Jak technologia Metaverse zamierza na nowo zdefiniować rzeczywistość

Słowo „metawers” ​​staje się niemal nieuniknione, zwłaszcza dla tych, którzy czytają nagłówki dotyczące technologii i gier.

Ostatnio na Facebooku zrobiło się głośno przejście z firmy zajmującej się mediami społecznościowymi do firmy metaverse. W międzyczasie inne firmy pozyskały znaczny kapitał — takie jak Epic Games zabezpiecza 1 miliard dolarów — w kierunku podobnych ambicji (Epic stwierdził nawet w sądzie na początku tego roku, że Fortnite to nie gra, to metawers).

Jon Radoff, dyrektor generalny Beamable i poprzednio programista mobilny Disruptor Beam, próbował mapować firmy, które albo wyraziły zainteresowanie metawersem, albo przynajmniej można by się spierać, są z nim powiązane, co jest co najmniej obszerne.

Ponieważ termin jest już zagrożony nadużywaniem po samych wstępnych akapitach, nadszedł czas, aby zapytać, dlaczego tak wiele dużych firm z różnych branż tak intensywnie inwestuje w koncepcję, którą niektórzy mogą spisać na straty jako science fiction.

Niezależny deweloper Rami Ismail podsumowuje to dość ładnie: „Pomysł stworzenia alternatywnego świata, w którym każdy musi używać swojej waluty, grać według własnych zasad i każdy chce promować swoje marki, jest naprawdę atrakcyjny dla bogatych ludzi. To znaczy, myślę, że w końcu mówimy o Fortnite.

Ale ta funkcja byłaby zbyt krótka, gdybyśmy po prostu zaakceptowali uzasadnienie „Ponieważ pieniądze” stojące za powstaniem metaverse. Przyjrzyjmy się zatem dokładniej, co te firmy faktycznie próbują osiągnąć i dlaczego twórcy gier widzą siebie na czele tych wysiłków.

Novaquark, twórca projektu tworzony przez użytkownika podwójny wszechświat MMO, jest tak oddany tej koncepcji, że nawet określa się jako firma metaverse. Dyrektor generalny Sébastien Bisch opisuje metawersum w taki sam sposób, w jaki wyobraża sobie go większość ludzi: pojedyncze, trwałe środowisko wirtualne współdzielone przez wszystkich na planecie. Nawiązania do popkultury to The Matrix lub Ready Player One's Oasis, jeśli chcesz mieć skrótowe określenie, jak to może wyglądać.

„Wierzymy, że metaverse będzie miejscem, w którym ostatecznie zbiegają się wszystkie formy rozrywki i mediów, bramą, w której można je konsumować” – wyjaśnia Bisch. „Wierzymy również, że metaverse będzie z natury miejscem społecznościowym, w którym media społecznościowe i internetowe grupy dyskusyjne mogą w końcu również migrować”.

Na początku tego roku amerykańska firma HiDef zebrał 9 milionów dolarów na własny projekt Metaverse. Założyciel i dyrektor kreatywny Jace Hall maluje obraz metawersu czegoś wirtualnego, co wchodzi w interakcję z rzeczywistością, zamiast go zastępować — platformą, która eliminuje rozróżnienie między online i offline.

„Na przykład to, czy spędziłeś czas pracując w McDonald's w grze w wirtualnym centrum handlowym, czy w McDonald's na ulicy z domu, staje się nieistotne, ponieważ zarobione pieniądze/wartość są dokładnie takie same. Dosłownie ta sama waluta”, mówi. „Wydaj je offline. Wydaj je online. Zamów pizzę online, dostarczamy ją offline. Zamów pizzę offline, dostarcz ją online.

„Rzeczywistość to metawers, metawers to rzeczywistość. Ta sama rzecz. To tylko w jakiej lokalizacji chcesz spędzić czas iw jakim momencie? Konsekwencje działania zarówno online, jak i offline są podobne, jeśli nie identyczne (poza fizycznymi). Wszystko łączy się ze wszystkim”.

Herman Narula, dyrektor generalny firmy technologicznej Improbable, utrzymuje, że metawersum jest bardziej „mglistą koncepcją”, zamiast tego sugeruje, że stał się terminem dla bardziej wyrafinowanych wirtualnych światów, które łączą znacznie większą liczbę osób.

„Wysoce połączone środowisko z wieloma interaktywnymi graczami i złożoną symulacją, tworzące bogate wrażenia, coś więcej niż gra, ale mniej niż rzeczywisty świat”, mówi. „Metaverse jest dla wirtualnych światów tak, jak strona internetowa dla Internetu”.

Przyznaje, że analogia się załamuje, ponieważ nie wszystkie koncepcje mogą swobodnie przepływać między różnymi wirtualnymi światami. Przykładem, który podaje, jest to, czy gracz w wirtualnym świecie Harry'ego Pottera chciałby spotkać się z Master Chief. Zamiast tego sugeruje, że w przeciwieństwie do pojedynczego internetu, który mamy, ludzie mieliby do wyboru wiele metawersów.

Ale mamy już wiele wirtualnych światów. Każda gra MMORPG, battle royale, strzelanka ze współdzielonym światem lub gra polegająca na tworzeniu, taka jak Minecraft i Roblox, może pozwolić ludziom na wspólne eksplorowanie cyfrowego środowiska, więc co wznosi metaverse ponad to, co obecnie istnieje?

Bisch zauważa, że ​​gry wideo w większości oferują ograniczony rodzaj wirtualnego doświadczenia, skupiającego się wokół mechaniki scenografii, takiej jak strzelanie lub prowadzenie pojazdu. Dodaje, że nawet największe gry wideo z największą publicznością tak naprawdę nie łączą tych graczy w zunifikowane środowisko — rozkładają je na serwery.

„Weźmy koncerty, które odbywają się w Fortnite” – mówi. „Tak, były takie same dla wszystkich, ale dwóch znajomych, którzy uczestniczyli w nich na różnych serwerach, technicznie nie było w stanie udostępnić ich w tym samym czasie, w tym samym wirtualnym miejscu.

„Bardzo niewiele gier próbowało zaproponować ujednolicony, trwały świat gry dla wszystkich graczy, a kiedy to zrobili, skalowalność była bardzo ograniczona z limitem liczby graczy, którzy mogli grać w tym samym obszarze”.

Jak dotąd wydaje się, że brakuje konsensusu co do tego, czym może być metaverse, ale inwestorzy zdają się zgadzać, że są w nim duże pieniądze. Narula porównuje to do formujących się etapów internetu i początkowych reakcji inwestorów z boomu dot-comów i pierwszych ewangelistów konsumentów.

Przeczytaj całą historię tutaj…