Pełny tekst przemówienia papieża Franciszka do kongresu

'Pan. Wiceprzewodniczący, Panie Marszałku, Szanowni Członkowie Kongresu, Drodzy Przyjaciele,

„Jestem bardzo wdzięczny za zaproszenie do wygłoszenia przemówienia na tej wspólnej sesji Kongresu w„ krainie wolnych i domu odważnych ”. Chciałbym sądzić, że powodem tego jest to, że ja również jestem synem tego wielkiego kontynentu, z którego wszyscy otrzymaliśmy tak wiele i za który ponosimy wspólną odpowiedzialność.

„Każdy syn lub córka danego kraju ma misję, osobistą i społeczną odpowiedzialność. Waszym obowiązkiem jako członków Kongresu jest umożliwienie temu krajowi, poprzez waszą działalność ustawodawczą, rozwoju jako narodu. Jesteś twarzą jego mieszkańców, ich przedstawicieli. Jesteście wezwani do obrony i zachowania godności współobywateli w niestrudzonym i wymagającym dążeniu do dobra wspólnego, ponieważ jest to główny cel wszelkiej polityki. Społeczeństwo polityczne przetrwa, gdy z powołania dąży do zaspokojenia wspólnych potrzeb, stymulując wzrost wszystkich swoich członków, zwłaszcza tych znajdujących się w bardziej bezbronnych sytuacjach lub w sytuacjach większego ryzyka. Działalność legislacyjna zawsze opiera się na trosce o ludzi. Do tego zostaliście zaproszeni, wezwani i zwołani przez tych, którzy was wybrali.

„Twoje dzieło sprawia, że ​​zastanawiam się w dwojaki sposób nad postacią Mojżesza. Z jednej strony patriarcha i prawodawca narodu izraelskiego symbolizuje potrzebę narodów, aby zachować przy życiu poczucie jedności za pomocą sprawiedliwego ustawodawstwa. Z drugiej strony postać Mojżesza prowadzi nas bezpośrednio do Boga, a tym samym do transcendentnej godności człowieka. Mojżesz dostarcza nam dobrej syntezy waszej pracy: jesteście proszeni o ochronę, za pomocą prawa, obrazu i podobieństwa, które Bóg stworzył na każdej ludzkiej twarzy.

„Dzisiaj chciałbym zwrócić się nie tylko do was, ale do całego narodu w Stanach Zjednoczonych. Tutaj, wraz z ich przedstawicielami, chciałbym skorzystać z okazji do dialogu z wieloma tysiącami mężczyzn i kobiet, którzy każdego dnia starają się wykonywać uczciwą pracę, przynosić chleb powszedni do domu, oszczędzać pieniądze i - jeden krok na czas - zbudować lepsze życie dla swoich rodzin. Są to mężczyźni i kobiety, którzy nie są zainteresowani po prostu płaceniem podatków, ale na swój własny cichy sposób podtrzymują życie społeczne. Swoimi działaniami wzbudzają solidarność i tworzą organizacje, które pomagają najbardziej potrzebującym.

„Chciałbym również nawiązać dialog z wieloma starszymi osobami, które są skarbnicą mądrości wykutej przez doświadczenie i które na wiele sposobów, zwłaszcza poprzez pracę wolontariuszy, starają się podzielić swoimi historiami i spostrzeżeniami. Wiem, że wielu z nich jest na emeryturze, ale nadal są aktywni; wciąż pracują nad budową tej ziemi. Pragnę także rozmawiać z tymi wszystkimi młodymi ludźmi, którzy pracują nad realizacją swoich wielkich i szlachetnych aspiracji, którzy nie dają się zwieść łatwym propozycjom i którzy stoją w obliczu trudnych sytuacji, często wynikających z niedojrzałości wielu dorosłych. Pragnę z wami wszystkimi rozmawiać i chciałbym to uczynić poprzez historyczną pamięć waszego narodu. 

„Moja wizyta ma miejsce w czasie, gdy mężczyźni i kobiety dobrej woli obchodzą rocznice kilku wielkich Amerykanów. Pomimo złożoności historii i realiów ludzkiej słabości, ci mężczyźni i kobiety, pomimo wielu różnic i ograniczeń, byli w stanie dzięki ciężkiej pracy i poświęceniu - niektórzy kosztem własnego życia - zbudować lepszą przyszłość. Ukształtowali fundamentalne wartości, które będą trwać na zawsze w duchu narodu amerykańskiego. Ludzie z tym duchem mogą przeżyć wiele kryzysów, napięć i konfliktów, zawsze znajdując środki, by iść naprzód i robić to z godnością. Ci mężczyźni i kobiety oferują nam sposób widzenia i interpretowania rzeczywistości. Aby uczcić ich pamięć, inspirujemy się, nawet podczas konfliktów, tu i teraz każdego dnia, do czerpania z naszych najgłębszych rezerw kulturowych.

„Chciałbym wymienić czterech z tych Amerykanów: Abrahama Lincolna, Martina Luthera Kinga, Dorothy Day i Thomasa Mertona.

„W tym roku mija sto pięćdziesiątą rocznicę zabójstwa prezydenta Abrahama Lincolna, strażnika wolności, który niestrudzenie pracował nad tym, aby„ ten naród pod panowaniem Boga [mógł] narodzić się na nowo w wolności ”. Budowanie przyszłości wolności wymaga umiłowania dobra wspólnego i współpracy w duchu pomocniczości i solidarności.

„Wszyscy jesteśmy świadomi i głęboko zaniepokojeni niepokojącą sytuacją społeczną i polityczną dzisiejszego świata. Nasz świat jest coraz bardziej miejscem gwałtownych konfliktów, nienawiści i brutalnych okrucieństw, popełnianych nawet w imię Boga i religii. Wiemy, że żadna religia nie jest odporna na indywidualne złudzenia lub ideologiczny ekstremizm. Oznacza to, że musimy zwracać szczególną uwagę na każdy rodzaj fundamentalizmu, zarówno religijny, jak i inny. Niezbędna jest delikatna równowaga, aby zwalczać przemoc popełnianą w imię religii, ideologii lub systemu gospodarczego, przy jednoczesnym zachowaniu wolności religijnej, intelektualnej i wolności jednostki. Ale jest jeszcze jedna pokusa, której musimy się szczególnie wystrzegać: uproszczony redukcjonizm, który widzi tylko dobro lub zło; lub, jeśli chcesz, sprawiedliwych i grzeszników. Współczesny świat, z otwartymi ranami, które dotykają tak wielu naszych braci i sióstr, domaga się konfrontacji z każdą formą polaryzacji, która podzieliłaby go na te dwa obozy. Wiemy, że próbując uwolnić się od wroga z zewnątrz, możemy ulec pokusie, by nakarmić wroga w sobie. Naśladowanie nienawiści i przemocy tyranów i morderców to najlepszy sposób na zajęcie ich miejsca. To jest coś, co jako naród odrzucacie.

„Zamiast tego nasza odpowiedź musi być nadzieją i uzdrowieniem, pokojem i sprawiedliwością. Jesteśmy proszeni o zebranie odwagi i inteligencji, aby rozwiązać wiele dzisiejszych kryzysów geopolitycznych i gospodarczych. Nawet w krajach rozwiniętych skutki niesprawiedliwych struktur i działań są aż nazbyt widoczne. Nasze wysiłki muszą mieć na celu przywrócenie nadziei, naprawienie krzywd, dotrzymywanie zobowiązań, a tym samym wspieranie pomyślności jednostek i narodów. Musimy razem iść naprzód, jako jedno, w odnowionym duchu braterstwa i solidarności, wielkodusznie współpracując dla dobra wspólnego.

„Wyzwania, przed którymi stoimy dzisiaj, wymagają odnowienia ducha współpracy, który przyniósł tak wiele dobrego w całej historii Stanów Zjednoczonych. Złożoność, powaga i pilność tych wyzwań wymagają, abyśmy połączyli nasze zasoby i talenty oraz postanowili wspierać się nawzajem z szacunkiem dla naszych różnic i przekonań sumienia.

„Na tej ziemi różne wyznania w dużym stopniu przyczyniły się do budowania i wzmacniania społeczeństwa. Ważne jest, aby dziś, podobnie jak w przeszłości, głos wiary był nadal słyszany, ponieważ jest to głos braterstwa i miłości, który stara się wydobyć z każdego człowieka i każdego społeczeństwa to, co najlepsze. Taka współpraca jest potężnym zasobem w walce o wyeliminowanie nowych, globalnych form niewolnictwa, zrodzonych z poważnych niesprawiedliwości, które można przezwyciężyć jedynie dzięki nowej polityce i nowym formom konsensusu społecznego.

„Myślę tutaj o historii politycznej Stanów Zjednoczonych, gdzie demokracja jest głęboko zakorzeniona w umysłach narodu amerykańskiego. Wszelka działalność polityczna musi służyć i promować dobro osoby ludzkiej oraz opierać się na szacunku dla jej godności. „Uważamy, że te prawdy są oczywiste, że wszyscy ludzie są stworzeni równymi, że są oni wyposażeni przez swojego Stwórcę w pewne niezbywalne prawa, że ​​wśród nich są życie, wolność i pogoń za szczęściem” (Deklaracja Niepodległości, 4 lipca 1776). Jeśli polityka ma naprawdę służyć człowiekowi, to wynika z tego, że nie może być niewolnikiem gospodarki i finansów. Polityka jest natomiast wyrazem naszej nieodpartej potrzeby życia jako jedności, aby budować jako jedno z największych dobra wspólnego: dobro wspólnoty, która poświęca partykularne interesy, aby dzielić się w sprawiedliwości i pokoju swoimi dobrami, swoimi interesami , jego życie społeczne. Nie lekceważę trudności, jakie się z tym wiążą, ale zachęcam was do tego.

„Tutaj również myślę o marszu, który Martin Luther King poprowadził z Selmy do Montgomery pięćdziesiąt lat temu w ramach kampanii mającej na celu spełnienie jego„ marzenia ”o pełnych prawach obywatelskich i politycznych Afroamerykanów. To marzenie nadal inspiruje nas wszystkich. Cieszę się, że Ameryka nadal jest dla wielu krainą „marzeń”. Marzenia, które prowadzą do działania, uczestnictwa, zaangażowania. Sny, które budzą to, co najgłębsze i najprawdziwsze w życiu ludzi.

„W ostatnich stuleciach miliony ludzi przybyły na ten kraj, aby spełnić swoje marzenie o budowaniu przyszłości w wolności. My, mieszkańcy tego kontynentu, nie boimy się cudzoziemców, ponieważ większość z nas była kiedyś cudzoziemcami. Mówię to wam jako syn imigrantów, wiedząc, że tak wielu z was jest również potomkami imigrantów. Niestety, prawa tych, którzy byli tu na długo przed nami, nie zawsze były przestrzegane. Tym narodom i ich narodom, z serca amerykańskiej demokracji, pragnę potwierdzić mój najwyższy szacunek i uznanie. Te pierwsze kontakty były często burzliwe i gwałtowne, ale przeszłość trudno oceniać według kryteriów teraźniejszości. Niemniej jednak, gdy obcy pośród nas zwraca się do nas, nie wolno nam powtarzać grzechów i błędów przeszłości. Musimy teraz zdecydować, że będziemy żyć tak szlachetnie i sprawiedliwie, jak to tylko możliwe, wychowując nowe pokolenia, aby nie odwracały się od naszych „sąsiadów” i wszystkiego, co nas otacza. Budowanie narodu wzywa nas do uznania, że ​​musimy nieustannie odnosić się do innych, odrzucając nastawienie wrogości, aby przyjąć postawę wzajemnej pomocniczości, nieustannie starając się robić wszystko, co w naszej mocy. Jestem przekonany, że możemy to zrobić.

„Nasz świat stoi w obliczu kryzysu uchodźczego na skalę niespotykaną od drugiej wojny światowej. To stawia przed nami wielkie wyzwania i wiele trudnych decyzji. Również na tym kontynencie tysiące ludzi udaje się na północ w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i swoich bliskich w poszukiwaniu większych możliwości. Czy nie tego chcemy dla naszych własnych dzieci? Nie możemy być zaskoczeni ich liczbą, ale raczej postrzegać ich jako osoby, widząc ich twarze i słuchając ich historii, starając się jak najlepiej odpowiedzieć na ich sytuację. Odpowiadać w sposób zawsze humanitarny, sprawiedliwy i braterski. W dzisiejszych czasach musimy unikać powszechnej pokusy: odrzucić to, co okaże się kłopotliwe. Pamiętajmy o złotej zasadzie: „Czyń innym tak, jak chcesz, aby ci czynili” (Mt 7: 12).

„Ta reguła wskazuje nam jasny kierunek. Traktujmy innych z taką samą pasją i współczuciem, z jakim chcemy być traktowani. Szukajmy dla innych tych samych możliwości, których szukamy dla siebie. Pomóżmy innym wzrastać, tak jak sami chcielibyśmy, aby ktoś nam pomagał. Jednym słowem, jeśli chcemy bezpieczeństwa, dajmy bezpieczeństwo; jeśli chcemy życia, dajmy życie; jeśli chcemy możliwości, dajmy im możliwości. Miarą, której używamy dla innych, będzie miara, której użyje dla nas czas. Złota Reguła przypomina nam również o naszej odpowiedzialności za ochronę i obronę życia ludzkiego na każdym etapie jego rozwoju.

„To przekonanie prowadzi mnie od początku mojej posługi do opowiadania się na różnych szczeblach za zniesieniem kary śmierci na całym świecie. Jestem przekonany, że ta droga jest najlepsza, ponieważ każde życie jest święte, każda osoba ludzka jest obdarzona niezbywalną godnością, a społeczeństwo może tylko skorzystać na rehabilitacji skazanych za zbrodnie. Niedawno moi bracia biskupi tutaj, w Stanach Zjednoczonych, ponownie wezwali do zniesienia kary śmierci. Nie tylko ich wspieram, ale też zachęcam wszystkich, którzy są przekonani, że sprawiedliwa i konieczna kara nie może nigdy wykluczać wymiaru nadziei i celu rehabilitacji.

„W tych czasach, gdy sprawy społeczne są tak ważne, nie mogę nie wspomnieć o Służebnicy Bożej Dorothy Day, która założyła Ruch Robotników Katolickich. Jej aktywność społeczna, jej zamiłowanie do sprawiedliwości i sprawy uciśnionych były inspirowane Ewangelią, jej wiarą i przykładem świętych.

„Jak duży postęp poczyniono w tej dziedzinie w tak wielu częściach świata! Ile zrobiono w pierwszych latach trzeciego tysiąclecia, aby wydobyć ludzi ze skrajnego ubóstwa! Wiem, że podzielacie moje przekonanie, że jest jeszcze dużo więcej do zrobienia i że w czasach kryzysu i trudności gospodarczych nie można zatracić ducha globalnej solidarności. Jednocześnie zachęcam was, abyście pamiętali o wszystkich ludziach wokół nas, którzy są uwięzieni w kręgu ubóstwa. Oni również potrzebują nadziei. Walka z ubóstwem i głodem musi być prowadzona nieustannie i na wielu frontach, zwłaszcza w jej przyczynach. Wiem, że wielu Amerykanów dzisiaj, podobnie jak w przeszłości, pracuje nad rozwiązaniem tego problemu.

„Jest rzeczą oczywistą, że częścią tego wielkiego wysiłku jest tworzenie i dystrybucja bogactwa. Właściwe wykorzystanie zasobów naturalnych, właściwe stosowanie technologii i wykorzystanie ducha przedsiębiorczości to podstawowe elementy gospodarki, która stara się być nowoczesna, sprzyjająca włączeniu społecznemu i zrównoważona. „Biznes to szlachetne powołanie, ukierunkowane na wytwarzanie bogactwa i ulepszanie świata. Może być owocnym źródłem dobrobytu dla obszaru, na którym działa, zwłaszcza jeśli traktuje tworzenie miejsc pracy jako istotną część swojej służby na rzecz dobra wspólnego ”(Laudato Si ', 129). To dobro wspólne obejmuje także ziemię, centralny temat encykliki, którą niedawno napisałem, aby „nawiązać dialog ze wszystkimi ludźmi na temat naszego wspólnego domu” (tamże, 3). „Potrzebujemy rozmowy, która obejmuje wszystkich, ponieważ wyzwanie środowiskowe, przed którym stoimy, i jego ludzkie korzenie, dotyczą nas i dotyczą nas wszystkich” (tamże, 14).

„W Laudato Si” wzywam do odważnego i odpowiedzialnego wysiłku, aby „zmienić kierunek naszych działań” (tamże, 61) i uniknąć najpoważniejszych skutków degradacji środowiska spowodowanej działalnością człowieka. Jestem przekonany, że możemy coś zmienić i nie mam wątpliwości, że Stany Zjednoczone - i ten Kongres - mają do odegrania ważną rolę. Nadszedł czas na odważne działania i strategie, zmierzające do wprowadzenia „kultury troski” (tamże, 231) i „zintegrowanego podejścia do walki z ubóstwem, przywracania godności wykluczonym, a jednocześnie ochrony przyrody” (tamże, s. ., 139). „Mamy wolność potrzebną do ograniczania i kierowania technologią” (tamże, 112); „Wymyślić inteligentne sposoby (…) rozwijania i ograniczania naszej mocy” (tamże, 78); oraz aby technologia „służyła innego rodzaju postępowi, zdrowszemu, bardziej ludzkiemu, bardziej społecznemu, bardziej integralnemu” (ibid., 112). W związku z tym jestem przekonany, że wybitne amerykańskie instytucje akademickie i badawcze mogą wnieść istotny wkład w nadchodzących latach.

„Sto lat temu, na początku Wielkiej Wojny, którą papież Benedykt XV nazwał„ bezcelową rzezią ”, urodził się inny wybitny Amerykanin: cysterski mnich Thomas Merton. Pozostaje źródłem duchowej inspiracji i przewodnikiem dla wielu ludzi. W swojej autobiografii napisał: „Przyszedłem na świat. Wolny z natury, na obraz Boga, byłem jednak więźniem własnej przemocy i własnego egoizmu, na obraz świata, w którym się urodziłem. Ten świat był obrazem piekła, pełnym ludzi takich jak ja, kochających Boga, a jednak go nienawidzących; urodzony, by go kochać, zamiast tego żyjący w strachu przed beznadziejnym, wewnętrznie sprzecznym głodem ”. Merton był przede wszystkim człowiekiem modlitwy, myślicielem, który podważał przekonania swoich czasów i otwierał nowe horyzonty dla dusz i Kościoła. Był także człowiekiem dialogu, promotorem pokoju między narodami i religiami.

„Z tej perspektywy dialogu chciałbym docenić wysiłki podjęte w ostatnich miesiącach, aby pomóc przezwyciężyć historyczne różnice związane z bolesnymi epizodami z przeszłości. Moim obowiązkiem jest budowanie mostów i pomaganie wszystkim mężczyznom i kobietom, w jakikolwiek możliwy sposób, w tym samym. Kiedy kraje, które znalazły się w konflikcie, powrócą na ścieżkę dialogu - dialogu, który mógł zostać przerwany z najbardziej uzasadnionych powodów - dla wszystkich otwierają się nowe możliwości. Wymagało to i wymaga odwagi i śmiałości, co nie jest tym samym, co nieodpowiedzialność. Dobry przywódca polityczny to taki, który mając na uwadze interesy wszystkich, wykorzystuje ten moment w duchu otwartości i pragmatyzmu. Dobry przywódca polityczny zawsze woli inicjować procesy niż posiadać przestrzenie (por. Evangelii Gaudium, 222-223).

„Służenie dialogowi i pokojowi oznacza również prawdziwą determinację, aby zminimalizować, a w perspektywie długoterminowej, zakończyć wiele konfliktów zbrojnych na całym świecie. Tutaj musimy zadać sobie pytanie: dlaczego śmiercionośna broń jest sprzedawana tym, którzy planują zadać niewypowiedziane cierpienia jednostkom i społeczeństwu? Niestety, jak wszyscy wiemy, odpowiedź jest prosta: pieniądze przesiąknięte krwią, często niewinną. W obliczu tego haniebnego i karygodnego milczenia naszym obowiązkiem jest stawienie czoła problemowi i powstrzymanie handlu bronią.

„Trzech synów i córka tej ziemi, cztery osoby i cztery sny: Lincoln, wolność; Martin Luther King, wolność w pluralizmie i nie wykluczeniu; Dorothy Day, sprawiedliwość społeczna i prawa człowieka; i Thomas Merton, zdolność do dialogu i otwartości na Boga.

„Czterech przedstawicieli narodu amerykańskiego.

„Kończę wizytę w Waszym kraju w Filadelfii, gdzie wezmę udział w Światowym Spotkaniu Rodzin. Pragnę, aby podczas mojej wizyty rodzina była powracającym tematem. Jak ważna była rodzina w budowaniu tego kraju! I jakże warte jest naszego wsparcia i zachęty! Nie mogę jednak ukryć troski o rodzinę, która jest zagrożona, jak nigdy dotąd, od wewnątrz i z zewnątrz. Kwestionowane są podstawowe relacje, podobnie jak podstawa małżeństwa i rodziny. Mogę tylko powtórzyć znaczenie, a przede wszystkim bogactwo i piękno życia rodzinnego.

„W szczególności chciałbym zwrócić uwagę na tych członków rodziny, którzy są najbardziej bezbronni, czyli na młodych. Dla wielu z nich czeka przyszłość pełna niezliczonych możliwości, ale tak wielu innych wydaje się zdezorientowanych i bez celu, uwięzionych w beznadziejnym labiryncie przemocy, nadużyć i rozpaczy. Ich problemy są naszymi problemami. Nie możemy ich uniknąć. Musimy wspólnie stawić im czoła, porozmawiać o nich i szukać skutecznych rozwiązań, zamiast grzęznąć w dyskusjach. Ryzykując zbytnie uproszczenie, możemy powiedzieć, że żyjemy w kulturze, która wywiera presję na młodych ludzi, aby nie zakładali rodziny, ponieważ brakuje im możliwości na przyszłość. Jednak ta sama kultura stwarza innym tak wiele opcji, że oni również są odradzani od założenia rodziny.

„Naród można uznać za wielki, gdy broni wolności, tak jak zrobił to Lincoln, kiedy wspiera kulturę, która umożliwia ludziom„ marzenie ”o pełnych prawach dla wszystkich swoich braci i sióstr, jak chciał tego uczynić Martin Luther King; gdy zabiega o sprawiedliwość i sprawę uciśnionych, jak Dorothy Day swoją niestrudzoną pracą, owoc wiary, która staje się dialogiem i sieje pokój w kontemplacyjnym stylu Thomasa Mertona.

„W tych uwagach starałem się przedstawić bogactwo waszego dziedzictwa kulturowego, ducha narodu amerykańskiego. Pragnę, aby ten duch nadal się rozwijał i wzrastał, aby jak najwięcej młodych ludzi mogło odziedziczyć i zamieszkać w kraju, który zainspirował tak wielu do marzeń.

'Boże błogosław Amerykę!'