Bill Gates: Od bioetyki do eugeniki

Jeden z kultowych momentów z mojego Kim jest Bill Gates? dokument jest klip Gates w Aspen Ideas Festival 2010 omawianie propozycji zwiększenia finansowania publicznej edukacji poprzez przekierowanie pieniędzy z opieki na koniec życia dla osób starszych i nieuleczalnie chorych.

Narzekając na rosnące w zawrotnym tempie stawki czesnego dla studentów, Gates mówi Walterowi Isaacsonowi z Aspen Institute, że: „To jest kompromis, jaki społeczeństwo ponosi z powodu bardzo, bardzo wysokich kosztów leczenia i braku chęci do powiedzenia, no wiesz: dolarów za ostatnie trzy miesiące życia tego pacjenta - czy nie byłoby lepiej nie zwolnić tych dziesięciu nauczycieli i poświęcić się kosztom leczenia?

Następnie, wijąc się na swoim miejscu i spoglądając na publiczność, Gates przyznaje, że może być jakiś sprzeciw wobec takiego sposobu myślenia: „Ale to się nazywa„ panel śmierci ”i nie powinno się odbywać takiej dyskusji”.

Dziesięć lat temu, kiedy Gates wygłosił te uwagi, trudno byłoby sobie wyobrazić pomysł, który byłby bardziej oderwany od nastrojów opinii publicznej niż idea „paneli śmierci” w celu uwolnienia pieniędzy na zatrudnienie większej liczby nauczycieli. Było to na tyle szokujące dla ogółu społeczeństwa, że ​​nawet społecznie nieudolny Gates zdał sobie sprawę, że mówi się o tym verboten.

Ale wielu siedzących tego dnia na festiwalowej publiczności mogło nie zdawać sobie sprawy, że pomysł zamiany opieki zdrowotnej dla osób starszych na publiczne fundusze na edukację nie jest nowatorską propozycją Gatesa. W rzeczywistości ta dyskusja na temat „panelu śmierci” toczy się od dawna i zainicjowała ją stosunkowo mało znana - ale niezwykle wpływowa - gałąź filozofii zwana bioetyką.

Bioetyka, dla tych, którzy nie wiedzą, zajmuje się kwestiami etycznymi wynikającymi z postępu wiedzy i zaawansowania technologicznego w biologii, medycynie i naukach przyrodniczych. Często prowadzi to do poważnych akademickich debat na tematy, które wydają się dziwacznymi, nieprawdopodobnymi, podobnymi do science fiction scenariuszami, w których pojawia się etyka używania leki wzmacniające pamięć or całkowite wymazanie wspomnień.

Podczas gdy trwają rozważania bioetyków sprawa za zabicie babci i po porodzie abortiony a inne moralnie oburzające idee mogą nadal wydawać się „na zewnątrz” większości opinii publicznej, rozmowy na te wcześniej niewypowiedziane tematy staną się znacznie bardziej powszechne, gdy wejdziemy w paradygmat bioasekuracji COVID-1984.

W rzeczywistości już są.

Przykład: w moim ostatnia rozmowa wraz z kanadyjską dziennikarką Rosemary Frei zwróciła uwagę na artykuł opublikowany w New England Journal of Medicine w marcu tego roku. Papier, "Sprawiedliwa alokacja rzadkich zasobów medycznych w czasach Covid-19, ”Został napisany przez zespół wybitnych bioetyków i omawia„ potrzebę racjonowania sprzętu medycznego i interwencji ”podczas pandemii.

Ich zalecenia obejmują rezygnację z leczenia pacjentów w podeszłym wieku i / lub z mniejszym prawdopodobieństwem przeżycia, ponieważ osoby te przekazują skromne zasoby medyczne młodszym pacjentom lub osobom o bardziej obiecujących rokowaniach. Chociaż autorzy powstrzymują się od używania tego terminu, konieczność powołania panelu śmierci w celu ustalenia, kto powinien, a kto nie powinien otrzymać leczenia, jest implicite w samej propozycji.

W normalnych czasach byłaby to kolejna naukowa dyskusja na temat sytuacji teoretycznej. Ale to nie są normalne czasy. Zamiast tego, artykuł szybko przeszedł od abstrakcyjnej propozycji do konkretnej rzeczywistości. Jak zauważył Frei w jej własny artykuł na temat tego, jak celowo stworzono wysokie wskaźniki śmiertelności w domach opieki w Ontario, Kanadyjskie Stowarzyszenie Medyczne (CMA) po prostu przyjęła zalecenia przedstawione w tym New England Journal of Medicine artykuł, porzucając zwyczajową praktykę rozważania poważnych zmian w polityce w trakcie wielomiesięcznych konsultacji, ponieważ „niestety obecna sytuacja nie pozwala na taki proces”.

Aby nie było wątpliwości, czy te zasady są obecnie wprowadzane w życie, wystarczy po prostu przyjrzeć się rozmowie toczącej się w Teksasie na temat tego, jak radzić sobie z rzekomym „wzrostem” liczby hospitalizacji z powodu COVID. Tak jak The Guardian mówi: „Szpital w Teksasie został zmuszony do zorganizowania „panelu śmierci”, gdy liczba przypadków Covid-19 rośnie".

Nie ma znaczenia, że ​​są to szpitale właściwie nie jest pełny w Houston. Nie ma znaczenia, że ​​obawy związane z zalewem hospitalizacji w Teksasie wynikają z oszustw statystycznych i jawnych kłamstw. Właściwie o to właśnie chodzi. Strasząc opinię publiczną przerażającymi opowieściami o szpitalach na skraju upadku, połączone siły rządu, mediów i placówki medycznej zdołały w ciągu zaledwie kilku miesięcy zrobić to, czego Gates i jego kumple nie byli w stanie zrobić w ostatnia dekada: wprowadzenie verboten Dyskusja „panel śmierci” dla ogółu społeczeństwa.

W rzeczywistości, kiedy zaczynasz dokumentować historię bioetyki, odkrywasz, że właśnie to jest przeznaczone dla tego kierunku studiów: aby ułożyć debatę na temat ważnych kwestii, tak aby ideały i wartości eugenicowskie mogły zostać włączone do głównego nurtu społeczeństwa i wprowadzone w życie prawo. Od aborcji po eutanazję, nie ma debaty w dziedzinie medycyny, która nie byłaby poprzedzona jakimś bioetykiem lub instytutem bioetycznym przygotowującym społeczeństwo na masową zmianę obyczajów, muren, wartości i praw.

Badania nad historią bioetyki prowadzą do Hastings Center, ośrodka badawczego non-profit, który: zgodnie ze swoją stroną internetową, „Odegrał ważną rolę w tworzeniu dziedziny bioetyki”. Dyrektor założyciel Hastings Center, Theodosius Dobzhansky, był przewodniczącym z American Eugenics Society od 1964 do 1973 roku, a współzałożyciel Hastings Daniel Callahan - który Przyznał polegać na funduszach Rady Populacyjnej Rockefellera i Funduszu Ludnościowego ONZ w pierwszych dniach pracy centrum—pełnił funkcję dyrektora z American Eugenics Society (przemianowany na Towarzystwo Biologii Społecznej) od 1987 do 1992.

Przeczytaj całą historię tutaj…