Popularność Elona Muska i ciągłe pojawienie się w nagłówkach gazet w całej Ameryce jest dowodem na to, że Ameryka nadal kocha technokratów i technokrację. Dziadek Muska był szefem Canada's Technocracy, Inc. w latach 1930. i 1940. XX wieku, kiedy w Ameryce Północnej było ponad 500,000 XNUMX członków płacących składki. Znakiem rozpoznawczym technokracji zawsze był szum, a Musk z pewnością opanował tę sztukę. ⁃ Edytor TN
Kiedy tego lata Elon Musk zgodził się zbudować futurystyczny tunel do najbardziej ruchliwego lotniska w Chicago, wielu mieszkańców Chicago wyraziło wątpliwości.
Pomysł zabrzmiał dziwnie: strąki elektryczne pędzące pod miastem z prędkością 150 mil na godzinę. A eksperci pytali, czy firma Musk może wykopać tunel o długości 17 w ciągu kilku lat.
Następnie burmistrz Rahm Emanuel, główny zwolennik tunelu, oszołomił Chicago w tym miesiącu, ogłaszając, że nie będzie kandydował na trzecią kadencję, co budzi więcej wątpliwości co do przyszłości projektu. Kilka dni później pan Musk, dyrektor naczelny producenta samochodów elektrycznych Tesla, został poddany kontroli pod kątem najwyraźniej palenia marihuany podczas wywiadu. Epizod ten nastąpił po letnim zamieszaniu, które doprowadziło do rezygnacji głównego księgowego firmy i wywołało pytania dotyczące stanu emocjonalnego pana Muska.
Pan Emanuel i pan Musk twierdzą, że projekt idzie naprzód i jest technicznie wykonalny, ale niektórzy eksperci ds. Transportu twierdzą, że jest mało prawdopodobne, a jeśli tak się stanie, zajmie to więcej niż obiecano. Nawet jeśli inżynierowie pana Muska potrafią kopać tunel szybciej niż inne firmy, jego system strąków, na którym opiera się cały projekt, wciąż jest w toku.
„W projekcie panuje nierealność” - powiedział Joseph P. Schwieterman, profesor polityki publicznej na DePaul University w Chicago. „Jest tyle wyzwań, które należy pokonać.”
Rzeczniczka zespołu tunelowego pana Muska, Boring Company, odmówiła komentarza na temat projektu w Chicago lub wątpliwości co do jego wykonalności. Ale Emanuel mówi, że projekt jest „absolutnie” wciąż realizowany. Zakłada się, że pan Musk, który wysłał rakiety w kosmos, może dokonać kolejnego cudu, tym razem pod ziemią.
„Zrównamy wszystkie elementy, więc dalej będzie działał tempomat” - powiedział Emanuel w ostatnim wywiadzie, zauważając, że ma osiem miesięcy urzędowania i że pan Musk ma zacząć kopać w przyszłym roku.
Celem jest 12-minutowa podróż na międzynarodowe lotnisko O'Hare z centrum Chicago za 25 USD lub mniej - to poprawa w porównaniu z obecnym 40-minutowym pociągiem „L”. Ale szybsza jazda, na przezroczystej „elektrycznej rolce”, która pomieści aż 16 pasażerów, nigdzie wcześniej nie jeździła.
Pan Musk zgodził się pokryć szacunkową cenę miliarda dolarów 1, choć niektórzy podnieśli wysoką cenę, jaką poniosą jeźdźcy, mówiąc, że linia zaspokoi bogatych.
Wypad pana Muska do tuneli jest częścią lawiny propozycji prywatnych firm w całym kraju, które brzmią bardziej jak coś z animowanego programu telewizyjnego „The Jetsons”: samochody bez kierowcy, samoloty bez pilota, latające taksówki, pociągi z lewitacją magnetyczną i skutery elektryczne. Podczas gdy miasta w całym kraju borykają się z okropnym ruchem ulicznym i więdną infrastrukturą, Dolina Krzemowa zakochała się w naprawianiu transportu.
„To niesamowity i dynamiczny czas” - powiedział Robert Puentes, prezes Eno Center for Transportation w Waszyngtonie. „Tempo zmian jest szybsze niż wszystko, co widziałem w mojej karierze”.
Mimo to napływ nowych pomysłów utrudnił ustalenie, co jest wykonalne, a co nie, jak np. „Uliczny autobus w Chinach”, który był pogrążony w skandalu.
„Bardzo trudno jest oddzielić rzeczywistość od hucksterizmu” - powiedział Jon Orcutt, dyrektor Transit Center, grupy badawczej w Nowym Jorku.
Jednocześnie astronomiczny koszt budowy linii kolejowych w Stanach Zjednoczonych utrudnił miastom rozpoczęcie nowych projektów. Metro Second Avenue, które zostało otwarte w Nowym Jorku w ubiegłym roku, kosztowało miliard 2.5 za każdą nową milę toru - znacznie wyższą niż w innych częściach świata. Ogromne projekty związane z przeniesieniem dróg pod ziemią w Bostonie i Seattle były opóźnione i przekroczyły budżet.
W przypadku tunelu w Chicago lista wyzwań i pytań, na które nie udzielono odpowiedzi, jest długa, co skłoniło Stowarzyszenie Lepszych Rządów, bezstronną grupę nadzorującą, do pozwania miasta o dodatkowe informacje. Dokładna trasa nie została zidentyfikowana. Nie jest jasne, czy firma pana Muska może kopać szybciej niż tradycyjne metody i ile Chicago może zarobić na przyszłych zyskach, jeśli tunel odniesie sukces.
