Od dawna twierdzę, że Chiny przekształciły się w technokrację, począwszy od 1978 roku, kiedy to doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Jimmy'ego Cartera, Zbigniew Brzeziński, wyprowadził prezesa Denga Xiaopinga i Chiny z ciemnych wieków gospodarczych. Dziś chińscy technokraci po prostu budują rzeczy, mimo że nie ma na to popytu ani potrzeby. ⁃ Edytor TN
Od 2016, ChinyPuste jednostki mieszkalne mogłyby pomieścić Nowy Jork 27 razy.
Co to dla ciebie oznacza? Marnowanie tak wielu zasobów ma wiele skutków. Kiedy zagłębisz się w ćwiczenie myślowe, aby lepiej poznać rujnujące konsekwencje baniek kredytowych, bądź wdzięczny, że tak naprawdę nie musisz się martwić złośliwymi dżinami, które magicznie przyczepią cię do hipotecznych czynów.
To może być przerażające. Wyobraź sobie, że jakiś okrutny dżin miał do ciebie perwersyjną niechęć. Jaki gorszy przykład złowrogiej magii mógłby wykonać dżin, niż przedstawić wam czyny w zdumiewającym spisie 70 milionów pustych struktur mieszkalnych, gromadzących kurz w całych Chinach.
Można by pomyśleć, że dzięki temu staniesz się miliarderem, magnatem nieruchomości na równi z Donaldem Trumpem. Ale pomyśl jeszcze raz.
To może być dobry moment, by opowiedzieć na nowo nietypowo czarującą historię, którą opowiedział o sobie Trump, a która pochodzi z kryzysu oszczędnościowo-pożyczkowego z końca lat 1980. i początku lat 1990. XX wieku. Był to czas, kiedy 1,043 z 3,234 towarzystw oszczędnościowo-pożyczkowych w Stanach Zjednoczonych poniosło porażkę, próbując strawić miliardy w przeciążonych hipotekach nieruchomościach.
W tym czasie Trump znalazł się pewnego wieczoru na ulicach Upper East Side na Manhattanie ze swoją dziewczyną. Idąc, natknęli się na włóczęgę w podartej kurtce leżącego na ruszcie. Trump powiedział do swojego towarzysza, „Ten facet ma o miliard dolarów więcej niż ja”. Odpowiedziała: „Ale on nie wygląda, jakby miał ani grosza”. Trump odpowiedział: „On nie”.
Kiedy to powiedział, fortuna Trumpa była zakładnikiem banków, którym był winien około miliarda dolarów więcej, niż jego nieruchomości mogłyby zrealizować podczas gwałtownej wyprzedaży. Opisuję to „jako nietypowo uroczą historię”, ponieważ Trump nie słynie z robienia dowcipów własnym kosztem. Niemniej jednak potwierdził mi w rozmowie, że powyższe konto, które z wami dzielę, jest ważne. Pokazuje, jak Trump z humorem uznaje implikacje księgowości podwójnej w najlepszym wydaniu.
Mając to na uwadze, jak mogłeś sobie pozwolić na spłatę hipoteki budowlanej na 70 milionów mieszkań bez mieszkańców przyznanych ci przez złego dżina? Trudne pytanie. Musiałbyś szybko porozmawiać z chińskimi bankami, takimi jakie Trump prowadził z bankami nowojorskimi kilkadziesiąt lat temu podczas kryzysu S&L.
Twoją jedyną nadzieją na uniknięcie wciągnięcia w czarną dziurę niespłacania długów byłoby zatrudnienie kreatywnych łotrów przebranych za księgowych, którzy pomogliby ci przekonać banki do pożyczenia ci dodatkowych miliardów (lub więcej, prawdopodobnie bilionów), aby odroczyć dzień rozliczenia. Zauważ, że stopień, w jakim mógłbyś odnieść sukces, tylko pogorszyłby ostateczny problem błędnych inwestycji. Twoje aktywa nie zostałyby w żaden sposób obciążone dodatkowym długiem; po prostu stałyby się bardziej kosztowne.
Czy możesz dalej zaciągać dług?
Pytanie za 36.4 biliona dolarów?
To pytanie za co najmniej 36.4 biliona dolarów. Może pytanie za 45.9 biliona dolarów, a może nawet za 116.6 biliona dolarów. Prawidłowa odpowiedź zależy od faktycznego poziomu zadłużenia Chin. W przeciwieństwie do wyzwania Trumpa sprzed trzech dekad, kiedy systemowa emisja długu była denominowana w miliardach dolarów, chiński problem złego długu jest 1,000 razy gorszy.
Forbes donosi o szacunkach profesora Victora Shiha z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego, który uważa, że chińskie oficjalne dane dotyczące zadłużenia okazały się żałośnie niewystarczające.
Pytanie za 45.9 biliona dolarów?
W 2017 r. Shih określił całkowity dług Chin na poziomie 328 procent produktu krajowego brutto (PKB) (zgłaszanego na poziomie 14 bln USD), a więc 45.9 bln USD. Według Shiha „całkowite wypłaty odsetek od czerwca 2016 do czerwca 2017 przekroczyły przyrostowy wzrost nominalnego PKB o około 8 bilionów RMB”.
Jeśli tak, oznacza to, że koniec jest bliski. Jednak, jakkolwiek szorstko to brzmi, rzeczywista sytuacja może być jeszcze gorsza.
Lub pytanie za 116.6 biliona dolarów?
Jeśli jesteś koneserem prawd zakazanych, tak jak ja, nie bierzesz oficjalnych danych za dobrą monetę. Ciągle szukacie opowieści, które ujawniają prawdziwą historię. Jestem przekonany, że chińskie statystyki rządowe są tak samo fałszywe jak te w Stanach Zjednoczonych. I jeszcze więcej.
Profesor Christopher Balding z HSBC Business School Uniwersytetu Pekińskiego, autorytetu z dobrymi źródłami w Radzie Stabilności Finansowej Chińskiego Banku Ludowego (PBOC), ostatnio przeprowadził wywrotową arytmetykę łącząc „aktywa bilansowe” z „aktywami pozabilansowymi”. Pamiętaj, chociaż długi są zobowiązaniami wobec pożyczkobiorców, są aktywami wobec pożyczkodawców.
Konkluduje, że całkowite zadłużenie w Chinach to zapierające dech w piersiach 833 procent PKB. Oznacza to dług w wysokości około 116.6 biliona dolarów.
Patrick Wood jest wiodącym i krytycznym ekspertem w dziedzinie zrównoważonego rozwoju, zielonej gospodarki, agendy 21, 2030 i historycznej technokracji. Jest autorem Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation (2015) i współautorem Trilaterals Over Washington, Volumes I i II (1978–1980) wraz z nieżyjącym Antonim C. Suttonem.
Zapisz się!
2 Komentarze
Starsze
NajnowszyNajczęściej zagłosowano
Informacje zwrotne w linii
Wyświetl wszystkie komentarze
DawnieR
Stycznia 25, 2022 6: pm 55
„Od 2016 r. puste jednostki mieszkalne w Chinach mogą pomieścić Nowy Jork 27 razy”.
Zróbmy dobry użytek z tych pustych mieszkań. Niech posłużą jako dom dla światowych komunistów (i nazistów). I zaczniemy od USA……..czas posprzątać dom i wysłać „naszych komunistów” do Chin!
Komentarz
Stycznia 26, 2022 2: pm 53
Ta idea jest faktycznie wspomniana w książce „1984”, oto dwa istotne cytaty: „aby utrzymać koła przemysłu w ruchu bez zwiększania prawdziwego bogactwa świata. Towary muszą być produkowane, ale nie mogą być dystrybuowane”. „Istotnym aktem wojny jest zniszczenie niekoniecznie ludzkiego życia, ale produktów ludzkiej pracy. Wojna jest sposobem na rozbicie się na kawałki, wylanie się w stratosferę lub zatopienie się w głębinach morza, materiałów, które w przeciwnym razie mogłyby zostać użyte do uczynienia mas zbyt wygodnymi, a co za tym idzie, na dłuższą metę zbyt inteligentnymi. Nawet kiedy... Czytaj więcej "
wpDiscuz
„Od 2016 r. puste jednostki mieszkalne w Chinach mogą pomieścić Nowy Jork 27 razy”.
Zróbmy dobry użytek z tych pustych mieszkań. Niech posłużą jako dom dla światowych komunistów (i nazistów). I zaczniemy od USA……..czas posprzątać dom i wysłać „naszych komunistów” do Chin!
Ta idea jest faktycznie wspomniana w książce „1984”, oto dwa istotne cytaty: „aby utrzymać koła przemysłu w ruchu bez zwiększania prawdziwego bogactwa świata. Towary muszą być produkowane, ale nie mogą być dystrybuowane”. „Istotnym aktem wojny jest zniszczenie niekoniecznie ludzkiego życia, ale produktów ludzkiej pracy. Wojna jest sposobem na rozbicie się na kawałki, wylanie się w stratosferę lub zatopienie się w głębinach morza, materiałów, które w przeciwnym razie mogłyby zostać użyte do uczynienia mas zbyt wygodnymi, a co za tym idzie, na dłuższą metę zbyt inteligentnymi. Nawet kiedy... Czytaj więcej "