Christiana Figueres mówi: zmiany klimatu to „wspólna odpowiedzialność”

Czy rozmowy na temat klimatu w tym tygodniu w Bonn mogą przygotować projekt tekstu COP 21 w Paryżu, który będzie odpowiedni dla wszystkich stron? DW rozmawia z szefową ONZ ds. Klimatu Christianą Figueres.

W tym tygodniu w Bonn spotykają się dyplomaci ONZ, by omówić zmiany klimatu. Ta pięciodniowa sesja jest ostatnim spotkaniem przed grudniami państw i ministrów w grudniu w Paryżu, aby spróbować podpisać umowę w celu zwalczania zagrożenia stwarzanego przez globalne zmiany klimatu.

DW: Jak ważne są te rozmowy w Bonn, przygotowując drogę do konferencji klimatycznej w Paryżu?

Christiana Figueres: Rozmowy te są niezwykle ważne na drodze do Paryża, ponieważ jest to ostatnia formalna sesja, podczas której kraje formalnie zbierają się, aby się wysłuchać i dojść do porozumienia. Nie spodziewamy się tutaj ostatecznego rozwiązania, ale z pewnością oczekujemy, że zbliżą się do siebie.

Kraje rozwijające się wyraziły niezadowolenie z ostatniego projektu globalnego porozumienia klimatycznego, mówiąc, że usunięto wiele podstawowych kwestii. Czy jesteś pewien, że rozmowy w tym tygodniu zaowocują tekstem wstępnym do Paryża, który wszystkie strony zaakceptują?

Najpierw usłyszeliśmy od krajów rozwijających się, że są niezadowolone z treści projektu tekstu. Faktem jest, że wszystkie kraje były bardzo wdzięczne i cieszyły się, że był to krótki, zwięzły i wyczerpujący tekst. Jednak usłyszeliśmy również od krajów rozwijających się i rozwiniętych, że ich zdaniem tekst zmienił się ze zbyt szczegółowych informacji w zbyt krótki. Wczorajsze ćwiczenie było pierwszą próbą znalezienia szczęśliwego środka między zbyt dużym a zbyt małym. To będzie teraz praca w tym tygodniu.

Oczekiwania na szczyt klimatyczny w Paryżu, COP21, są wysokie. Czy jesteś optymistą, że uda się osiągnąć globalne porozumienie klimatyczne?

Nadal jesteśmy bardzo optymistyczni. Faktem jest, że każdy kraj nadal zwiększa swoją wolę polityczną i zaangażowanie w osiągnięcie porozumienia paryskiego, w przeciwnym razie nie pracowaliby tutaj tutaj bardzo ciężko.

Co się stanie, jeśli umowa międzynarodowa nie zostanie osiągnięta?

To nie jest scenariusz, który bawimy.

Czy porozumienie klimatyczne będzie nadal obowiązywać, nawet jeśli niektóre kraje nie wyrażą na to zgody?

Jest to tak fundamentalne porozumienie, które będzie miało taki wpływ na globalną gospodarkę, że wszystkie kraje będą musiały czuć się z nim dobrze.

Niektóre kraje rozwijające się i wschodzące wciąż potrzebują dużo przekonania, aby zgodzić się na ograniczenie emisji. Co musi się stać, aby wszyscy byli na pokładzie?

Faktem jest, że mamy już krajowe plany zmiany klimatu 154, co oznacza, że ​​istnieją przynajmniej kraje 154, które już określiły, gdzie będą miały możliwości ograniczenia swoich emisji. Wielu z nich wie także, gdzie będą musieli dostosować się do negatywnych skutków zmian klimatu. To już 86 procent globalnych emisji, 75 procent krajów, i spodziewamy się, że w nadchodzących miesiącach otrzymamy więcej krajowych planów zmiany klimatu.

Jakie strategie uważasz za pomocne w zachęcaniu światowych liderów do działania w sprawie zmian klimatu?

To jest właściwie całkiem proste. „Magiczna różdżka”, jeśli taka istnieje, pozwala każdemu z tych krajów zrozumieć, że nie jest to tylko globalny program. Większość środków przeciwdziałania zmianie klimatu, jeśli nie wszystkie, mają również bardzo fundamentalny, korzystny wpływ na kraje je prezentujące. Tak więc bardzo pozytywne nakładanie się krajowej agendy rozwoju i globalnej agendy jest tym, co posuwa kraje do przodu.

Przeczytaj cały wywiad tutaj…