Wicked Problems: New Urban Agenda and Smart Cities

Rozwiązania technologiczne, takie jak inteligentne miasta, sprawiają, że system jest bardziej złożony, co powoduje „nikczemne problemy”, które wymagają coraz szerszych środków technicznych.

W październiku 2016 na Światowe Forum Urbanistyczne 8 w Quito, Ekwador, Siedlisko ONZ rozpoczął trzeci cykl planowania za pomocą Siedlisko III, obecnie znany jako New Urban Agenda. Program określa pracę globalnej społeczności miejskiej do 2036, kiedy to ludzkość będzie na dobrej drodze do oszacowania populacji 2050 na miliard 10, z czego dwie trzecie będą mieszkańcami miast. Nowa agenda miejska ustanowiła ambitny i ambitny plan, w jaki sposób świat będzie zarządzał zintensyfikowanym procesem tego, co francuski filozof Henri Lefebvre, pisząc w 1970, nazwał:urbanizacja planet".

Habitat III był częścią większego procesu w społeczności ekspertów i praktyków pracujących nad wielkimi problemami 21^stwiek: zmiany klimatu, transformacja energetyczna, brak bezpieczeństwa żywności i wody, zmiany demograficzne (wzrost, starzenie się i urbanizacja), pandemie, degradacja ekologiczna, stres gospodarczy i niestabilność polityczna. Przed Habitat III ich ambicje stanowiły tak zwany program rozwoju po 2015. Rok 2015 był znaczący, ponieważ oznaczał odnowienie i wzmocnienie kilku kluczowych programów rozwoju. Pierwszym z nich była przebudowana platforma redukcji ryzyka katastrof 2015, opracowana przez Międzynarodową Strategię Narodów Zjednoczonych na rzecz usuwania skutków katastrof ramowy Sendai, a następnie Cele rozwoju zrównoważonego (SDG) we wrześniu 2015, Porozumienie klimatyczne w Paryżu w grudniu 2015 i ostatecznie Habitat III w październiku 2016.

Replikacja struktur energetycznych

Wielu postrzega nową agendę miejską jako klucz do zdolności ludzkości do przetrwania doskonałej burzy globalnych kryzysów. Jako mapa drogowa przetrwania 21^st wieku, niesie ogromny ciężar, a ci, którzy starają się, aby jego wizja obejmowała wszystkich zrównoważone urbanistyka rzeczywistość musi rozważać szeroki zakres niegodziwych problemów. Jednak w Quito wielu obserwatorom stało się jasne, że Nowa agenda miejska ma ambicję szeroką na milę, ale nie ma nawet cala głębokości i zawiera konkretne plany wdrożenia. Sesja po sesji odroczyła nudę działań merytorycznych, nalegając, aby przed nami była praca nad wdrożeniem drobnych słów dokumentu. Ta praca zostanie podjęta w Kuala Lumpur, w Światowe Forum Urbanistyczne 9 w lutym 2018.

Zadaniem forum było ustalenie, jak wdrożyć nową agendę miejską. Forum koncentrowało się zwłaszcza na SDG 11 bramki, którego celem jest „uczynienie miast sprzyjającymi włączeniu społecznemu, bezpiecznymi, odpornymi i zrównoważonymi”. Był to odpowiedni punkt skupienia dla zgromadzonych na świecie ekspertów ds. rozwoju społecznego i praktyków zajmujących się rozwojem człowieka, zapewniając miejsce do porównywania notatek, promowania najlepszych praktyk i sieci. To jednak nie jest pełna historia.

Możliwe, choć sceptyczne, jest to, że World Urban Forum 9 miało na celu odtworzenie programu rozwoju głęboko zakorzenionego w wartościach konsensusu waszyngtońskiego dotyczącego liberalizacji rynku i instytucjonalnej utowarowienia. Obecność ekspertów, którzy rzekomo kontrolują wiedzę stojącą za porządkiem obrad, dodała powiewu legalności. The programzawierał oszałamiający wachlarz warsztatów, które miały wspólną narrację „słuchanie od publiczności” i wspieranie „rozwoju partycypacyjnego”. Jednak treść i wiele komunikatów wydawało się być napędzanych przez fundusze lub mandaty grantowe. W wielu przypadkach brakowało tych, którzy przyszli nauczyć się czegoś praktycznego: jak zapewnić wodę w nieformalnych osadach, jak przygotować się na zmiany klimatu lub jak poprawić usuwanie odpadów.

Wiele sesji miało neokolonialną atmosferę, ponieważ przedstawiciele uprzywilejowanej globalnej mniejszości - szefowie agencji, organizacji pozarządowych, instytutów badawczych, programów dla absolwentów, korporacji i instytucji finansowych - prowadzili sesje i zmonopolizowali czas rozmów. Była to scena głęboko przypominająca proces globalnego rozwoju minionego półwiecza.

INTELIGENTNE MIASTA

Nowością na World Urban Forum 9 było pojawienie się inteligentnych miast jako meta narracja do wdrożenia nowej agendy miejskiej. Na forum odbyło się wiele sesji poświęconych technologiom inteligentnego miasta, mówcy plenarni porzucili ten termin jako złoty standard w zrównoważonym i sprzyjającym włączeniu społecznemu planowaniu urbanistycznemu, a wiele stoisk wystawowych zawierało ostre deklaracje o skrzyżowaniu zieleni, inteligentnych i integracyjnych - wszystko to poparte ogromem potencjał technologii. Biorąc pod uwagę, że nowa agenda miejska Habitat III rzadko wspomina o inteligentnych miastach, wszechobecność tego terminu na World Urban Forum 9 zasługuje na kontemplację.

Inteligentne miasta nagle pojawiły się w programie z wielu powodów. Po pierwsze, światowi pacyfikatorzy miejscy - dziwaczny los - potrzebują błyskotliwej koncepcji, która ucieleśniłaby rozwiązanie wdrożeniowe dla nowej agendy miejskiej. Po drugie, w swojej dwuznaczności koncepcja inteligentnych miast stała się płótnem, na którym rozpryskuje się wiele programów. Ta wszechstronność sprawia, że ​​inteligentne miasta są wygodniejszym miejscem zastępczym dla normatywnej wizji 21^st-miejska urbanistyka niż merytoryczne rozwiązanie, które można wdrożyć. Po trzecie, a może przede wszystkim, inteligentne miasta to miejsca, w których płyną duże pieniądze. Cisco Systems, Microsoft i Google, a także wielu innych graczy korporacyjnych, angażują się w inteligentne miasta i są w stanie zdobyć rosnącą część kapitału spekulacyjnego, który krąży po rynkach światowych.

Przeczytaj całą historię tutaj…