Blaylock o szczepionkach: co musisz wiedzieć, aby uzyskać świadomą zgodę

Przed zażyciem jakiegokolwiek niezatwierdzonego leku masz prawo do otrzymania szerokiego i pełnego spektrum informacji o potencjalnym wpływie tych leków na Twój organizm, aby wyrazić „świadomą zgodę” lub odmówić. Dr Blaylock napisał to specjalnie w tym celu.

Istnieją cztery duże firmy oferujące „szczepionki” przeciwko COVID-19 (biologiczne środki bioinżynieryjne); Pfizer, Moderna, Johnson & Johnson i AstraZeneca. Dwa (Pfizer i Moderna) wykorzystują technologię nigdy wcześniej nie zatwierdzoną ani nie używaną „szczepionką” zwaną biologicznym informacyjnym RNA (mRNA).

Biologiczne mRNA otaczają mRNA wytwarzające białko kolczaste w nanocząsteczkowej kapsułce LNP [zawierającej nanocząsteczkowy glikol polietylenowy (PEG)], aby chronić mRNA przed enzymatyczną destrukcją przez komórki zaszczepionej osoby. Przedłuża to przeżycie mRNA, umożliwiając mu ciągłą produkcję białka kolczastego w twoim ciele. Dwa ostatnie produkty biologiczne, firmy Johnson & Johnson i AstraZeneca, wykorzystują technologię pojedynczej szczepionki, w której wykorzystuje się zmodyfikowanego, atenuowanego wirusa (Adeno26) do wytworzenia przeciwciał przeciwko białku kolce.

Ten sztuczny wirus dosłownie zaraża osobę wirusem zawierającym białko kolce. Powinieneś wiedzieć, że białko kolce jest patologiczną częścią wirusa COVID-19. Zasadniczo masz wirusa stworzonego przez człowieka i biologicznego mRNA, który robi dokładnie to samo, co wirus COVID-19 — naraża cię na ogromne ilości białka kolczastego. Po dostaniu się do organizmu to kolce białkowe może przedostać się do wszystkich tkanek – w tym serca, mózgu, płuc, nerek, oczu i wątroby. Dwa główne miejsca, które atakuje białkiem kolczastym, to wątroba i śledziona – oba główne miejsca regulujące układ odpornościowy.

Ponieważ nie przeprowadzono żadnych badań dotyczących tego, co dzieje się z białkami kolców po ich wstrzyknięciu, a co najważniejsze, jak długo mRNA będzie wytwarzać białka kolców, nie mamy pojęcia o bezpieczeństwie tych szczepionek. Moderna i Johnson & Johnson nigdy wcześniej nie wyprodukowali szczepionki.

Należy również docenić fakt, że badania biodystrybucji wykazały, że mRNA wstrzyknięte do organizmu człowieka odkłada niewielką ilość mRNA w kilku tkankach, przede wszystkim w mózgu. Oznacza to, że mRNA ze szczepionki wytwarza duże ilości białka kolczastego bezpośrednio do mózgu przez co może być dłuższy czas. W takim miejscu, jak mózg, białko kolczaste będzie działać jako ciągłe źródło stanu zapalnego i ekscytotoksyczności (immunoekscytotoksyczności), znanej jako centralny mechanizm wielu chorób neurodegeneracyjnych, takich jak między innymi demencja Alzheimera, choroba Parkinsona i ALS.

Co najważniejsze, należy zrozumieć, że są to szczepionki eksperymentalne i nie mają aprobaty agencji regulacyjnych, takich jak Food and Drug Administration (FDA).

Aby umożliwić populacji korzystanie z tych całkowicie eksperymentalnych środków biologicznych, rząd musiał ogłosić tę „pandemię” stanem zagrożenia medycznego i wykorzystać autoryzację do użycia w sytuacjach awaryjnych (EUA) – co podkreśla, że ​​środki nie są zatwierdzone i są całkowicie eksperymentalne. Proces zatwierdzania szczepionki dla szczepionki eksperymentalnej zwykle wymaga okresu nawet dziesięciu lat intensywnych badań, zanim szczepionka zostanie zatwierdzona.

W tym przypadku firmy te badały te szczepionki tylko przez dwa miesiące przed ich wydaniem, pomimo zalecenia FDA, aby były one badane co najmniej 2 lata przed zatwierdzeniem. Spotkania agencji regulacyjnych nie były w stanie dojść do jednoznacznych wniosków co do długości potrzebnych badań, więc EUA przebiegało pomimo nieodłącznych zagrożeń dla społeczeństwa.

Powinieneś być świadomy, że tak zwane „badania” tych producentów szczepionek były bardzo błędne, ponieważ placebo i zaślepianie badań zostały porzucone przed ukończeniem odpowiednich badań. Uniemożliwia to naukowcom i agencjom regulacyjnym ustalenie, czy produkt jest rzeczywiście bezpieczny lub skuteczny.

Jak wspomniano, firmy farmaceutyczne nie przeprowadziły badań, aby sprawdzić, w jaki sposób wstrzykiwane leki biologiczne są rozprowadzane w organizmie ani jak długo trwała stymulacja immunologiczna – co jest absolutnie niezbędne z punktu widzenia bezpieczeństwa i ryzyka długotrwałych skutków ubocznych. Badania biodystrybucji przeprowadzono niezależnie.

Należy również mieć świadomość, że badania nad szczepionkami mRNA w przeszłości wykazały wiele problemów i niewiadomych. Wśród tych obaw są:

• Możliwe ciężkie reakcje w miejscu wstrzyknięcia, takie jak silny ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia.
• Utrzymywanie się intensywnej reakcji immunologicznej powodującej ciągłe niszczenie tkanek i narządów.
• Indukcja autoimmunizacji obejmująca wiele tkanek i narządów (wiemy, że białko kolce reaguje krzyżowo z ponad 28 ludzkimi tkankami i składnikami komórek).
• Indukcja obrzęku różnych tkanek (obrzęk)
• Problemy z krzepnięciem, które mogą obejmować krwawienie i/lub zakrzepy krwi.
• Indukcja pobudzania komórek odpornościowych, która może przygotować grunt pod rozległe niszczenie tkanki zapalnej i bolesną śmierć.
• Wywoływanie zaburzeń neurodegeneracyjnych, takich jak otępienie Alzheimera, choroba Parkinsona, a zwłaszcza ALS.
• Wywoływanie poprzecznego zapalenia rdzenia z trwałym porażeniem — paraplegią lub porażeniem czterokończynowym.
• Wyzwolenie stwardnienia rozsianego
• Pogorszenie reakcji na wirus typu dzikiego u osób zaszczepionych, prowadzące do ciężkich reakcji immunologicznych lub śmierci.
• Zapalenie mięśnia sercowego i nagła śmierć sercowa lub postępująca niewydolność serca.

Czy szczepionka jest naprawdę potrzebna?

Produkcja szczepionek stała się głównym źródłem zysków dla firm farmaceutycznych, zwłaszcza w przypadku szczepionek, które są zalecane lub zlecane każdego roku. Zostało to już zaproponowane dla tego zestawu szczepionek. Dzieje się tak zwłaszcza teraz, gdy te korporacje otrzymały ochronę prawną przed procesami sądowymi przez Kongres.

Najważniejsze jest to, że ten wirus jest traktowany tak, jakby była śmiertelną pandemią o dużych rozmiarach. Niestety większość ludzi nie rozumie pojęcia „pandemii”. Większość zakłada, że ​​kwalifikuje się każdy wirus, który szybko rozprzestrzenia się na całym świecie. Gdyby tak było, wirusy przeziębienia powodowałyby pandemię kilka razy w roku.

Przed tym wydarzeniem pandemia musi nie tylko szybko rozprzestrzenić się na całym świecie, ale musi spowodować wysoką śmiertelność wśród wszystkich grup – zdrowych, starszych, obu płci i młodych. Wirus ten stanowi zagrożenie w zasadniczo jednej głównej grupie — osób starszych cierpiących na co najmniej dwie poważne choroby przewlekłe. Śmierć i ciężka choroba w młodszych grupach wiekowych należą do osób z zaburzeniami odporności – otyłością, cukrzycą, chorobami autoimmunologicznymi, dziedzicznym niedoborem odporności i zakażeniem wirusem HIV.

Ponieważ wirus ten nie spełniał przyjętych kryteriów pandemii, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zmieniła kryteria, odrzucając konieczność śmierci wirusa dla znacznego odsetka populacji lub powodując poważne obrażenia masy populacji . Ten wirus nigdy nawet nie zbliżył się do spełnienia tych kryteriów.

Co gorsza, aby zwiększyć wrażenie, że wszyscy są w niebezpieczeństwie, CDC poinstruowało władze zdrowia publicznego, aby używały testów RT-PCR tylko do diagnozowania przypadków i specjalnie poinstruowały te agencje, aby ustaliły cykle znacznie wykraczające poza to, co było standardem dla dokładnych testów ( 20 do 30 cykli). W ten sposób CDC i inne agencje, zamienił testy negatywne w testy fałszywie pozytywne— przez co wydawało się, że infekcja była wszędzie.

Co gorsza, poinstruowali wszystkie szpitale, aby podpisywały wszystkie zgony szpitalne jako zgony związane z COVID-19, jeśli kiedykolwiek w poprzednim miesiącu mieli pozytywny wynik testu RT-PCR. Obejmowały one samobójstwa, wypadki samochodowe, zgony z powodu zawału serca i wiele innych takich przykładów. Zmieniono również akty zgonu osób umierających w swoich domach, aby sugerować, że wszyscy zmarli na COVID-19.

Rząd płacił również szpitalom więcej, jeśli wymieniły swoje poważne przypadki jako przypadki COVID-19 i dokonały tabeli płac szpitalowi, który zapłacił więcej, jeśli osoba została umieszczona na respiratorze.

Analizując śmiertelność według wieku, widać, że ten wirus nie jest wcale tym, co sugerują władze wirusa grypy z 1918 roku.

Oficjalne dane pokazują, że wskaźnik śmiertelnych zakażeń niezinstytucjonalizowanych dla wszystkich grup wiekowych wynosi 0.26%. W przypadku osób poniżej 40 roku życia ryzyko śmierci z powodu tego wirusa spada do 0.01%, co oznacza, że ​​osoby te mają 99.99% szans na wyzdrowienie w przypadku zarażenia. We Włoszech, które miały najwyższy wskaźnik śmiertelności z powodu tego wirusa na świecie, odkryli, że ponad 98% przypadków śmiertelnych przypadków miało miejsce wśród osób w wieku powyżej 80 lat, które miały co najmniej dwa wcześniejsze poważne schorzenia.

Na początku większość zgonów w Stanach Zjednoczonych miała miejsce w domach opieki — blisko 50% wszystkich zgonów. Ponadto istnieją co najmniej dwie bardzo skuteczne terapie dla pacjentów najbardziej zagrożonych — hydroksychlorochina i iwermektyna. Ten ostatni miał 90% wskaźnik powrotu do zdrowia wśród bardzo dużej liczby hospitalizowanych pacjentów, u większości z nich nastąpił całkowity powrót do zdrowia. Gdy dostępne są skuteczne metody leczenia choroby zakaźnej, nie ma potrzeby stosowania szczepionek.

Teraz, aby dalej ustalić, czy szczepionki są warte zażywania, należy zbadać śmiertelność związaną ze szczepionką w porównaniu z samą infekcją wirusową.

Dane dotyczące zgonów związanych ze szczepionką pochodzą z witryny powiązanej z CDC, zwanej systemem rejestrowania zdarzeń niepożądanych poszczepiennych (VAERS). W kilku badaniach ustalono, że VAERS gromadzi tylko przypadki dostarczone przez pacjentów lub rząd i że faktycznie zgłaszanych jest nie więcej niż 1% powikłań. Zgłoszenie przez lekarzy nie jest obowiązkowe. Przypadki zgłaszane do VAERS przez pacjentów są badane w celu potwierdzenia, że ​​są one uzasadnione.

Najnowsze dane VAER sugerują, że ponad 4200 osób zmarło w związku ze szczepionkami. Spośród nich 943 zmarłych miało od 12 do 17 lat. Aby opublikować analizę, należy cofnąć się do wcześniejszej daty, ponieważ użyto jej w obliczeniach porównawczych — zgony poszczepienne w porównaniu z zgonami z powodu infekcji COVID.

W czasie tego badania do VAERS zgłoszono 1551 zgonów. To byłaby śmiertelność 0.0028%. Jeśli skorygujemy zły raport, zobaczymy, że najprawdopodobniej było 155,100 0.28 zgonów lub 0.01% śmiertelności dla wszystkich zaszczepionych. Śmiertelność z powodu samej infekcji wynosiła 40% dla osób w wieku poniżej 28 lat. Oznaczałoby to, że śmiertelność spowodowana szczepionką była około XNUMX razy wyższa niż śmiertelność spowodowana samym wirusem.

Innym sposobem na to jest porównanie śmiertelności związanych ze szczepionką przeciw grypie z tymi szczepionkami COVID-19. W latach 2019-2020 około 170 milionów Amerykanów przyjęło szczepionkę przeciw grypie. Z tej liczby 45 zgonów było związanych ze szczepionką przeciw grypie. To jest śmiertelność 0.0000265%. Śmiertelność po szczepionce COVID jest określana przez zwolenników jako 0.0024%, ponad 90 razy wyższa niż w przypadku szczepionki przeciw grypie. Innym sposobem spojrzenia na to jest zbadanie rzeczywistych danych dotyczących zgonów dla każdego roku. W 2017 roku było 20 zgonów, a w 2019 45 zgonów związanych ze szczepionką przeciw grypie.

W tym roku ponad 4200 osób zmarło po przyjęciu tych szczepionek COVID-19 – 93 razy więcej w przypadku tych szczepionek niż szczepionki przeciw grypie. Oczywiście coś jest bardzo nie tak z tymi szczepionkami, z agencjami regulacyjnymi i wszystkimi tymi, którzy wpychają te szczepionki społeczeństwu. Analiza danych zebranych przez izraelskie Ministerstwo Zdrowia wykazała, że ​​szczepionki zabiły 40 razy więcej osób starszych niż sama choroba. Jeszcze bardziej szokująca, ich analiza wykazała, że ​​szczepionki zabiły 260 razy więcej młodszych osób niż sama infekcja.

Jedną z głównych różnic między śmiertelnością osób zarażonych samym wirusem a umierającymi w wyniku szczepionki jest to, że ta pierwsza występuje prawie wyłącznie u osób starszych o złym stanie zdrowia, a zgony związane ze szczepionką występują w znacznie większej liczbie przypadków. liczba zdrowych młodych i zdrowych osób starszych.

Dzięki tym informacjom jest oczywiste, że szczepionka nie jest potrzebna.

A co z osobami starszymi z grupy ryzyka? Czy nie skorzystaliby na szczepionce, ponieważ są najbardziej zagrożone? Problem polega na tym, że takie osoby nie byłyby w stanie zareagować na żadną szczepionkę w sposób ochronny. Nauczyliśmy się tego dzięki szczepionkom przeciw grypie.

Osoby w podeszłym wieku, zwłaszcza te z przewlekłymi wyniszczającymi chorobami i słabością, nie mogą wytworzyć wystarczającej odpowiedzi immunologicznej na szczepienie, aby uchronić się przed taką infekcją. Mimo to (głównie dla zysku) promotorzy szczepień zachęcają te starsze osoby z niedoborem odporności do zaszczepienia się mimo wszystko. Istnieje wiele sposobów ochrony tych osób poza szczepieniami. Teraz prawo mówi, że nie możemy o nich wspominać.

Jakie są poważne powikłania i skutki uboczne związane z tymi szczepionkami?

Podczas gdy śmierć jest poważnym problemem w odniesieniu do tych reakcji poszczepiennych, poważne, trwałe i często okaleczające skutki uboczne są równie niepokojące, szczególnie dla młodszych ludzi i dzieci. Według najnowszych danych zebranych przez VAERS ponad 18,500 1 osób zostało trwale zranionych przez te szczepionki. Należy pamiętać, że jest to tylko XNUMX% rzeczywistej liczby takich ofiar tych szczepionek.

Mówimy co najmniej o setkach tysięcy trwale uszkodzonych osób. A to tylko wcześnie zgłoszone przypadki – w dłuższej perspektywie, z biegiem lat, liczby najprawdopodobniej będą znacznie wyższe. Na przykład stwierdzono, że po trzech latach po szczepieniu przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B u osób, które otrzymały szczepionkę, nastąpił 3-krotny wzrost stwardnienia rozsianego.

Zakrzepy krwi i krwotoki

Wkrótce po udostępnieniu tych szczepionek ogółowi społeczeństwa zaczęto zgłaszać wiele przypadków zakrzepów krwi i epizodów krwawienia – głównie wśród młodszej grupy wiekowej, nawet wśród nastolatków. Na przykład 17-letni chłopiec z Utah trafił do szpitala z dwoma zakrzepami krwi w mózgu po pierwszej dawce szczepionki.

Ten efekt uboczny został określony jako wywołany szczepionką zespół małopłytkowości zakrzepowej. Od grudnia 2020 r. do kwietnia 2021 r. zgłoszono 1,845 przypadków zaburzeń krzepnięcia. Wśród nich 655 zgłoszono po szczepionce Pfizer, 577 po szczepionce Moderna i 608 po szczepionce J&J. Po tych szczepieniach zgłoszono kilka przypadków zakrzepicy zatok żylnych mózgu (CVST).

Zakrzepica zatok mózgowych powoduje wyniszczający efekt udaru, który poważnie uszkadza obie strony mózgu, jeśli dotyczy zatoki strzałkowej górnej. Badanie opublikowane w czasopiśmie American Association of Physicians and Surgeons wykazało 37 przypadków mikroskrzeplin związanych ze szczepionką w mózgu, sercu, wątrobie i nerkach. Większość z tych problemów z krzepnięciem jest związana z młodymi ludźmi otrzymującymi szczepionki. Zgłaszano również udary o różnym nasileniu.

W Austrii pojawiły się dwa doniesienia o zaburzeniach krzepnięcia krwi związanych z tymi szczepionkami. W jednym z takich przypadków 49-letnia pielęgniarka zmarła z powodu ciężkiego zaburzenia krzepnięcia, a 35-letnia pielęgniarka z tego samego szpitala zachorowała na zator płucny kilka dni po szczepieniu. Warto zauważyć, że problemy z krzepnięciem występują również w przypadku naturalnej infekcji, co sugeruje, że przez zalanie organizmu białkiem kolczastym za problemy z koagulopatią poszczepienną odpowiada ten sam mechanizm, co w przypadku naturalnej infekcji, ale na większą skalę i częstość występowania. .

Na dzień 16 marca 2021 r. około 20 krajów europejskich zawiesiło stosowanie szczepionki AstraZeneca, głównie z powodu powiązanych zakrzepów krwi u odbiorców szczepionki. Według Defendera, szczepionka AstraZeneca miała o 77% więcej działań niepożądanych niż szczepionka Pfizera.

Reakcje immunologiczne anafilaktoidalne

Niemal natychmiast po wypuszczeniu szczepionek zgłaszano reakcje alergiczne na składniki szczepionki – zwykle obejmujące reakcję anafilaktoidalną o dużych proporcjach, a w niektórych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym. Większość reakcji wystąpiła w przypadku szczepionek Pfizer i Moderna. Chociaż rzadkie, reakcje te mogą być śmiertelne i wystąpić w ciągu kilku minut do jednej godziny po otrzymaniu szczepionki.

Z tymi szczepionkami podawanymi na przejazdach, w aptekach, a teraz w oddziałach wojskowych, ryzyko śmierci z powodu tej reakcji znacznie wzrasta.

Jak dotąd głównym winowajcą tych reakcji alergicznych wydaje się być stosowanie glikolu polietylenowego (PEG) jako składnika. PEG służy do wzmacniania osłony nanocząstek lipidowych stosowanej do ochrony mRNA przed zniszczeniem przez enzymy w komórkach, które przejmują obce mRNA. Dzięki temu mRNA może wytwarzać białka kolczaste w twoim ciele znacznie dłużej niż twierdzą rząd, zwolennicy mediów lub producenci farmaceutyków.

Stosowanie PEG (zwanego produktem PEGylowanym) w jednym eksperymentalnym badaniu z udziałem ludzi zostało wstrzymane, gdy 96 osób spośród 1600 uczestników badania rozwinęło reakcję alergiczną i jedna zmarła.

Poważne skutki uboczne

VAERS odnotował szereg poważnych skutków ubocznych wśród osób zaszczepionych tymi szczepionkami. Obejmują one:

• Uporczywe złe samopoczucie
• Ekstremalne wyczerpanie
• Wieloukładowy zespół zapalny
• Zapalenie mięśnia sercowego
• Przewlekłe drgawki
• Paraliż
• Utrata słuchu
• Skutki psychologiczne: zmiany nastroju, niepokój, dezorientacja, trudności ze znalezieniem słów, niedawna utrata pamięci i dziwne, przerażające myśli.
• Porażenie Bella
• Opuchnięte, bolesne węzły chłonne
• Małopłytkowość
• Poronienia i przedwczesne porody wśród zaszczepionych kobiet w ciąży
• Silne bóle głowy, migreny, które nie reagują na leki
• Problemy z sercem — zaburzenia rytmu serca, tachykardia i nagła niewydolność serca
• Strokes
• Problemy ze wzrokiem i ślepota
• Zapalenie mózgu/zapalenie mózgu i rdzenia oraz zapalenie mózgu pnia mózgu
• narkolepsja
• choroby autoimmunologiczne
• Zapalenie stawów/bóle stawów
• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Od maja 20^th, 2021 r. oprócz 4,205 zgłoszonych zgonów związanych ze szczepionką, były:

• 2,275 przypadków porażenia Bella
• 195 przypadków zespołu Guillian Barre
• 65,854 XNUMX przypadki reakcji anafilaktoidalnej
• 3,758 przypadków zaburzeń krzepnięcia i innych poważnych schorzeń.
• 1,140 zaszczepionych kobiet w ciąży miało zdarzenie niepożądane, w tym 351 przypadków poronień lub przedwczesnych porodów.

Wiadomo, że ogólnoustrojowa aktywacja układu odpornościowego (podobnie jak w przypadku szczepień) silnie aktywuje również komórki odpornościowe ośrodkowego układu nerwowego, głównie mikroglej. Proces ten nazywamy gruntowaniem. Pomimo aktywacji mikroglej nie uwalnia dużych ilości zapalnych substancji chemicznych (cytokin, chemokin i interferonu). Druga aktywacja układu odpornościowego przez drugą dawkę szczepionki nie tylko w pełni aktywuje te komórki odpornościowe mózgu, którymi są iintensywnie aktywowany, wyrządzając przez dłuższy czas wielką szkodę mózgowi. Stymulowane drugą dawką mózgowe komórki odpornościowe uwalniają wysoki poziom destrukcyjnych mediatorów stanu zapalnego i ekscytotoksyn (immunoekscytotoksyczność).

Ogromnym problemem związanym z tą szczepionką jest fakt, że białko kolce może łatwo dostać się do ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego), gdzie może działać jako ciągłe źródło aktywacji mikrogleju, a następnie niszczenia komórek mózgowych i komórek rdzenia kręgowego. Moim zdaniem istnieje znaczne ryzyko wywołania przewlekłych zaburzeń neurodegeneracyjnych, takich jak demencja Alzheimera, choroba Parkinsona, a zwłaszcza stwardnienie zanikowe boczne (ALS) u osób otrzymujących te szczepionki. Kolejne szczepionki innych typów (grypa, półpasiec, meningokoki) pogorszą te destrukcyjne zaburzenia i zwiększą prawdopodobieństwo ich wystąpienia.

Osoby z istniejącymi wcześniej zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak urazy głowy, udary, stwardnienie rozsiane, schizofrenia i zaburzenia ze spektrum autyzmu, będą narażone na bardzo wysokie ryzyko pogorszenia ich stanu po zastosowaniu tych szczepionek. Nie poczyniono żadnych postanowień, aby wykluczyć te osoby z otrzymywania tych szczepionek, pomimo skrajnego niebezpieczeństwa.

Zagrożenia dla kobiet w ciąży i ich dziecka

Jak wspomniano, na dzień 20 maja 2021 r. około 1,140 kobiet w ciąży zgłosiło działania niepożądane po otrzymaniu jednej lub dwóch dawek tej szczepionki. W przeszłości powszechnie wiedziano, że kobieta nie powinna otrzymywać żadnych szczepionek w czasie ciąży lub nawet jeśli zamierza zajść w ciążę. WHO zgodziła się z tą polityką, ale z powodu sprzeciwu CDC zmieniła swoje zalecenia z braku szczepień na poparcie szczepień wszystkich kobiet w ciąży. Dzieje się tak pomimo przyznania przez wszystkich producentów tych szczepionek, że nie przeprowadzono żadnych badań nad wpływem tych szczepionek na kobiety w ciąży lub ich dzieci.

Jednak przeprowadzono szeroko zakrojone niezależne badania nad wpływem stymulacji immunologicznej podczas ciąży. Wiadomo, że taka stymulacja w ostatnim trymestrze ciąży, a nawet w pierwszych dwóch latach po urodzeniu, dramatycznie zwiększa częstość występowania zaburzeń ze spektrum autyzmu i schizofrenii u potomstwa. Stymulacja immunologiczna na wczesnym etapie ciąży powoduje wysoki odsetek poronień. Do tej pory mieliśmy 351 doniesień o poronieniu i przedwczesnym porodzie wśród kobiet zaszczepionych w czasie ciąży.

Należy pamiętać, że VAERS stanowi tylko 1% rzeczywistej liczby przypadków zdarzeń niepożądanych, więc liczba kobiet tracących dzieci jest znacznie wyższa. Doniesienia te nie są wymagane przez lekarza i można sobie wyobrazić, że położnik, który zalecił szczepionkę swoim pacjentkom w ciąży, nie chciałby przyznać, że szczepionka była odpowiedzialna za utratę dziecka ich pacjentki.

Ponieważ nie przeprowadzono żadnych badań nad długoterminowymi skutkami tych czynników biologicznych (szczepionek), nie mamy pojęcia, co stanie się z tymi dziećmi, które przeżyją, w ciągu ich życia. Wydaje się, że nikogo na odpowiedzialnym stanowisku nie obchodzi.

Należy również pamiętać, że większość dzieci w Stanach Zjednoczonych otrzymuje ponad 40 zastrzyków szczepionek przed pójściem do szkoły. Pediatrzy podają aż osiem szczepionek podczas jednej wizyty w gabinecie. Powoduje to ekstremalne pobudzanie mikrogleju w mózgu, co, jak wykazano, przygotowuje grunt pod poważne, trwałe uszkodzenia neurologiczne po podaniu kolejnych szczepionek.

Te szczepionki przeciw COVID-19 wytwarzają silniejszą stymulację immunologiczną niż tradycyjne szczepionki, co oznacza, że ​​ryzyko dla dzieci będzie znacznie wyższe, nie tylko w przypadku uszkodzeń neurologicznych, ale także śmierci.

Istnieje ponad milion dzieci cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu, których życie zostało do tej pory zrujnowane przez ekstremalny harmonogram szczepień. To blednie w porównaniu z tym, co szczepionki COVID-19 zrobią naszej młodzieży.

Szczególne zagrożenie dla kobiet w ogóle

Z raportów, które są obecnie widoczne w systemie VAERS, wynika, że ​​wszystkie kobiety są zagrożone tymi szczepionkami, zwłaszcza dla ich zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że białko wypustek uwalniane przez te szczepionki zawiera białko, które bardzo przypomina białko niezbędne do udanej ciąży (zwane syncytyną-1). Aktywacja układu odpornościowego przeciwko temu białku szczytowemu oznaczałaby, że młoda kobieta może nigdy nie być w stanie zajść w ciążę.

Inne badania wskazują, że szczepionki powodują również szereg problemów menstruacyjnych. Obejmują one:

• Rozległe krwawienie ze skrzepami krwi
• Przedłużony okres (nawet miesiąc)
• Silne skurcze
• Przedwczesna menopauza
• Opóźnione lub nieobecne okresy

Nadmierne krwawienie może prowadzić do poważnego niedoboru żelaza, który jest związany z wieloma chorobami medycznymi oprócz anemii. Żadne z badań klinicznych przed wydaniem tych szczepionek nie dotyczyło nawet wpływu na cykle menstruacyjne kobiety.

Zapalenie serca

Raport VAERS zidentyfikował 75 przypadków zapalenia mięśnia sercowego po szczepionkach mRNA. Zapalenie mięśnia sercowego to zapalenie mięśnia sercowego, które może prowadzić do postępującej niewydolności serca i arytmii. Szczegóły, które wyciekły z izraelskiego Ministerstwa Zdrowia, powiązały 62 przypadki zapalenia mięśnia sercowego, w tym 2 zgony po podaniu szczepionki Pfizer. Pięćdziesiąt sześć przypadków było związanych z drugą dawką. Wiek od 18 do 30 lat. VAERS odnotował przypadki zapalenia mięśnia sercowego w wieku od 17 do 44 lat.

Choroby autoimmunologiczne wywołane szczepionką

W dwóch ostatnich badaniach zbadano reaktywność krzyżową szeregu składników tkanki ludzkiej i białka kolca. Oba badania wykazały rozległą reaktywność krzyżową, co oznacza, że ​​te szczepionki mogą wywoływać poważne choroby autoimmunologiczne w wielu tkankach i narządach. Obejmuje to autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, cukrzycę autoimmunologiczną, toczeń układowy, zapalenie błony naczyniowej oka, łuszczycę, autoimmunologiczną chorobę nerek, autoimmunologiczne zapalenie mózgu i wiele innych chorób. Początek tych zaburzeń autoimmunologicznych może być opóźniony o miesiące, lata, a nawet dekady po szczepionkach.

Dwa oddzielne badania wykazały silną reaktywność krzyżową między białkami kolców a ludzkimi tkankami i składnikami komórkowymi. Jednym z tych składników komórki są mitochondria, źródło energii dla wszystkich komórek. Atak autoimmunologiczny spowodowałby poważne osłabienie i osłabiłby wiele narządów, takich jak wątroba, serce i mózg. Neurologicznie może to przełożyć się na mgłę mózgową, dezorientację, dezorientację oraz słabą pamięć i zdolność uczenia się.

Zaburzenia widzenia wywołane szczepieniem

Po tych szczepionkach zgłoszono kilka przypadków upośledzenia wzroku, a nawet całkowitej ślepoty. Według Europejskiej Agencji Monitorowania Narkotyków Światowej Organizacji Zdrowia było prawie 20,000 XNUMX doniesień o chorobach oczu po szczepionkach COVID. Należą do nich następujące problemy:

• Ból oka
• Zamglona wizja
• Obrzęk oka
• Swędzące oczy
• Podwójne widzenie
• Suche oczy
• Obrzęk okołooczodołowy
• Obrzęk powiek
• Ślepota (298 przypadków)
• Krwotok w spojówce
• Kurcz powiek
• Krwotok z oczu

Losy wizji tych jednostek w przyszłości są wielką niewiadomą. Wielu zgłaszało również, oprócz problemów ze wzrokiem, dziwne odczucia w głowie, silne bóle głowy i trudności z jasnym myśleniem.

Długotrwałe skutki

Chociaż agencje regulacyjne zasugerowały dwuletnią obserwację tych eksperymentalnych szczepionek, nie podjęto żadnych działań, aby to wyegzekwować. Teraz, gdy tak zwana pandemia zasadniczo się skończyła, nie ma powodu, aby kontynuować „szybkie śledzenie” tej szczepionki. Należy teraz wdrożyć pełną procedurę badań szczepionek. Ponieważ szczepionki mRNA (Pfizer i Moderna) nigdy nie były stosowane wśród społeczeństwa, powinny być klasyfikowane jako „eksperymentalne” do czasu zakończenia szeroko zakrojonych, długoterminowych badań oraz w znacznie bardziej kompleksowy i przejrzysty sposób niż dotychczas. Żadna szczepionka nie powinna być obowiązkowa, ale szczepionka eksperymentalna z pewnością nie powinna być obowiązkowa.

Biorąc pod uwagę, że 51 procent narodu jest teraz zaszczepionych tymi eksperymentalnymi szczepionkami i około miliarda ludzi na całym świecie, będzie to największy eksperyment, jaki kiedykolwiek przeprowadzono na światowej populacji. Nikt nie wie, jakie będą długoterminowe skutki tego wielkiego eksperymentu dla wirusa niepandemicznego. Potencjalnie może zabić dziesiątki milionów, o wiele bardziej okaleczyć na całe życie i wysterylizować ogromną liczbę młodych kobiet na całym świecie. W tym momencie po prostu nie wiemy. Niektórzy eksperci medyczni sugerowali, że stosowanie tych szczepionek może spowodować zupełnie nowe choroby.

Uwaga redakcji: Jeśli przyjmujesz szczepionkę i doznajesz obrażeń, możesz i powinieneś zgłosić swój stan swojemu lekarzowi oraz systemowi zgłaszania zdarzeń niepożądanych szczepionek CDC (VAERS). Aby uzyskać instrukcje, przejdź do https://vaers.hhs.gov/reportevent.html. ⁃ Edytor TN