Dziel i rządź: technokracja to tyrania bez tyrana

„We w pełni rozwiniętej biurokracji nie ma nikogo, z kim można się kłócić, do kogo można składać skargi, na które można wywierać presję władzy. Biurokracja jest formą rządu, w której wszyscy są pozbawieni wolności politycznej, władzy do działania; albowiem rządy nikogo nie są niczym innym, a tam gdzie wszyscy są równie bezsilni, mamy tyranię bez tyrana ”. - Hannah Arendt, O przemocy

Co się właściwie dzieje?

Czy to rewolucja? Czy to anarchia? Czy to spektakl zaprojektowany, aby odciągnąć nas od machinacji państwa policyjnego? Czy to socjologiczny sposób przywracania naszej równowagi narodowej? Czy jest to makiaweliczny plan mający na celu dalszą polaryzację ludności i podważenie naszych wysiłków na rzecz zjednoczenia się przeciwko rządowej tyranii? Czy to tak zwane powstanie populistyczne jest faktycznie wyprodukowaną wojną rasową i referendum w wyborach dotyczących tego, kto powinien zająć Biały Dom?

Cokolwiek to jest, to - nadwrażliwość rasowa bez sprawiedliwości rasowej, skłonność do politycznie korygujących prześladowców bez względu na czyjekolwiek prawa do wolności wypowiedzi, brutalne odpychanie po latach sankcjonowanej przez rząd brutalności, sposób myślenia tłumu, który przytłacza prawa indywidualna, opresyjna wściekłość państwa niania, pozornie prawe oburzenie pełne dźwięku i furii, które w końcu nic nie znaczy, podział partyzancki, który z każdym dniem staje się coraz bardziej nieprzejezdny - nie prowadzi nas nigdzie dobrze.

Z pewnością nie prowadzi to do większej wolności.

To drakońskie ćwiczenie dzielenia, podboju i ujarzmiania narodu kończy się sukcesem.

Trzeba powiedzieć: protesty w sprawie Czarnego Życia nie pomogły. Nieumyślnie lub umyślnie te protesty - zabarwione przemocą motłochu, szalejącą siłą, nietolerancją i arogancką pogardą dla tego, jak otwarty rynek idei może sprzyjać wolności - upolityczniły to, co nigdy nie powinno być upolitycznione: brutalność policji i ciągłe ataki rządu na nasze wolności.

Przez krótką chwilę po śmierci George'a Floyda wydawało się, że tak w końcu „My, lud”, możemy odłożyć na bok nasze różnice na tyle długo, aby stać się zjednoczonymi w oburzeniu z powodu brutalności rządu.

Ta cząstka jedności nie przetrwała.

Możemy być teraz w gorszej sytuacji niż wcześniej.

Nagle wydaje się, że nikt nie mówi o rażących nadużyciach rządowych, które wciąż sieją spustoszenie w naszych wolnościach: policyjne strzelanie do nieuzbrojonych osób, inwazyjny nadzór, pobór krwi, przeszukanie pasów przydrożnych, naloty drużyn SWAT nie powiodły się, przemysł wojskowy kosztowne wojny kompleksu, wydatki na beczki wieprzowe, przepisy przed przestępstwem, przepadek mienia cywilnego, centra syntezy jądrowej, militaryzacja, uzbrojone drony, inteligentne działania policyjne prowadzone przez roboty AI, sądy, które maszerują w pobliżu państwa policyjnego, szkoły działające jako centra indoktrynacji, biurokraci utrzymujący władzę nad stanem głębokim.

Im więcej rzeczy się zmienia, tym bardziej pozostają one takie same.

Jak przekonujesz ludność do przyjęcia totalitaryzmu, tej głupiej formy tyranii, w której rząd ma całą władzę, a „my, naród”, nie mamy żadnej?

Przekonujesz ludzi, że zagrożenie, z którym się borykają (wyobrażone czy nie) jest tak złowieszcze, tak przytłaczające, więc przerażający jedynym sposobem na przezwyciężenie niebezpieczeństwa jest upoważnienie rządu do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków, aby go zniszczyć, nawet jeśli oznacza to umożliwienie rządowym butom rozruchowym deptania całej Konstytucji.

W ten sposób wykorzystujesz politykę strachu, aby przekonać ludzi obdarzonych wolnością, by przyłączyli się do dyktatury.

Działa za każdym razem w ten sam sposób.

Przesadzone, rozszerzone wojny rządu z terroryzmem, narkotykami, przemocą, nielegalną imigracją i tak zwanym ekstremizmem krajowym były wygodnymi podstępami wykorzystywanymi do terroryzowania ludności w celu zrzeczenia się większej wolności w zamian za nieuchwytne obietnice bezpieczeństwa.

Pozwalając na skodyfikowanie naszych obaw i kryminalizację naszych działań, znajdujemy się teraz w dziwnym, nowym świecie, w którym prawie wszystko, co robimy, jest kryminalizowane, nawet nasza zdolność do decydowania, czy publicznie nosić maskę podczas pandemii COVID-19 .

O dziwo, w obliczu całkowitej korupcji i niekompetencji ze strony wybranych przez nas urzędników, Amerykanie ogólnie pozostają stosunkowo łatwowierni, chętni do przekonania, że ​​rząd może rozwiązać problemy, które nękają nas, czy to terroryzm, kryzys gospodarczy, katastrofa ekologiczna lub globalna pandemia.

Zrezygnowaliśmy z kontroli najbardziej intymnych aspektów naszego życia urzędnikom rządowym, którzy, choć mogą zajmować stanowiska władzy, nie są ani mądrzejsi, mądrzejsi, bardziej dostosowani do naszych potrzeb, bardziej świadomi naszych problemów, ani bardziej świadomi tego, co jest naprawdę w naszym najlepszym interesie. Jednak po przyjęciu fałszywego przekonania, że ​​rząd rzeczywiście wie, co jest dla nas najlepsze i może zapewnić nie tylko nasze bezpieczeństwo, ale także nasze szczęście i zaopiekuje się nami od kołyski aż po grób - to znaczy od przedszkoli po domy opieki - mamy w rzeczywistości pozwoliły nam się łączyć i zamieniać w niewolników na polecenie rządu, który niewiele dba o nasze wolności i szczęście.

Lekcja jest następująca: gdy wolny naród pozwoli rządowi wkroczyć w swoje wolności lub skorzysta z tych samych swobód, co karty przetargowe dla bezpieczeństwa, szybko staje się śliskim zboczem do całkowitej tyranii.

Nie wydaje się też mieć znaczenia, czy u steru stoi już Demokrata czy Republikanin. Rzeczywiście, biurokratyczny sposób myślenia po obu stronach nawy wydaje się teraz ucieleśniać tę samą filozofię autorytarnego rządu, którego priorytetami jest wydoić „my, lud” z naszych ciężko zarobionych pieniędzy (poprzez podatki, grzywny i opłaty) i pozostać pod kontrolą i u władzy.

Ogólnie rzecz biorąc, współczesny rząd - począwszy od zmilitaryzowanej policji w ekwipunku SWAT, który wdziera się przez nasze drzwi, poprzez wysypkę niewinnych obywateli zastrzelonych przez policję, aż po inwazyjne szpiegowanie wszystkiego, co robimy - działa nielogicznie, a nawet psychopatycznie. (Cechy charakterystyczne psychopaty to między innymi „brak wyrzutów sumienia i empatii, poczucie wielkości, powierzchowny urok, oszukiwania i manipulacje oraz odmowa wzięcia odpowiedzialności za swoje czyny, między innymi”).

Kiedy nasz własny rząd nie postrzega nas już jako ludzi godnych i godnych, ale jako rzeczy do manipulacji, manewrowania, wydobywania danych, manipulowania przez policję, przekonania, że ​​ma to dla nas najlepsze interesy, złego traktowania, a następnie więzienia nas, jeśli ośmielamy się wykraczać poza linię, niesprawiedliwie karze nas bez wyrzutów sumienia i nie godzimy się z jego upadkami, nie działamy już w ramach republiki konstytucyjnej. Zamiast tego doświadczamy patokracji: tyranii z rąk psychopatycznego rządu, który „działa wbrew interesom własnego narodu, z wyjątkiem faworyzowania pewnych grup”.

Więc gdzie nas to opuszcza?

Pozwalając rządowi rozszerzyć się i przekroczyć nasz zasięg, znajdujemy się w stanie przegranej przeciągania liny nad kontrolą naszego kraju i naszego życia. I tak długo, jak im na to pozwolimy, urzędnicy rządowi będą deptać nasze prawa, zawsze uzasadniając swoje działania dobrem ludu.

Jednak rząd może posunąć się tak daleko, jak tylko „my, ludzie”. Na tym polega problem.

Marynata, w której się znajdujemy, mówi wiele o naturze bestii rządowej, którą zostaliśmy obarczeni, oraz o tym, jak postrzega ona prawa i suwerenność „my, narodu”.

Teraz już niewiele słyszysz o suwerenności. Suwerenność jest zakurzonym, przestarzałym terminem, który nawiązuje do epoki, w której królowie i cesarze władali absolutną władzą nad ludem, który nie miał żadnych praw. Kiedy Amerykanie odwrócili się od idei suwerenności ogłosili swoją niezależność z Wielkiej Brytanii i odrzucił absolutną władzę króla Jerzego III. W ten sposób, Amerykanie domagali się prawa do samorządu i ustanowili się jako najwyższy autorytet i władza.

Innymi słowy, w Ameryce „my, naród” - suwerenni obywatele - nazywamy strzałami.

Kiedy więc rząd działa, powinien to robić na nasze polecenie i w naszym imieniu, ponieważ jesteśmy władcami.

Ale nie tak się właśnie okazało, prawda?

Przez ponad 200 lat, odkąd śmiało rozpoczęliśmy ten eksperyment w samorządzie, stopniowo tracimy grunt wobec bezczelnych chwytów władzy przez rząd, narzuconych nam w tak zwanym bezpieczeństwie narodowym.

Rząd powalił nas z naszego prawowitego tronu. Uzurpował sobie nasz prawowity autorytet. Dokonał ostatecznego zamachu stanu. Jego agenci nawet nie udają, że odpowiadają na „my, ludzie”. Co najgorsze, „my, ludzie”, odczuliliśmy się na ciągłe podkopywanie naszych wolności.

Jak pogodzić wizję Założycieli dotyczącą rządu jako podmiotu, którego jedynym celem jest służenie narodowi z naciskiem państwa policyjnego, że rząd jest najwyższą władzą, że jego władza przewyższa władzę samego ludu i że może on wykonywać ta władza w jakikolwiek sposób, który uzna za stosowny (w tym agenci rządowi rozbijający się przez drzwi, masowe aresztowania, czystki etniczne, profilowanie rasowe, nieograniczone aresztowania bez należytego procesu oraz obozy internowania)?

Nie można ich pogodzić. Są biegunowymi przeciwieństwami.

Szybko zbliżamy się do momentu, w którym będziemy musieli wybierać między wizją tego, co Ameryka miała być (model samorządności, w którym władza należy do narodu), a rzeczywistością tego, czym się stała ( państwo policyjne, w którym władzę sprawuje rząd).

To ześlizgnięcie się w totalitaryzm - wspomagane przez kryminalizację, nadzór rządowy, zmilitaryzowaną policję, sąsiadów zamieniających się w sąsiadów, sprywatyzowane więzienia i obozy pracy przymusowej, żeby wymienić tylko kilka podobieństw - bardzo ściśle śledzi to, co działo się w Niemczech w latach poprzedzających dojście Hitlera do władzy.

Idziemy teraz niebezpieczną ścieżką.

Bez względu na to, kto wygra wybory prezydenckie w listopadzie, to pewne, że przegranym będzie Amerykanin.

Pomimo tego, czego naucza się w szkole i propagandy propagowanej przez media, wybory prezydenckie w 2020 r. Nie są populistycznymi wyborami przedstawiciela. Raczej jest to zgromadzenie akcjonariuszy, aby wybrać następnego CEO, co zostało wzmocnione przez kraj archaiczny system kolegiów wyborczych.

Każdy, kto wierzy, że te wybory spowodują jakąkolwiek rzeczywistą zmianę w sposobie prowadzenia działalności przez rząd amerykański, jest albo niewiarygodnie naiwny, żałośnie nieobecny, albo nieświadomy faktu, że - jak pokazują szczegółowe badania Uniwersytetu Princeton - żyjemy teraz w oligarchii to znaczy „bogatych, przez bogatych i dla bogatych”.

Kiedy kraj wydaje blisko $ 10 mld w wyborach, aby wybrać, co jest, we wszystkich zamiarach i celach, chwalebnym królem lub królową, którzy powrócą do domu, aby zająć Biały Dom i obsadzić inne stanowiska rządowe, podczas gdy więcej niż 40 milionów ludzi żyje w biedzie, ponad 40 milionów Amerykanów jest obecnych bezrobocie, więcej niż 500,000 XNUMX Amerykanów jest bezdomnych, a analitycy przewidują, że to zajmie dekada, aby wyjść z obecnej recesji wywołanej przez COVID, to kraj, którego priorytety są niezgodne z potrzebami jego mieszkańców.

Ostrzegamy jednak: Establishment - Głębokie Państwo i jego partnerzy korporacyjni, którzy naprawdę prowadzą serial, pociągają za sznurki i dyktują zasady, bez względu na to, kto zajmuje Biuro Owalne - nie pozwolą nikomu objąć urzędu, który rozwiąże ich struktury energetyczne. Ci, którzy próbowali to zrobić w przeszłości, zostali skutecznie wykluczeni z prowizji.

Głosowanie podtrzymuje iluzję, że mamy republikę demokratyczną, ale jest to tylko ukryta dyktatura lub też, co politolodzy Martin Gilens i Benjamin Page dokładniej określają jako „ekonomiczna dominacja elity".

W takim środowisku elity gospodarcze (lobbyści, korporacje, monied specjalne grupy interesów) dyktują politykę krajową. Jak wskazują badania oligarchii Uniwersytetu Princeton, nasi wybrani urzędnicy, zwłaszcza ci ze stolicy kraju, reprezentują interesy bogatych i potężnych zamiast przeciętnego obywatela. W związku z tym obywatele mają niewielki lub żaden wpływ na politykę rządu.

Zostaliśmy obarczeni systemem dwupartyjnym i oszukiwaliśmy się, że wierzymy, że istnieje różnica między republikanami a demokratami, podczas gdy w rzeczywistości dwie strony są dokładnie takie same. Jako jeden komentator zauważyćobie strony wspierają niekończącą się wojnę, angażują się w niekontrolowane wydatki, ignorują podstawowe prawa obywateli, nie szanują praworządności, są kupowane i opłacane przez wielki biznes, dbają o własną władzę i mają długa historia rozszerzania rządu i ograniczania wolności

Utoniemy pod ciężarem zbyt długu, zbyt wielu wojen, zbyt dużej władzy w rękach scentralizowanego rządu prowadzonego przez elity korporacyjne, zbyt wielu zmilitaryzowanych policji, zbyt wielu przepisów, zbyt wielu lobbystów i ogólnie zbyt wiele złych Aktualności.

Potencjalni mocodawcy chcą, abyśmy wierzyli, że nasza praca jako obywateli zaczyna się i kończy w dniu wyborów. Chcą, abyśmy uwierzyli, że nie mamy prawa narzekać na stan narodu, chyba że oddamy swój głos w ten czy inny sposób. Chcą, abyśmy byli podzieleni co do polityki, wrogo nastawieni do tych, z którymi nie zgadzamy się politycznie, i nie tolerują nikogo ani niczego, którego rozwiązania problemów tego kraju różnią się od naszych.

Nie chcą, abyśmy rozmawiali o tym, że rząd jest skorumpowany, system jest sfałszowany, politycy nas nie reprezentują, kolegium wyborcze to żart, większość kandydatów to oszustów i, jak wskazuję w mojej książce Battlefield America: The War on the American Peoplemy, naród, powtarzamy błędy historii - mianowicie pozwalając, aby państwo totalitarne panowało nad nami.

Była więźniarka obozu koncentracyjnego, Hannah Arendt, ostrzegła przed tym, gdy napisała: „Nigdy nasza przyszłość nie była bardziej nieprzewidywalna, nigdy nie polegaliśmy tak bardzo na siłach politycznych, którym nie można ufać, że przestrzegają zasad zdrowego rozsądku i interesu własnego - sił, które wyglądają jak zwykłe szaleństwo, jeśli sądzą je standardy innych stuleci. ”

Gdy ponownie stajemy przed perspektywą głosowania za mniejszym złem, „my, naród”, musimy podjąć decyzję: czy po prostu uczestniczymy w upadku republiki amerykańskiej, która degeneruje się w kierunku reżimu totalitarnego, czy czy zajmujemy stanowisko i odrzucamy żałosną wymówkę dla rządu, który jest nam obrzucany?

Nigdy nie zapominaj, że mniejsze zło jest nadal złe.

Przeczytaj całą historię tutaj…