Dr Tim Ball o klimacie: kłamstwa owinięte oszustwem, uduszone złudzeniami

Podczas przesłuchań w Kavanaugh bagno w Waszyngtonie wykazało wszystkie swoje umiejętności korupcyjne kłamstwami, podstępami, wprowadzaniem w błąd i umyślnym tworzeniem podstępu. Przerażająca była chęć polityków po lewej stronie do zniszczenia wszystkiego, za czym stoi Ameryka. Oglądaliśmy senatora Blumenthala, który kłamał o służbie w Wietnamie, kiedy nigdy nie opuścił Stanów Zjednoczonych, przypominając sędziemu Kavanaughowi o maksyma prawna „Falsus in Uno, Falsus in Omnibus,„Fałsz w jednej rzeczy, fałsz we wszystkim.

Jedyną różnicą między tymi i poprzednimi podobnymi taktykami była odwaga - lewica była zmuszona pokazać rękę bardziej niż normalnie. W tej chmurze jest niewiele srebrnych podszewek, bo jeśli się powiedzie, to koniec Ameryki. Wszystko, co lewica zrobiła i powiedziała, podważa podstawowe wartości cywilizowanego społeczeństwa, prawidłowo i jednoznacznie zidentyfikowanego jako amerykański wyjątkowość.

Jedna srebrna podszewka jest na poziomie korupcji narażonym na osiągnięcie programu politycznego. Teraz ludziom łatwiej jest zrozumieć skalę korupcji w największym oszustwie w historii, globalnym ociepleniu spowodowanym przez człowieka (AGW). Łatwiej jest teraz zrozumieć, że lewica zrobi wszystko, aby osiągnąć swój cel. Istotne różnice między AGW a klęską Kavanaugh to czas i zakres. Oszustwo AGW ewoluowało powoli i podstępnie od późnych 1960-ów. Zaczęło się od tego, że celem klubu rzymskiego Davida Rockefellera (COR) było kontrolowanie energii, a tym samym władzy politycznej. Jest tak samo niszczący i niszczący atak na amerykański wyjątkowość, ale gorzej, ponieważ ma zasięg globalny. Mówią COR oni są

 "grupa światowych obywateli, podzielających wspólną troskę o przyszłość ludzkości."

Porównaj to twierdzenie z uwagą HL Menckena, że:

„Chęć uratowania ludzkości jest prawie zawsze fałszywym frontem dla chęci rządzenia”.

Ameryka była postrzegana jako największe zagrożenie dla ich celu, więc stała się głównym celem, ale wciąż była tylko częścią globalnej kontroli.

Członek COR Maurice Strong usilnie pragnął rządzić w ONZ, gdzie wprowadził ją w życie. Po pięciu dniach spędzonych z Strong w ONZ Elaine Dewar podsumowała swój cel w swojej książce Płaszcz zieleni.

Strong wykorzystał ONZ jako platformę do sprzedaży globalnego kryzysu środowiskowego i globalnej agendy zarządzania.

Zrobił to, tworząc politycznego potwora znanego jako Agenda 21 i tworząc naukę wspierającą politykę za pośrednictwem Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC). Jak wszystkie oszustwa, w kłamstwie są kłamstwa, a w oszustwach. Nawet wybór terminologii i słów został celowo zaplanowany, by oszukać. Na przykład atmosfera ziemska nie działa jak szklarnia. Analogia była cenna tylko dlatego, że automatycznie uruchamia pojęcie ciepła dla społeczeństwa. Oszuści wiedzieli, że ten rodzaj wprowadzenia w błąd działał, ponieważ ci sami ludzie stworzyli ten termin „Dziury w ozonie”. Wiedzieli, że nie ma dziur, ale termin ten oznaczał wyciek, przerwę w atmosferze, ze wszystkimi „Kurczak Mały" niebo spada, rodzą się obawy.

Następnym przykładem było słowo sceptyczne, które, jak wyjaśnił Michael Shermer.

„Naukowcy są sceptykami. Szkoda, że ​​słowo „sceptyk” nabrało w kulturze innych konotacji związanych z nihilizmem i cynizmem. Naprawdę, w swoim czystym i oryginalnym znaczeniu, to tylko przemyślane badanie. ”

Po 1998 dowody nie pasowały już do teorii AGW, więc 2004 zmienił ją z teorii globalnego ocieplenia na teorię zmiany klimatu. Zmienili też obelgę z sceptyków na negujących, z konotacjami holokaustu. Zignorowali fakt, że naukowcy ci nie robią nic poza edukowaniem ludzi w zakresie i zakresie naturalnych zmian klimatu.

Najbardziej skutecznym oszustwem było twierdzenie, że 97% naukowców się z tym zgadza. Jest to tak nieprawdziwe, jak całe twierdzenie, a także zostało celowo utworzone. Była to duża część zamieszania, stworzonego i wykorzystanego przez różnicę w znaczeniu słów między różnymi grupami społeczeństwa. Właśnie dlatego Voltaire powiedział:

„Jeśli chcesz ze mną rozmawiać, zdefiniuj swoje warunki.”

Brzmi to arogancko i protekcjonalnie, ale ma kluczowe znaczenie dla każdej szansy na dokładne zrozumienie.

RealClimate była stroną internetową stworzoną w celu manipulowania historią globalnego ocieplenia. Większość osób zaangażowanych w jego powstanie była członkami Jednostki Badań Klimatycznych (CRU) i IPCC. Potrzeba narzędzia propagandowego ujawniła się w listopadzie 2009 roku, kiedy to tysiące e-maili wyciekło (Climategate) i ujawniło ich taktykę i działania. W książce Moshera i Fullera wymieniono niektóre z nich.

• Aktywnie działał na rzecz unikania wniosków o wolność informacji, usuwania e-maili, dokumentów, a nawet danych klimatycznych.
• Próbował zepsuć zasady recenzowania, które są podstawą współczesnej nauki, przeglądając nawzajem swoje prace, sabotując wysiłki przeciwników próbujących publikować własne prace oraz grożąc redaktorom czasopism, którzy nie ulegali ich żądaniom
• Zmieniłem kształt własnych danych w materiałach pokazanych politykom, których zadaniem jest zmiana kształtu naszego świata.

RealClimate wyjaśnił w dniu 22 grudnia 2004 dlaczego zaczęli używać słowa konsensus. Pokazuje, jak to było polityczne i jak wiedzieli, że to nie dotyczy nauki, ale celem było oszustwo.

Użyliśmy tu ostatnio terminu „konsensus”, nigdy tak naprawdę nie definiując, co mamy na myśli. W normalnej praktyce nie ma wielkiej potrzeby jej definiowania - od tego nie zależy żadna nauka. Warto jednak zapisać rdzeń, na który zgodzi się większość naukowców, do publicznej prezentacji. Konsensus, który istnieje, to raport IPCC, w szczególności raport grupy roboczej I (istnieją trzy grupy robocze. Przez „IPCC” ludzie mają na myśli WG I).

Krótko mówiąc, zgadzamy się, dlatego istnieje konsensus.

Akademickie źródło roszczenia 97% pochodzi od Johna Cooka i wsp., W 2013 pod tytułem „Ocena ilościowa konsensusu w sprawie antropogenicznego globalnego ocieplenia w literaturze naukowej.”  Lord Monckton dokonał szczegółowej analizy roszczenia w swoim komentarzu zatytułowanym: „Konsensus 0.3%, a nie 97.1%.”  Wyjaśnia, jak autorzy podzielili podzielone streszczenia artykułów 11,944 na trzy kategorie, stosując własne definicje. Zastosowany Monckton,

Własny plik danych kategoryzował abstrakty 64, lub tylko 0.5% próbki, jako poparcie hipotezy konsensusu, tak zdefiniowanej. Inspekcja pokazuje tylko 41 64 lub 0.3% całej próbki, faktycznie potwierdził ich hipotezę.

Przedostatni komentarz pochodzi od absolwenta Harvarda, lekarza i znanego na całym świecie pisarza science fiction, Michael Crichton.

„Chciałbym zatrzymać się w tym miejscu i porozmawiać o tym pojęciu konsensusu oraz o powstaniu tego, co nazwano nauką o konsensusie. Uważam naukę o konsensusie za niezwykle zgubny rozwój, który należy powstrzymać. Historycznie rzecz biorąc, twierdzenie o konsensusie było pierwszym schronieniem dla łajdaków; jest to sposób na uniknięcie debaty, twierdząc, że sprawa jest już rozstrzygnięta. Zawsze, gdy słyszysz, że naukowcy zgadzają się co do czegoś lub innego, sięgnij po portfel, bo masz.

Ostateczny komentarz pochodzi od Alberta Einsteina.

Żadna ilość eksperymentów nigdy nie udowodni, że mam rację: pojedynczy eksperyment może udowodnić, że się mylę.

Lewica została w pełni ujawniona po klęsce Kavanaugh. Było tak ekstremalne, że ujawniło ich metody i taktykę ludziom, którym trudno było w to uwierzyć. Teraz łatwiej im zrozumieć oszustwo AGW.