Czysta, tania, obfita energia syntezy jądrowej zniszczyłaby globalizację

Rozpoczęty potencjalnie duży rok testowania rozpoczętego od początku projektu syntezy jądrowej LPP Fusion o gęstej koncentracji plazmy. Kończą prace nad elektrodą berylową.

Jeśli wszystko pójdzie gładko na czterech kluczowych etapach, może to być początek zmieniającej się na świecie czystej energii syntezy jądrowej. Gdyby udało im się osiągnąć współczynnik wynoszący cztery cele, byliby w wyraźnej czołówce w zakresie syntezy jądrowej.

Zapewniłoby im to o wiele więcej funduszy. Fuzja LPP chce zbudować mały, zdecentralizowany megawat 5 generatory syntezy jądrowej, które będą wykorzystywać wodór i paliwo borowe, które mają zasadniczo nieograniczony charakter, aby umożliwić bezpośrednią konwersję energii na energię elektryczną bez drogich turbin lub odpadów radioaktywnych.

Koszt będzie 10 razy tańszy niż jakiekolwiek istniejące źródło energii, co oznacza, że ​​technologia Focus Fusion może zmienić świat. Gęste urządzenie ogniskujące plazmę (DPF) oparte na znanej fizyce ma moc syntezy jądrowej, która gwałtownie wzrasta wraz z prądem elektrycznym - w przybliżeniu jako prąd do piątej mocy.

Jeśli prąd zostanie podwojony, wydajność syntezy jądrowej wzrośnie o 25 lub 32. To prawo skalowania, które działa dla mniejszych urządzeń DPF, zostało przerwane dla większych. Nie uzyskują oczekiwanej wydajności na podstawie prawa skalowania. LPP Fusion uważa, że ​​jest to spowodowane większymi zanieczyszczeniami, które wytworzyły potężne filtry DPF.

Jeśli LPP Fusion z powodzeniem obniży zanieczyszczenia z początkowych eksperymentów z czystym deuterem, powinien zwiększyć naszą wydajność fuzji z około ¼ dżuli - najlepszy wynik LPP z elektrodami wolframowymi - do ponad X dżuli 2. Nextbigfuture uważa, że ​​muszą dotrzeć do co najmniej 1 Joule za pomocą elektrody Berrylium. Istnieją zarówno silne powody teoretyczne, jak i obfite eksperymenty dowód, że zanieczyszczenia wpływają na właściwości plazmy, takie jak oporność elektryczna, proporcjonalnie do produktu fz2, gdzie f jest frakcją (liczbowo) jonów o ładunku atomowym z. Zamieniają nasze elektrody z wolframu, z az 74, na beryl, z az 4. Oznacza to, że po pełnym zjonizowaniu każdy jon berylu w osoczu ma 340 razy mniejszy efekt niż każdy jon wolframu. Nie oczekujemy, że o wiele więcej jonów berylu zostanie odparowanych, ponieważ energia do odparowania i jonizacji jednego jonu berylu jest już ¾ energią potrzebną do jednego jonu wolframu.

Zatem udział elektrod w zanieczyszczeniach będzie setki razy mniejszy w nowym eksperymencie. Po początkowych eksperymentach z czystym deuterem LPP wprowadzi gaz mieszający, azot lub neon, aby rozpocząć symulację mieszanki gazów, którą otrzymamy z naszym ostatecznym paliwem wodorowo-borowym.

Oczekują, że ta mieszanina doprowadzi do wyższych temperatur topnienia niż w przypadku czystego D, ponieważ mechanizm grzewczy obejmuje lepkość plazmy, która również wzrasta wraz z ładunkiem atomowym.

Eksperymenty te będą nieco trudniejsze do zoptymalizowania, ponieważ zbyt duża mieszanka gazu o wyższej Z spowoduje ponowne wysadzenie włókien. Oczekują, że wydajność syntezy jądrowej wzrośnie powyżej dżuli 10, jeśli uda im się uzyskać optymalną mieszaninę gazów.

Nextbigfuture uważa, że ​​muszą dotrzeć do co najmniej 3 dżuli za pomocą szybkiej mieszanki. Później w 2019 zmodernizują przełączniki, aby zwiększyć prąd szczytowy, co dodatkowo zwiększy wydajność syntezy jądrowej. Można to teraz zrobić bez otwierania przeprojektowanej komory próżniowej.

Później w 2019 rozpoczną eksperymenty z paliwem wodorowo-borowym, paliwem pB11. Paliwo to spala się szybciej i bardziej energetycznie niż deuter, co ponownie zwiększy wydajność syntezy jądrowej i doprowadzi nas na ścieżkę do osiągnięcia celu, jakim jest uzyskanie większej ilości energii z urządzenia niż do niego włożonej - energii netto. Nextbigfuture uważa, że ​​jeśli uda im się przynajmniej usunąć zanieczyszczenia do

Przeczytaj całą historię tutaj…