DARPA automatyzuje walkę powietrze-powietrze, umożliwiając czasy reakcji o godz prędkości maszyn i uwalnianie pilotów do skoncentrowania się na większej bitwie powietrznej i kierowanie lotniczym skrzydłem dronów.
Walki psów będą nadal rzadkością w przyszłości, ale są częścią sztucznej inteligencji i automatyzacji przejmujących wszystkie wysokiej klasy walki. Nowi piloci myśliwców uczą się pojedynków, ponieważ stanowią one tygiel, w którym można udoskonalić wydajność i zaufanie pilota. Aby przyspieszyć transformację pilotów z operatorów statków powietrznych w dowódców bitew misji - którzy mogą powierzać dynamiczne zadania walki powietrznej bezzałogowym, półautonomicznym zasobom lotniczym z kokpitu - AI musi najpierw udowodnić, że potrafi opanować podstawy.
Wizja polega na tym, że sztuczna inteligencja obsługuje ułamkowe sekundy manewrów podczas walk w polu widzenia, a piloci stają się dyrygentami orkiestrowymi lub menedżerami wyższego poziomu na dużej liczbie bezzałogowych systemów.
DARPA chce wojny mozaikowej. Wojna w mozaice przenosi się z drogich systemów załogowych na mieszankę załogowych i tańszych bezzałogowych systemów, które można szybko opracowywać, udostępniać i aktualizować za pomocą najnowszych technologii w celu reagowania na zmieniające się zagrożenia. Połączenie załogowych statków powietrznych ze znacznie tańszymi bezzałogowymi systemami tworzy „mozaikę”, w której poszczególne „elementy” można łatwo skomponować w celu uzyskania różnych efektów lub szybko wymienić w przypadku zniszczenia, co daje bardziej odporną zdolność do prowadzenia wojny.