Premier Indii przyznaje, że chce zmusić społeczeństwo bezgotówkowe

Dwa tygodnie temu premier Indii Narendra Modi demonetyzował około 86% rupii w obiegu, oferując konwersję na rachunek bankowy lub na banknoty o mniejszej walucie do 31 grudnia, po czym te banknoty nie będą miały wartości wykupu.

Razem z fałszerstwami w obiegu może to być ponad 90% wszystkich pieniędzy w obiegu. Warunki wykupu są tak niewygodne dla kogokolwiek innego niż czarnorynkowców, że do wszystkich celów ekwiwalent 50 miliardów rupii został wyeliminowany z gospodarki w mgnieniu oka, do czasu wprowadzenia nowych banknotów.

Smutne w tym wszystkim jest to, że Modi powinien był przewidzieć skalę zakłóceń dla biednych i wiejskich społeczności, ale oczywiście zapomniał o trudnych lekcjach życia, których nauczył się w młodości jako skromny chai mur. Możliwe, że Bank Rezerw podążał za nim jako marionetka rządowa, pocieszając się myślą, że będzie to dobry sposób na umorzenie zobowiązań, wierząc, że znaczna ilość banknotów nigdy nie zostanie wykupiona przez czarnorynkowych i podatki oszustów. Skutecznie zmniejsza zobowiązania banku centralnego wobec sektora prywatnego kosztem tych, których państwo najmniej lubi. Jednak ekwiwalent 10-20bn $, który stanie się z tego, jest mniej ważny niż destrukcyjny efekt gospodarczy i prawdopodobny wpływ na przyszłą siłę nabywczą rupii.

Celem tego artykułu jest przyjrzenie się ekonomicznym konsekwencjom działania Modi. Wstępne szacunki zachodnich makroekonomistów dotyczące wpływu na PKB wydają się łagodneⁱ. Może to być spowodowane tym, że ich kontakty w Indiach to zazwyczaj lepiej płatna burżuazja miejska, która rzadko wydaje gotówkę, z wyjątkiem napiwków, częściej używając kart bankowych i kredytowych do codziennych zakupów. Ci ludzie prawie na pewno chętnie podejmą działania mające na celu kontrolę nielegalnego handlu i rozszerzenie podstawy opodatkowania, eliminując negatywne skutki. Jednak natychmiast wypłacone środki pieniężne wynoszą około 2.5% PKB, a ostatecznie zostaną zastąpione w bliżej nieokreślonym czasie przez nowe banknoty z wizerunkiem Mahatmy. Ale choć wkrótce te banknoty będą dostępne, konwersja bankomatów i zapewnienie ich powszechnej dostępności może zająć miesiące.

Jeśli długoterminowymi konsekwencjami będzie wprowadzenie niezarejestrowanych transakcji do statystyki PKB, niektórzy zachodni makroekonomiści postulują, że zarejestrowany PKB może wzrosnąć szybciej niż ktokolwiek się spodziewał przed działaniem Modi. To nie ma sensu. Zakaz wprowadzania banknotów o wysokich nominałach wartych zaledwie równowartości 7.50 $ na nowe banknoty Ghandi było poważnym zaburzeniem w życiu większości Indian, szczególnie wśród mieszkańców wsi. Usuwanie codziennych pieniędzy jest jak próba uruchomienia silnika bez oleju. Zajmuje to, co z pewnością zrobi indyjska gospodarka. W związku z tym gospodarka Indii najprawdopodobniej spotka się z krótkotrwałym załamaniem, któremu ekonomiści rządowi przeciwstawią się poprzez reflatację, innymi słowy poprzez zwiększenie ilości pieniędzy. Gospodarka nie przyniesie nic dobrego, ale nominalny PKB, który nie jest tym samym, ostatecznie wzrośnie ku zadowoleniu centralnych planistów.

Za zamieszaniem w umysłach ekonomistów rządowych kryje się fałszywe przekonanie, że PKB rejestruje wyniki gospodarki. To jest źle. PKB to po prostu suma pieniężna w poprzednim momencie i nie więcej. Nie jest to miara postępu gospodarczego ani regresji. Zmiana PKB odzwierciedla jedynie zmianę ilości pieniądza w gospodarce, więc jest całkiem możliwe, że gospodarka skurczy się, a nawet załamie, podczas gdy nominalny PKB wzrośnie. Jest to nie tylko fatalnie niezrozumiane przez dzisiejszych ekonomistów, ale ten wynik stał się znacznie bardziej prawdopodobny dla Indii, i po prostu skończy się generowaniem większej inflacji pieniężnej z systemu bankowego. Słabym zrozumieniem ekonomicznych konsekwencji ich działań przez władze indyjskie są nieporozumienia wspólne dla ekonomistów establishmentu na całym świecie. Jednak prawdopodobne jest, że bankierzy centralni w Indiach i gdzie indziej są co najmniej niejasno świadomi długoterminowego niebezpieczeństwa wzrostu inflacji cen. Ale w środowisku bankowym panuje zgoda, że ​​więcej pieniędzy i kredytów może być potrzebnych do powstrzymania recesji, a nawet ryzyka systemowego. W przypadku ryzyka systemowego gotówka stanowi zagrożenie, ponieważ pozwala społeczeństwu narazić bank na niewypłacalność. Gdyby tylko gotówkę zastąpiono w jakiś sposób, być może mogłaby istnieć większa kontrola nad wynikami ekonomicznymi i systemowymi.

Istnieją wszystkie oznaki tego luźnego myślenia. Ciągle słyszymy o bankach centralnych planujących pozbyć się gotówki, a działanie Modi jest zgodne z tym stanowiskiem. Jego rząd nie tylko próbuje wyeliminować czarne rynki, ale także brutalnie próbuje wyeliminować zależność ekonomiczną od fizycznej gotówki. Rymuje się z kierunkiem podróży polityki banku centralnego zarówno w gospodarkach rozwiniętych, jak i wschodzących.

Przeczytaj całą historię tutaj…