Najpierw była aborcja na żądanie, potem osoby starsze wspomagane samobójstwem i eutanazją, a teraz eutanazja dzieci. Technokraci, którzy wierzą w „zarządzanie stadem” i praktykują je w społeczeństwie, nie widzą problemu w selektywnym uboju słabszych członków. Z białymi fartuchami i prestiżowymi tytułami ci mordercy nie są lepsi niż wszyscy tyrani w typie Hitlera, którzy są pokropieni przez całą historię. Zobacz też, Technokracja, eugenika i autorytaryzm w Holandiis ⁃ edytor TN
Umyślne odebranie życia małemu dziecku jest niezgodne z prawem na całym świecie, nawet gdy dziecko jest śmiertelnie chore i prosi lekarza, aby raz na zawsze położył kres cierpieniu.
Istnieje wyjątek od tej zasady: Belgia. W 2014, ten kraj zmienione jego ustawa o eutanazji, która jest już jedną z najbardziej liberalnych na świecie, upoważnia lekarzy do zakończenia życia dziecka w każdym wieku, który wystąpi z takim wnioskiem.
Przez rok po uchwaleniu prawa nikt nie działał zgodnie z nim. Jednak eutanazja dla dzieci w Belgii nie jest już tylko teoretyczną możliwością.
Między styczniem 1, 2016 i 31, 2017, belgijscy lekarze podali śmiertelne zastrzyki trojgu dzieciom pod 18, według raport 17 z lipca z komisji regulującej eutanazję w Belgii.
Najstarszy z trzech Był 17; pod tym względem Belgia nie była wyjątkowa, ponieważ Holandia zezwala na eutanazję dla dzieci powyżej 12.
Belgijscy lekarze jednak także zakończył życie 9-latka i 11-latka. Były to pierwsze przypadki poniżej 12, Luc Proot, członek belgijskiej komisji, powiedział mi w wywiadzie.
Wszędzie na świecie prawo odzwierciedla silne ludzkie intuicje, moralne i praktyczne: że nie jest możliwe porzucenie nadziei dla osoby tak wcześnie w życiu, bez względu na chorobę; absurdem jest przyznanie ostatecznej autonomii medycznej komuś, kto jest zbyt młody, aby głosować lub legalnie wyrazić zgodę na seks; i że nawet omylnym ludziom o najlepszych intencjach nie należy powierzać takiej mocy życia i śmierci.
W Belgii swego rodzaju libertariańska technokracja podbiła te cechy. Zwolennicy eutanazji twierdzą, że niektóre dzieci, nawet bardzo małe, mogą mieć taką samą zdolność decyzyjną jak niektóre osoby dorosłe, dlatego odmawianie im wolności wyboru eutanazji na podstawie arbitralnej granicy wieku jest dyskryminujące.
Tymczasem prawo belgijskie ufa ekspertom w zakresie zapobiegania błędom lub nadużyciom. Lekarze musi zweryfikować że dziecko „znajduje się w beznadziejnej sytuacji medycznej z ciągłym i nieznośnym cierpieniem, którego nie można ulżyć i które spowoduje śmierć w krótkim okresie”. Po tym, jak dziecko wyrazi życzenie eutanazji, na piśmie, psychiatrzy dziecięcy przeprowadzają badania, w tym, jak powiedział mi Proot, testy wywiadowcze w celu ustalenia, że młodzieniec jest zdolny i „nie ma na niego wpływu strona trzecia”. Rodzice mogą jednak uniemożliwić wykonanie prośby.
Po wystąpieniu jakiejkolwiek eutanazji - dla dziecka lub osoby dorosłej - sześcioosobowy prowizja sprawdza akta sprawy, aby upewnić się, że wszystko zostało wykonane poprawnie.
Prywatność medyczna ogranicza jednak to, co Komisja może sprawdzić. Nazwiska pacjentów i lekarzy są redagowane. Jeśli pojawią się obawy dotyczące zgodności procedury z prawem, komisja może głosować w celu sprawdzenia informacji identyfikujących, ale rzadko się to zdarza. (Większość belgijskich Eutanazje 4,337 w przypadku 2016-2017 dotyczyło dorosłych chorych na raka.) Publiczne raporty komisji zawierają głównie ogólne statystyki, z ograniczonymi szczegółami poszczególnych przypadków.
Wiemy, że w zeszłym roku eutanazja 11 miała mukowiscydozę. Ta wrodzona choroba układu oddechowego jest nieuleczalna i śmiertelna, ale nowoczesne metody leczenia pozwalają wielu pacjentom cieszyć się wysoką jakością życia w 30-ach lub nawet dłużej. Mediana oczekiwanej długości życia dla nowych przypadków mukowiscydozy w Stanach Zjednoczonych wynosi teraz 43 lat, według Fundacja Mukowiscydozy.
Proot zapewnił mnie, że wszystko jest w porządku, nie tylko z przypadkiem X -UMX-latka, ale także z pozostałymi dwoma: X -UMX-latkiem z dystrofią mięśniową Duchenne'a i X -UMX-latkiem z guzem mózgu. „Widziałem tak silne cierpienie psychiczne i fizyczne, że myślałem, że zrobiliśmy coś dobrego” - powiedział mi.
Proot oczywiście polegał na doniesieniach anonimowych lekarzy, którzy brali udział w eutanazjach, a my z kolei musimy wierzyć Prootowi na słowo: dziennikarzom i innym członkom społeczeństwa nie wolno niezależnie przeglądać akt sprawy, nawet w formie zredagowanej.
wpDiscuz
Dlaczego w postchrześcijańskim społeczeństwie Europy jesteśmy zaskoczeni?
„Jeśli nie ma Boga, wszystko jest dozwolone”