NBC News: Posiadanie dzieci jest złe dla ziemi, prokreacja uważana jest za niemoralną

Zaskakujący i szczerze niepokojący pogląd zaczyna być poważnie rozważany zarówno w akademickich, jak i popularnych dyskusjach na temat etyki zmian klimatu. Zgodnie z tym poglądem posiadanie dziecka w znacznym stopniu przyczynia się do zmian klimatu. Logicznym wnioskiem jest to, że każdy na Ziemi powinien rozważyć posiadanie mniejszej liczby dzieci.

Chociaż kontrowersje kulturowe, naukowa połowa tej pozycji jest dość dobrze ugruntowana. Kilka lat temu naukowcy pokazał posiadanie dziecka, zwłaszcza dla bogatych ludzi na świecie, jest jedną z najgorszych rzeczy, jakie możesz zrobić dla środowiska. Te dane zostały przetworzone latem ubiegłego roku w papier pokazując, że żadne z działań, które najprawdopodobniej nie zmniejszą śladu węglowego, są szeroko omawiane.

Drugi, moralny aspekt poglądu - że być może powinniśmy mieć mniej dzieci - jest również traktowane poważnie w wielu kręgach. Rzeczywiście mam napisane szeroko na ten temat sam.

Ale pomijając dowody naukowe i teoretyki moralne, jest to skomplikowane pytanie, w którym bierze udział wielu przeciwników. W dalszej części omówię niektóre wyzwania związane z tym pomysłem. Ponieważ chociaż zdaję sobie sprawę, że jest to niewygodna dyskusja, uważam, że powaga zmian klimatycznych uzasadnia niewygodne rozmowy. W tym przypadku oznacza to, że musimy przestać udawać, że decyzja o posiadaniu dzieci nie ma konsekwencji środowiskowych i etycznych.

[the_ad id = "11018 ″]

Argument, że posiadanie dziecka zwiększa ślad węglowy zależy od poglądu, że każdy z nas ma osobistą księgę węglową, za którą jesteśmy odpowiedzialni. Co więcej, część emisji potomstwa jest wliczana do księgi rodziców.

Większość ekologów akceptuje ten rodzaj księgi rachunkowej, jeśli chodzi o recykling, kierowanie pojazdem i latanie, ale wsparcie zaczyna się zmniejszać w przypadku planowania rodziny. Opozycję charakteryzuje pisarz Vox David Roberts, który twierdzi, że „taki schemat rozliczania jest całkowicie niepraktyczny”, ponieważ wydaje się, że pociąga za sobą, iż nigdy nie jest się odpowiedzialnym za własne emisje. Ponieważ „nie chcemy liczyć podwójnie”, jak mówi Roberts, oznacza to, że rodzice są odpowiedzialni tylko za emisje swoich dzieci.

Wadą tego zarzutu jest prawdopodobne zastrzeżenie: „nie chcemy liczyć podwójnie”. Bo dlaczego nie chcieliśmy liczyć podwójnie? Gdyby moralna odpowiedzialność sumowała się matematycznie, podwójne liczenie byłoby poważnym problemem. Myślę jednak, że jest jasne, że nie powinniśmy akceptować matematycznego modelu odpowiedzialności.

Przeczytaj całą historię tutaj…