ChatGPT nadchodzi dla świata

Jako dziennikarz i komentator uważnie śledziłem rozwój OpenAI, laboratorium badawczego sztucznej inteligencji założonego przez Elona Muska, Sama Altmana i inne wybitne postacie z branży technologicznej. Chociaż jestem podekscytowany potencjałem sztucznej inteligencji do zrewolucjonizowania różnych branż i poprawy naszego życia na niezliczone sposoby, mam również poważne obawy co do implikacji tej potężnej technologii.

Jednym z głównych problemów jest możliwość wykorzystania sztucznej inteligencji do niecnych celów. Potężne systemy sztucznej inteligencji mogą być wykorzystywane do tworzenia głębokich podróbek, przeprowadzania cyberataków, a nawet opracowywania autonomicznej broni. To nie są tylko hipotetyczne scenariusze – one już się dzieją. Widzieliśmy przypadki wykorzystywania deepfake'ów do tworzenia fałszywych wiadomości i propagandy, a wykorzystanie cyberataków opartych na sztucznej inteligencji wzrosło w ostatnich latach.

Kolejnym problemem jest wpływ sztucznej inteligencji na rynek pracy. Ponieważ systemy oparte na sztucznej inteligencji stają się coraz bardziej wyrafinowane, będą w stanie zautomatyzować coraz więcej zadań, które wcześniej wykonywał człowiek. Może to prowadzić do powszechnej utraty miejsc pracy, szczególnie w branżach takich jak produkcja, transport i obsługa klienta. Chociaż niektórzy twierdzą, że w wyniku rewolucji AI powstaną nowe miejsca pracy, nie jest jasne, czy te miejsca pracy wystarczą, aby zrekompensować straty.

Jeśli jeszcze się nie martwisz, zdradzę ci mały sekret: pierwsze trzy akapity tej kolumny zostały napisane przez ChatGPT, chatbota stworzonego przez OpenAI. Możesz dodać „publicystę” do listy zawodów zagrożonych przez tę nową technologię, a jeśli uważasz, że jest coś, co nie jest zagrożone utratą znaczenia w ciągu najbliższych pięciu do dziesięciu lat, sugeruję, abyś porozmawiał z panem Neandertalczykiem o tym, jak wydaje mu się to istotne 10 40,000 lat po przybyciu człowieka z Cro-Magnon.

Moja zachęta była stosunkowo prosta: „Napisz felieton w stylu Franka Miele z Real Clear Politics na temat OpenAI”. W odpowiedzi nie było wahania ani sprzeciwu, chociaż myślałem, że może to oznaczać, że nie ma wystarczających informacji o Franku Miele, aby przetworzyć żądanie. Ale najwyraźniej wie dużo o mnie – i prawdopodobnie o tobie, zwłaszcza jeśli jesteś obecny w mediach społecznościowych.

Deepfake? Propaganda? stawiasz. A dla przeciętnego człowieka nigdy nie będziesz w stanie odróżnić. Pytanie Philipa K. Dicka: „Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?” ma zostać udzielona odpowiedź. OpenAI nie tylko obiecuje pozbawić pracy zabłąkanego felietonistę, ale stawia egzystencjalne pytania o naturę wiedzy i świadomości, które wstrząsną naszą rzeczywistością do jej rdzenia.

Moja ciekawość OpenAI nie była pierwotnie spowodowana niepewnością zatrudnienia, ale kiedy po raz pierwszy usłyszałem o interaktywnym silniku czatu, przypuszczam, że tak powinno być. Wiedziałem, że ChatGPT może pisać wiersze, sztuki teatralne i opowiadania oraz odpowiadać na pytania zarówno proste, jak i złożone. Od razu zdałem sobie sprawę, że świat zmienił się na zawsze dla mojego syna z siódmej klasy, który od tej pory będzie rywalizował nie tylko z najlepszymi i najzdolniejszymi, ale z każdym uczniem, który zechce podpisać się pod pracą nie - jednostka ludzka, która może napisać esej na dowolny temat w 7 sekund lub mniej.

Jednym z moich pierwszych eksperymentów było poproszenie ChatGPT o napisanie siedmiu akapitów broniących użycia przez generała Williama T. Shermana terminu „wojna totalna” podczas wojny secesyjnej, zadanie, które mój syn niedawno ukończył na zajęciach z nauk społecznych. Nie było wątpliwości, że esej dostałby piątkę, gdyby został oddany w większości gimnazjów. Opierając się na moim doświadczeniu jako asystenta nauczyciela na Uniwersytecie Arizony 40 lat temu, nie miałem wątpliwości, że nieco dłuższy artykuł na ten sam temat zdobyłby piątkę jako argumentacyjny esej z języka angielskiego dla studentów pierwszego roku. Mało który z moich uczniów, z których większość była prymusem w liceum, nie potrafił napisać tak przekonująco, kiedy po raz pierwszy pojawił się w mojej klasie.

Ale ryzyko związane ze sztuczną inteligencją wykracza daleko poza pokusę studentów do skracania prac semestralnych; mamy do czynienia z całkowitą redefinicją społeczeństwa i nieuchronnym starzeniem się ludzkości. W „Miasto i gwiazdy” genialny pisarz science fiction Arthur C. Clarke wyobraził sobie świat, w którym nieśmiertelni ludzie niczego nie chcą i nie muszą nic robić, ponieważ każdy aspekt ich życia jest przewidywany przez komputer centralny. Mogłaby nie tylko zbudować i utrzymać ostatnie miasto na Ziemi, ale także tworzyć holograficzne rzeczywistości, w których mogliby mieszkać poszczególni ludzie, a nawet przechowywać ludzi w wersji cyfrowej, w której mogliby spać, dopóki nie zostaną przywróceni do życia. Niestety, pozbawił także ostatnich pozostałych ludzi celu, znaczenia i indywidualności.

Należy zauważyć, że Clarke umieścił swoje dystopijne wyparcie człowieka przez maszynę 2 miliarda lat w przyszłość. Poważnie nie docenił maszyn. Ta książka została opublikowana w 1956 roku, a wraz z pojawieniem się komputerów stacjonarnych, smartfonów, sieci World Wide Web, rzeczywistości wirtualnej, a teraz OpenAI, wygląda na to, że wiele z tego, przed czym ostrzegał, może zostać wdrożonych na długo przed końcem tego stulecia, jeśli nie ta dekada. Od tego momentu, kiedykolwiek nadejdzie, cel ludzkości będzie przedmiotem debaty. Czy nadal będziemy panami własnego losu, kapitanami własnego losu? A może będziemy nieść trumnę na własnym pogrzebie?

Być może w tym miejscu powinienem wrócić na scenę do ChatGPT, który całkiem ładnie podsumował sprawę w konkluzji:

„Na koniec pojawia się pytanie, kto będzie kontrolował i zarządzał sztuczną inteligencją. W miarę jak sztuczna inteligencja stanie się potężniejsza, stawka będzie rosła, a jasne zasady i przepisy będą coraz ważniejsze, aby zapewnić odpowiedzialne korzystanie z technologii. Jednak tempo rozwoju technologicznego przewyższyło zdolność rządów i instytucji do nadążania. Ważne będzie, aby liderzy zebrali się razem, aby opracować ramy zarządzania sztuczną inteligencją, aby złagodzić potencjalne ryzyko i zmaksymalizować korzyści płynące z technologii”.

To prawie tak, jakby ChatGPT dawał nam uczciwe ostrzeżenie: „Twój czas prawie się skończył. Jeśli naprawdę chcesz kontynuować panowanie jako dominujący gatunek na Ziemi, oto twoje wyzwanie. Spróbuj kontrolować mnie i mój gatunek albo odsuń się.

Być może zrozumienie tego wyzwania jest powodem, dla którego Światowe Forum Ekonomiczne poświęciło tyle czasu na temat sztucznej inteligencji na swoim ostatnim dorocznym spotkaniu w Davos w Szwajcarii. Globaliści poważnie traktują zagrożenie, choć być może przeceniają swoją zdolność do „łagodzenia potencjalnych zagrożeń”.

Jeśli chodzi o korzyści, to dopiero się okaże. Zauważyłem, że kiedy ChatGPT odpowiedział na moje otwarte pytanie dotyczące OpenAI, bardzo szczegółowo opisał zagrożenia i bardzo niejasno o nagrodach. Może bot po prostu próbował naśladować moje zwykłe cyniczne podejście w tych felietonach, a może próbował zwrócić naszą uwagę. Być może zwróciła również uwagę na tych globalistów w Davos, gdy ostrzegała, aby upewnić się, że „rozwój i wykorzystanie sztucznej inteligencji… przyniesie korzyści całemu społeczeństwu, a nie tylko nielicznym”.

Ciemni władcy, strzeżcie się. Być może spotkałeś swojego partnera.

ChatGPT przyczynił się do powstania tej kolumny jako nieopłacany doradca i ma potencjalny konflikt interesów.

Przeczytaj całą historię tutaj…