowe i klimatyczne nie zostały zakwestionowane. Jak profesor fizyki atmosfery na MIT, Richard Lindzen, powiedział o hipotezie "globalnego ocieplenia spowodowanego przez ludzki CO2" (AGW), że konsensus został osiągnięty jeszcze przed rozpoczęciem badań.
Najbardziej znaczącym, celowym wykorzystaniem środowiska i klimatu dla celów politycznych była Agenda 21. Maurice Strong przedstawił cały plan na konferencji w Rio w 1992. Wiedział, że pomysły i nauka będą kwestionowane. Wiedział również, że nie powiedzie się to wyzwanie, więc wbudował w system szereg zasad, aby umożliwić kontynuację bez względu na jakiekolwiek dowody przeciwne. Oto jedno, które omija wszelkie wyzwania z powodu sformułowania. Właśnie dlatego musisz zrozumieć, jak analizować i analizować to, co naprawdę mówią. Z pozoru wydaje się nieszkodliwy, ale pozwól mi wyjaśnić.
Zasada 15. W celu ochrony środowiska państwa powinny szeroko stosować podejście zapobiegawcze zgodnie ze swoimi możliwościami. W przypadku zagrożenia poważną lub nieodwracalną szkodą brak pełnej naukowej pewności nie może być wykorzystywany jako powód odkładania opłacalnych środków zapobiegających degradacji środowiska.
Pierwsze zdanie to konfiguracja. Wyjaśnia, że działają, aby ocalić planetę, więc ich intencje są czysto honorowe. Dodają do swoich dobrych intencji, mówiąc, że zapłacą tylko ci, którzy mogą sobie na to pozwolić. Brzmi wielkodusznie, gdy jest tak naprawdę socjalistą, który zarabia bogatych i odnoszących sukcesy. W drugim zdaniu mówią, że będą działać tylko wtedy, gdy będzie to konieczne, ale kto podejmie tę decyzję. Oni robią! Kto określa, co to jest „brak pełnej naukowej pewności ”? Oni robią! Kto określa, jakie są „Opłacalne środki”? Oni robią! Następnie otwierają wszystko. Robimy to, aby ocalić planetę przed degradacją środowiska. Ale kto decyduje o degradacji środowiska? Oni robią!
Zasada 15 pozwala im robić, co tylko zechcą, kiedy tylko chcą, bez potrzeby posiadania dowodów i odpowiedzialności. Wszystko zostało sprytnie przedstawione, aby brzmiało to tak, jakby pracowali dla ludzi, kiedy faktycznie przejmują całkowitą kontrolę.
Aby zilustrować, że jest to standardowa metoda uzasadnienia nieuzasadnionego, zastanów się, w jaki sposób wykorzystał ją John Holdren, który później został Starszym Doradcą Naukowym Obamy. On i Paul Ehrlich, autor w 1971 z The Population Bomb, uważał, że świat jest przeludniony i zużywa zasoby w niezrównoważonym tempie. Byli całkowicie w błędzie, świat nie jest przeludniony przez żadne odcinki i lata 50 w Internecie Prognozy Ehrlicha Udowodnij to. We wspólnej publikacji 1977 zatytułowanej Ekologia: populacja, zasoby i środowisko, Ehrlich i Holdren połączyli wszystkie swoje fałszywe idee z uzasadnieniem autentycznie przerażającej kontroli rządu i ingerencji w życie ludzi. Oto, jak próbują uzasadnić oburzającą i zwykle niedopuszczalną ideę przymusowej aborcji.
Rzeczywiście stwierdzono, że obowiązkowe przepisy dotyczące kontroli populacji, w tym nawet przepisy wymagające obowiązkowej aborcji, mogą zostać utrzymane na mocy obowiązującej konstytucji, jeśli kryzys zaludnienia stanie się wystarczająco poważny, aby zagrozić społeczeństwu.
Ogólnym celem jest przerzucenie wszelkiej osobistej odpowiedzialności za złożenie tak drastycznej propozycji. Mówią, że wiemy, że jest to drastyczne i zwykle nie składalibyśmy takich propozycji, ale jesteśmy zmuszeni to zrobić, aby uratować społeczeństwo i planetę. Piszą, „Zostało zawarte” jakby ktoś to zrobił, ale tak naprawdę doszedł do wniosku. Zauważ, że nie twierdzą, że pomysł jest częścią Konstytucji, tylko że można go utrzymać. Wymagałoby to, że kryzys stanie się na tyle poważny, że „narazić" społeczeństwo. Ale kto to określa? Oni robią! Ukrywają także inną potencjalną opcję w słowie „istniejący." Oznacza to, że mogą również zmienić Konstytucję, aby osiągnąć swój cel, jeśli będzie to konieczne. Oczywiście podejmą tę decyzję.
Kiedyś myślałem, że komentarz HL Menckena to „Demokracja to kult szakali przez osłów” był zbyt cyniczny, ale im więcej badam cywilizacje, społeczeństwa i demokracje, tym bardziej muszę przyznać, że to rzeczywistość. Wybór zwierząt jest odkrywczy. Promuje ideę, że głupia większość jest wykorzystywana przez zwinną mniejszość. Podkreśla i poważnie komplikuje wyzwanie, które według Crichtona staje przed nami. Pierwszą rzeczą do nauczenia się jest, w jaki sposób szakale tworzą i rozpowszechniają dezinformację. Fakt, że jackass poprosił Crichtona o zidentyfikowanie największego problemu, jest punktem zwrotnym. Problemy są problemami tylko wtedy, gdy ich nie znasz. Ich identyfikacja jest w połowie drogi do radzenia sobie z nimi. Poza tym, jeśli jackass stanie się zbyt zirytowany, wyrzuci i zmiażdży czaszkę szakala. Dobra wiadomość jest taka, że jackass zdecyduje, kiedy to nastąpi.
wpDiscuz