Jak myślą technokraci: intelektualna koncepcja ideologii IQ

Fascynacja kulturowa ideą „ilorazu inteligencji” lub IQ wydaje się przeżywać odrodzenie. Nieustanne testowanie jest cechą szkolnych i przyjęć szkolnych, a testy są wykorzystywane do różnych badań zawodowych. Ta praktyka odzwierciedla intuicję, którą wszyscy mamy: niektóre żarówki są jaśniejsze niż inne. Na pewno nie ma nic złego w znajomości, pomiarze i działaniu na podstawie tych informacji, jakkolwiek trudne może być ich ocena.

Tam, gdzie sprawy stają się nieuchwytne, polega na kodyfikowaniu tych umiejętności, sprowadzaniu ich do jednej liczby ilościowej, agregowaniu ich na podstawie innych cech demograficznych, ocenie zmienności wyników, porównywaniu wyników w dużych grupach populacji, określaniu różnorodności czynników przyczynowych - genetycznych , środowisko, czysta determinacja osobista - składają się na to, co nazywamy inteligencją, i tworzą razem plan tego, co zrobić z rezultatami.

Poszukiwanie jakiegoś mierzalnego standardu inteligencji ma głęboką historię, związaną z pojawieniem się planowanego społeczeństwa, eugeniki i stanu lewiatana z 20 wieku.

Mamy tutaj znacznie bardziej złożony problem, tak złożony jak sam ludzki umysł. Komentator amatora może przeczytać książka na ten temat i mamy nadzieję odejść z poczuciem, że w tej literaturze odnajdujemy klucz do powstania i upadku całych cywilizacji. Niedoszły centralny planista ślini się na tę perspektywę! Ale im więcej czytasz, tym mniej jesteś pewny siebie, a tym bardziej podziwiasz nieznane, niespodzianki i sposób, w jaki świat rzeczywisty nadal przeciwstawia się prognozom elity naukowej.

IQ jako narzędzie centralnego planowania

A potem są społeczne i polityczne implikacje tych wysiłków. Co zwykle nie jest rozumiane, że poszukiwanie jakiegoś mierzalnego standardu inteligencji - i samej ludzkiej wartości - ma głęboką historię związaną z pojawieniem się planowanego społeczeństwa, eugeniki i stanu lewiatana z 20 wieku.

Nic dziwnego. Pojęcie elity naukowej klasyfikującej ludzi w oparciu o predyspozycje, przypisującej każdemu skuteczną rolę, odwołuje się do zarozumiałości intelektualistów. Podczas gdy ciekawość ludzkiej bioróżnorodności wydaje się niewinna, narodziny ideologii zakorzenionej w ilościowym pomiarze predyspozycji umysłowych, popartej naukowymi ambicjami planistycznymi, oczywiście wykazują tendencję antyliberalną.

Historia IQ zaczyna się pod koniec wojny francusko-pruskiej, kiedy francuskie instytucje obywatelskie zostały przebudowane, aby nigdy nie przegrać kolejnej wojny. Dominowała teoria, że ​​we Francji brakowało umiejętności technicznych niezbędnych do prowadzenia nowoczesnej wojny. Obywatele potrzebowali szkolenia, a to oznaczało reformę edukacji. Szkolnictwo stworzyłoby armię obywatelską i dlatego musi zostać zmuszone. Od 1879 do 1886, ustawodawstwo nakładało obowiązek szkolny na całą populację.

Pierwszym amerykańskim entuzjastą twórczości Bineta był Henry H. Goddard, czołowy mistrz eugeniki i mistrz stanu planowania.

Kiedy wszystkie dzieci zostały zmuszone do szkół niereligijnych, nadszedł czas, aby wprowadzić racjonalną metodę kierowania poborowych na optymalne społecznie i politycznie ścieżki. W 1904, podobnie jak fascynacja ideą naukowego socjalizmu zyskała modę, francuskie Ministerstwo Edukacji skontaktowało się z psychologiem Alfred Binet (1857-1911), aby wymyślić jakiś test oceniający. Wymyślił serię pytań od najłatwiejszych do najtrudniejszych i uszeregował dzieci na podstawie ich wyników testów.

Rezultatem była skala Bineta-Simona. Z punktu widzenia Bineta jedynym celem było ustalenie, które dzieci wymagają szczególnej uwagi i uwagi, aby nie pozostały w tyle. Ale idea ilości, rankingu i oceny wydajności poznawczej przyjęta w Stanach Zjednoczonych, gdzie eugenikabyła dominującą modą intelektualną. Kierował polityką publiczną w zakresie przepisów prawa pracy, imigracji, przymusowej sterylizacji, licencji małżeńskich, polityki społecznej, regulacji biznesowych i strategii segregacji.

Pierwszym amerykańskim entuzjastą twórczości Bineta był Henry H. Goddard, wiodący mistrz eugeniki i mistrz stanu planowania. W 1908 Goddard przetłumaczył pracę Bineta i spopularyzował ją wśród klas intelektualnych. Odwrócił coś, co mogłoby być humanitarnym pchnięciem, aby zapewnić studentom pomoc zaradczą, w broń wojenną przeciwko słabym.

Co zdaniem Goddarda można zrobić dzięki jego spostrzeżeniom?

He podsumować jego poglądy polityczne są następujące:

„Demokracja oznacza zatem, że ludzie rządzą, wybierając najmądrzejszego, najinteligentniejszego i najbardziej ludzkiego, aby powiedzieć im, co mają robić, aby być szczęśliwym. W ten sposób demokracja jest sposobem na osiągnięcie prawdziwie życzliwej arystokracji. Takie osiągnięcie zostanie osiągnięte, gdy najbardziej inteligentni nauczą się stosować swoją inteligencję… Wysoka inteligencja musi tak pracować dla dobra mas, aby okazywać szacunek i sympatię ”.

Poglądy Goddarda były jego pokolenia i byli teoretykami państwa totalitarnego.

Co więcej, „społeczeństwo musi być tak zorganizowane, aby osobom o ograniczonej inteligencji nie przyznano ani nie pozwalano im zajmować stanowisk wymagających większej inteligencji niż posiadają. A na stanowiskach, które mogą obsadzić, muszą być traktowani zgodnie z ich poziomem inteligencji. Społeczeństwo zorganizowane na tej podstawie byłoby społeczeństwem idealnym. ”

W tym celu podzielił ludzką populację na kategorie normatywne, których nieskuteczne oznaczał imbecylów, kretynów i idiotów - określenia, które przetrwały do ​​dziś. Zaproponował nową formę porządku społecznego, w której elita intelektualistów przypisuje zadania i stacje życiowe na podstawie wyników testów.

Illiberal u podstaw

Tak, to brzmi jak Igrzyska śmierci, Rozbieżnylub dowolną liczbę innych koszmarów dystopijnych, ponieważ dokładnie to wyobrażał sobie, że można osiągnąć dzięki ilorazowi inteligencji badania naukowe. Po przeczytaniu wielu dziesiątek książki, artykuły i współczesne relacje całego pokolenia myślicieli, nic z tego nie jest zaskoczeniem. Poglądy Goddarda były jego pokolenia i byli teoretykami państwa totalitarnego - „postępowymi” w Stanach Zjednoczonych, postbismarckich planistów imperialnych Niemiec, naukowymi socjalistami Rosji, a później upiornymi eksterminacjonistami Nazistowskie Niemcy. To wszystko.

Kontynuacja tradycji była Lewis Terman Stanforda, który w 1916 zaproponował zmianę tradycyjnego obecnie testu Bineta, i stał się otwartym i agresywnym zwolennikiem segregacji, sterylizacji, kontroli imigracyjnej, praw rodzenia i ogólnie planowanego społeczeństwa.

Ruch eugeniczny i jego nowe narzędzie testowania inteligencji miały nadzieję na zastąpienie wolności i godności totalitarną technokracją.

Biała supremacja była dana wśród tego pokolenia, a on objęty otwarcie: „Obecnie nie ma możliwości przekonania społeczeństwa, że ​​[Meksykanie, Hindusi i Murzyni] nie powinny mieć prawa do reprodukcji, chociaż z eugenicznego punktu widzenia stanowią poważny problem ze względu na ich niezwykle płodną hodowlę”. ten duch dołączył do Fundacja Human Betterment Foundation, która odegrała kluczową rolę w kalifornijskim programie sterylizacji, który miał tak duży wpływ na politykę rasową Niemiec Hitlera.

Testy wywiadowcze stały się niezbędne dla narodu w stanie wojny, a eugenicy doradzali armii amerykańskiej w sprawie zdolności żołnierzy: najgłupszych na froncie i najmądrzejszych na bezpiecznych pozycjach przywódczych. I doradzali władzom imigracyjnym: kto może zostać Amerykaninem, a kto nie. Eugenika była celem, a testy wywiadowcze stały się kluczową częścią forniru naukowego.

Thomas Leonard podsumowuje krwawa historia:

„Chociaż testy i metody testowania były wątpliwe, miliony osób poddanych prymitywnym testom inteligencji wykazały jednoznacznie jeden wynik. Amerykańscy socjologowie przekonali władze rządowe do finansowania i zmuszania ludzi do bezprecedensowego przedsięwzięcia pomiarowego, przeprowadzonego w celu zidentyfikowania i wybicia osób niższych, wszystko w imię poprawy efektywności państwowych szkół publicznych, stacji imigracyjnych, instytucji dla niepełnosprawnych i wojsko ”.

To dopiero zaczyna zarysowywać dalekosiężne nadzieje ruchu eugenicznego IQ. Związek między teorią a ambicjami politycznymi jest tak bliski, że są one naprawdę nierozłączne.

Wydaje się, że nie ma nic szczególnie groźnego w ocenie zdolności jednostki. A jednak testy IQ zostały stworzone i wykorzystane jako narzędzie planowania społecznego do użytku w obowiązkowej edukacji i przygotowaniach do wojny, i przekształciły się w ideologię na pełną skalę, która nie uwzględniała praw człowieka, liberalnej teorii porządku społecznego ani bardziej ogólnie wolności . Ruch eugeniczny i jego nowe narzędzie do testowania inteligencji miały nadzieję zastąpić wolność i godność totalitarną technokracją.

Co takiego jest w tej ideologii, która przeczy idei wolnego społeczeństwa? Gdzie ideologia IQ idzie nie tak?

Istnieją trzy ogólne problemy:

Po pierwsze, konsumenci mają dziwne upodobania, które niewiele mają wspólnego z inteligencją, naukowo zdefiniowaną. Abstract Intelligence niekoniecznie jest rzeczą nagradzaną przez rynek i to ma znaczenie. W wolnym społeczeństwie wartość zasobu nie jest obiektywna; wartość jest nadawana usługom przez dokonywane przez nas wybory, bez względu na to, jakie mogą być.

Jeśli spotykasz się na wyścigach Nascar, wysoka inteligencja nie jest pierwszą wyróżniającą się cechą. To samo z rajdami monster truck. Oczywiście mogę się mylić. Może gdybym podał testy wszystkim uczestnikom i konsumentom, byłbym oszołomiony nieproporcjonalną inteligencją w porównaniu do ogólnej populacji. To samo dotyczy koncertu Britney Spears, gry NFL lub nabywców romantycznych powieści o sklepach spożywczych. Może w tych grupach znajdziesz wyższą inteligencję niż w uniwersyteckim klubie szachowym. Jednak poważnie w to wątpię.

Ale prawdziwe pytanie brzmi: dlaczego to ma znaczenie? Czy to ważne, czy Michael Phelps jest mądry, czy najlepszy pływak w historii? Cenił sobie pływanie. Tak samo jest ze śpiewem i tańcem Beyonce lub aktorstwem Matta Damona. Albo pomyśl o swojej ulubionej lokalnej restauracji: w rzeczywistości nie ma znaczenia, czy kucharz jest bystry, czy głupi.

Nieprzewidywalność rynków konsumenckich jest sprzeczna z dystrybucją danych wywiadowczych. Procesy rynkowe nie polegają na nagradzaniu danych wywiadowczych; chodzi o nagradzanie talentu, wglądu i służby innym.

Właśnie dlatego tak wielu intelektualistów gardzi rynkami przez wieki. Wydaje im się błędem, że profesor fizyki powinien zarabiać mniej niż gwiazda popu, że zapadający w pamięć biurokrata zamieszkałby w małym domu, a gwiazda filmowa miała pięć rezydencji i tak dalej. Oto źródło ponad stulecia niechęci do kapitalizmu.

Wszyscy napotykamy ograniczenia zasobów, czas ponad wszystko. Dlatego współpracujemy poprzez wymianę handlową z innymi ludźmi, nawet tymi o mniej absolutnych zdolnościach, niż my osobiście.

Jak rynki cenią to, co cenią, zawsze pozostanie nieprzewidywalne. Najważniejsze jest to, że zwykły człowiek zarządza systemem, a nie planistami. I to jest sedno problemu: kto powinien decydować o tym, co stanowi wartość ludzką, kto zasługuje na godne traktowanie, kto powinien odpowiadać za to, jak zasoby pracy będą wykorzystywane w społeczeństwie? Czy obejrzymy wolność lub rządy mądrej elity?

Po drugie, prawo stowarzyszania czyni wszystkich cennymi. Podstawowym przekonaniem ideologii IQ jest to, że mądrzy ludzie, mierzeni testami, są cenniejsi dla porządku społecznego niż głupcy. Ale ekonomia dokonała innego odkrycia. Okazuje się, że dzięki podziałowi pracy lub tak zwanemu przez Ludwiga von Misesa „prawu stowarzyszenia” każdy może być cenny dla wszystkich innych, bez względu na predyspozycje.

Michael Phelps może mieć zdolności poznawcze, aby być największym fizykiem nuklearnym, programistą lub szachistą na świecie - ale w jego osobistym interesie leży skupienie się na jego przewadze komparatywnej, nawet jeśli ma on absolutną przewagę nad każdą osobą w świecie świat.

Wszyscy napotykamy ograniczenia zasobów, czas ponad wszystko. Dlatego współpracujemy poprzez wymianę handlową z innymi ludźmi, nawet tymi o mniej absolutnych zdolnościach, niż my osobiście. Rezultat jest cenniejszy, niż sami moglibyśmy stworzyć. Wiesz to, jeśli wynajmujesz trawnik do koszenia, sprzątasz dom lub chodzisz do restauracji. Każdy porządek społeczny składa się z nieskończenie złożonej sieci relacji, które opierają się kategoryzacji przez surowe testy naukowe. Poprzez podział pracy, jak wolność znajduje sposób, aby każdy stał się cenny dla wszystkich innych.

Trzecia krytyka tej literatury jest głębsza. Zauważa, że ​​inteligencja niezbędna do budowy wielkiego społeczeństwa nie znajduje się w umysłach poszczególnych osób. Najwyższa inteligencja porządku społecznego polega na procesach i instytucjach samego społeczeństwa. Nie istnieje w całości w żadnym umyśle i nie wyłania się świadomie z planów jakiejkolwiek grupy.

Hayek wyjaśnia w Kontrrewolucja nauki:

„Chociaż nasza cywilizacja jest wynikiem kumulacji wiedzy indywidualnej, nie jest to jawne lub świadome połączenie całej tej wiedzy w jakimkolwiek indywidualnym mózgu, ale jej ucieleśnienie w symbolach, których używamy bez ich zrozumienia, w zwyczajach i instytucjach, narzędzia i koncepcje, że człowiek w społeczeństwie jest stale w stanie czerpać korzyści z wiedzy, której nie posiada on ani żaden inny człowiek. Wiele z największych osiągnięć człowieka nie jest wynikiem świadomego myślenia, a tym bardziej wynikiem świadomego skoordynowanego wysiłku wielu osób, ale procesu, w którym jednostka odgrywa rolę, której nigdy w pełni nie może zrozumieć. . Są większe niż jakakolwiek jednostka właśnie dlatego, że wynikają z połączenia wiedzy szerszej, niż może opanować pojedynczy umysł ”.

I tutaj najbardziej widoczna jest różnica między ideologią IQ a teorią wolnego społeczeństwa. Ideologia IQ kusi nas, by wierzyć w te same błędy, które napędzały socjalizm: przekonanie, że mała elita, jeśli otrzyma wystarczającą ilość zasobów i władzy, może lepiej zaplanować społeczeństwo niż pozornie przypadkowe skojarzenia, dzieła i handel jednostkami. Z drugiej strony, wolność lokuje błyskotliwość porządku społecznego nie w umysłach nielicznych, ale w samym procesie ewolucji społecznej oraz wszystkich związanych z tym niespodzianek i zachwytów.

Jeffrey Tucker jest dyrektorem ds. treści w Fundacja Edukacji Ekonomicznej i CLO startupu Liberty.me. Autor pięciu książek i wielu tysięcy artykułów, przemawia na letnich seminariach FEE i innych wydarzeniach. Jego najnowsza książka to Krok po kroku: jak P2P uwalnia świat.  Obserwuj na Twitterze i Polub na Facebooku. E-mail. Tweety autorstwa @jeffreyatucker

Przeczytaj cały artykuł tutaj…