Forum Ekologii i Sprawiedliwości w badaniach globalnych i językach przedstawia:
Ghassan Hage
Ghassan Hage jest profesorem Future Generation w School of Philosophy, Anthropology and Social Enquiry, University of Melbourne
Wprowadzony przez Bettina Stoetzer, Globalne studia i języki
Pon. Maj 9
5: 00 pm
2-105
W tym wykładzie analizuje się związek między islamofobią jako dominującą dziś formą rasizmu a kryzysem ekologicznym. Patrzy na trzy powszechne sposoby, w jakie oba zjawiska są postrzegane jako powiązane: jako uwikłanie dwóch kryzysów, metaforycznie powiązanych z jednym będącym źródłem wyobrażeń dla drugiego i obu, wywodzących się z kolonialnych form akumulacji kapitalistycznej. W przemówieniu proponuje się czwarty sposób połączenia tych dwóch argumentów: argument, że oba pochodzą z podobnego sposobu bycia lub uwikłania w świecie, co nazywa się „uogólnionym udomowieniem”.
Ghassan Hage zajmował wiele ważnych stanowisk na całym świecie, w tym na Harvardzie, Uniwersytecie w Kopenhadze, Ecoles des Hautes Etudes en Sciences Sociales i American University of Beirut. Zajmuje się porównawczą antropologią nacjonalizmu, wielokulturowości, diaspory i rasizmu oraz relacjami między antropologią, filozofią i teorią społeczną i polityczną. Jego najbardziej znanym dziełem jest White Nation: Fantazje o białej supremacji w wielokulturowym społeczeństwie (Routledge 2000). Jego jest także autorem Alter-Politics: Critical Anthropology and the Radykalna wyobraźnia (Melbourne University Press 2015). Obecnie pracuje nad książką pt Czy islamofobia przyspiesza globalne ocieplenie? i ostatnio opublikował artykuł w Amerykański etnolog, zatytułowany: „Etat de Siege. Umierający kolonializm oswajający? ” (2016), który dotyczy współczesnego „kryzysu uchodźczego” w Europie i poza nią.
Rozmowa jest bezpłatna i otwarta dla publiczności.
Myślę, że mówca po prostu szuka uwagi. Chyba on to rozumie.
Na początek islamafobia to nie rasizm. Islam jest systemem politycznym, który choć został założony przez Arabów, nie jest ograniczony przez rasę. Jak większość idei politycznych, wykorzystuje religijny zapał do indoktrynacji swoich młodych i nawróconych na zestaw idei, które mogły mieć pewną wartość, gdy zostały po raz pierwszy zaproponowane, ale nie zostały dopracowane, aby poradzić sobie z realiami współczesnego życia