Irracjonalna wojna z węglem: ku szczytowi 2015 na temat zmian klimatu w Paryżu

Główni interesariusze, którzy będą koordynować Paris 2015 Summit Climate Change Summit są w pełni sił, aby spienić napar z retoryki przeciwwęglowej.

Nie ma lepszego przykładu tego, co zostanie powiedziane, niż to, co zostało już powiedziane przez Carbon Tracker Initiative z siedzibą w Londynie. Po pierwsze, wzywają do „deflacji bańki węglowej”, w której nadmierna produkcja węgla pochodzącego z paliw kopalnych zostanie metodycznie zredukowana do zera dzięki presji finansowej i reorganizacji aktywów. Porównywanie emisji dwutlenku węgla do bańki finansowej służy do pilnego uniknięcia sytuacji, ale analogia jest głęboko błędna.

Zgodnie z tym podejściem „inteligentnym” przedsiębiorstwom użyteczności publicznej i innym użytkownikom paliw kopalnych mówi się, że powinni pozbyć się aktywów związanych z węglem, ropą naftową i ich pochodnymi. Następnie Carbon Tracker przypomina spółce, że jeśli zarząd skończy z „porzuconymi aktywami” w swoim portfelu, zawiodą swoich akcjonariuszy.

Christiana Figueres, szefowa ONZ ds. Klimatu, uwielbia to podejście i popiera je w 100 procentach. Stwierdziła w maju 2014 r.,

„Rządy zgodziły się ograniczyć globalny wzrost temperatury do mniej niż 2 stopni Celsjusza. Rządy zgodziły się również ustanowić ścieżki do osiągnięcia tego celu dzięki nowej i uniwersalnej umowie w Paryżu pod koniec 2015. Aby osiągnąć ten cel, duże ilości węgla i ropy będą musiały pozostać w ziemi, niespalone. Carbon Tracker nowy [koszt ropy i węgla] ”Raport Curvesa wskazuje, gdzie w odniesieniu do przemysłu naftowego leżą niektóre z tych osieroconych aktywów, a niektóre z tych czerwonych linii ”.

Czy inicjatywa Carbon Tracker będzie miała wpływ na paryski szczyt klimatyczny 2015? Uważają oni będą:

„Dysponujemy wiedzą techniczną, powiązaniami i możliwościami, aby wejść w sposób myślenia globalnej społeczności finansowej i wprowadzić zmiany w skali globalnej. Jesteśmy niezależną organizacją non-profit, wolną od komercyjnych ograniczeń ze strony analityków głównego nurtu i mogącą ustalać własny program badawczy ”.

Po drugie, mają pełne poparcie Narodów Zjednoczonych.

Ostatecznym celem (2030) jest nic innego jak całkowite powstrzymanie całej produkcji węgla i ropy.

Przeanalizujmy to trochę. Kiedy Carbon Tracker Initiative wzywa do „deflacji węgla”, każdy racjonalny ekonomista zauważyłby, że spowoduje to również deflację ekonomiczną. Czemu? Ponieważ energia jest potrzebna do wszelkiej działalności gospodarczej, a obecnie większość tej energii dostarcza węgiel. Po drugie, nie ma substytutów, które mogłyby wyrównać różnicę w tych zdeflowanych zasobach.

Czy energia wiatrowa i słoneczna wystarczą, aby całkowicie zastąpić straty węgla i ropy? Prawie wcale. Według amerykańskiej agencji Energy Information Administration 67% energii elektrycznej w Ameryce pochodzi obecnie z tych zasobów. Jeśli dodamy do tego energię jądrową i wodną, ​​suma wzrośnie do 92 procent. Dla porównania, wszystkie źródła odnawialne łącznie (wiatr, słońce, biomasa, energia geotermalna) wytwarzają tylko 7%.

Nie ma żadnego konkretnego planu na stole, który mógłby zacząć zastępować brakującą energię, gdyby węgiel i ropa zostały doraźnie wyeliminowane. Brak rozwiązań podkreśla niedawny apel Billa Gatesa o ogromny wzrost funduszy na badania w celu eksploracji nowych technologii. W końcu Gates mówi, że ma nadzieję na cud.

Najważniejsze jest to, że ONZ i Carbon Tracker Initiative chcą zabić jedyne główne źródło energii już dziś, mając nadzieję wbrew nadziei, że jakiś nieprzewidziany cud wykupi ich później.

Nie potrzeba doktoratu, aby zdać sobie sprawę, że jest to przepis na katastrofę gospodarczą.