ESG: Wielkie kłamstwo obudzonego kapitalizmu

Najwyraźniej „obudziła się lewica” w Ameryce jest wielkim fanem wolnorynkowego kapitalizmu i inwestycji. Przynajmniej tak chciałby nam wszystkim wierzyć Andrew Petillon ze Slate w jego ostatnim artykule:Republikańska wojna z „obudzonym kapitalizmem” jest tak naprawdę tylko wojną z kapitalizmem".

To nic więcej – i nic mniej – niż dobrze skonstruowane kłamstwo.

Obudził kapitalizm i ESG

Niektóre definicje terminów są w porządku.

Zgodnie z The Economist, „obudził kapitalizm” obejmuje kampanie publiczne, które przemawiają do milenialsów, którzy zazwyczaj mają bardziej liberalne poglądy społeczne i są prawdopodobnie mniej poinformowani o tym, czym jest kapitalizm wolnorynkowy niż poprzednie pokolenia.

Tak zwany „obudzony kapitalizm” jest również czasami określany jako „inwestowanie ESG”, które samo w sobie różnorodny znaczenia. Akronim ESG oznacza „środowisko, społeczeństwo i zarządzanie”. Jest to niejasna kategoryzacja lub standard stosowany do firm i inwestorów w celu określenia, jak z braku lepszego słowa „obudzili się”, a jak nie.

W kraju ESG jest miernikiem obudzonego kapitalizmu. Niektórzy główne koncepcje otaczające ESG są zmiany klimatyczne, zrównoważony rozwój, zielona technologia, przyczyny sprawiedliwości społecznej, takie jak prawa pracownicze, warunki pracy, zmieniające się normy społeczne, wyzysk mniejszości i tak dalej. Istnieje również aspekt nadzoru rządowego lub promocji tych przyczyn. Ranking ESG firmy lub inwestora może być czynnikiem decydującym o inwestycjach, a nawet bojkotach.

Faszyzm kapitalizmu interesariuszy

Obudzony kapitalizm obejmuje ideę „kapitalizm interesariuszy”. Kapitalizm interesariuszy, czyli to, co Okrągły stół biznesowy oraz Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) wzywa, domaga się, aby firmy podporządkowały się linii ESG, niekoniecznie do prywatnych udziałowców, ale do często niewybrany i ich obudzonych socjalistycznych standardów. Te ostatnie obejmują równość wyników, decyzje o zatrudnieniu, wymagania dotyczące różnorodności, równość dochodów i inne. Akcjonariusze tacy jak ty i ja nie są częścią planu.

Oczywiście ESG ma zarówno czerwone, jak i zielone lewicowe preferencje polityczne i ideologiczne, które łączą interesy z decydentami rządowymi, a nie tylko interesy biznesowe i akcjonariuszy. Nawiasem mówiąc, to jest faszyzm.

Kłamstwo obudzonego kapitalizmu

Na arenie międzynarodowej ESG identyfikuje i szeregi firmy i inwestorzy, którzy prowadzą interesy z rozważanymi krajami politycznie niepoprawne, brak wartości ESG lub obu. Negatywny rating ESG może również skutkować negatywną reklamą, dezinwestycją lub bojkotami inwestorów z Wall Street i Main Street.

Według Petillona ESG lub obudzony kapitalizm to jakoś bezpośrednio powiązane do i jest aspektem wolnorynkowego kapitalizmu. W rzeczywistości, od samego początku jako miernik, wykorzystanie czynników ESG w analizie finansowej uznawano za uzupełnienie obowiązków powierniczych firmy wobec inwestorów i akcjonariuszy.

Czy kryteria ESG są rzeczywiście częścią obowiązków powierniczych, jakie spółka publiczna ma wobec swoich akcjonariuszy? W niektórych przypadkach na pewno. Na przykład niektórzy inwestorzy nie chcą inwestować w firmy produkujące alkohol, tytoń lub broń palną. Ci inwestorzy mogą nie inwestować w te firmy.

Narzucanie lewicowych kryteriów firmie, której odpowiedzialność spoczywa na jej udziałowcach, nie brzmi jak wolnorynkowy kapitalizm. Zamiast tego jest to zachowanie nakazane przez niewybrany. Oczywiście istnieją przepisy, których muszą przestrzegać wszystkie firmy, ale różnią się one w zależności od jurysdykcji stanowych i federalnych. ESG jest oddzielone od obu — a przynajmniej kiedyś było.

Ale dla tych po lewicy ESG lub obudzony kapitalizm to także kapitalizm cnotliwy, ponieważ wierzą, że firmy powinny zachowywać się, inwestować i produkować to, co przebudzony tłum uznaje za słuszne. Firmy, które nie przestrzegają przepisów, muszą zostać ukarane i, jeśli to możliwe, wyparte z rynku. W miarę postępu trendu ESG i wpływu politycznego, sprawuje ona większą kontrolę – behawioralną i polityczną – nad wszystkimi firmami, zarówno publicznymi, jak i prywatnymi. To jest ostateczny cel obudzonego kapitalizmu.

Przeczytaj całą historię tutaj…