Dr Tim Ball całkowicie potwierdzony w procesie globalnego ocieplenia, który ma go uciszyć

Jestem niezmiernie wdzięczna za orzeczenie całkowitego zwolnienia w sprawie wniesionej przeciwko mnie przez Andrew Weavera. To zwycięstwo wolności słowa i cios przeciwko wykorzystaniu prawa do uciszenia ludzi. Podobnie jak w przypadku wszystkich wydarzeń, jest o wiele więcej rzeczy, na które rzadko zwraca się uwagę, ale są niezbędne do zrozumienia i poprawy warunków w przyszłości.

Choć cieszę się ze zwycięstwa, ludzie muszą wiedzieć, że był to drugi z trzech procesów sądowych tego samego prawnika, Rogera McConchie, w Vancouver w imieniu członków Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC). W każdym przypadku złożył także pozew przeciwko agencji, która opublikowała to, co napisałem lub powiedziałem. Właśnie dlatego Anthony Watts mądrze spytał mnie i byłem gotów umieścić to zdanie „Opinia gościa” na górze dowolnej kolumny, którą napisałem. Oczywiście podwójnie toczące się procesy powodowały komplikacje w podejmowaniu jakiejkolwiek obrony.

Pierwszy proces został wniesiony przez Gordona McBeana. W 1985, kiedy był zastępcą wiceministra środowiska Kanady, przewodniczył spotkaniu założycielskiemu IPCC w Villach Austria. Moja żona i ja zdecydowaliśmy, że nie stać nas na obronę sprawy, więc wycofałem publikację. Moim zdaniem osiągnęło to cel procesu, który wielu nazywa SLAPP (strategiczne procesy przeciwko uczestnictwu publicznemu). Wszystkie procesy zostały wniesione do Sądu Najwyższego Kolumbii Brytyjskiej. BC miał anty-SLAPP, ale z nieznanego powodu został wycofany przez ustawodawstwo. Przepisy anty-SLAPP rozprzestrzeniają się, gdy politycy i prawnicy zdają sobie sprawę z niebezpieczeństw związanych z korzystaniem z prawa mającego na celu ochronę ludzi poprzez ich uciszenie. Osiem z pozostałych dziesięciu prowincji kanadyjskich ma ustawodawstwo przeciw SLAPP.

Drugi proces został złożony w imieniu Andrew Weavera. W tym czasie był profesorem modelowania komputerowego na Uniwersytecie Wiktorii i autorem czterech raportów naukowych IPCC (1995, 2001, 2007, 2013). Po złożeniu pozwu został wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego BC jako członek Partii Zielonych. Później został ponownie wybrany na lidera Partii Zielonych BC.

Dziewięć dni po otrzymaniu pozwu Weavera wygłosiłem publiczną prezentację w Winnipeg, w tym objaśnienie „kija hokejowego”. Następnie przeprowadziłem wywiad z Frontier Center i opublikowali oni moją niechętną wypowiedź na temat zestawienia lokalizacji Manna. W ciągu godzin 24 otrzymałem trzeci pozew. Sprawa została zaplanowana na rozprawę w lutym 20, 2017, ale po sześciu latach Mann szukał odroczenia. Teraz próbujemy wnieść sprawę z powrotem do sądu. Niepoprawnie zgłoszono, że Mann gardzi sądem za to, że nie przedstawił dokumentów. Nie przedstawił dokumentów, ale jest tak w pogardzie dla sądu, kiedy tak rządzą. Jest to część tego, co będziemy realizować teraz, gdy proces Weaver jest zakończony. Nie wiadomo, jak szybko to nastąpi, ponieważ rozumiem, że Weaver zamierza złożyć odwołanie.

Sprawa zniesławienia Weaver dotyczyła artykułu, który napisałem, mówiąc, że IPCC skierowało prawie wszystkie fundusze na badania klimatyczne i badania naukowe na antropogeniczne globalne ocieplenie (AGW). Oznaczało to, że praktycznie nie było postępu w szerszym zrozumieniu klimatu i zmian klimatu. Odniosłem się do wywiadu z Weaverem i próbami zorganizowania debaty przez studenta. Poczyniłem komentarze, które nie były w pełni uzasadnione, więc stały się podstawą procesu o zniesławienie. Tymczasem prawnik Weavera umówił się z wydawcą Canada Free Press (CFP), aby wydrukować przeprosiny, które napisał. Nigdy o tym nie wiedziałem, dopóki nie został wydrukowany. W rezultacie wycofałem wszystkie moje artykuły z pliku CFP i nie wysłałem im nic więcej.

Skontaktowałem się z prawnikiem Michaelem Scherrem z Pearlman Lindholm, aby bronić się przed tą sprawą. Napisał list, w którym wycofał się i przepraszał za bezpodstawny komentarz, ale nie za główną myśl artykułu. Najwyraźniej było to niewystarczające dla Weavera, ponieważ kontynuował proces. Nie wezwał ani jednego świadka na rozprawę. Trwało to trzy tygodnie, a sędzia dopuścił zeznania świadków do akt bez sprzeciwu Weavera. We wtorek lutego 13 został wydany wyrok z orzeczeniem, że wszystkie roszczenia przeciwko mnie zostały oddalone. Wyrok jest dostępny on-line, więc nie będę wpływać na czyjąkolwiek opinię, komentując tutaj.

W przyszłym tygodniu spotykam się z moim prawnikiem, aby jak najszybciej przywrócić proces Michaela Manna. Omówimy koszty, ale nie możemy nic zrobić, dopóki procedura odwoławcza nie zostanie zakończona. Mogę powiedzieć, że jestem przytłoczony finansami i wsparciem z całego świata. Ten rodzaj komentarza, który jest szczególnie zachęcający, jest odmianą komentarza Voltaire'a, który niekoniecznie zgadzam się z tobą, ale musisz mieć prawo go wypowiedzieć. Oczywiście Voltaire zrozumiał stację, ponieważ powiedział także to, co odkryłem „Niebezpiecznie jest mieć rację w sprawach, w których ludzie we władzy są w błędzie”. 

(Z wyroku, dostępny online tutaj: http://www.courts.gov.bc.ca/jdb-txt/sc/18/02/2018BCSC0205.htm )

Link zawiera także oryginalny artykuł dr. Ball, który zachęcił do wniesienia pozwu, w załączniku A. Oto kilka istotnych fragmentów dokumentu sądowego.

[77] Moim zdaniem jest bardzo mało prawdopodobne, aby artykuł i wyrażone w nim opinie miały wpływ na poglądy każdego, kto go przeczytał, w tym na ich opinię, jeśli w ogóle, o dr Weaverze jako klimatologu. Raczej rozsądnie rozważny i dobrze poinformowany czytelnik uznałby artykuł za przedstawiający po prostu jedną stronę wysoce naładowanej debaty publicznej.

[78] Po drugie, pomimo twierdzenia, że ​​artykuł był „zasmucony, zniesmaczony i przerażony”, nie jestem przekonany, że sam dr Weaver postrzegał artykuł jako autentycznie zagrażający jego faktycznej reputacji. Jak wspomniano, dr Weaver od wielu lat jest aktywnie i publicznie zaangażowany w dyskusję na temat zmian klimatu. Obejmowało to popieranie kandydatów politycznych, którzy przedstawiali politykę, z którą się zgadzał, oraz przeciwstawianie się kandydatom, z którymi się nie zgadzał. Jest również całkiem oczywiste, że podoba mu się „pchanie i parowanie” tej dyskusji i że nie przywiązuje dużej wagi do przeciwstawnych poglądów, takich jak te, które wyznawał dr Ball, które dr Weaver określił jako „dziwne” i „dziwaczne”. Dr Weaver posunął się nawet do tego, że umieścił artykuł na swojej „ścianie nienawiści” znajdującej się poza jego biurem, obok innych artykułów i korespondencji od „wątpiących w klimat”. Jest oczywiste, że postrzega taki materiał bardziej jako „odznakę honoru” niż uzasadnione wyzwanie dla jego charakteru lub reputacji.

...

[82] Prawo dotyczące zniesławienia stanowi ważne narzędzie ochrony reputacji jednostki przed nieuzasadnionym atakiem. Nie ma jednak na celu tłumienia debaty w sprawach interesu publicznego, ani kompensowania każdego postrzeganego drobnoustroju, ani stłumienia sprzecznych poglądów, bez względu na to, jak źle pomyślane. Publiczna debata na temat ważnych spraw jest zasadniczym elementem wolnego i demokratycznego społeczeństwa i leży u podstaw gwarancji wolności wypowiedzi zawartej w Karcie. Jak zauważa Justice Lebel, taka debata często zawiera krytyczne, a nawet obraźliwe komentarze, z którymi najlepiej można się zapoznać poprzez zaangażowanie i dobrze uzasadnioną replikę. Tylko wtedy, gdy użyte słowa rzeczywiście zagrażają rzeczywistej reputacji danej osoby, możliwe jest odwołanie się do prawa o zniesławieniu. Tak nie jest w tym przypadku.

[83] Podsumowując, artykuł jest słabo napisanym artykułem opiniotwórczym, który przedstawia poglądy dr Balla na temat konwencjonalnej nauki o klimacie i roli dr Weavera jako zwolennika i nauczyciela tej nauki. Chociaż artykuł jest uwłaczający dr Weavera, nie jest zniesławiający, ponieważ kwestionowane słowa nie zagrażają renomie dr Weavera w umysłach rozsądnie rozważnych i dobrze poinformowanych czytelników. Dlatego dr Weaver nie zdołał ustalić pierwszego elementu testu zniesławienia.

[84] Biorąc pod uwagę te ustalenia, nie muszę rozważać, czy dr Weaver ustalił, że Artykuł został opublikowany w tym sensie, że został pobrany i przeczytany w BC przez kogokolwiek innego niż on. Nie muszę też zajmować się obroną podniesioną przez dr Balla.

Wnioski

[85] Roszczenie dr Weavera zostaje odrzucone. Jeżeli strony nie są w stanie uzgodnić kosztów, mogą uzgodnić, że omówią tę kwestię.