Extinction Rebellion: Służąca technokracji

Żaden problem na Zachodzie nie był bardziej palący dla ogółu społeczeństwa w ciągu ostatnich 40 lat niż widoczny ogólnoświatowy kryzys ekologiczny spowodowany przez ludzkość. Pomiary globalnego ocieplenia, topnienia pokrywy lodowej na biegunach, podnoszącego się poziomu mórz, atmosferycznego poziomu dwutlenku węgla, wylesiania, wymierania dzikich gatunków i uszczuplania zasobów rybnych zostały przyjęte jako dowód na to, że nieuchronna i nieodwracalna katastrofa środowiskowa stanowi egzystencjalne zagrożenie dla ludzkości. Extinction Rebellion (powszechnie w skrócie XR) to ruch eko-aktywistów poświęcony bezpośredniej akcji mającej na celu wymuszenie radykalnych zmian społecznych, politycznych i ekonomicznych w celu zapobieżenia załamaniu środowiska.

XR został założony w kwietniu lub maju 2018 r. przez Rogera Hallama, Gail Bradbrook i innych, aby działać jako grot eko-aktywistów grup Rising Up! (którego członkami byli Hallam i Bradbrook) oraz Compassionate Revolution Ltd (której Hallam jest dyrektorem). Projekt manifestu upubliczniony przez Rising Up! przedstawia politykę antykapitalistyczną, antyzadłużeniową, antywzrostową i prospołeczną. Wzywa do likwidacji korporacji, „aby zastąpić je spółdzielniami pracowniczymi, które nie dążą do zysku ani wzrostu”. Oba powstają! a XR twierdzi, że nastąpi katastrofalny upadek cywilizacji, który spowoduje powrót ocalałych do plemiennego nomadyzmu. Przewidywany eko-upadek wydaje się być czymś mile widzianym przez działaczy, mimo że publicznie starają się temu zapobiec. Wznoszące się! jest wyraźna w swojej wrogości wobec policji. „Rebelia nie prosi o pozwolenie policji; rozumie, że policja to faszystowska organizacja, która wymusza rasistowski, patriarchalny system neoliberalny”.

XR jest inny. W podręczniku XR (wydanym przez Penguin Random House) znajdziesz — posypane osobistymi historiami i poważnymi statystykami — łatwe do zrozumienia wskazówki, jak podejmować działania i protesty. XR opowiada się za pokojowymi protestami masowymi, zgodnie z zasadami ustanowionymi przez Gene'a Sharpa. Mówi się, że zmiana jest możliwa dzięki pokojowym zakłóceniom i że to widok zwykłych protestujących, którzy są aresztowani, wywoła falę społecznej sympatii. Hallam sugeruje, że zaangażowanie „1–3 procent populacji” wystarczy do obalenia rządu (szacunki zaczerpnięte z badań Erici Chenoweth i Marii J. Stephan Dlaczego działa Civil Resistance: Strategiczna logika konfliktu bez przemocy przez Columbia University Press, 2012). Chociaż cele i przekonania tych trzech grup są wymienne, XR przedstawia się jako mniej groźny niż starsze grupy. Jest tak świadomie kształtowana jak marka. „W przeciwieństwie do wielu spontanicznych buntów i powstań napędzanych przez media społecznościowe w ostatnich latach, Extinction Rebellion został starannie zaplanowany. Od kilku lat grupa naukowców i aktywistów pracuje nad dwoma głównymi pytaniami: Dlaczego tak żałośnie nie udało nam się powstrzymać zmian klimatycznych? I jak do diabła mamy to powstrzymać? […] Przestudiowaliśmy dziesięciolecia pracy, przyglądając się systemom organizacyjnym, stylom pracy opartym na współpracy, organizowaniu opartym na rozpędzie i kampaniom opartym na akcjach bezpośrednich”.

XR wiąże się z kwestiami sprawiedliwości społecznej. Wykorzystuje slogany („Zmiana systemu, a nie zmiana klimatu”), które zostały zaczerpnięte z Pracownik socjalistyczny i Socjalistyczna Partia Robotnicza. Celem jest rządzenie przez zgromadzenia obywatelskie (nadzorowane przez ekspertów) z priorytetem środowiskowym. XR ma tendencję do unikania jawnie antykapitalistycznych oświadczeń w publikowanych materiałach. Na przykład w podręczniku XR (po mistrzowsku spreparowanej propagandzie) znajdują się wezwania do ograniczenia eksploatacji środowiska przez firmy, ale nie ma ani jednej propozycji na rzecz antykapitalizmu — podstawowej zasady Rising Up! i Rewolucja Współczująca. Kiedy nastroje antykapitalistyczne pojawiają się w spontanicznych postach liderów XR w mediach społecznościowych, są one następnie usuwane. XR milczy o swoich eko-socjalistycznych poglądach, ponieważ musi przemawiać do mas. „To musi być zabawne”, przekonuje współzałożyciel XR.

Artivism jest elementem kampanii XR. Stworzyła spektakle, które przyciągają wzrok i są reprodukowane w mediach głównego nurtu (patrz „One by One: Strategia medialna” Ronana McNerna). 11 sierpnia 2019 r. grupa ubranych na czerwono postaci z białymi twarzami pojawiła się na plaży w St Ives w Kornwalii, aby ostrzec przed podnoszeniem się poziomu mórz. Zostało zaplanowane, aby wywołać maksymalny wpływ wśród wielu turystów. Z wydarzenia powstał film w profesjonalnej jakości. Podobne kostiumy pojawiły się w październiku 2020 r. podczas niemego przedstawienia teatralnego przed australijskim parlamentem, który debatował nad ustawą o ochronie środowiska. Kolejny występ miał miejsce na szczycie G2021 w czerwcu 7 r. w Kornwalii. Innym podejściem jest zapewnienie interaktywnych uroczystości, takich jak „późny plac zabaw”, umożliwiających odwiedzającym słuchanie i tańczenie do muzyki, oglądanie akrobatycznych przedstawień, oglądanie filmów i angażowanie się w różne zajęcia o tematyce XR.

Uczynienie XR ruchem masowym doprowadziło do powstania wielu oddziałów na całym świecie i zachęcania młodzieży do udziału w rzemiośle. „Będziemy ręcznie malować banery i upewnimy się, że są tak ostre, jak to tylko możliwe, zastanawiając się, jak to może wyglądać na zdjęciach, […] dziwna kropla wygląda naprawdę dobrze” (Miles Glyn i Clare Farrell w „Fabryce Sztuki”) . Artywizm jako więź grupowa, wyrażanie siebie, interwencja moralna, protest polityczny i projekt artystyczny sprawiają, że akcja XR jest ekscytująca dla nastolatków. Alejandro Vasquez (18 lat), jeden z członków XR Youth w Nowym Jorku, wyjaśnił atrakcyjność akcji bezpośredniej.

Jestem jednym z koordynatorów akcji, więc bez przerwy myślałem o tym, jak sprawić, by rzeczy były bardziej kreatywne i polaryzujące, żeby angażowało kreatywność, ale trzeba też podejmować eskalowane działania. Czuję, że to jeden z kluczowych elementów, który uwielbiam w XR. To dla mnie wyzwanie. Na przykład chodzę po mieście i mówię „Och, może być akcja”. I przez następne pół godziny robię zdjęcia. Zawsze szukam miejsc, teraz tylko w moim codziennym życiu.

Vasquez był zmotywowany straszliwymi ostrzeżeniami XR. „Byłem na imprezie dla dorosłych XR, a ty siedzisz, a Roger Hallam […] rozmawiał i naprawdę zagłębił się w Extinction Rebellion i powiedział, że wyginiemy, jeśli nic nie zrobimy; duże miasta staną w obliczu głodu, jeśli będziemy nadal robić te rzeczy i nie będziemy mieli wystarczającej infrastruktury, aby rolnictwo w lokalnych miejscach, takich jak Nowy Jork, który jest pustynią żywnościową, mogło kontynuować działalność, gdy inne miejsca będą cierpieć i przechodzą masowe migracje, oraz Pamiętam, że musiałem się trochę cofnąć i jak odetchnąć, a potem wrócić, bo przez trzy godziny wszystko było poważne…”

Skład demonstrantów XR jest demograficznie nie do odróżnienia od elity menedżerskiej, klasy, która według teoretyka polityki Jamesa Burnhama zdominuje społeczeństwo. Wykorzystując technokratyczne techniki zarządzania do neutralizacji partii i ruchów politycznych, wykształcona klasa średnia dokooptowałaby sektory prywatny i publiczny w zazębiający się aparat władzy. Badanie uniwersyteckie brytyjskich protestujących XR ujawnia, że ​​są oni w przeważającej mierze klasą średnią, wysoko wykształconą i południową, o niezwykle szerokim przedziale wiekowym, z większą liczbą kobiet niż mężczyzn. 85 procent dorosłych ma wykształcenie wyższe. Zwolennicy XR są „bardziej nowi w protestach niż inni działacze na rzecz ochrony środowiska”. W protestach z kwietnia 2019 r. 10 proc. demonstrantów było aktywiści po raz pierwszy, „dwukrotna proporcja "nowicjuszy na marszach klimatycznych sprzed dekady”.

Przeczytaj całą historię tutaj…