Science Journal popycha międzynarodową tyranię technokratyczną

Ruch ekologiczny chce uczynić bogatym Zachód znacznie biedniejszym, aby nędzni mogli się wzbogacić.

Jednak zamiast poprawić trudną sytuację krajów rozwijających się poprzez tak kluczowe projekty, jak budowa ogólnoafrykańskiej sieci elektrycznej, ekolodzy twierdzą, że znaczny postęp będzie musiał poczekać, aż ulepszenia będą trwałe - co oznacza, że ​​miliardy będą musiały pozostać pogrążone w ubóstwie, aby „Ocal Ziemię”.

Wykluczając znaczny wzrost dla naszych beznadziejnych braci i sióstr, powiedziano nam, że będziemy musieli znacznie redystrybuować bogactwo Zachodu wśród biednych, aby cały glob mógł żyć w znacznie niższym (dla nas), ale względnie równym standardzie życia.

Innymi słowy, zapomnij o tworzeniu świata z wolnymi możliwościami, ale pochyl się nad utopijnymi wiatrakami, aby wymusić równe wyniki: każdemu według jego potrzeb, każdemu według jego możliwości.

To z pewnością przesłanie nowego artykułu opublikowanego w Zrównoważony rozwój przyrody. Po zidentyfikowaniu kryteriów „dobrego życia” autorzy forsują redystrybucję na skalę globalną. Z, "Dobre życie dla wszystkich w granicach planet”(Mój nacisk):

Stosujemy podejście odgórne, które dzieli udziały każdej granicy planetarnej między narodami na podstawie bieżącej populacji (podejście biofizyczne na mieszkańca). Podczas gdy literatura sprawiedliwości środowiskowej podkreśla potrzebę zróżnicowanych obowiązków w praktyce, podejście per capita pozwala nam zbadać, jaka może być jakość życia powszechnie osiągane, jeśli zasoby zostały równo rozdzielone.

Jest to ważne pytanie, na które należy odpowiedzieć, biorąc pod uwagę, że często twierdzi się, że wszyscy ludzie mogliby żyć dobrze, gdyby tylko bogaci konsumowali mniej, aby biedni mogli konsumować więcej.

Oznacza to ograniczenia, ograniczenia, ograniczenia!

Teoria ludzkich potrzeb opracowana przez powyższych autorów… wizualizuje zrównoważony rozwój w kategoriach przestrzeni w kształcie pączka, w której wykorzystanie zasobów jest wystarczająco wysokie, aby zaspokoić podstawowe potrzeby ludzi (wewnętrzna granica), ale nie tak wysokie, aby przekraczać granice planet (zewnętrzne granica).

Innymi słowy, wzrost zanikł. Musimy żyć w systemach ekonomicznych i społecznych ściśle ograniczonych arbitralnymi granicami wykorzystania zasobów ustalonymi przez „ekspertów”.

Autorzy argumentują, że dobrze prosperujące społeczeństwa „przekraczają” swoje limity wykorzystania zasobów:

Kraje o wyższym poziomie zadowolenia z życia i oczekiwanej długości życia zdrowego również przekraczają bardziej biofizyczne granice… Ogólnie wyniki społeczne są najbardziej ściśle powiązane z emisjami CO2 i śladem materialnym…

Wskaźniki społeczne najbardziej ściśle powiązane z wykorzystaniem zasobów to wykształcenie średnie, warunki sanitarne, dostęp do energii, dochodów i żywienia. Z wyjątkiem edukacji są one bardziej związane z zaspokajaniem fizycznych potrzeb niż z osiąganiem celów jakościowych (na przykład wsparcie społeczne i jakość demokratyczna). Wskaźnikiem społecznym najmniej powiązanym z wykorzystaniem zasobów jest zatrudnienie.

Mówią o demokracji. Ale nie mają tego na myśli, ponieważ zalecają międzynarodową technokratyczną tyranię - sformułowaną pasywnym językiem - która odniosłaby sukces, aby dać potrzebującym, aby zapobiec zwiększonemu wykorzystaniu zasobów naturalnych:

Jeśli wszyscy ludzie mają prowadzić dobre życie w granicach planet, to sugerują to nasze wyniki systemy zaopatrzenia muszą zostać gruntownie zrestrukturyzowane aby umożliwić zaspokojenie podstawowych potrzeb na znacznie niższym poziomie wykorzystania zasobów.

Jak zamierzacie to zrobić, chłopaki? Konfiskata bogactwa? Zwiększony socjalizm? Zniszczenie demokracji dla krajów, które nie chcą rozebrać się do murów? W wielu słowach wszystkie powyższe:

W oparciu o nasze ustalenia dwie szerokie strategie mogą pomóc przenieść narody do bezpiecznej i sprawiedliwej przestrzeni. Pierwszym jest skupienie się na osiągnięciu „wystarczalności” w zużyciu zasobów…

Koncentracja na wystarczalności wymagałaby uznania, że ​​nadmierna konsumpcja obciąża społeczeństwa z różnymi problemami społecznymi i środowiskowymi, oraz wykraczając poza dążenie do wzrostu PKB, aby objąć nowe mierniki postępu. Może również obejmować dążenie do „odrostu” w bogatych krajach i przejście do alternatywnych modeli ekonomicznych, takich jak gospodarka w stanie równowagi.

Przeczytaj całą historię tutaj…