Od wielu lat stwierdzam, że Chiny nie są już dyktaturą komunistyczną. Raczej przekształciła się w technokrację przynajmniej pod koniec 1990, a wszyscy jej starsi liderzy mieli zaawansowane stopnie naukowe w dziedzinie nauki i inżynierii.
Time Magazine autorytatywnie obsadził Chiny jako technokrację w 2001 roku w artykule zatytułowanym „Made in China: Revenge of the Nerds ”,
„Nerdowie prowadzą program w dzisiejszych Chinach. W ciągu dwudziestu lat od rozpoczęcia reform Deng Xiaopinga skład chińskiego przywództwa znacznie się zmienił na korzyść technokratów - to znaczy osób zajmujących faktyczne lub przypuszczalne stanowiska polityczne, które na studiach specjalizowały się w naukach przyrodniczych lub inżynierii. Maoistyczni czerwoni, którzy zdominowali politykę podczas rewolucji kulturalnej, już dawno zostali przyćmieni przez odradzających się Ekspertów. Ci techno-intelektualiści sami byli niegdyś celem Bandy Czterech i gorliwych Czerwonej Gwardii z powodu ich podejrzanej przeszłości klasowej .:
Eksperymenty bezpośrednie technokracja są już widoczne na całym świecie, od Estonii i Izraela po ZEA i Rwandę po Indie i Chiny. … Chiny, najbardziej zaludnione imperium w historii, próbują przeorganizować się w kolekcję dwóch tuzinów miejskie węzły technokratyczne.
Która część „Chiny to technokracja” jest trudna do zrozumienia?
Owoc chińskiej technokracji jest widoczny w jej w pełni zaprojektowanych, ale w dużej mierze pustych „miastach-widmach”. Marzenie Technokraty o stworzeniu w pełni zorganizowanego społeczeństwa skłoniło chińskich przywódców do zainwestowania wielomiliardowych miliardów w budowę miast, których nikt nie chce. Czy budowa zatrzymała się po tym, jak zapadła świadomość? Nie. Budowa trwa nieprzerwanie.
Czy w przyszłości możemy używać właściwego terminu - technokracja - dla Chin? Już dawno przestali być „Chicomsami” (chińskimi komunistami) i jeśli ktokolwiek dzisiaj chce zrozumieć, co tak naprawdę napędza Chiny, to musi zaakceptować ten fakt.
Patrick Wood jest wiodącym i krytycznym ekspertem w dziedzinie zrównoważonego rozwoju, zielonej gospodarki, agendy 21, 2030 i historycznej technokracji. Jest autorem Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation (2015) i współautorem Trilaterals Over Washington, Volumes I i II (1978–1980) wraz z nieżyjącym Antonim C. Suttonem.
